#تاریخنگار بمانند #روزنامه_نگار باید برود و نتایج را ببیند و لمس کند
#تاریخنگار
#روزنامه_نگار
https://www.shara.ir/view/26908/
#تاریخنگار
#روزنامه_نگار
https://www.shara.ir/view/26908/
#روزنامه_نگار کوچک نبايد مأمور تهيه مطلب بزرگ شود ـ روزنامه نگار امین مردم است
شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)-|| پروفسور «#ماري_گاردنر» كه انديشه و آموزشهاي او تاثير زياد در پيشرفت #روزنامه_نگار معاصر داشته سوم فوريه 2004 در 83 سالگي درگذشت. وي بود كه نوشت: پشت سر هرسياستمدار و يا دولتمرد موفق و بلندآوازه يك روزنامه نگار لايق و زبردست ايستاده است كه بدون اين ژورنالیست، آن مقام به اين درجه از شهرت و قدرت نمي رسيد.
گاردنر در كتاب خود «نقش روزنامه نگار» مثال هاي متعدّد براي تاييد اين «تز» آورده است. پس از انتشار اين کتاب بود كه در گوشه و کنار جهان مقامات به دست و پا افتادند تا رسانه ها، بهترين روزنامه نگار خود را مأمور پوشش كارهاي آنان كنند و اين مسابقه ادامه دارد.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/36937/
شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)-|| پروفسور «#ماري_گاردنر» كه انديشه و آموزشهاي او تاثير زياد در پيشرفت #روزنامه_نگار معاصر داشته سوم فوريه 2004 در 83 سالگي درگذشت. وي بود كه نوشت: پشت سر هرسياستمدار و يا دولتمرد موفق و بلندآوازه يك روزنامه نگار لايق و زبردست ايستاده است كه بدون اين ژورنالیست، آن مقام به اين درجه از شهرت و قدرت نمي رسيد.
گاردنر در كتاب خود «نقش روزنامه نگار» مثال هاي متعدّد براي تاييد اين «تز» آورده است. پس از انتشار اين کتاب بود كه در گوشه و کنار جهان مقامات به دست و پا افتادند تا رسانه ها، بهترين روزنامه نگار خود را مأمور پوشش كارهاي آنان كنند و اين مسابقه ادامه دارد.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/36937/
#برنارد_شاو: #روزنامه_نگار وظیفه دارد از #نامزدهای_انتخاباتی بپرسد که چرا می خواهند دارای مقام انتخابی شوند؟ و سپس رای دهندگان را روشن سازد.
اگر استدلال آنان، شما (روزنامه‌نگاران ) و مردم را قانع کرد که نامزدهای شایسته ای هستند، در مطالب خود ـ غیر مستقیم ـ مردم را از وضعیت نامزدها روشن سازید تا در هر حوزه بهترینشان را انتخاب کنند.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/37046/
اگر استدلال آنان، شما (روزنامه‌نگاران ) و مردم را قانع کرد که نامزدهای شایسته ای هستند، در مطالب خود ـ غیر مستقیم ـ مردم را از وضعیت نامزدها روشن سازید تا در هر حوزه بهترینشان را انتخاب کنند.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/37046/
سالروز درگذشت #محمد_حسنین_هیکل، روزنامه نگار معروف مصری
#محمد_حسنین_هیک، نویسنده و #روزنامه_نگار معروف مصری، بعد از یک بیماری طولانی، روز چهارشنبه در سن 93 سالگی درگذشت.
هیکل سه هفته پیش حال عمومیش رو به وخامت گذاشت، و به بیمارستان منتقل شد. او از نارسایی ریه و کلیه رنج می برد.
هیکل در طول حیات حرفه ای خود به نویسنده حاکمان، دوست رهبران، و سازنده فرمانرویان شهرت یافت. او در تدوین تاریخ معاصر مصر نقش بسزایی داشت.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/21717/
#محمد_حسنین_هیک، نویسنده و #روزنامه_نگار معروف مصری، بعد از یک بیماری طولانی، روز چهارشنبه در سن 93 سالگی درگذشت.
هیکل سه هفته پیش حال عمومیش رو به وخامت گذاشت، و به بیمارستان منتقل شد. او از نارسایی ریه و کلیه رنج می برد.
