🔹️ #نماینده_مهاباد می‌گوید: ۷ اصل قانون اساسی اجرا نشده است.

📌نماینده #مهاباد خواستار اجرای ۷ اصل قانون اساسی شده و در مجلس گفته است: آقای رئیس جمهور به عنوان مجری قانون اساسی باید مطلع باشید که چندین اصل مهم این قانون شامل اصول 19، 20، 23، 28، 29 و 31 و اصل 15 قانون اساسی مبنی بر حق خواندن و تدریس زبان مادری هنوز در کشور اجرایی نشده است.
📌 گفتنی است چند روز گذشته نام #جلال_محمود_زاده در فهرست استیضاح کنندگان #ظریف اطلاع رسانی شد و به شدت مورد انتقاد تحلیلگران مسایل کردها از جمله #فرهاد_امین_پور و #صلاح_الدین_خدیو قرار گرفت و در تازه ترین موضع #آزاد_جلالیزاده نیز تلویحا به محموزاده پیشنهاد کرده که دست کم موضوع استیضاح چرایی عدم استفاده از نیروهای کرو اهل سنت در وزارت خارجه باشد.

#سیروان_رسانه_کردهای_ایران

@sirwan_weekly

#صلاح_الدین_خدیو تحلیل گر مهابادی مسائل کردها از #دختران_شین_آباد یاد کرد و با انتشار این عکس در کانالش نوشت: " ۱۵ آذر سالگرد سوختن پروانه های شین آباد.
کودکان آن روز امروز جوانانی هستند با زخمهایی بر گونه و دشنه هایی بر دل .
دو آذر شین آبادی هم همان روز اهورایی شدند."
#سیروان_رسانه_مناطق_کردنشین

@sirwan_weekly

🔹️شماره ۱۰۲۳ سیروان ۲۷ بهمن ۹۷
📌 شماره ۱۰۲۳ #سیروان هم از راه رسید و با "حساسیتهای قومی استانی شدن انتخابات" در #تیتر_اول بر پیشخوان مطبوعات قرار گرفت. این تیتر عنوان‌مصاحبه است با #صلاح_الدین_خدیو که به انتخابات در ایران و حساسیتهای احتمالی استانی شدن انتخابات پرداخته است.
📌 #هوتن_شکیبا به بهانه کسب جایزه سیمرغ بلورین در قالب مصاحبه اختصاصی سیروان با او و نیز #کاظم_دارابی متهم پرونده میکونوس که یک دهه پیش آزاد شد و بعد از ۲۶ سال آن حادثه را در قالب کتاب خاطراتش روایت کرده، به صفحه اول سیروان آمده اند.
📌سرمقاله این شماره را #عطا_منصوری در خصوص فرهنگ‌واژگان #کوردیکا اثر جاودانه #ئاکو_جلیلیان نوشته است.
📌در صفحات کردی به تازه های نشر و نقد کتاب پرداخته ایم و در صفحه ورزشی درخشش #وریا_غفوری در استقلال را در قالب گزارش تحیلی_خبری و رویدادهای ورزشی دیگر برایتان آورده ایم.
📌صفحات فرهنگی و اجتماعی سیروان حاوی مطالب متفاوتی که بهتر است خود بخوانید.
#کانال_هفته_نامه_سیروان

@sirwan_weekly

🔺آتش بس در گرگ و میش آسمان شرق فرات

یک روز پس از افشای نامه غیردیپلماتیک و خلاف عرف ترامپ به اردوغان، رئیس جمهور آمریکا با اعلام آتش بس در شمال سوریه افکار عمومی را غافلگیر کرد.
گرچه جزئیات این آتش بس معلوم نیست، اما درز رئوس کلی آن در رسانه ها موجب گمانه زنی و شک و تردیدهای بسیاری شده است.

▪️ترکها و آمریکاییها می گویند قرار است کردها ظرف پنج روز به عمق 32 کیلومتری مرز عقب نشینی کنند. تشکیلات خودمختار کرد هنوز موضع رسمی خود را اعلام نکرده، اما از هم اکنون برخی سخنگویان آن، مخالفت خود را با این ایده اعلام کرده اند.
سرنوشت جنگ شرق فرات در اساس به سه عامل بستگی دارد: میزان مقاومت رزمندگان کرد در برابر فشارهای سهمگین دومین ارتش بزرگ ناتو، موج محکومیت های جهانی و بسیج افکار عمومی علیه ترکیه و میزان فشارهای سیاسی در ایالات متحده علیه ترامپ بخاطر رها کردن کردها.
از قضا هر سه، در بالاتریندرجه خود بوده و ظاهرا برایند برداری آنها به آتش بس ختم شده است.
با این وصف، این فرض که ترکیه به چیزی که در جنگ به دست نیاورده یا احتمالا با هزینه و مشقت فراوان به چنگ می آورد، به آسانی در صلح دست پیدا کند، فرضی غیر منطقی و دور از ذهن است.
یک قرینه دیگر در رد این فرضیه اشاره طرف ترکی به انهدام استحکامات نظامی و سلاحهای سنگین کردهاست. وقتی قرار است ارتش ترکیه و متحدان محلی آنها در این مناطق مستقر شوند، چه نیازی به تخریب سنگرها و استحکامات خواهد بود؟ مگر اینکه برنامه بازگشت به توافق قبلی پیش از حمله میان آمریکا و ترکیه برای ایجاد منطقه امن در عمق پنج تا ده کیلومتری مطرح باشد.
▪️یک گمانه دیگر این است که ترامپ بدون گرفتن رضایت و توافق کردها، خود راسا با ترکها معامله کرده باشد. در این صورت طبیعی است که کردها آن را نپذیرند. زیرا وقتی که قرار بر عقب نشینی است، چرا منطقه را در اختیار ارتشهای روسیه و سوریه قرار ندهند که با آنها خصومت کمتری دارند؟
عدم تشکیل کنفرانس مطبوعاتی مشترک میان طرفهای ترک و آمریکایی که به نشانه نارضایتی میزبان از روند مذاکرات تعبیر شده، صحت این گزینه را هم با تردید روبرو می سازد.
▪️یک فرضیه دیگر می تواند این باشد که ترامپ با آغاز یک روند به هر قیمتی دنبال رهایی از این مخمصه است، دستکم به صورت موقت: نجات خود از فشارهای فزاینده، ترکیه از تحریم ها و سوریه از یک فاجعه انسانی دیگر، و جزئیات را به روزهای آتی موکول کرده است.
شاید با عقب نشینی نیروهای کرد و سلاحهای سنگینشان از مرز ترکیه، پلیس و نیروهای مرزبانی سوریه بعنوان حائل در مرزها مستقر می شوند. مشابه اتفاقی که پس از جنگ سی و سه روزه میان اسرائیل و حزب الله در جنوب لبنان اتفاق افتاد.
اگر این اتفاق بیفتد، به معنای تثبیت موقعیت سیاسی و نظامی کردهای سوریه خواهد بود.
ظاهرا سناتورگراهام و همکارانش هم ظاهرا در تردید و نگرانی، دستکمی از کردها ندارند که گفته اند به روند تحریم ها علیه ترکیه ادامه خواهند داد. به هر حال برای روشن شدن جزئیات بیشتر باید منتظر ساعات و روزهای آینده ماند.
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1

