بخشی از #کتاب «پر کردن خلا»
#احساسات، #کاپیتالیسم و #رسانه_جمعی
آیا می‌توانیم کلمه #اعتیاد را برای نوع استفاده‌مان از #شبکه‌های_اجتماعی به کار ببریم؟ متن پیش رو ترجمه بخش کوتاهی از کتاب «پر کردن خلا» است که به ارتباط مفهوم اعتیاد و شبکه‌های اجتماعی می‌پردازد.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/40208/
#احساسات، #کاپیتالیسم و #رسانه_جمعی
آیا می‌توانیم کلمه #اعتیاد را برای نوع استفاده‌مان از #شبکه‌های_اجتماعی به کار ببریم؟ متن پیش رو ترجمه بخش کوتاهی از کتاب «پر کردن خلا» است که به ارتباط مفهوم اعتیاد و شبکه‌های اجتماعی می‌پردازد.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/40208/
#کاپیتالیسم_ذی‌نفعان
اقتصاد بازار آزاد، یکی از مهم‌ترین دلایل برای ثروت‌آفرینی و افزایش کیفیت زندگی است که بشر نسل‌های اخیر از آن بهره برده است. به عنوان مثال، در سال ۱۹۵۰ نروژ بالاترین نرخ امید به زندگی را داشت (۳/ ۷۲ سال). الان میانگین جهانی امید به زندگی بالاتر از آن است (۶/ ۷۲ سال). در آفریقا هم که این نرخ پایین‌تر از سایر نقاط دنیا است، به سرعت در حال بالا رفتن است. در چین و هند به تنهایی، بیش از ۲/ ۱میلیارد نفر، از زمانی که این دو کشور تغییر در سیاست‌های اقتصادی خود را آغاز کردند و به اصول بازار-محورتری روی آوردند، توانسته‌اند خود را از فقر مطلق بیرون بکشند.
هیچ‌یک از این اتفاق‌ها بدون رشد اقتصادی ممکن نیست و با این حال، هنوز خیلی‌ها به نقش کسب‌وکارها در جوامع اطمینان ندارند. یکی از نشانه‌های این اتفاق، افزایش قطبی‌سازی سیاسی در کشورها، حتی در کشورهایی است که دموکراسی را به خوبی اجرا می‌کنند.
به همین دلیل، در نظرسنجی مک‌کینزی، حدود ۹۲درصد پاسخ‌دهنده‌ها گفته‌اند که شرکت‌ها باید در مورد مسائلی مثل آموزش، اتوماسیون، و مهاجرت صریح‌تر صحبت کنند. اکوسیستم کسب‌وکار در حال تکامل تدریجی است و آنهایی که مقاومت می‌کنند، نه تنها در طرف اشتباهی از تاریخ قرار می‌گیرند، بلکه مزیت رقابتی خود را از دست می‌دهند. رهبران کسب‌وکار باید نشان دهند که در ماموریت خود، نه تنها به ذی‌نفعان فکر می‌کنند، بلکه مشتریان، تامین‌کنندگان، کارگران و جوامع نیز اولویت آنها هستند. اصطلاح متداول این شرایط «کاپیتالیسم ذی‌نفعان» است که ظاهرا عصر آن فرا رسیده است.
منبع: donya-e-eqtesad
....
اقتصاد بازار آزاد، یکی از مهم‌ترین دلایل برای ثروت‌آفرینی و افزایش کیفیت زندگی است که بشر نسل‌های اخیر از آن بهره برده است. به عنوان مثال، در سال ۱۹۵۰ نروژ بالاترین نرخ امید به زندگی را داشت (۳/ ۷۲ سال). الان میانگین جهانی امید به زندگی بالاتر از آن است (۶/ ۷۲ سال). در آفریقا هم که این نرخ پایین‌تر از سایر نقاط دنیا است، به سرعت در حال بالا رفتن است. در چین و هند به تنهایی، بیش از ۲/ ۱میلیارد نفر، از زمانی که این دو کشور تغییر در سیاست‌های اقتصادی خود را آغاز کردند و به اصول بازار-محورتری روی آوردند، توانسته‌اند خود را از فقر مطلق بیرون بکشند.
هیچ‌یک از این اتفاق‌ها بدون رشد اقتصادی ممکن نیست و با این حال، هنوز خیلی‌ها به نقش کسب‌وکارها در جوامع اطمینان ندارند. یکی از نشانه‌های این اتفاق، افزایش قطبی‌سازی سیاسی در کشورها، حتی در کشورهایی است که دموکراسی را به خوبی اجرا می‌کنند.
به همین دلیل، در نظرسنجی مک‌کینزی، حدود ۹۲درصد پاسخ‌دهنده‌ها گفته‌اند که شرکت‌ها باید در مورد مسائلی مثل آموزش، اتوماسیون، و مهاجرت صریح‌تر صحبت کنند. اکوسیستم کسب‌وکار در حال تکامل تدریجی است و آنهایی که مقاومت می‌کنند، نه تنها در طرف اشتباهی از تاریخ قرار می‌گیرند، بلکه مزیت رقابتی خود را از دست می‌دهند. رهبران کسب‌وکار باید نشان دهند که در ماموریت خود، نه تنها به ذی‌نفعان فکر می‌کنند، بلکه مشتریان، تامین‌کنندگان، کارگران و جوامع نیز اولویت آنها هستند. اصطلاح متداول این شرایط «کاپیتالیسم ذی‌نفعان» است که ظاهرا عصر آن فرا رسیده است.
منبع: donya-e-eqtesad
....