هیکل در طول حیات حرفه ای خود به نویسنده حاکمان، دوست رهبران، و سازنده فرمانرویان شهرت یافت. او در تدوین تاریخ معاصر مصر نقش بسزایی داشت.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/21717/
نظر جالب این #روزنامه_نگار_اینوستیگیتیو درباره #فقر و #فقیر
در تاریخ عمومی #ژورنالیسم آمده است که چون جیکوب در آغاز کار بر زبان انگلیسی مسلط نبود به دوربین و عکس روی آورده بود که خود ـ کاری جالب و ابتکاری بود.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/29303/
در تاریخ عمومی #ژورنالیسم آمده است که چون جیکوب در آغاز کار بر زبان انگلیسی مسلط نبود به دوربین و عکس روی آورده بود که خود ـ کاری جالب و ابتکاری بود.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/29303/
#روزنامه_نگار ـ داستان نویس آرژانتینی که ضعف های انسانی را منعکس و راه حل و اصلاح نشان می داد
مارکو دِنِوی Marco Denevi داستان نویس و #روزنامه_نگار بنام آرژانتینی 12 ماه می 1922 به دنیا آمد و به موازات روزنامه نگاری ده ها کتاب داستان نوشت.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/29446/
مارکو دِنِوی Marco Denevi داستان نویس و #روزنامه_نگار بنام آرژانتینی 12 ماه می 1922 به دنیا آمد و به موازات روزنامه نگاری ده ها کتاب داستان نوشت.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/29446/
#روزنامه_نگاری که نظر داد آمریکا در ویتنام پیروز نمی شود
مورلی سیفر Morley Safer #روزنامه_نگار کانادایی ـ آمریکایی که در سال 1965 به عنوان گزارشگر اینوستیگیتیو به ویتنام جنوبی رفته بود تا با مشاهده اوضاع از نزدیک، نظر خودرا به مردم آمریکا بدهد دوم آگوست این سال در نخستین گزارشی که از ویتنام فرستاده بود نظر داد که آمریکا در جنگ ویتنام به پیروزی نخواهد رسید و ورود به این جنگ کاری بجا نبوده است.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/25082/
مورلی سیفر Morley Safer #روزنامه_نگار کانادایی ـ آمریکایی که در سال 1965 به عنوان گزارشگر اینوستیگیتیو به ویتنام جنوبی رفته بود تا با مشاهده اوضاع از نزدیک، نظر خودرا به مردم آمریکا بدهد دوم آگوست این سال در نخستین گزارشی که از ویتنام فرستاده بود نظر داد که آمریکا در جنگ ویتنام به پیروزی نخواهد رسید و ورود به این جنگ کاری بجا نبوده است.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/25082/
#روزنامه_نگاری_کاراگاهانه
#ونداد_زمانی- #روزنامه_نگاری_کاراگاهانه ( Investigative journalism ) در درجه اول، کارش بررسی دقیق یک اتفاق خاص در جامعه است درست مثل یک کاراگاه… او باید برای تهیه گزارش همه جانبه به اطلاعات قوه مجریه یا هر واحد دیگر دولتی در سر حد امکان، دسترسی داشته باشد.
یک #روزنامه_نگار_مستقل به آمارهای تدوین شده مراکز تحقیقی باید تکیه کند. باید قادر باشد با افراد متخصص در زمینه اتفاقی که در حال تهیه #گزارش است گفتگو کند.
این نوع روزنامه نگار باید تحت حمایت قوانینی باشد که بتواند استقلال و استدلال و اسنادش را حفظ کند. چنین روزنامه نگارانی برای هر جامعه ضروری و حیاتی هستند. این نوع روزنامه نگاری بهترین بازدهی اش در رسانه های غیردولتی است.
گزارش مستقل و معتبر از تبدیل اخبار و اتفاقات به #شایعات، انکار یا غلو، جلوگیری می کند. اخبار به #شابعات و انواع حدس و گمان ها تبدیل می شوند چون چرخه آزاد اطلاعات وجود ندارند.
////
#ونداد_زمانی- #روزنامه_نگاری_کاراگاهانه ( Investigative journalism ) در درجه اول، کارش بررسی دقیق یک اتفاق خاص در جامعه است درست مثل یک کاراگاه… او باید برای تهیه گزارش همه جانبه به اطلاعات قوه مجریه یا هر واحد دیگر دولتی در سر حد امکان، دسترسی داشته باشد.
یک #روزنامه_نگار_مستقل به آمارهای تدوین شده مراکز تحقیقی باید تکیه کند. باید قادر باشد با افراد متخصص در زمینه اتفاقی که در حال تهیه #گزارش است گفتگو کند.
این نوع روزنامه نگار باید تحت حمایت قوانینی باشد که بتواند استقلال و استدلال و اسنادش را حفظ کند. چنین روزنامه نگارانی برای هر جامعه ضروری و حیاتی هستند. این نوع روزنامه نگاری بهترین بازدهی اش در رسانه های غیردولتی است.
گزارش مستقل و معتبر از تبدیل اخبار و اتفاقات به #شایعات، انکار یا غلو، جلوگیری می کند. اخبار به #شابعات و انواع حدس و گمان ها تبدیل می شوند چون چرخه آزاد اطلاعات وجود ندارند.