🔹️ شوخی در سوچی!

#صلاح_الدین_خدیو

📌 "آنقدر قطعنامه صادر کنید تا قطعنامه دانتان پاره شود". پژواک این جمله تاریخی که بی مسئولیتی و لاقیدی گوینده آن را می رساند، هنوز در گوش ایرانیان طنین انداز است. اما اگر در آن زمان محمود احمدی نژد یکه تاز‌ و تنها بود، شوربختانه جهان سیاست امروز، مملو از اینگونه رهبران است. ترامپ و اردوغان و نتانیاهو و ... در بدیهه گویی و عوام زدگی، گوی سبقت را از پیشینیان خود ربوده اند.
📌 ساعتی پیش اردوغان در نشست سوچی گفت، با پوتین به توافقی تاریخی درباره سوریه دست یافته و پس از۱۵۰ ساعت در صورت عدم عقب نشینی کردها از مرزهای ترکیه، آنها را مورد حمله قرار خواهد داد.
📌ظاهرا اردوغان چیزی را که نصفه و نیمه از واشنگتن گرفت، می خواهد از کرملین بگیرد. اما پرسش این است وی از ترس تبعات تحریم های آمریکا با آتش بس موافقت کرد، آیا حاضر است دوباره خود را در معرض تحریم قرار دهد؟ یا خواسته صرفا بلوف بزند؟ یا اینکه طرف روسی طبق معاهده آدانا، با ترکها گشتهای مشترک در عمق 5 کیلومتری خاک سوریه انجام می دهد؟
📌پاسخ به این سوالات مستلزم موضع آمریکا درباره نشست سوچی است.
صد البته آمریکا از قبل گفته آتش بس اعمال شده دائمی است و نقض آن ترکیه را دچار عقوبت خواهد کرد.
📌اردوغان در سوچی دوباره به اسکان آوارگان سوری در منطقه امن اشاره کرده و گفته یک میلیون آواره را در آنجا ساکن خواهد کرد. البته روشن نکرده در سراسر شرق فرات یا حد فاصل گری سپی تا سرکانی؟
📌فرصت را غنیمت می شمارم و یکی از لطیفه های احمدی نژاد را یادآوری می کنم. هنگامی که ۸۰ میلیون ایرانی وعده می داد به هر کدام امکان برخورداری از دو هزار متر ویلا و خانه باغ بدهد.
طرح رئیس جمهور ترکیه برای اسکان آوارگان سوری در کردستان هم علیرغم نیت شریرانه ورای آن، از لحاظ غیرواقعی بودن مشابه طرح احمدی نژاد است. غیرممکن و غیرقابل اجرا و ویژگی کسانی که خیال می کنند و بعد رویاهایشان را بر زبان می آورند.
📌 چگونه می توان مردم اطراف دمشق و شرق حلب و حما و حمص را در یک نوار باریک مرزی متراکم که هم اکنون با محدودیت شدید منابع آبی مواجه است، به زور وادار به سکونت نمود؟ لابد اردوغان می تواند!

منبع:
@sharname1 شارنامه

#سیروان_رسانه_مناطق_کردنشین

@sirwan_weekly

🔹️ ما چگونه ما شویم؟!
📌 در وا کنش به طرح تیوریک و آکادمیک سه‌گانه مدیریت منازعات قومی در ایران از سوی #عبدلله_رمضانزاده دربنیاد باران که #سرمقاله دو شماره پیش سیروان بود، شماری از اندیشه‌ورزان و صاحب نظران کورد دیدگاه خود با موضوع تقویت وحدت و همبستگی ایرانیان را برای #سیروان فرستاده اند . چند سوال هم از برخی روشنفکران کرد پرسیده‌ایم که پاسخ داده‌اند.
📌 #خالد_توکلی #عبدالعزیز_مولودی #جلال_جلالیزاده #ابراهیم_فتاحی #حمیدرضا_صمدی #صلاح_الدین_خدیو در این زمینه اظهار نظر کرده‌اند. این گزارش سیاسی مشروح را در شماره آتی #سیروان شنبه چهارم آبان ماه می توانید مطالعه کنید.
📌 شما هم دیدگاه خود را مرتبط با این مساله و موضوعات مناطق کردنشین برای ما بفرستید.

