Forwarded from Sarkheil Mahtab
شاید بد نباشد بدانیم
در گفتگو و صحبتها و چتهای دیجیتال خود، از کدامیک از ابزارهایی که گفته شد بیشتر استفاده میکنید؟
#اسمایلی یا #اموتیکون؟ #ایموجی یا #استیکر؟
نمایش گرافیکی احساسات و پیامها در فضای دیجیتال اتفاق تازهای نیست. چت کردن در فضای دیجیتال حتی قبل از اختراع وب شکل گرفت و رواج یافت.میتوانید حدس بزنید که از همان ابتدا این ضعف بزرگ حس میشد که در ارتباط نوشتاری نمیتوان احساسات و هیجانات را منتقل کرد. از طرفی گفتگوهای دیجیتال مختصرتر و سریعتر از نامهنگاریهای قدیمی بودند و کاربران نمیتوانستند (یا میل نداشتند) سر حوصله و با فرصت کافی احساسات و حال و هوای خود را بیان کنند.
اموتیکون ها (Emoticon)
اولین خلاقیتی که در این زمینه شکل گرفت، استفاده از اموتیکون بود. به این معنا که از ترکیب علامتهایی مثل ; و ( و ) و : و – برای بیان احساسات استفاده شد.
البته هنوز هم استفاده از اموتیکونها در گفتگوهای دیجیتال رواج دارد.
حتماً به این نکته توجه کردهاید که این کلمه از ترکیب دو واژهی Emotion و Icon (نماد / احساس و هیجان) شکل گرفته است.
صورتکها یا اسمایلیها (Smiley)
نسل دوم پیامهای گرافیکی احساسی، اسمایلیها بودند.
صورتکهای زرد رنگی که لبخند و تعجب و احساسات دیگر را نشان میدادند.
اگر چه Smile به معنای لبخند است، اما کاربران اینترنت به سرعت عادت کردند که اسمایلی گریه و ناراحتی و عصبانیت هم داشته باشند.
شکلکها یا ایموجی ها (Emoji)
ایموجی واژهای ژاپنی است. در حدی که همان E اول آن به معنای تصویر است.
ایموجی هم شبیه اسمایلی است. با این تفاوت که به صورت انسان محدود نیست و هر نوع تصویر و علامت و شکل دیگر را شامل میشود.
به همین علت دیگر نمیشود آن را به صورتک (که به عنوان معادل اسمایلی به کار میبریم) ترجمه کرد (به همین علت از ترجمهی شکلک استفاده میشود).
امروز تقریباً همهی کیبوردهای موبایل، به شما اجازه استفاده از ایموجی میدهند.
همچنین بسیاری از نرمافزارهای پیام رسان از ایموجیهای خاص خود استفاده میکنند.
استیکرها (Sticker)
همان کسانی که به همهی دستمال کاغذیها، کلینکس و به همهی مخازن آب، کلمن و به همهی مواد شوینده، تاید و به فتوکپی گرفتن، زیراکس و به همهی حشرهکشها پیفپاف میگویند، یاد گرفتهاند که به هر چیزی که متن نیست ، استیکر بگویند.این عادت هم از زمان تلگرام رایج شد.
چون علاوه بر ایموجیها، این قابلیت را داشت که عکسهایی با تعداد پیکسل بالاتر و با قابلیت تعریف توسط کاربر، دریافت و ارسال کند.
فراموش نکنیم که ایموجیها در کاراکترهای استاندارد تعریف شدهاند. یعنی به همان اندازه که حرف A یا B برای کامپیوترها معنا دارد، چتر یا قلب هم برایشان معنا دارد.
شاید واضحتر شود اگر بگوییم که در جدول حروف الفبا، مثلاً حرف پ و نیز تصویر میمونی که جلوی دهانش را گرفته است، هر دو از یک جنس و از الفبای ارتباطی محسوب میشوند.
اما استیکرها صرفاً عکسهایی هستند که فرستنده برای گیرنده ارسال میکند و گیرنده هم به کمک نرمافزار تلگرام، آنها را میبیند و برای دسترسی بهتر و سریعتر، مجموعهی آنها را روی موبایل یا لپتاپ خود ذخیره میکند.