////
#روزنامه_نگاری که تنها #ضعف ها و #لغزش ها را منعکس می کرد
بیست و دوم دسامبر 2004 «#جک_آبرام_نیوفیلد Jack A. Newfield» روزنامه نگار آمریکایی که تنها #ضعف ها و #لغزش ها را می کاوید و منعکس می کرد تا تکرار نشوند در 66 سالگی بر اثر بیماری سرطان فوت شد. وی یک #روزنامه_نگار_اینوستیگیتیو بود و در این کار، روش ویژه ای دنبال می کرد که به Advocacy Journalism معروف است.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/20457/
بیست و دوم دسامبر 2004 «#جک_آبرام_نیوفیلد Jack A. Newfield» روزنامه نگار آمریکایی که تنها #ضعف ها و #لغزش ها را می کاوید و منعکس می کرد تا تکرار نشوند در 66 سالگی بر اثر بیماری سرطان فوت شد. وی یک #روزنامه_نگار_اینوستیگیتیو بود و در این کار، روش ویژه ای دنبال می کرد که به Advocacy Journalism معروف است.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/20457/
در باره ضرورت #استقلال_روزنامه_نگار
عقاید «#سیدنی_هوک» فیلسوف تجربی (نه اثبات ریاضی) قرن بیستم آمریکا که هر سال دو بار (به مناسبت زادروز و سالگرد فوت او) در رسانه ها مطرح می شوند تا از یاد نروند، در ژانویه 2005 با توجه به کاری که «آرمسترانگ ویلیامز» روزنامه نگار آمریکایی کرده بود رنگ و جلای ویژه داشت و توجه بیشتری به آن شده بود که سالها پیش خصوصیات یک #روزنامه_نگار_حرفه ای را بیان کرده بود.
#ویلیامز به عنوان یک فرد، کاری مغایر قانون نکرده است ولی عمل وی در کسوت روزنامه نگار مغایر اصول این حرفه و مبانی نظرات اجتماعی «هوک» و بسیاری از اصحاب حرفه روزنامه نگاری بوده است.
هوک که در ژانویه 1902 به دنیا آمده بود و 87 سال عمر کرد درباره رسانه های همگانی، روزنامه نگاری و روزنامه نگار تاکید بر #استقلال کامل رسانه (جدا از دولت بودن) و بی طرف بودن روزنامه نگار دارد و خرید رسانه ها توسط شرکتهای غیر تخصصی و کمپانی های بزرگ را عملی خلاف رسالت این حرفه دانسته که اگر صورت گیرد؛ چنین رسانه ای از شمول تعاریف کلاسیک #روزنامه_نگاری خارج می شود و از آن پس نمی توان آن را رسانه همگانی (آیینه انعکاس زشتی و زیبایی های جامعه) نامید.
وی روزنامه نگاران را از سازش با #اصحاب_منافع و قرار گرفتن در درون آنها برحذر داشته و گفته است که در این صورت، دیگر مستقل و بی طرف نخواهند بود و رسالت خود را از دست خواهند داد (همان کاری را که آرمسترانگ ویلیامز انجام داده و با دریافت 240 هزار دلار از دپارتمان آموزش و پرورش آمریکا، به معرفی یک برنامه این دپارتمان پرداخته و برای پیشبرد آن تبلیغ کرده است).
به نظر #هوک و سایر اصحاب #حرفه_روزنامه_نگاری، روزنامه نگار تا زمانی که به این حرفه اشتغال دارد حتی نباید مشغله و منافع دیگر - جز تدریس و تالیف داشته باشد (مثلا کارمند دولت باشد و یا در روزنامه های متعلق به دولت کار کند) زیرا که رسانه های همگانی نه تنها باید اطلاع رسانی جامع و بی غرضانه کنند و سطح دانایی مردم را به موازات تحولات روز بالا ببرند بلکه زبان حال مردم، و وسیله منصفانه انتقال عقاید و نظریات و شناساندن بی غرضانه اصحاب اندیشه به جامعه ملی و جهانی باشند.
رویدادهای بین مردمی (اصطلاحا: حوادث شهری) و اجتماعی شیپور نقاط ضعف جامعه هستند که به صدا در می آیند و اگر درست و ماهرانه توصیف و گزارش شوند برای مردم عبرت آموز و برای دولت زنگ خطر خواهند بود تا مسئله را دریابد و دست به حل معضل، اصلاح کار و پیشگیری بزند.
////
عقاید «#سیدنی_هوک» فیلسوف تجربی (نه اثبات ریاضی) قرن بیستم آمریکا که هر سال دو بار (به مناسبت زادروز و سالگرد فوت او) در رسانه ها مطرح می شوند تا از یاد نروند، در ژانویه 2005 با توجه به کاری که «آرمسترانگ ویلیامز» روزنامه نگار آمریکایی کرده بود رنگ و جلای ویژه داشت و توجه بیشتری به آن شده بود که سالها پیش خصوصیات یک #روزنامه_نگار_حرفه ای را بیان کرده بود.
#ویلیامز به عنوان یک فرد، کاری مغایر قانون نکرده است ولی عمل وی در کسوت روزنامه نگار مغایر اصول این حرفه و مبانی نظرات اجتماعی «هوک» و بسیاری از اصحاب حرفه روزنامه نگاری بوده است.
