روز جهاني #آزادي_مطبوعات
يکم ماه مي، پيش از آن كه به عنوان «روز جهاني كارگر» تعيين شود «#روز_آزادي_مطبوعات» اعلام شده بود. اين تصميم در سال 1819 در فرانسه اتخاذ گرديد كه به تدريج جهاني شده است و در اين روز از سوي اتحاديه ها، سنديكاها و انجمن هاي روزنامه نگاران جشن و جلسات سخنراني برگزار مي شده است.
مجمع عمومي سازمان ملل در دسامبر 1993 به خواست روزنامه نگاران قاره آفريقا و با توجه به قطعنامه اي كه اين روزنامه نگاران در نشست خود در سال 1991 در پايتخت ناميبيا تصويب كرده بودند و نيز استناد به سابقه تاريخي «روز آزادي مطبوعات» كه در سال 1819 در فرانسه اعلام شده بود؛ روز سوم ماه مي (ماه مه) هر سال را World Press Freedom Day اعلام كرد.
علت تغيير اين روز از اول به سوم ماه مي اين بود كه مراسم اين روز با روزجهاني كارگر با هم تداخل نكنند.
اصل 19 اعلاميه حقوق بشر: «هر انسان حق آزادي عقيده، بيان و ابراز نظر دارد، و اين «حق» شامل داشتن و نگهداشتن عقايد ـ بدون هرگونه مداخله (از سوي ديگران)، و نيز جستجو كردن، دريافت، بهره گيري و بهره رساني (انتشار) اطلاعات و عقايد از طريق رسانه ها، صرفنظر از مرزهاي جغرافيايي است.».
/
يکم ماه مي، پيش از آن كه به عنوان «روز جهاني كارگر» تعيين شود «#روز_آزادي_مطبوعات» اعلام شده بود. اين تصميم در سال 1819 در فرانسه اتخاذ گرديد كه به تدريج جهاني شده است و در اين روز از سوي اتحاديه ها، سنديكاها و انجمن هاي روزنامه نگاران جشن و جلسات سخنراني برگزار مي شده است.
مجمع عمومي سازمان ملل در دسامبر 1993 به خواست روزنامه نگاران قاره آفريقا و با توجه به قطعنامه اي كه اين روزنامه نگاران در نشست خود در سال 1991 در پايتخت ناميبيا تصويب كرده بودند و نيز استناد به سابقه تاريخي «روز آزادي مطبوعات» كه در سال 1819 در فرانسه اعلام شده بود؛ روز سوم ماه مي (ماه مه) هر سال را World Press Freedom Day اعلام كرد.
علت تغيير اين روز از اول به سوم ماه مي اين بود كه مراسم اين روز با روزجهاني كارگر با هم تداخل نكنند.
اصل 19 اعلاميه حقوق بشر: «هر انسان حق آزادي عقيده، بيان و ابراز نظر دارد، و اين «حق» شامل داشتن و نگهداشتن عقايد ـ بدون هرگونه مداخله (از سوي ديگران)، و نيز جستجو كردن، دريافت، بهره گيري و بهره رساني (انتشار) اطلاعات و عقايد از طريق رسانه ها، صرفنظر از مرزهاي جغرافيايي است.».
/
#شجاعت يك روزنامه نگار قرن هجدهم
دهم ماه مي سال 1768 #جان_ويلكس John Wilkes روزنامه نگار راديكال انگليسي به خاطر #سرمقاله اي که در نشريه «North Briton نورث بريتون» نوشته بود به دستور شخص #پادشاه_انگلستان در ارگ لندن (برج لندن) بازداشت شد. وي در اين مقاله از متني كه در شماره 45 آن نشريه (منتشره در سال 1763) نوشته بود به دفاع پرداخته بود. ويلكس در سال 1763 به خاطر آن متن، مدتي زنداني بود.
وي در آن متن، نطق جورج سوم پادشاه انگلستان در جلسه افتتاحيه سالانه مجلس نمايندگان را به باد انتقاد گرفته و نوشته بود: #پادشاه در اين نطق از قرارداد صلح پاريس (ميان انگلستان از يک سوي و فرانسه و اسپانيا از سوي ديگر که به جنگ 7 ساله آنها پايان داده بود) كه به زعم جان ويلكس به زيان انگلستان بود تمجيد كرده بود. جان ويلكس نوشته بود: آيا پادشاه (جورج سوم) از عدم رضايت انگليسي ها از اين قرارداد آگاه است؟ كه نارضايي خودرا علنا بر زبان مي آورند. اگر آگاه نيست كه از ملت جداست و بايد كناره گيري كند و اگر مي داند و به رغم آن، از قرارداد تمجيد كرده است كه پا بر دل ردم گذارده و خائن است.
