Вялікдзень

Два святы на свеце — ад нівы да нівы:
Хрыстос уваскрос! Наступае вясна!
Глянь смела, глянь вольна, шчасліў, нешчаслівы.
І далей к жыццю з паніжэння і сна!

Гэй, гэй, на спатканне вялікіх двух святаў
Спяшыце супольна, хто ў путах не згніў!
Хай льюцца-зыльюцца ад хаты да хаты
У адно ўсе грамады, ўсе людзі ўсіх ніў!

*
Вялікдзень! Вялікдзень! — ад нівы да нівы.
Забыў не адзін з нас нядаўныя дні,
А ўспомні-прыпомні, шчасліў, нешчаслівы,
Аб тых, што ў світанні на век адышлі,—

Усе костачкі тыя на гонях папарных,—
Жывых, што ў бяспуцці акуццем звіняць...
Прыпомні, дай слова не шчэзнуці марна,
Пачатую справу шырыць, расшыраць!

*
Вялікдзень! Вялікдзень! — ад нівы да нівы
Заводзіць бацькоў сваіх песеньку сын.
Зірні ж, азірніся, шчасліў, нешчаслівы.
І заўтра на поле да сох як адзін!

Дагэтуль мы плачам, дагэтуль мы стогнем,
Адвечных не можам пазбыціся слёз...
Наперад па шчасце! Хай злое ўсё дрогне,
Вясна ўжо на свеце,— Хрыстос уваскрос!

Янка Купала

Галоўная місія спецыяльнага праекта ААТ «МІНСК КРЫШТАЛЬ» «Сіла традыцый» — папулярызацыя беларускай культуры. А менавiта заўтра, 15 красавіка, адзначаецца Міжнародны дзень культуры. 🙌🏼

Гэты дзень нагадвае нам пра важнасць культуры ў жыцці кожнага чалавека, пра яе значэнне для развіцця грамадства.

✨ Культура — гэта спадчына нашых продкаў, якую мы перадаем наступным пакаленням. Яна аб'ядноўвае нас і дазваляе зразумець адзін аднаго.
✨ Культура — гэта мастацтва, літаратура, музыка, тэатр, кіно, традыцыі і звычаі, мова і многае іншае.

Вітаем усіх з Міжнародным днём культуры і дзякуем за падтрымку нашага праекта!

Сегодня публикуем рецепт картофельного пирога с фаршем 🥩

🥔 Ингредиенты:
Картофель — 1,5 кг.
Куриные бедра/фарш — 750 г.
Яйца — 3 шт.
Лук — 2 шт.
Сыр — 100 г.
Сахар — 1 ч.л.
Зелёный лук, укроп, чеснок.
Соль, перец.

Обжариваем фарш, выделившийся бульон сливаем в отдельную чашку.
Обжариваем лук, зеленый лук и чеснок, добавляем ложку сахара и щепотку соли.
Отвариваем картофель, затем разминаем его с бульоном и зеленью. Добавляем обжаренный лук и сыр. Формируем пирог, в начинку добавляем взбитые яйца. Выпекаем при температуре 180° 60 минут.

Готовьте по белорусским рецептам с родными и удивляйте домочадцев кулинарными шедеврами!

Благодарим прекрасную @pollin.cook за видео с процессом приготовления данного блюда!

А мы працягваем распавядаць пра рамёствы Беларусі!

🙌🏼 Ганчарства вядома ў Беларусі яшчэ з часоў неаліту. Першапачаткова вырабы ляпілі ўручную без наступнай тэрмічнай апрацоўкі. Паступова асноўным кампанентам фармовачнай масы стала гліна, у якую для павелічэння трываласці дадавалі сухую траву i пясок. Як самастойнае рамяство ганчарства існуе ў Беларусі з X стагоддзя, калі з'яўляюцца першыя ганчарныя кругі.

💪🏼 Пра прафесіяналізм беларускіх ганчароў сведчыць той факт, што на працягу многіх стагоддзяў іх вырабы вывозіліся на продаж за мяжу. У 17 стагоддзі нашы майстры былі запрошаны ў Маскоўскую дзяржаву і прымалі ўдзел у аздабленні Пакроўскага сабора ў Ізмайлава, царквы Андрэеўскага манастыра і царквы Спаса ў Маскоўскім Крамлі.

Гліна — асноўная сыравіна ў ганчарнай справе. У Беларусі выяўлена каля 400 яе радовішчаў!