هوک که در ژانویه 1902 به دنیا آمده بود و 87 سال عمر کرد درباره رسانه های همگانی، روزنامه نگاری و روزنامه نگار تاکید بر #استقلال کامل رسانه (جدا از دولت بودن) و بی طرف بودن روزنامه نگار دارد و خرید رسانه ها توسط شرکتهای غیر تخصصی و کمپانی های بزرگ را عملی خلاف رسالت این حرفه دانسته که اگر صورت گیرد؛ چنین رسانه ای از شمول تعاریف کلاسیک #روزنامه_نگاری خارج می شود و از آن پس نمی توان آن را رسانه همگانی (آیینه انعکاس زشتی و زیبایی های جامعه) نامید.
وی روزنامه نگاران را از سازش با #اصحاب_منافع و قرار گرفتن در درون آنها برحذر داشته و گفته است که در این صورت، دیگر مستقل و بی طرف نخواهند بود و رسالت خود را از دست خواهند داد (همان کاری را که آرمسترانگ ویلیامز انجام داده و با دریافت 240 هزار دلار از دپارتمان آموزش و پرورش آمریکا، به معرفی یک برنامه این دپارتمان پرداخته و برای پیشبرد آن تبلیغ کرده است).
به نظر #هوک و سایر اصحاب #حرفه_روزنامه_نگاری، روزنامه نگار تا زمانی که به این حرفه اشتغال دارد حتی نباید مشغله و منافع دیگر - جز تدریس و تالیف داشته باشد (مثلا کارمند دولت باشد و یا در روزنامه های متعلق به دولت کار کند) زیرا که رسانه های همگانی نه تنها باید اطلاع رسانی جامع و بی غرضانه کنند و سطح دانایی مردم را به موازات تحولات روز بالا ببرند بلکه زبان حال مردم، و وسیله منصفانه انتقال عقاید و نظریات و شناساندن بی غرضانه اصحاب اندیشه به جامعه ملی و جهانی باشند.
رویدادهای بین مردمی (اصطلاحا: حوادث شهری) و اجتماعی شیپور نقاط ضعف جامعه هستند که به صدا در می آیند و اگر درست و ماهرانه توصیف و گزارش شوند برای مردم عبرت آموز و برای دولت زنگ خطر خواهند بود تا مسئله را دریابد و دست به حل معضل، اصلاح کار و پیشگیری بزند.
////
#اخبار_کرونایی
روزنامه نگار مقیم آمریکا: به عنوان #روزنامه_نگار_متعهد هستم که واقعیت ها را کشف کنم
روزنامه‌نگار و حقوقدان آمریکایی، سهم خود در مهار ویروس جدید #کرونا را کشف و بیان واقعیت های مربوط به آن دانست و گفت آگاهی می دهم و موانع فرهنگی را برجسته می سازم.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/42062/
ویروس #کرونا: دورکاری میلیون‌ها نفر «#مایکروسافت_تیمز» را از کار انداخت
#آنتونی_کاتبرتسو - در پی اقدامات مقابله با #کروناویروس، کووید ۱۹، که میلیون‌ها نفر را مجبور ب
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/42065/
////
روزنامه نگار مقیم آمریکا: به عنوان #روزنامه_نگار_متعهد هستم که واقعیت ها را کشف کنم
روزنامه‌نگار و حقوقدان آمریکایی، سهم خود در مهار ویروس جدید #کرونا را کشف و بیان واقعیت های مربوط به آن دانست و گفت آگاهی می دهم و موانع فرهنگی را برجسته می سازم.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/42062/
ویروس #کرونا: دورکاری میلیون‌ها نفر «#مایکروسافت_تیمز» را از کار انداخت
#آنتونی_کاتبرتسو - در پی اقدامات مقابله با #کروناویروس، کووید ۱۹، که میلیون‌ها نفر را مجبور ب
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/42065/
////
#پال_دوك كه گفت: پیشرفت کردن و قدرت شدن یک ملّت در گروِ داشتن #روزنامه_نگار به تمام معنا ماهر و زبردست است
«#پال_دوك Paul Duke» روزنامه نگار آمريكايي و از مدافعان #امنيت و #آزادي روزنامه نگاران نوزدهم جولاي 2005 در 78 سالگي از بيماري لوكيميا (سرطان خون) درگذشت. وي که در 16 اکتبر 1926 در شهر ريچموند (ريچماند) به دنیا آمده بود سالها در اسوشيتدپرس، وال استريت جرنال، شبكه تلويزيوني «ان بي سي» و چند رسانه ديگر قلم زده بود و همزمان 21 سال در شبكه تلويزيون عمومي آمريكا (پي بي اس PBS) برنامهِ هفتگيِ مستقلِ «واشينگتن ري ويو Washington Week in Review» را اجرا مي كرد و روزنامه نگاران گمنام را به آن دعوت مي كرد تا نامدار شوند.
وي #سانسور مطالب رسانه هاي حرفه اي از روزنامه تا كتاب و عكس و فيلم را عملي بر ضد بشريت و خلاف اصول دمكراسي اعلام كرده است.