#سیروان_رسانه_امیدآفرین

#سیروان_رسانه_مناطق_کردنشین

@sirwan_weekly

🔹️شماره ۱۰۵۷ #سیروان ۴ آبان ۹۸

📌در شماره جدید #سیروان با #تیتر_اول #ما_چگونه_ما‌_شویم؟ موضوع سخنرانی علمی #عبدلله_رمضانزاده را بحث گذاشته‌ایم و پیشنهادهایی برای همبستگی ایرانیان داریم. در همین زمینه #خالد_توکلی #صلاح_الدین_خدیو #عبدالعزیز_مولودی و #جلال_جلالیزاده به سوالات ما پاسخ داده‌اند و #ابراهیم_فتاحی #سرمقاله و #حمیدرضا_صمدی #یادداشت_اول را #سیروان نوشته‌اند. موضوع دیدگاه آنان به چگونگی مدیریت سیاسی ایران برای تحقق حقوق عموم شهروندان و نحوه مدیریت منازعات قومی می‌پردازد. در این گزارش سیاسی، پیشنهادهای #خاتمی و #محسن_رضایی به ترتیب با عناوین #فدرالیسم و #فدرالیسم_اقتصادی و نیز کتابهای #حکومت_محلی #قالیباف و #مدیریت_منازعات_قومی اثر #صالحی_امیری را بررسی کرده‌ایم و چند پیشهاد کوردی مطرح می‌شود که بعضا درمخالفت و موافقت با #فدرالیسم و عمدتا موافقت با #دموکراسی است.

📌علاوه بر این موضوع راهبردی، در بخشهای کوردی و ورزشی دو مصاحبه #اختصاصی_سیروان داریم و چند رویداد را هم گزارش کرده‌ایم.

#سیروان_رسانه_مناطق_کردنشین

@sirwan_weekly

🔺پیامها و پیامدهای ناآرامیهای عراق برای کردستان

دولت اقلیم کردستان با نگرانی به تظاهرات و ناآرامیهای بغداد و شهرهای مرکزی و مناطق جنوبی عراق می نگرد. احتمالا این یکی از معدود موارد نگرانی است که اربیل در آن عمیقا با تهران شریک است.
ایران دلمشغول تغییرات سیاسی و انقلابی ناشی از اعتراضات و کاهش نفوذ خود در کشور همسایه است و اقلیم نگران تغییر قانون اساسی و تجدید نظر در نظام فدرالی و کاسته شدن از دایره اختیارات و حاکمیت حکومت خودمختار کرد است.
بر خلاف سالهای قبل دولت اقلیم کردستان نگرانی چندانی درباره سرایت ناآرامیها از جنوب و مرکز به شمال کشور ندارد. بحران اقتصادی که در نتیجه قطع بودجه کردستان در سال 2014 حادث شد، در حال از بین رفتن است و اقتصاد این منطقه به تدریج علائم شکوفایی را نشان می دهد.
حقوق کارمندان و مستمری بگیران که در سالهای گذشته عقب افتاده بود، به صورت منظم پرداخت می شود و در نتیجه تشتت و پراکندگی احزاب اپوزیسیون، مخالفت سیاسی سازمان یافته ای وجود ندارد.
اما خطر اصلی از جای دیگری است; از خیابانهای بغداد و طوفان سیاسی که در عراق به راه افتاده است. اعتراضات عراق در اصل علیه ناکارامدی سیاسی و شکست نظام پسابعثی در حکمرانی خوب است. اما فصل ممیزه آن با اعتراضات پیشین، در تکامل اجتماعی مهمی است که تظاهرکنندگان با عبور از فرقه گرایی و تاکید روی ملی گرایی عراقی نشان می دهند.
عراق پس از صدام حسین، کشور فرقه ها و اقوام و مذاهب و احزاب است و دمکراسی سازگار با آن نوعی دمکراسی توافقی است. طبعا دولتهای حاصل از آن بیشتر شبیه شرکت سهامی و حاصل چانه زنیهای بلندمدت و وفاداریهای جناحی هستند. صورت بندی برخاسته از این شکافها، روزنه های فراوانی برای اعمال و بسط نفوذ نیروهای منطقه ای و عمال نیابتی آنها می گشاید و ملی گرایی تازه بیدار شده عراقی از این خوارداشت ها ناخرسند است. همچنانکه از ناکارامدی و فساد گسترده "شرکت سهامی دولت " هم به ستوه آمده است.
حالا در لابلای اعتراضات، شعارها و خواسته هایی مبنی بر تغییر در قانون اساسی و دگرگونی نظام پارلمانی و تبدیل آن به نظام ریاستی به چشم می خورد که احتمالا از سوی برخی نیروهای سیاسی هدایت می شود.
این خواسته بالقوه به معنای هدف قرار دادن بنیان های حاکمیتی و اختیارات ویژه اقلیم کردستان در پرونده های نفت و گاز و گمرکات و گذرگاههای مرزی و روابط خارجی است.
نضج گرفتن ناسیونالیسم عراقی اگر به برآمدن یک دولت نیرومند و متمرکز منجر شود، بالقوه می تواند به تحدید دستاوردها و اختیاراتی بینجامد که کردها پس از سال 2003 بدست آورده اند. اختیاراتی که اسما فدرالیسم نام دارند، اما عملا تنه به تنه کنفدرالیسم و قسمی شبه استقلال می زنند.
این سیر قهقرایی نه تنها مسیر آسانی نیست، بلکه می تواند به وخامت روابط فیمابین و عبور از خط قرمزهای کردها و احیای مساله کرد در صورت بندی سالهای قرن بیستم آن منتهی شود.
نسل جوان عراق که علیه فرقه گرایی عصیان کرده و علم ملی گرایی برافراشته است، چیزی از ستیز ملی گرایی های کردی و عربی در بیشتر سالهای قرن گذشته بخاطر نمی آورد که حکایت نگنجیدن دو پادشاه در یک اقلیم را بارها را تداعی کردند.
طوفان سیاسی که علیه فساد و رشوه خواری و فرقه گرایی و ناکارامدی به راه افتاده، ممکن است به انقسام سیاسی عراق به گروه بندیهای های شیعه و سنی خاتمه دهد، اما تقسیم عراق به دو ملت کرد و عرب ریشه در جامعه شناسی تاریخی آن دارد و صرفا با مکانیزمهای قانونی نظیر فدرالیزم می توان وحدت را میان این دو پاره تن برقرار کرد.
مکانیزمهای قانونی که هرگونه تغییر و دگرگونی در آن منوط به جلب رضایت طرفین قرارداد است.
در عین حال از یک نکته مهم به هیچوجه نباید غفلت کرد. آنچه در عراق می گذرد به صورت منطقی درباره اقلیم کردستان هم صادق است. نکته ای که نیچیروان بارزانی به فراست آن را دریافت. در اقلیم هم دولت به شرکت سهامی احزاب، خانواده ها و الیگارشبهای قدرتمند اقتصادی و جناحی تبدیل شده و انتخابات عملا به چرخش قدرت منجر نمی شود. فرقه گرایی به معنای تقسیم دولت و جامعه میان اربیل و سلیمانیه و پارتی و یکیتی در حد اعلای خود حاکم است و فساد و سوء مدیریت بیداد می کند.
اگر قرار باشد مردم در اقلیم به خیابانها بیایند، نه برای پیوستن به ملی گرایان عراقی، بلکه با الهام گرفتن از آنها با علم کردن ملی گرایی کردی و گذر کردن از حزب گرایی و منطقه گرایی های موجود باید بپا خیزند و به انقسام 50 ساله جنبش کرد خاتمه دهند.
بازی دمکراسی در اقلیم درست مانند عراق اسیر تباهی های خاص خود شده است. هر کدام اما باید در " موضع " خود اصلاح شوند و سپس بر اساس قانون اساسی پیوندهایشان با هم بازسازی و مستحکم و اختلافاتشان برطرف شود.
اقلیم دمکرات و حکومت فدرال دمکرات، با هم عراق متحد و توسعه یافته تری را تشکیل خواهند داد.
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1