#مهتاب_سرخیل
در گفتگو و صحبتها و چتهای دیجیتال خود، از کدامیک از ابزارهایی که گفته شد بیشتر استفاده میکنید؟
#اسمایلی یا #اموتیکون؟ #ایموجی یا #استیکر؟
نمایش گرافیکی احساسات و پیامها در فضای دیجیتال اتفاق تازهای نیست. چت کردن در فضای دیجیتال حتی قبل از اختراع وب شکل گرفت و رواج یافت.میتوانید حدس بزنید که از همان ابتدا این ضعف بزرگ حس میشد که در ارتباط نوشتاری نمیتوان احساسات و هیجانات را منتقل کرد. از طرفی گفتگوهای دیجیتال مختصرتر و سریعتر از نامهنگاریهای قدیمی بودند و کاربران نمیتوانستند (یا میل نداشتند) سر حوصله و با فرصت کافی احساسات و حال و هوای خود را بیان کنند.
اموتیکون ها (Emoticon)
اولین خلاقیتی که در این زمینه شکل گرفت، استفاده از اموتیکون بود. به این معنا که از ترکیب علامتهایی مثل ; و ( و ) و : و – برای بیان احساسات استفاده شد.
البته هنوز هم استفاده از اموتیکونها در گفتگوهای دیجیتال رواج دارد.
حتماً به این نکته توجه کردهاید که این کلمه از ترکیب دو واژهی Emotion و Icon (نماد / احساس و هیجان) شکل گرفته است.
صورتکها یا اسمایلیها (Smiley)
نسل دوم پیامهای گرافیکی احساسی، اسمایلیها بودند.
صورتکهای زرد رنگی که لبخند و تعجب و احساسات دیگر را نشان میدادند.
اگر چه Smile به معنای لبخند است، اما کاربران اینترنت به سرعت عادت کردند که اسمایلی گریه و ناراحتی و عصبانیت هم داشته باشند.
شکلکها یا ایموجی ها (Emoji)
ایموجی واژهای ژاپنی است. در حدی که همان E اول آن به معنای تصویر است.
ایموجی هم شبیه اسمایلی است. با این تفاوت که به صورت انسان محدود نیست و هر نوع تصویر و علامت و شکل دیگر را شامل میشود.
به همین علت دیگر نمیشود آن را به صورتک (که به عنوان معادل اسمایلی به کار میبریم) ترجمه کرد (به همین علت از ترجمهی شکلک استفاده میشود).
امروز تقریباً همهی کیبوردهای موبایل، به شما اجازه استفاده از ایموجی میدهند.
همچنین بسیاری از نرمافزارهای پیام رسان از ایموجیهای خاص خود استفاده میکنند.
استیکرها (Sticker)
همان کسانی که به همهی دستمال کاغذیها، کلینکس و به همهی مخازن آب، کلمن و به همهی مواد شوینده، تاید و به فتوکپی گرفتن، زیراکس و به همهی حشرهکشها پیفپاف میگویند، یاد گرفتهاند که به هر چیزی که متن نیست ، استیکر بگویند.این عادت هم از زمان تلگرام رایج شد.
چون علاوه بر ایموجیها، این قابلیت را داشت که عکسهایی با تعداد پیکسل بالاتر و با قابلیت تعریف توسط کاربر، دریافت و ارسال کند.
فراموش نکنیم که ایموجیها در کاراکترهای استاندارد تعریف شدهاند. یعنی به همان اندازه که حرف A یا B برای کامپیوترها معنا دارد، چتر یا قلب هم برایشان معنا دارد.
شاید واضحتر شود اگر بگوییم که در جدول حروف الفبا، مثلاً حرف پ و نیز تصویر میمونی که جلوی دهانش را گرفته است، هر دو از یک جنس و از الفبای ارتباطی محسوب میشوند.
اما استیکرها صرفاً عکسهایی هستند که فرستنده برای گیرنده ارسال میکند و گیرنده هم به کمک نرمافزار تلگرام، آنها را میبیند و برای دسترسی بهتر و سریعتر، مجموعهی آنها را روی موبایل یا لپتاپ خود ذخیره میکند.
#مهتاب_سرخیل