دوک (دیوک) عقیده داشت که پیشرفت کردن و قدرت شدن یک ملت در گرو داشتن روزنامه نگار به تمام معنا ماهر و زبردست است. پس از فروپاشی شوروی، وی در گفتاری مشروح ثابت کرده بود که سقوط آن جماهیریه به علت نداشتن #روزنامه‌نگار_ماهر، علاقه مند و وفادار به اصول اين حرفه بود.
#دوك (دیوک) چند بار در دفاع از امنيت و #آزادي_روزنامه_نگاران ثابت كرده بود كه روزنامه نگاري تنها يك حرفه و وسيله كسب #معاش نيست، يك عشق است و روزنامه نگار نبايد در شرايطي قرار داشته باشد که همواره نگران از دست دادن دلدار (روزنامه نگاري) باشد كه در او مشكلات عاطفي به وجود آيد. محروم كردن يك روزنامه نگار از ادامه روزنامه نگاري در هر شكل كه باشد بايد از سوي سازمانهاي جهاني و ازجمله سازمان ملل يك جرم بر ضد بشريت شناخته شود.
ديوك كه به خاطر پوشش اخبار #مبارزات_سياهان_آمريكا براي كسب حقوق مدني و نيز انعكاس اخبار مربوط به نارضايي آمريكاييان از ادامه جنگ ويتنام و همچنين گزارش جزئيات قضيه «واتر گيت» به دريافت چند جايزه روزنامه نگاري نائل شده بود از هواداران روزنامه نگاري «Objective » بود.
////
«#پال_دوك Paul Duke» روزنامه نگار آمريكايي و از مدافعان #امنيت و #آزادي روزنامه نگاران نوزدهم جولاي 2005 در 78 سالگي از بيماري لوكيميا (سرطان خون) درگذشت. وي که در 16 اکتبر 1926 در شهر ريچموند (ريچماند) به دنیا آمده بود سالها در اسوشيتدپرس، وال استريت جرنال، شبكه تلويزيوني «ان بي سي» و چند رسانه ديگر قلم زده بود و همزمان 21 سال در شبكه تلويزيون عمومي آمريكا (پي بي اس PBS) برنامهِ هفتگيِ مستقلِ «واشينگتن ري ويو Washington Week in Review» را اجرا مي كرد و روزنامه نگاران گمنام را به آن دعوت مي كرد تا نامدار شوند.
وي #سانسور مطالب رسانه هاي حرفه اي از روزنامه تا كتاب و عكس و فيلم را عملي بر ضد بشريت و خلاف اصول دمكراسي اعلام كرده است.
دوک (دیوک) عقیده داشت که پیشرفت کردن و قدرت شدن یک ملت در گرو داشتن روزنامه نگار به تمام معنا ماهر و زبردست است. پس از فروپاشی شوروی، وی در گفتاری مشروح ثابت کرده بود که سقوط آن جماهیریه به علت نداشتن #روزنامه‌نگار_ماهر، علاقه مند و وفادار به اصول اين حرفه بود.
#دوك (دیوک) چند بار در دفاع از امنيت و #آزادي_روزنامه_نگاران ثابت كرده بود كه روزنامه نگاري تنها يك حرفه و وسيله كسب #معاش نيست، يك عشق است و روزنامه نگار نبايد در شرايطي قرار داشته باشد که همواره نگران از دست دادن دلدار (روزنامه نگاري) باشد كه در او مشكلات عاطفي به وجود آيد. محروم كردن يك روزنامه نگار از ادامه روزنامه نگاري در هر شكل كه باشد بايد از سوي سازمانهاي جهاني و ازجمله سازمان ملل يك جرم بر ضد بشريت شناخته شود.
ديوك كه به خاطر پوشش اخبار #مبارزات_سياهان_آمريكا براي كسب حقوق مدني و نيز انعكاس اخبار مربوط به نارضايي آمريكاييان از ادامه جنگ ويتنام و همچنين گزارش جزئيات قضيه «واتر گيت» به دريافت چند جايزه روزنامه نگاري نائل شده بود از هواداران روزنامه نگاري «Objective » بود.
////
Forwarded from شارا - شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی (Shara Public Relations)
فوت یک #روزنامه نگار_اینوستیگیتیو معروف
«رابرت (باب) دبلیو گرین Robert W.Greene» سردبیر «نیوزدی» و از معروفترین روزنامه نگاران اینوستیگیتیو جهان 18 آوریل 2008 در هفتاد و هشت سالگی درگذشت. 37 سال از کار روزنامه نگاری او در «نیوزدی Newsday» گذشت.
«#باب_گرین» با رفتن از این رسانه به آن رسانه مخالف بود و می گفت که اگر محصول کار یک روزنامه نگار دارای ارزش باشد، خبرگزاری ها آن را نقل و رسانه های دیگر منتشر می کنند و لذا تغییر محل کار ضرورت ندارد.