🪴 Даўней сыравіну здабывалі адкрытым спосабам: пры дапамозе рыдлёўкі ў глінішчах, размешчаных па берагах вадаёмаў. Здабыты матэрыял звозілі на двор і складалі кучай прама на зямлю. Пасля гэтага сыравіну залівалі вадой і пакідалі кіснуць да вясны ці нават наступнай восені. Затым гліну заносілі ў памяшканне і ўкладвалі ў спецыяльна адведзеным месцы, якое называлася «гліннік», «катух» або «коцак».
Да глiны дадавалі ваду і пачыналі мясіць, размінаць нагамі, рукамі і разнастайнымі прыстасаваннямі.
Гліна лічылася гатовай да працы, калі ператваралася ў аднастайнае цеста, якое «пстрыкае» пад нагамі.

Ганчарства папулярна ў Беларусі і сёння: у кожным горадзе можна знайсці майстроў з непаўторнымі вырабамi.
А яшчэ ў нашай краіне існуе мноства майстар-класаў, на якіх вы самi можаце прымерыць ролю ганчара!

Распавядаем пра традыцыйныя строi беларускага касцюму.
Сёння падрыхтавалi апісанне Кобрынскага строю 👇🏼

▫️ Кобрынскі строй адрозніваюць выцягнутыя лініі арнаменту і прапрацоўка ўзору, якiмi упрыгожвалiся рукавы i фартух. Дарэчы фартухоў звычайна было два, прычым асноўны арнамент ніжняга павінен быў выглядаць з-пад верхняга! Завершанасць касцюму надавала Кобрынская «намітка», якая закручвалася такім чынам, што адно з палотнаў спускалася нізка за спіну.

▫️ У касцюме нічога не было выпадкова!
Калі адсутнічала камізэлька, то з'яўляўся паясок.

Хадзіць без пояса лічылася непрыстойным. Мужчыну без пояса называлі расперазаным, а жанчыну без галаўнога ўбору — растрапанай. У тлумачэнне закладвалі двайны сэнс, лічачы такіх людзей растрапанымі і расперазанымі не толькі вонкава, але і ўнутрана.

З вас «❤️», а з нас пост пра іншы строй!

Ілюстрацыя з кнігі «Беларускія народныя строi», Міхась Раманюк.

Сегодня публикуем рецепт полоцких сырников 😋

Ингредиенты:
▫️ Творог — 400 г.
▫️ Изюм — 100 г.
▫️ Мука — 100-150 г.
▫️ Яйца — 1 шт.
▫️ Сахар — 50-100 г.
▫️ Ванильный сахар — 1-2 пакетика.
▫️ Растительное масло для фритюра.

Ингредиенты для сметанно-маковой заливки:
▫️ Сметана 15-20% — 500 г.
▫️ Мак — 50 г.
▫️ Сахар — 100 г.
▫️ Масло сливочное — 50 г.

Соединяем творог, сахар, предварительно запаренный и промытый изюм, яйцо и муку. Хорошо вымешиваем.
Из теста скатываем небольшие шарики и обваливаем их в муке.
Выкладываем шарики на доску или поднос и отправляем в морозилку минимум на три часа.

Займемся заливкой!
Мак заливаем кипятком и накрываем крышкой на 15 минут. Растапливаем сливочное масло, добавляем сахар, сметану и мак. Соус ставим на маленький огонь (не доводя до кипения).

Сырники обжариваем во фритюре до образования румяной корочки, после чего выкладываем их на бумажные полотенца, чтобы убрать лишний жир.
Выкладываем сырники в форму, заливаем соусом и отправляем в разогретую до 180 градусов духовку на 15-20 минут.

Приятного аппетита!

Не забудьте поделиться этим рецептом со знакомыми сладкоежками 🙌🏼

Сельскія могілкі

Люблю я могілкі з каплічкай,
Прыселле насыпаў і пліт,
Дзе крыж і страшыць, і галубіць,
Слязой дзе кожан дол абмыт.

Сваё дзе Радаўніца свята
Спяшыць у год абходзіць раз,—
Сялян склікаючы сямейку,
Спраўляе з светам тым папас.

Жывыя душ успамінаюць
Сваёй успанае радні,
Над імі жаляцца галінкі,
Нясуць былыя думцы дні...

