Forwarded from دهکده جهانی
Forwarded from دهکده جهانی
♈️ در سوگ استاد دوست داشتنی
#دکتر_کورش_صفوی
✍ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
از شمار دو چشم یک تن کم
وز شمار خرد هزاران بیش
✅ خبر درگذشت استاد فرهیخته دکتر کورش صفوی در روز جمعه ۲۰ مرداد ماه ۱۴۰۲، ذائقه دانشجویان و علاقه مندان به آن چهره فرزانه را تلخ کرد.
✅ اینجانب در سال تحصیلی۶۳ -۱۳۶۲ در مقطع کارشناسی و در سال تحصیلی ۸۳-۱۳۸۲ در مقطع دکتری افتخار دانشجویی ایشان را داشتم.
🔹«معنی شناسی کاربردی در ارتباطات» عنوان درسی بود که دکتر صفوی به ما آموزش می داد و دریچه های تازه ای را در ارتباط شناسی به روی مان گشود.
✅ دکتر صفوی علاوه بر برخورداری از سطح بالای آکادمیک، به دلیل قدرت بالا در انتقال مفاهیم علمی، یک معلم توانمند بود. علاوه بر آن، صمیمیت، شوخ طبعی و صراحت کلام او لطافت کلاس را دوچندان می کرد.
✅ تحصیل در کشور های اتریش، آلمان و ایالات متحده آمریکا و تکمیل آن در دانشگاه تهران و استفاده از فرصت های مطالعاتی در سایر کشورها نیز به تجربه بین المللی و همه جانبه دکتر صفوی در رشته زبان شناسی افزوده بود.
🔹آثار متعدد علمی در قالب کتاب، مقاله پژوهشی و ترجمه میراث معنوی گران سنگی است که در طول سال ها فعالیت در دانشگاه علامه طباطبایی به یادگار گذارد و مانند نغمه های خرمی هستند که دانش پژوهان همواره به یاد خواهند سپرد.
✅ افسوس که طی سال های اخیر توفیق تعامل با این استاد محبوب را پیدا نکردم؛ اما بی اختیار این بیت شعر حضرت حافظ در ذهنم تداعی گردید که:
هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما
✅ در پایان نقل فلسفه نام گذاری «شیر آب» را از زبان زنده یاد دکتر صفوی در کلاس، خالی از لطف نمی دانم.
🔹ایشان خاطرنشان ساختند که تا قبل از ورود آب به لوله، نام شیر بر «شیر خوراکی» و «شیر حیوانی» اطلاق می شد؛ اما پس از آن که آب های روان ناشی از برف ها و یخ های ارتفاعات شمال تهران از طریق قنات ها به مرکز شهر جاری می شد، در منطقه سرچشمه و باغ حاج امین الضرب، این آب از دهان یک شیر سنگی با شدت به بیرون می جهید.
⬅️ به طور معمول وقتی از کسی می خواستند که ظرفی را از آن آب پر کند، می گفتند «برو از شیر آب بگیر و ...»
🔻از آن زمان به بعد نام «شیر» بر روی ورودی لوله های آب نیز معمول شد. (شیر آب)
✅ با عرض تسلیت به جامعه علمی ایران، به روح بلند شادروان دکتر کورش صفوی درود می فرستیم و از خدای بزرگ می خواهیم که او را از رحمت بی کران اش بهره مند سازد.
#دکتر_کورش_صفوی
✍ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
از شمار دو چشم یک تن کم
وز شمار خرد هزاران بیش
✅ خبر درگذشت استاد فرهیخته دکتر کورش صفوی در روز جمعه ۲۰ مرداد ماه ۱۴۰۲، ذائقه دانشجویان و علاقه مندان به آن چهره فرزانه را تلخ کرد.
✅ اینجانب در سال تحصیلی۶۳ -۱۳۶۲ در مقطع کارشناسی و در سال تحصیلی ۸۳-۱۳۸۲ در مقطع دکتری افتخار دانشجویی ایشان را داشتم.
🔹«معنی شناسی کاربردی در ارتباطات» عنوان درسی بود که دکتر صفوی به ما آموزش می داد و دریچه های تازه ای را در ارتباط شناسی به روی مان گشود.
✅ دکتر صفوی علاوه بر برخورداری از سطح بالای آکادمیک، به دلیل قدرت بالا در انتقال مفاهیم علمی، یک معلم توانمند بود. علاوه بر آن، صمیمیت، شوخ طبعی و صراحت کلام او لطافت کلاس را دوچندان می کرد.
✅ تحصیل در کشور های اتریش، آلمان و ایالات متحده آمریکا و تکمیل آن در دانشگاه تهران و استفاده از فرصت های مطالعاتی در سایر کشورها نیز به تجربه بین المللی و همه جانبه دکتر صفوی در رشته زبان شناسی افزوده بود.
🔹آثار متعدد علمی در قالب کتاب، مقاله پژوهشی و ترجمه میراث معنوی گران سنگی است که در طول سال ها فعالیت در دانشگاه علامه طباطبایی به یادگار گذارد و مانند نغمه های خرمی هستند که دانش پژوهان همواره به یاد خواهند سپرد.
✅ افسوس که طی سال های اخیر توفیق تعامل با این استاد محبوب را پیدا نکردم؛ اما بی اختیار این بیت شعر حضرت حافظ در ذهنم تداعی گردید که:
هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما
✅ در پایان نقل فلسفه نام گذاری «شیر آب» را از زبان زنده یاد دکتر صفوی در کلاس، خالی از لطف نمی دانم.
🔹ایشان خاطرنشان ساختند که تا قبل از ورود آب به لوله، نام شیر بر «شیر خوراکی» و «شیر حیوانی» اطلاق می شد؛ اما پس از آن که آب های روان ناشی از برف ها و یخ های ارتفاعات شمال تهران از طریق قنات ها به مرکز شهر جاری می شد، در منطقه سرچشمه و باغ حاج امین الضرب، این آب از دهان یک شیر سنگی با شدت به بیرون می جهید.
⬅️ به طور معمول وقتی از کسی می خواستند که ظرفی را از آن آب پر کند، می گفتند «برو از شیر آب بگیر و ...»
🔻از آن زمان به بعد نام «شیر» بر روی ورودی لوله های آب نیز معمول شد. (شیر آب)
✅ با عرض تسلیت به جامعه علمی ایران، به روح بلند شادروان دکتر کورش صفوی درود می فرستیم و از خدای بزرگ می خواهیم که او را از رحمت بی کران اش بهره مند سازد.