آشنایی مخاطبان به روش و طرز کار #روزنامه‌نگار مهم است، نه محل کار او. مطلب یک روزنامه نگار باید آنچنان جامع، موثر، برانگیزاننده و #روشنگر باشد که در هرجا و به هر زبان که نوشته شود، مشتری خود را مخصوصا در میان طبقات دولتمرد، سیاستمدار، روشنفکر و طالبان اصلاحات داشته باشد و از آن استفاده کنند و به عبارت ساده تر؛ با اشتیاق تمام خریدار مطلب و در انتظار آن باشند.
https://www.shara.ir/view/29106/
«رابرت (باب) دبلیو گرین Robert W.Greene» سردبیر «نیوزدی» و از معروفترین روزنامه نگاران اینوستیگیتیو جهان 18 آوریل 2008 در هفتاد و هشت سالگی درگذشت. 37 سال از کار روزنامه نگاری او در «نیوزدی Newsday» گذشت.
«#باب_گرین» با رفتن از این رسانه به آن رسانه مخالف بود و می گفت که اگر محصول کار یک روزنامه نگار دارای ارزش باشد، خبرگزاری ها آن را نقل و رسانه های دیگر منتشر می کنند و لذا تغییر محل کار ضرورت ندارد.
آشنایی مخاطبان به روش و طرز کار #روزنامه‌نگار مهم است، نه محل کار او. مطلب یک روزنامه نگار باید آنچنان جامع، موثر، برانگیزاننده و #روشنگر باشد که در هرجا و به هر زبان که نوشته شود، مشتری خود را مخصوصا در میان طبقات دولتمرد، سیاستمدار، روشنفکر و طالبان اصلاحات داشته باشد و از آن استفاده کنند و به عبارت ساده تر؛ با اشتیاق تمام خریدار مطلب و در انتظار آن باشند.
https://www.shara.ir/view/29106/
Forwarded from شارا - شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی (Shara Public Relations)
Forwarded from شارا - شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی (Shara Public Relations)
فوت یک #روزنامه نگار_اینوستیگیتیو معروف
«رابرت (باب) دبلیو گرین Robert W.Greene» سردبیر «نیوزدی» و از معروفترین روزنامه نگاران اینوستیگیتیو جهان 18 آوریل 2008 در هفتاد و هشت سالگی درگذشت. 37 سال از کار روزنامه نگاری او در «نیوزدی Newsday» گذشت.
«#باب_گرین» با رفتن از این رسانه به آن رسانه مخالف بود و می گفت که اگر محصول کار یک روزنامه نگار دارای ارزش باشد، خبرگزاری ها آن را نقل و رسانه های دیگر منتشر می کنند و لذا تغییر محل کار ضرورت ندارد.
آشنایی مخاطبان به روش و طرز کار #روزنامه‌نگار مهم است، نه محل کار او. مطلب یک روزنامه نگار باید آنچنان جامع، موثر، برانگیزاننده و #روشنگر باشد که در هرجا و به هر زبان که نوشته شود، مشتری خود را مخصوصا در میان طبقات دولتمرد، سیاستمدار، روشنفکر و طالبان اصلاحات داشته باشد و از آن استفاده کنند و به عبارت ساده تر؛ با اشتیاق تمام خریدار مطلب و در انتظار آن باشند.
https://www.shara.ir/view/29106/
«رابرت (باب) دبلیو گرین Robert W.Greene» سردبیر «نیوزدی» و از معروفترین روزنامه نگاران اینوستیگیتیو جهان 18 آوریل 2008 در هفتاد و هشت سالگی درگذشت. 37 سال از کار روزنامه نگاری او در «نیوزدی Newsday» گذشت.
«#باب_گرین» با رفتن از این رسانه به آن رسانه مخالف بود و می گفت که اگر محصول کار یک روزنامه نگار دارای ارزش باشد، خبرگزاری ها آن را نقل و رسانه های دیگر منتشر می کنند و لذا تغییر محل کار ضرورت ندارد.
آشنایی مخاطبان به روش و طرز کار #روزنامه‌نگار مهم است، نه محل کار او. مطلب یک روزنامه نگار باید آنچنان جامع، موثر، برانگیزاننده و #روشنگر باشد که در هرجا و به هر زبان که نوشته شود، مشتری خود را مخصوصا در میان طبقات دولتمرد، سیاستمدار، روشنفکر و طالبان اصلاحات داشته باشد و از آن استفاده کنند و به عبارت ساده تر؛ با اشتیاق تمام خریدار مطلب و در انتظار آن باشند.