Агул жыцця ўсяго абыймеш,
Друзы пагод і непагод,
Зямлю і неба ў рукі возьмеш,—
І ў гэты край зляціць паглёд.

І як жа міл дзірванчык цішы,
Спакою дзіўнага узгор,
Дзе не чапіў сялянства пушчы
Навейшай мудрасці тапор!..

Янка Купала

Делимся рецептом коктейля с ярким вкусом на основе продукции ОАО «МИНСК КРИСТАЛЛ»! ❤️

Коктейль Menheim 370
▫️ Водка TUMANY. PLATINUM — 50 мл.
▫️ Ликер — 20 мл.
▫️ Мандарины — 1 шт.
▫️ Розмарин по вкусу
▫️ Ванильный сироп — 20 мл.
▫️ Лимонный сок — 15 мл.
▫️ Кусковой лед.

Смешиваем все вышеуказанные ингредиенты (последовательность не имеет значения) и переливаем в бокал со льдом. При подаче украшаем коктейль долькой мандарина и веточкой розмарина.

«Белая Русь» — новы эталон густу і якасці! 🙌🏼

🍃 Першая арганічная ў Беларусі.
🍃 Напой створаны з натуральных прыродных кампанентаў.
🍃 Прадукт выпускаецца лімітаванай партыяй, бо збожжа, якое гадуецца па ўсіх правілах арганічнага земляробства, засяваецца на абмежаванай тэррыторыі, расце ў натуральных умовах, а яго ўраджай напрамую ўплывае на колькасць вырабленага прадукту.
🍃 Мяккасць і чысціня густу дасягаецца дзякуючы настою пяргі, найкаштоўнейшаму прадукту пчалярства. Менавіта ён дорыць напою далікатнасць і лёгкасць. Прадукт мае тонкі водар з ноткамі збожжа і мяккi смак.

ААТ «МІНСК КРЫШТАЛЬ» — спалучэнне традыцый вытворчасці і перадавых тэхналогій ХХІ стагоддзя.

Працягваем распавядаць пра рамантычныя і эратычныя ўзаемаадносіны нашых продкаў.

У папярэднім пасце гэтай рубрыкі мы абяцалі вам расказаць пра адну з гульняў, у якую гуляла беларуская моладзь.

Гульня «Жанiцьба Цярэшкі».

❄️ «Цярэшку» ладзілі пераважна ў зімовы час, у дні гадавых свят. З-за нясціпласці гульні ніводны паважаны сямейны дом не дазволіў бы спраўляць яе пад сваім дахам, таму «Цярэшка» найчасцей спраўляўся ў карчме, абавязкова ў канцы гулянкі, пасля доўгіх танцаў. Пажылыя людзі сыходзілі ў іншыя памяшканні карчмы, а моладзь распачынала гульню.

У «Цярэшцы» магло ўдзельнічаць да дзесяці і болей пар моладзі. На ролю «бацькі з маткаю» абіралі жанатых жанчыну і мужчыну, якія арганізоўвалі «вяселле». «Бацька» з «маткаю» стараліся жартамі і вясёлымі заклікамі падштурхнуць да гульні як мага болей народу, каб меней засталося ў гледачах. Яны весела бегалі сярод маладзёнаў, падгаворваючы іх хутчэй выбіраць сабе «пару». Прычым уздзейнічалі часцей на хлопцаў, бо дзяўчаты спрабавалі адмовіцца ў складанні пар і застацца на гульні ў якасці гледача.

Кожная пара падыходзіла да «бацькі» з «маткаю» і прасіла ў іх дабраславення. Усё праходзіла камічна і жартоўна, але часам былі і спрэчкі, асабліва калі дзяўчыне не падабаўся хлопец, з якім яна была ў пары.
«Бацька» з «маткай» дабраслаўлялі кожную пару, пачыналі граць музыкi і спяваць песні.

🙌🏼 Пасля спеваў пачыналіся гульні. Дзяўчыны разбягаліся, а хлопцы лавілі іх. Потым разбягаліся і хаваліся хлопцы. Нагуляўшыся, ладзілі вясельнае застолле.

❤️ Нярэдка гульня прымала вельмі нясціплыя формы: абдымкі, пацалункі, розныя жарты. Разыходзілася моладзь позна, за поўнач. Калі дзяўчыне было далёка вяртацца дадому, новы «супруг» абавязаны быў правесці яе. Нярэдка здаралася, калі пары, якія стыхійна склаліся ў час гульні, пазней сапраўды бралі шлюб.