🔹سیروان ، هفتم دی ماه ۹۸، شماره ۱۰۶۶

📌 شماره ویژه سیروان با موضوع و تیتر #تبعیض_مثبت و #آزادی_انتخابات به بهانه مرگ برادران #خسروی حاوی پیشنهادهایی برای توسعه نیافتگی کردستان و مناطق مرزی از سوی روشنفکران و کنشگران سیاسی و مدنی کرد، همراه با آخرین اخبار از طرح ممنوعیت شلیک به کولبران در مجلس

با سرمقاله #خالد_توکلی و یادداشتها و تحلیل هایی از

#عبدالله_رمضان‌زاده
#فرهاد_امینپور
#جلال_جلالیزاده
#عبدالعزیز_مولودی
#جلال_محموزاده
#صلاح_الدین_خدیو
و گفت و گویی با
#سیدهاشم_هدایتی


📌 همچنین گفت و گویی با فرهاد شریف پور از پیشکسوتان فوتبال و مطالب متفاوت به زبان کوردی با مشارکت #اسماعیل_اعظمی، #ابراهیم_شوقی و #محمدامین_شامحمدی و ...

#سیروان_تحلیلگر_رویدادها

ُ#سیروان_رسانه_توسعه

#سیروان_رسانه_مناطق_کردنشین
@sirwan_weekly

🔺 سویەهای قومی مهندسی انتخابات

تلاش برای یکدست کردن ترکیب مجلس و دستکاری در اراده عمومی از طریق تفسیر استصوابی از حق نظارت شورای نگهبان، به رویه ای متعارف و پذیرفته شده در انتخابات تبدیل شده است.
در واقع آنچه هر از گاهی مورد اعتراض جناح اصلاح طلب قرار می گیرد، شدت و حدت تیغ نظارت است و نه اصل آن. در ایندوره هم ظاهرا نظارت استصوابی جناح دولت و متحدان اصلاح طلب آن را از دم تیغ گذرانده و آه از نهادشان بلند کرده است.
اما نظارت استصوابی و کلیت پدیده مهندسی انتخابات در حواشی و گوشه و کنار کشور، سویه ها و درونمایه ها دیگری غیر از بحث جناحها دارد که اغلب دیده نمی شود.
حتی بعضا در یک توافق نانوشته هیات های اجرایی و نظارتی، منطقه ممنوعه ای تعریف و اجازه دخول نامزدهای یک گروه جمعیتی خاص را به آن نمی دهند.
در شمال آذربایجان غربی که شهرهای آن ترکیبی از جمعیت ترک و کرد هستند، صلاحیت هیچ نامزد کردی تایید نشده و نامزدهای کرد با هر دو گرایش اصولگرایی و اصلاح طلبی، رد صلاحیت شده اند.
سنگین ترین رد صلاحیت در ماکو رقم خورده که تمام 9 نفر داوطلب کرد، فاقد صلاحیت تشخیص داده شدند.
جالب است در مرحله اول تایید صلاحیت ها بوسیله هیات های اجرایی که استان آذربایجان غربی به نسبت دیگر مناطق رد صلاحیت چندانی نداشت، در حوزه انتخابیه نقده و اشنویه، یازده نفر رد صلاحیت شدند که حداقل نه نفر کردزبان بودند.
مهندسی انتخابات در این خطه غیر از جنبه های جناحی و سیاسی، صبغه های قومی پررنگی دارد و تجربه ادوار گذشته نشان داده غایت آن این است که در بدترین حالت تعداد نمایندگان کرد از مجموع دوازده نفر نماینده استان از پنج نفر بیشتر نشود. حالت مطلوب هم این است که همیشه در حد چهار نماینده باقی بماند.
تحقق این خواسته ها مستلزم عدم نامزدی کردها در حوزه های شمالی و حوزه مهم میاندواب، شاهیندژ و تکاب در جنوب و بسنده کردن به یکی از دو حوزه نقده و ارومیه در هر دوره است.
ظاهرا بر سر این مهم در تمام ادوار میان هیاتهای اجرایی و نظارتی، اجماعی نانوشته وجود دارد.
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1

🔺افتتاح بیمارستان موقت مهاباد و تلنگری به دانشگاه علوم پزشکی ارومیه!