بازداشت مجدد #ويلكس به خاطر آن بود كه زير حرفش زده بود كه با ابراز تاسف از متن منتشره در شماره 45 نشريه نورث بريتون آزاد شده بود.
نسخه هاي اصلي اين شماره نشريه ـ «نورث بريتون» محبوب روزنامه نگاران جهانست، در موزه ها نگهداري مي شوند و در حرّاج هاي آثار تاريخي به ميليونها دلار بفروش مي رسند.
#ويلكس كه چندبار ديگر هم به خاطر دفاع از آزادي بيان (نطق و نوشته) بازداشت و يا به فرانسه فراري شده بود با ايستادگي خود در برابر پادشاه در دل مردم انگلستان جاي گرفت و شهردار لندن هم شد.
#ويلکس پيش از نوشتن مقاله اش در شماره 45 نورث بريتون، نماينده مجلس انگلستان بود و در اينجا هم از دمکراسي اصيل دفاع کرده بود و دمکراسي ناقص را زيان آور خوانده بود.
نويسندگان قانون اساسي #آمريكا، نظر ويلكس در مورد #آزادي_مطبوعات و منع بازرسي و بازداشت بدون حكم قاضي را عينا وارد اين قانون كرده اند. در آمريكا، نام ويلكس بر يك شهر و يك دانشگاه، دو شهرستان و چند خيابان گذارده شده است. وي زورگويي مجلس انگلستان با وضع قانون چاي و تمبر به مهاجرنشينان اين کشور در آمريکاي شمالي را عامل انقلاب آنان خوانده و از اين انقلاب حمايت کرده بود.
////
دهم ماه مي سال 1768 #جان_ويلكس John Wilkes روزنامه نگار راديكال انگليسي به خاطر #سرمقاله اي که در نشريه «North Briton نورث بريتون» نوشته بود به دستور شخص #پادشاه_انگلستان در ارگ لندن (برج لندن) بازداشت شد. وي در اين مقاله از متني كه در شماره 45 آن نشريه (منتشره در سال 1763) نوشته بود به دفاع پرداخته بود. ويلكس در سال 1763 به خاطر آن متن، مدتي زنداني بود.
وي در آن متن، نطق جورج سوم پادشاه انگلستان در جلسه افتتاحيه سالانه مجلس نمايندگان را به باد انتقاد گرفته و نوشته بود: #پادشاه در اين نطق از قرارداد صلح پاريس (ميان انگلستان از يک سوي و فرانسه و اسپانيا از سوي ديگر که به جنگ 7 ساله آنها پايان داده بود) كه به زعم جان ويلكس به زيان انگلستان بود تمجيد كرده بود. جان ويلكس نوشته بود: آيا پادشاه (جورج سوم) از عدم رضايت انگليسي ها از اين قرارداد آگاه است؟ كه نارضايي خودرا علنا بر زبان مي آورند. اگر آگاه نيست كه از ملت جداست و بايد كناره گيري كند و اگر مي داند و به رغم آن، از قرارداد تمجيد كرده است كه پا بر دل ردم گذارده و خائن است.
بازداشت مجدد #ويلكس به خاطر آن بود كه زير حرفش زده بود كه با ابراز تاسف از متن منتشره در شماره 45 نشريه نورث بريتون آزاد شده بود.
نسخه هاي اصلي اين شماره نشريه ـ «نورث بريتون» محبوب روزنامه نگاران جهانست، در موزه ها نگهداري مي شوند و در حرّاج هاي آثار تاريخي به ميليونها دلار بفروش مي رسند.
#ويلكس كه چندبار ديگر هم به خاطر دفاع از آزادي بيان (نطق و نوشته) بازداشت و يا به فرانسه فراري شده بود با ايستادگي خود در برابر پادشاه در دل مردم انگلستان جاي گرفت و شهردار لندن هم شد.
#ويلکس پيش از نوشتن مقاله اش در شماره 45 نورث بريتون، نماينده مجلس انگلستان بود و در اينجا هم از دمکراسي اصيل دفاع کرده بود و دمکراسي ناقص را زيان آور خوانده بود.
نويسندگان قانون اساسي #آمريكا، نظر ويلكس در مورد #آزادي_مطبوعات و منع بازرسي و بازداشت بدون حكم قاضي را عينا وارد اين قانون كرده اند. در آمريكا، نام ويلكس بر يك شهر و يك دانشگاه، دو شهرستان و چند خيابان گذارده شده است. وي زورگويي مجلس انگلستان با وضع قانون چاي و تمبر به مهاجرنشينان اين کشور در آمريکاي شمالي را عامل انقلاب آنان خوانده و از اين انقلاب حمايت کرده بود.
////