Крыніца: У. А. Лобач, Эрас у беларускай традыцыйнай культуры (Studia mythologica slavica, 2003, № 6, С. 205 - 248).
Аўтар фота: Альфрэд Мiкус.

Працягваем паглыбляцца ў тэму беларускага народнага адзення. Сёння пагаворым пра абутак нашых продкаў!

🙌🏼 Традыцыйны беларускі абутак вырабляўся ў хатніх умовах або шаўцамі-рамеснікамі. Археалагічныя знаходкі кажуць, што шавецкае рамяство было развіта з XI стагоддзя.
Да XX стагоддзя беларусы насілі лапці і пасталы, у горадзе — скураныя боты i шнуроўкі.

🌾 З самага пачатку звычайным абуткам беларускага селяніна былі лапці: летам іх плялі са свежага лыка цi лазовай кары, зімой жа гэтыя матэрыялы размочвалі ў цёплай вадзе. Для трываласці падэшву лапцей падпляталі лазой, лыкам, вяровачкамі, падшывалі скурай.

👞 Поршні i хадакі з'яўляліся, па сутнасці, скуранымі лапцямі. Гэта старадаўнi абутак, пашыты з кавалка ялавай, свіной або цялячай сырамятнай скуры.

🪵 Быў ва ўжыванні і драўляны абутак. Ён выкарыстоўваўся на паўночным захадзе Беларусі, але вельмі рэдка (насіўся найбяднейшым пластом насельніцтва).

💰 Пры вялікім дастатку сяляне маглі дазволіць сабе і скураныя туфлі або боты, але і тыя апраналі толькі па святах. Такi абутак быў распаўсюджаны толькі ў вельмі багатых людзей.

🧦 У XIX — пачатку XX стагоддзя сярод сялян былi распаўсюджаны валёнкі.
Валёнкі ў асноўным насілі на тэрыторыі ўсходняй Беларусі. Выраблялі іх шапавалы, якія хадзілі зімой па вёсках і працавалі дома ў заказчыкаў. Для трываласці валёнкі падшывалі лямцом або скурай. Часта на іх абувалі плеценыя лапці.

Ведаеце больш цікавых фактаў пра традыцыйны абутак беларусаў? Чакаем іх у каментарыях!

Публикуем рецепт кисло-сладкого коктейля на основе продукции ОАО «МИНСК КРИСТАЛЛ»! 🍋

Коктейль Лемон Дроп.
▫️ Водка TUMANY. PLATINUM — 50 мл.
▫️ Лимонный сок — 20 мл.
▫️ Сахарный сироп — 15 мл.
▫️ Сахар — 1 ч. л.

С помощью сахарного сиропа и сахара делаем сладкую каемку у коктейльного бокала. В шейкере со льдом взбалтываем все ингредиенты. Переливаем через стрейнер содержимое шейкера в охлажденный коктейльный бокал и украшаем долькой лимона.

Питной мед: история традиционного белорусского напитка.

🙌🏼 Первым застольным напитком был мед.
Это лакомство считалось даром богов, а пчелы — проводниками между людьми и Богом. Отсюда и присутствие меда во всех ритуальных праздниках белорусов.
Мед белорусы добавляли в первые, вторые и третьи блюда, основную часть урожая экспортировали в Западную Европу. 👉🏼 В начале XVI века через Полоцкую таможню ежегодно вывозилось более 2 тысяч пудов одного воска, а из миллиона бортей ежегодно откачивалось более 500 тысяч пудов меда!

🍯 Как же готовили питной мед?
Мед смешивали с соком ягод брусники, клюквы или малины и настаивали от 10 до 50 лет. Производство такого меда было дорогостоящим, так как из 90 литров меда и 30 литров ягодного сока получалось не более 40 литров напитка!

☝🏼 Одним из лучших сортов питейного меда был липец, который варили из меда, собранного во время цветения липы. Этнограф В. Севергин отмечал: «Лучшим считался ковеньский липец. Чем дольше липец хранился – тем он был чище. Лучший липец прозрачный, светлый, чистый, как самая чистая вода, от которой он отличается большей своей густотой. Мастерство изготовления питейного липца заключается в наиболее бережном отделении его от остального меда и вообще в чистоте посуды и других приспособлений».

«Сила Традиций» — специальный проект ОАО «МИНСК КРИСТАЛЛ».