ساعتی قبل بیمارستان صحرایی 74 تختی مهاباد با حضور استاندار و نماینده و مسئولان شهرستان افتتاح شد. تمام مراحل راه اندازی و تجهیز این بیمارستان موقت که حدود یک میلیارد و دویست میلیون تومان، صرف آن شده، بدست معتمدان، خیرین و فعالان مدنی انجام گرفته است.
با این توضیح که در بیشتر شهرها بیمارستانهای صحرایی توسط نیروهای مسلح راه اندازی شده اند، می توان به سرزندگی و شادابی جامعه مدنی و بالا بودن سرمایه اجتماعی در این شهر آنهم در این تنگنای اقتصادی پی برد.
غیر از این مبلغ صدها میلیون تومان نیز برای خرید وسایل و تجهیزات پزشکی برای پرسنل بیمارستان و کمک به خانواده های نیازمند جمع آوری شده است.
دو واحد تولیدی هم با تغییر خط کاری خود و تولید محلولهای ضد عفونی کننده نیازهای شهر و بعضا شهرهای اطراف را در این زمینه برطرف کردند. هم واحدهای مذکور و هم داروخانه های موزع، با صرف نظر کردن از حاشیه سود خود، باعث شدند که این فراورده ها به بهایی کمتر از نصف بهای واقعی در دسترس مصرف کننده قرار گیرد و عملا امکان دسترسی همگان به ملزومات بهداشتی فراهم شود.
بیشتر موسسات و واحدهای بخش خصوصی که امکان گندزدایی و ضدعفونی کردن معابر شهری و اماکن عمومی را داشتند، داوطلبانه به میدان آماده و به صورت شبانه روزی به انجام وظیفه پرداختند.
در حالیکه اقتصاد خدماتی شهر تا حد زیادی وابسته به فعالیت بازارهای تاناکورا و بازارچه های کالاهای خارجی است، اصناف و بازاریان از سه هفته قبل و در واقع زودتر از بیشتر شهرها، داوطلبانه به تعطیلی واحدهای صنفی خود پرداخته و ضرر و زیانهای هنگفتی را برای قطع زنجیره اتصال ویروس متحمل شده اند.
دکتر صابر موسی زاده فعال مدنی و عضو هیات امنای بیمارستان موقت، امروز هنگامی که به گوشه هایی از این همدلی و جمع سپاریها اشاره می کرد، به نرمی به انتقادی دوستانه از دانشگاه علوم پزشکی ارومیه پرداخت و گفت زیر ساختهای درمانی مهاباد، نسبتی با مرکزیت جغرافیایی و فرهنگی شهر، سابقه شهری دیرینه، فرهنگ بالای اجتماعی و الزامات یک قطب منطقه ای درمان ندارد.
شوربختانه پاسخ رئیس دانشگاه نه تنها همدلانه نبود، بلکه حاکی از آن بود که اصل مساله را قبول ندارد و آماده شنیدن هیچ انتقادی هم نیست.
ناچار شدم این تکمله را اضافه کنم که مقصود دکتر دادن چند قطعه تجهیزات پزشکی از ارومیه به مهاباد نیست، بلکه یادآوری این مهم است که یک بیمارستان مستهلک 50 ساله تناسبی با اهمیت و مرکزیت یک شهر 200 هزار نفری پانصد ساله ندارد! در واقع به زبان ساده سرانه تخت بیمارستانی ما پایین است و در چند دهه گذشته کاری انجام نشده است.
امیدوارم که رئیس محترم دانشگاه در این فضای ایثار و همدلی با گوش جان این واقعیت عریان را دیده و شنیده باشد. ما هم آماده ایم که ببخشیم و اگر هم فراموش نمی کنیم، بخاطر آن است که از اشتباهات گذشته درس بگیریم و متحد و یکدل برای جبران آن تلاش کنیم.
در ضمن از فرصت مذکور استفاده و با یادآوری تلاشهای صورت گرفته برای پیشگیری از کرونا، از استاندار محترم خواستم جهت رفع مشکلات یک واحد تولیدی که قرار بود ماسک مورد نیاز شهرستان را تامین و گویا در راه اندازی دستگاهش به مشکل برخورده، مساعت لازم را انجام دهد.

#صلاح_الدین_خدیو
#فاجعه_کرونا
#درخانه_بمانيم


@sharname1

🔹️هێمن و مێژوو

✍#صلاح_الدین_خدیو

📌هێمن ئەگەر سەر لە بەیانی ۲۹ خاکەلێوەی ۱۳۶۵ سەری نەنابایەوە، ئێستا ڕێک سەد ساڵی تەمەن بوو. شاعیری عیشق و ئازادی لە سەرەتای سەدەی چاردەی کۆچی هەتاوی چاوی بە جیهان هەڵێنا کە ئێستا خەریکی ئەسپەردەکردنی دوایین مانگ و ڕۆژکانی و سەر بە ژوور داکردنی سەدە و چاخێکی تازەین.

📌ساڵی ۱۳۳۰ کە هێمن چاوی بە جیهان هەڵێنا، جیهانی کوردیی تازە شەقی شکا بوو. جەستەی ونجن ونجن کراوی سابڵاغ و دەڤەری موکریان بە شیری ساڵداتی ڕووس، هێشتا خوێنی لێ دەچۆڕاوە: وەک ئەوەی تیری غەزەبی مودیرنیتەی ڕۆژاوایی لە کادڵی نووستوی جیهان کورد ڕۆچوو بێ و بێ بەزییانە هاوار بکا: خەڵکینە نووستن بەسە! ڕاپەڕن لە خەو! جیهان و سەردەم گۆڕاوە! زۆری پێ نەچوو بزوتنەوەی سمکۆی شکاکیش گەیشتێ.
📌ئەوجار کورد بۆ خۆی بوو و بە واتای بڕون سیسینی کوردناس، سروشتی بوو کە سابڵاغ وەک پێتەخت چاوی لێدەکرا، بەڵام گرفت ئەوە بوو کە هاوکێشەی نێوان شار و عەشیرەت، قەڵەم و شیر، وەزیر و ئەمیر، مەدینە و بادیە عەجایب بە قازانجی دووهەمی لاسەنگ ببوو و جڵەوی کار بە دەست شار نەبوو.
لە ۱۸۴۰کە حوکماتی ئەمیرانی موکری کۆتایی پێ هات و شازدە قەجەرێکان بوونە خودانی موکریان، دەنگی خێڵ لە بەرانبەر شار دا دلێرتر بوو و " شێخ " یش کە لە نیوەی دووهەمی سەدەی نۆزدە دا سەری هەڵدا، نەیتوانی تەواو ئەو کەلێنە پڕکاتەوە.