https://www.shara.ir/view/29106/
👍👍👍
اعتراض جهانی در سال 1978 به #روزنامه_نگار_شدن_مؤسسات_عمومی ـ چنین نشریات، سانسور به طریقی دیگر است
نوامبر 1978 (نیمه آبان 1357) بیست و دومین اجلاس عمومی یونسکو با اعتراض روزنامه نگاران از سراسر جهان به عبارتی از یک جملهِ دستور کارِ از پیش اعلام شده این اجلاس آغاز شده بود که اشاره به روزنامه نگارشدن قوه مجریه کشورها و موسسات عمومی داشت. در آن زمان در شوروی، اقمار آن و چند کشور دیگر از جمله سوریه، روزنامه ها با سرمایه و مدیریت دولت اداره می شدند و روزنامه نگاران کارمند دولت بودند که کارمند دولت بودن روزنامه نگار مغایر اصول این حرفه است، زیرا که نمی تواند در نوشتن گزارش و مقاله؛ بی نظر و بی طرف باشد و منصفانه عمل کند و به عبارت دیگر به دور از «خود سانسوری»، در جای روابط عمومی قرارداشتن و جوسازی باشد.
یک کشور حق دارد یک روزنامه ملی داشته باشد که طبق قانون خاص اداره شود ولی نه همه نشریات و یا بیشترشان متعلق به دولت و موسسات دولتی و عمومی باشند و یا از دولت کمک مالی بگیرند و احیانا ملاحظه کاری کنند. روزنامه ملی باید در چارچوب خاص عمل کند. [«روزنامه ایران» که سابقه ای 150 سالi دارد به عنوان روزنامه ملی شناخته شده است و در طول دهه 1370 در این چارچوب عمل می کرد.]
در اجلاس قبلی یونسکو در نایروبی (کنیا) هم به روزنامه نگار بودن دولت ها [قوه مجریه] اعتراض، و گفته شده بود که داشتن رادیو ـ تلویزیون برای دولتها کافی است و نباید وارد کار نشریات چاپی شوند و از دولت شوروی خواسته شده بود جز روزنامه های حزبی بقیه نشریات از جمله ایزوستیا را به اتحادیه های روزنامه نگاران این کشور واگذار و یا آنها را تعاونی کند. در آن زمان جز ایالات متحده و سه ـ چهار کشور دیگر، در سایر کشورها شبکه های تلویزیونی دولتی بودند و به این عمل اعتراضی هم نشده بود.
در نوامبر سال 1978 صدای اعتراض، نخست ازسازمانهای حرفه ای مطبوعات فرانسه بلند شد و عالمگیر گردید. اتحادیه های صنفی مطبوعات حرفه ای و سندیکاهای مربوط، مداخله دولت ها و سازمانهای دولتی را در مطبوعات از جمله نشر روزنامه به عنوان نوعی سانسور ـ سانسور به راهی دیگر ـ محکوم کردند و از کارشناسان حقوق اساسی و استادان علوم سیاسی و علم حکومت خواستند که نظر خود را اعلام دارند و تایید شد که دولتها می توانند رادیو ـ تلویزیون و خبرگزاری ملی، پارلمانها نشریه برای درج اظهارات نمایندگان، شکایات واصله و سایر فعالیتها خود، احزاب روزنامه ارگان و موسسات دولتی مجله تخصصی داشته باشند ولی روزنامه و نشریه حرفه ای دادن کار قوه مجریه و یا یک سازمان عمومی نیست و کار روزنامه نگار و یا شرکتهای حرفه ای است؛ مخصوصا که یک سازمان دولتی حق گرفتن آگهی تجاری و توزیع و فروش نشریه به صورتی که معمول است ندارد و نمی توان نشریات دولتی و حتی احزاب را به توزیع معمولی داد. توزیع این نشریات باید از طریق پست و یا توسط اعضای داوطلب حزب صورت گیرد و .... به رغم این مخالفت ها، با وجود یک روزنامه ملی مستقل در هر کشور و اداره آن با قانون خاص که بودجه سالانه اش را پارلمان تصویب کند مخالفت نشد.
با توجه به اینکه مطبوعات قوه چهارم دمکراسی بشمار آمده اند و این قوا در یک کشور منفک از هم باید عمل کنند، در آن سال طرحی تهیه شد که یک نظام نامه واحد جهانی بر رسانه های چاپی حاکم شود و حق سازمانهای عمومی از داشتن روزنامه حرفه ای که نمی تواند بی نظر باشد و نیز فروش روزنامه و آگهی تجاری گرفتن سلب گردد؛ زیرا که در آن زمان 144 نوع قانون و یا ضابطه مطبوعاتی در جهان وجود داشت.
این طرح از همان آغاز با مخالفت و تهدید شوروی و اقمار آن رو به رو شد و معلق ماند. پس از فروپاشی آن اتحادیه و بلوک شرق، با این که شمار کشورهایی که سازمانهای عمومی آنها دارای نشریه حرفه ای هستند کمتر از تعداد انگشتان دست شده است؛ این طرح با پی گیری ملایمتر همچنان در دستور کار است.