📌بەو پێیە ئیلیتی کوردستانی سەد ساڵ پێش لە چەن توێژی سەرووی کۆمەڵگا پێک هاتبوون کە لە چرکە ساتێکی مێژوویی دا دەبوو پێشەنگی نویخوازی و کوردایەتی بن. دەرەبەگە گەورەکان، شێخ و مەلا دەسرویشتوەکان و هەندێک تاجر و بازرگانی دەوڵەمەند.
خاوەندارێتی زەوی و هاوبەشی و میراتگری ڕەچەڵەک و بنەماڵە و ژن و ژنخوازی، دوو چەمکی گرینگ بوون کە وەک تان و پۆی فەڕشی کوردی لێکی گرێ دەدان.
📌حەوەجێ بە کوتن ناکا لە کۆمەڵگایەکی پێش مودێرن کە ئێستا ئابووری سەرمایەداری نەیتەنیوەتەوە و بە فەرهەنگی کەشت و کاڵ گۆش کراوە، پێکهاتەیەکی کۆنەپارێزی وا کوا
بۆی هەبوو دەوری پێشڕەو بگێڕێ؟ ئەو بە دەگمەن بیرە تیژ و مێشکە تازانەی هەشبوون، لە بەرانبەر قورسایی و بارگرانی محافزەکاری سەردەم دا چیان لە دەست نەدەهات.
📌چارەگە سەدەیەک پێویست بوو تا ڕەوڕەوەی زەمان بئاژوێ و لە سۆنگەی کاردانەوەکانێ مودیرنیزاسیونی پەهلەوی و دواتر هوروژمی لەشکری سووری سۆڤیەت، کۆمەڵگا تۆخێک باوێ و بە حاستەم هاوسەنگییەک لە نێوان شار و عەشیرەت ساز بێتەوە.

📌هیمن هەم شاهیدی ئەم گووران و گۆڕانە بوو و هەم وەک خۆی بە یاغی بوون لە بنەماڵە و پەیوەست بوون بە شار، ڕەوتەکەی خێراتر کرد؛ کەسێک کە بە دابی قەدیم لە مەکتەب خانە و حوجرە و فەقێیتی ڕا دەستی پێکرد، بەڵام بە دەست چەرخی زەمان نە تەنیا تێکەڵ بە ژیانی ڕوناکبیری بوو، بەڵکوو بە کردەوە بوو بە یەکێک لە باوکانی خوڵقێنەری بەها و فەرهەنگ و نەریتی تازە.
📌چرکە ساتی مێژوویی ژیانی هێمن کەنگێ بوو؟ ۱۹۴۶ ، کە نێوی دەرکرد و وەک شاعیری نەتەوەیی ناسرا، یان سەرەتای حەفتاکان کە شاکاری ناڵەی جودایی چڕی؟ یان ۱۹۷۹ کە پاش شۆڕش هاتەوە و شۆڕشێکی ئەدەبی و زمانیی کەم وێنەی بەرپا کرد؟

📌 وه‌ڵام دانەوە بەو پرسیارانە هاسان نیە، نکۆڵی لەوەش ناکرێ، ئەوەندی نێوانی شاعیر لە گەڵ سروشت خۆش بوو، دانی لە گەڵ سیاسەت نەدەکوڵا. هەرچەند سیاسەت و هەوراز و نشێوەکانی بە کردەوە تەواوی ژیانیان داگیر کرد.
📌شاعیری گەل کە لە ساڵی سمایل ئاغا و لە سەردەمانێک لە دایک بوو کە جڵەوی دەسەڵاتی ورمێ بە دەست کوردەوە بوو، لەو شارە و سەردەمی کۆماری ئیسلامی وەفاتی کرد لە کاتێک کە سەرپرشتیاری گۆڤاری سروە بوو.

📌پێشینەی ڕۆژنامەگەری کوردی لە ورمێ پێش هێمنی موکریانی دەگەڕێتەوە سەر موکرێانێکی تر: زانایەکی ئایینی سەر بە ماڵباتی زاناپەروەرەی تورجانی زادە کە وەک سەرنووسەری ڕۆژنامەی ڕۆژی کوردی سمکۆ، هێمایەکی مێژوویی لە یەک گرتنەوەی پیاوانی چەک و قەڵەم لە بڕگەیەکی مێژوویی پێشان دا. هەرچەند تەمەنی ئەم ئەزموونە کورت بوو و دیار نەبوو کە سەرەنجام لە کۆی و چ کات وەک هێمن دەگاتە دووڕێیانی مێژوویی خۆی: چەک یان قەڵەم، شار یان چیا؟
بە قسە نا، بە کردەوە دەستەوملان کردنەوەی ئەو دوو چەمکە و لانیکەم لە دژواز ڕا کردنیان بە جیاواز، قۆناغێکی تەکامولی گرینگی بزاڤی کوردە.
@sharname1


#سیروان_رسانه‌مرجع_مناطق‌کردنشین

@sirwan_weekly

🔺نان یا آزادی، کدام مهم تر است؟

در میانه بحران اقتصادی کردستان و خودداری بغداد از پرداخت سهم آن از بودجه سالیانه، سایت شارپرس که از رسانه های پرمخاطب اقلیم است، دست به یک نطرسنجی جالب زده است.
شارپرس پرسیده آیا با پرداخت حقوق کارمندان و مستمری بگیران اقلیم به صورت مستقیم از بغداد موافقید؟
92 درصد پاسخ دهندگان از میان حدود ده هزار نفر به این سوال پاسخ مثبت داده اند.
این ایدە کە به منظور حل و فصل نهایی بحران بودجه اخیرا از زبان برخی مطرح می شود، در صورت اجرا شدن، به معنای از کف رفتن بخش مهمی از اختیارات اقلیم و اهرمهای کنترلی آن روی شهروندان خواهد بود. امری که مطلقا و منطقا خوشایند اربیل نیست.
چه تبعات آن به صورت کاهش وابستگی شهروندان به احزاب و حذف متغیر " نان " از معادله سیاسی موجود، سرچشمه تحولی جامعه شناختی خواهد شد که البتە فعلا دورنمای روشنی برای آن وجود ندارد.
نکته جالبی که در این میان وجود دارد، همسانی درصد موافقان واگذاری حقوق به بغداد و تبدیل شدن شهروندان اقلیم به اتباع و کارمندان دولت عراق با موافقان رفراندوم استقلال کردستان در سه سال قبل است.
در هر دو مورد 92 درصد رای موافق داده اند. اما آیا تناقضی در این میان دیده نمی شود؟ آیا می شود در یک لحظه واحد هم موافق انفکاک از بغداد بود و هم اتصال به آن؟
اگر بغداد راسا حقوق مردم اقلیم کردستان را آنهم در قبال تحویل پرونده نفت اقلیم، بپردازد این به معنای خاتمه استقلال مالی اربیل و محدود شدن قدرت مانور آن در داخل و خارج خواهد بود.
مردمی که کمتر از سه سال پیش مشتاقانه به استقلال کردستان و پشت کردن به عراق رای دادند، چگونه الان به سلب مهمترین ابزار حاکمیتی اقلیم لبیک می گویند؟
این سوال البته پس از شکست رفراندوم هم مطرح بود: چرا پس از اقدمات تنبیهی بغداد و کشورهای همسایه، هیچ آکسیون اعتراضی جدی، مثلا در مقیاس کاتالونیا که تقریبا همزمان درگیر پرونده ای مشابه بود انجام نشد و خیابانهای اربیل و سلیمانیه از حضور استقلال طلبان خالی ماند؟
آیا آگاهی ملی در کردستان عراق که پیشتاز هویت طلبی کردی در منطقه می باشد، دچار فرسایش شده یا مردم نسبت به استقامت و کارامدی احزاب و رهبران فعلی برای تحمل رنجهای استقلال و قائم به ذات بودن، بدگمان شده اند؟
این تردید را می توان از نگاه رهبران به مردم هم برگرداند!
بعید است احساس عراقی بودن مرد‌م کردستان که قرن بیستم را با گفتن نه به تشکیل دولت استعمار ساخته عراق آغاز و با انفال و حلبچه به پایان رساندند، تازه در دهه بیست سده جدید گل کرده باشد!
آگاهی ملی در معنای متعارف آن البته فرسوده شده ولی کردایتی/ کردیت بیش از آنکه پژمرده شده باشد، در معرض چالش و جابجایی های معنایی و گفتمانی قرار گرفته است.
هویت کردی که زمانی زیر فشار و سرکوب بود و بخشی از پویایی خود را از دیالکتیک انکار و مقاومت می گرفت، اکنون تثبیت شده، اما به موازات آن در معرض چالش ها و تفاسیر جدید قرار گرفته است.
آگاهی قومی/ مذهبی کردی گرچه به صورت قسمی پیش ناسیونالیسم دستکم از آغاز صفویه وجود داشت، اما صورت مدرن خود را عمدتا مدیون باشگاه های کردی استانبول در آغاز قرن گذشته است.
اندیشه کردی که در این کارگاه های فکری مبتنی بر تجربه عینی تولید می شد، قبل از هر جایی در سلیمانیه که در طول قرن بیستم کانون هویت خواهی بود، به محک آزمایش گذاشته شد.
دست بر قضا نخستین گذار از آن هم در همین کانون دیرینه صورت گرفت. گذار از کردایتی کلاسیک به پساکردایتی که در تعهد به تشکیل کیان ملی کرد به سلف خود وفادار است، اما ارزشهایی چون تجدد، دمکراسی، قرارداد اجتماعی، آزادی و برابری را در شبکه ای افقی هم ارز با آن قرار می دهد و قائل به تقدم‌ و تاخر میان آنها نیست.
این گذار البته در میان مدت به سلیمانیه محدود نمی ماند و بتدریج سایر جاها را فرا می گیرد. تضادی میان دو 92 درصد از نشانه ها و الزامات این گذار و نسبی شدن امور بر مبنای مقتضیات روز است. این نسبیت البته به معنای تن دادن به بی هنجاری و خالی از قاعده شدن در درازمدت نیست. اغتشاش مفهومی کنونی بدلیل گذار از یک نظام ارزشی و عدم استقرار کامل یک دستگاه فکری و هنجاری جدید است.
کردیت غنی شده با ارزشهای مدرن و هنجارهای اخلاقی با جایگزین شدن با نظم گفتمانی سابق، قادر به معنابخشی به زیست سیاسی و اجتماعی خواهد بود.
به زبان دیگر، رفتار مردم در برابر بغداد برگردانی از رفتار احزاب و سیاستمداران کرد در قبال دولت مرکزی است. وقتی تقریبا بلافاصله پس از رفراندوم با اشتیاق در انتخابات پارلمانی عراق شرکت و ماهها بر سر بی نصیب کردن یکدیگر از مناصب حکومتی در مرکز، با طرف عرب چانه می زنند،
اَلنّاسُ بِاُمَرائِهِمْ اَشْبَهُ مِنْهُمْ بِآبائِهِمْ؛
این سخن علی بن ابی طالب مصداقی روشن از این وضع است: مردم بیش از پدرانشان به دولتمردانشان رفته اند!

#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1

🔺ابتذال بیان در غیاب " همبستگی مستهجن "

مجری: این لباس چوپانی چیه پوشیده اید؟
مهمان برنامه: این یادگار کاوه آهنگر و نماد آزادی از چنگال استبداد است!
مشخص نیست منظور مجری لباس کردی است یا " بالاپوش " روی آن که در زبان کردی " فرنجی " نام دارد.
🔺سلاوی ژیژک می گوید در یوگسلاوی دوران تیتو، کرواتها، صربها، مسلمانان و اسلوونیها و آلبانیایی تبارها سخیف ترین جوکها و مطایبه ها را برای همدیگر ساخته و بدون ذره ای تکدر از هم می گفتند و می خندیدند.
وی این وضعیت را " همبستگی مستهجن خلقهای یوگسلاوی " می نامد. با این توضیح که واژه مستهجن بار منفی ندارد و در اینجا، روی دیگر صمیمیت و برادری است.
بنا به گفته ژیژک نخستین قربانیان جنگ داخلی دهه 1990 این جوکها بودند.
هنگامی که اوضاع وخیم شد این لطیفه ها به سرعت ناپدید شدند و نقل آنها نشانه خصومت و تنفر قومی تلقی می شد.
آیا در ایران " همبستگی مستهجن " به مثابه قسمی سرمایه اجتماعی فرسوده نشده؟
توهین/شوخی رسانه ها به اقوام و عذرخواهیشان به یک چرخه بدل شده است. اما عذرخواهی احتمالی راه حل نیست، درد جایی دیگر است!
#صلاح_الدین_خدیو
@sharname1