منبع:.iranianshistoryonthisday
////
اعتراض جهانی در سال 1978 به #روزنامه_نگار_شدن_مؤسسات_عمومی ـ چنین نشریات، سانسور به طریقی دیگر است
نوامبر 1978 (نیمه آبان 1357) بیست و دومین اجلاس عمومی یونسکو با اعتراض روزنامه نگاران از سراسر جهان به عبارتی از یک جملهِ دستور کارِ از پیش اعلام شده این اجلاس آغاز شده بود که اشاره به روزنامه نگارشدن قوه مجریه کشورها و موسسات عمومی داشت. در آن زمان در شوروی، اقمار آن و چند کشور دیگر از جمله سوریه، روزنامه ها با سرمایه و مدیریت دولت اداره می شدند و روزنامه نگاران کارمند دولت بودند که کارمند دولت بودن روزنامه نگار مغایر اصول این حرفه است، زیرا که نمی تواند در نوشتن گزارش و مقاله؛ بی نظر و بی طرف باشد و منصفانه عمل کند و به عبارت دیگر به دور از «خود سانسوری»، در جای روابط عمومی قرارداشتن و جوسازی باشد.
یک کشور حق دارد یک روزنامه ملی داشته باشد که طبق قانون خاص اداره شود ولی نه همه نشریات و یا بیشترشان متعلق به دولت و موسسات دولتی و عمومی باشند و یا از دولت کمک مالی بگیرند و احیانا ملاحظه کاری کنند. روزنامه ملی باید در چارچوب خاص عمل کند. [«روزنامه ایران» که سابقه ای 150 سالi دارد به عنوان روزنامه ملی شناخته شده است و در طول دهه 1370 در این چارچوب عمل می کرد.]
در اجلاس قبلی یونسکو در نایروبی (کنیا) هم به روزنامه نگار بودن دولت ها [قوه مجریه] اعتراض، و گفته شده بود که داشتن رادیو ـ تلویزیون برای دولتها کافی است و نباید وارد کار نشریات چاپی شوند و از دولت شوروی خواسته شده بود جز روزنامه های حزبی بقیه نشریات از جمله ایزوستیا را به اتحادیه های روزنامه نگاران این کشور واگذار و یا آنها را تعاونی کند. در آن زمان جز ایالات متحده و سه ـ چهار کشور دیگر، در سایر کشورها شبکه های تلویزیونی دولتی بودند و به این عمل اعتراضی هم نشده بود.
در نوامبر سال 1978 صدای اعتراض، نخست ازسازمانهای حرفه ای مطبوعات فرانسه بلند شد و عالمگیر گردید. اتحادیه های صنفی مطبوعات حرفه ای و سندیکاهای مربوط، مداخله دولت ها و سازمانهای دولتی را در مطبوعات از جمله نشر روزنامه به عنوان نوعی سانسور ـ سانسور به راهی دیگر ـ محکوم کردند و از کارشناسان حقوق اساسی و استادان علوم سیاسی و علم حکومت خواستند که نظر خود را اعلام دارند و تایید شد که دولتها می توانند رادیو ـ تلویزیون و خبرگزاری ملی، پارلمانها نشریه برای درج اظهارات نمایندگان، شکایات واصله و سایر فعالیتها خود، احزاب روزنامه ارگان و موسسات دولتی مجله تخصصی داشته باشند ولی روزنامه و نشریه حرفه ای دادن کار قوه مجریه و یا یک سازمان عمومی نیست و کار روزنامه نگار و یا شرکتهای حرفه ای است؛ مخصوصا که یک سازمان دولتی حق گرفتن آگهی تجاری و توزیع و فروش نشریه به صورتی که معمول است ندارد و نمی توان نشریات دولتی و حتی احزاب را به توزیع معمولی داد. توزیع این نشریات باید از طریق پست و یا توسط اعضای داوطلب حزب صورت گیرد و .... به رغم این مخالفت ها، با وجود یک روزنامه ملی مستقل در هر کشور و اداره آن با قانون خاص که بودجه سالانه اش را پارلمان تصویب کند مخالفت نشد.
با توجه به اینکه مطبوعات قوه چهارم دمکراسی بشمار آمده اند و این قوا در یک کشور منفک از هم باید عمل کنند، در آن سال طرحی تهیه شد که یک نظام نامه واحد جهانی بر رسانه های چاپی حاکم شود و حق سازمانهای عمومی از داشتن روزنامه حرفه ای که نمی تواند بی نظر باشد و نیز فروش روزنامه و آگهی تجاری گرفتن سلب گردد؛ زیرا که در آن زمان 144 نوع قانون و یا ضابطه مطبوعاتی در جهان وجود داشت.
این طرح از همان آغاز با مخالفت و تهدید شوروی و اقمار آن رو به رو شد و معلق ماند. پس از فروپاشی آن اتحادیه و بلوک شرق، با این که شمار کشورهایی که سازمانهای عمومی آنها دارای نشریه حرفه ای هستند کمتر از تعداد انگشتان دست شده است؛ این طرح با پی گیری ملایمتر همچنان در دستور کار است.
منبع:.iranianshistoryonthisday
////