جعبه سیاه حلبچه کی باز می شود؟

✍️ #صلاح_الدین_خدیو

بازنمایی فاجعه حلبچه در میان کردها با ادبیات سوگواری آغاز شد. شعر اصلی ترین ژانری بود که سالها به مدد آن رنجهای این کشتار هولناک بازگو می شد. این " پاسداشت گریان " در تقویت همبستگی جمعی و روح قومی موثر بود، اما قادر نبود به این پرسش پاسخ دهد، چرا کردهای عراق در اواخر دهه هشتاد میلادی مثل بره سر بریده می شدند و کسی هم دم بر نمی آورد؟
پس از دوره رثا و ستایش، تقریبا از بیست سال قبل در عوالم روشنفکری کردی تلاش شد با ابزارهای علوم انسانی و کشیدن پای تئوریهای غربی، از معمای حلبچه و نسل کشی کردهای عراق در برابر دیدگان بسته جامعه جهانی، رمزگشایی شود.
اما این تکاپو هم چندان کارساز نبود. چرا که یک حلقه مفقوده مهم داشت. در غیاب هر گونه تاریخ نگاری جدی و روشمند، تئوری مستعد آن بود به آسانی حجاب واقعیت تبدیل و چشم حقیقت بین را کم سو کند.
تاریخ نگاری مقدمه تاریخ اندیشی است. تاریخ اندیشی یعنی فلسفیدن تاریخ. حلبچه محتاج تاریخ اندیشی است. هانا آرنت در بررسی ریشه های توتالیتاریسم به یهودستیزی می پردازد. سرفصلی مهم که توتالیتاریسم یکی از پایه های ایدئولوژی خود را بر آن نهاد. یهودی ستیزی ریشه های سنتی و خاستگاه و صورت بندیهای مدرن دارد. مهمتر از آن آرنت در بیان تقصیر یهودیها در پردازش آن تعصبی ندارد.
ایده اصلی آرنت این است که توتالیتاریسم برای تحقق خود، محتاج یهودستیزی بود، اما نقش خود یهودیان که مانند گوسفندی آرام به مسلخ برده شدند، نیازمند روشنگری بیشتری است. اینجاست که نویسنده یهودتبار آلمانی می کوشد با بهره گیری از آخرین یافته ها و شواهد تاریخی و بالاخص سطور نادیده و خوانده نشده آن، به منطقی ورای کلیشه های از قبل آماده دست یابد.
ارنست نولته هم که پژوهش هایش درباره خاستگاه و اعتلای فاشیسم نمونه است، همه جا، در به در در پی کشف منطق تحولات درونی رخدادهایی است که خشونت مدرن رژیم های سرکوبگر اروپا را از آن ناشی شد.
کارهای نولته بدون عبور از نظریات اقتصاد محور درباره ظهور فاشیسم بختی برای کامیابی نداشت. بدون شک اگر وی از ملامت چپها می هراسید و میان تصفیه های بزرگ استالینی در دهه سی و طبقه کشی بلشویسم با نژاد کشی نازیسم و هولوکاست آنها در دهه چهل، ارتباط علی و معلولی برقرار نمی کرد، امروز ما از بصیرت کمتری برای بررسی این دورانهای سراسر رنج و خون برخوردار بودیم.
صد البته این نوآوری و زایش های فکری تازه، محتاج سنت تاریخ نگاری پویایی است که در غرب موجود است. هر سال پژوهش ها و کارهای جدیدی بر اساس شواهد و اسناد تازه درباره اهم رویدادهای معاصر به میدان می آید و احیانا نظرات قبلی را نقض و فرضیه های جدیدی را پیش می کشند.
ما در کجای این کارزار ایستاده ایم؟
آیا بدون کارهای دقیق تاریخی و وقابع نگاریهای مستند و عبور از کلیشه سازیهای حزبی، امکان درک منطق درونی تحولاتی که در اواخر دهه هشتاد به فروپاشی عملی جنبش کردستان و تبدیل کردستان عراق به یک پادگان - شهر بزرگ انجامید، وجود دارد؟
تاریخ نگاری است که کمک می کند ریشه ها را بیابیم و مقصر یا مقصران احتمالی ماجرا را دست نشان کنیم.
هر روایت وفادار به بازنمایی حقیقت، بدون واکاوی منطق استراتژیک جنبش کردستان در دهه هشتاد، جایگاه آن در موازنه قدرت موجود در عراق و منطقه و در چارچوب جنگ ایران و عراق و ارزیابی آن از معادلات سیاسی و نظامی وقت، بختی برای توفیق نخواهد داشت.
فروکاستن علت تمام این فجایع به خوی توحش و سرکوبگری رژیم سابق عراق، در بهترین حالت تنها بیان بخشی از ماجراست و فرصت درس گرفتن از گذشته را سلب می کند.
در اقلیم کردستان تاکنون چند کتاب پژوهشی و ارزنده معطوف به بازخوانی فجایع حلبچه و انفال منتشر شده است؟ غیر از آنچه که در لابلای برخی خاطرات و یادمانده ها آمده، آیا اساسا کاری انجام گرفته است؟
چرا آرشیوهای حزبی و اسناد مربوط به رژیم سابق عراق در اختیار عموم قرار نمی گیرند؟
چه مصلحتی بالاتر از بیان حقیقت و ارائه روایتی تاریخمند از سرگذشت این مردم در قرن مشحون از فاجعه بیستم وجود دارد؟

@sharname1

@sirwan_weekly