گفتگویی/ با دکتر فرقانی در باب گسترش فعالیت #شهروند #خبرنگاران: جامعه همیشه به رسانه های رسمی نیاز دارد
https://www.shara.ir/view/30523/%DA%AF
https://www.shara.ir/view/30523/%DA%AF
#انسان_شیشه‌ای، استعاره #شهروند امروزی
#شهروند_شیشه‌ای بخشی از زندگی خود را در فضای مجازی می‌گذراند. به موازات مبادله اخبار و گفت‌وگو، خود را به نمایش می‌گذارد و نمایش هم‌صحبت‌هایش را نظاره می‌کند.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/37833/
#شهروند_شیشه‌ای بخشی از زندگی خود را در فضای مجازی می‌گذراند. به موازات مبادله اخبار و گفت‌وگو، خود را به نمایش می‌گذارد و نمایش هم‌صحبت‌هایش را نظاره می‌کند.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/37833/
آرا گولر، #عکاس_خبری
#آرا_گولر به «چشم استانبول» و «عکاس استانبول» معروف بود. او خود را عکاس خبری و #عکاسان_خبری را «تاریخ‌نگارانی با دوربین عکاسی» می‌دانست. عکس‌های گولر تأثیر شگرفی بر شکل دادن حافظه عمومی و خاطرات جمعی استانبول داشته است.
او که خود را «#شهروند_جهان» می‌دانست معتقد بود: «یک #عکاس_خوب باید #عاشق_مردم باشد. به عنوان #عکاس_مردم، می‌خواهم لذت، درام، سبک زندگی و هر چیزی که #انسان_بودن را تشکیل می‌دهد، ثبت کنم...عکس باید چیزی بگوید. شما باید بتوانید از آن نتیجه‌ای بگیرید. این #عکاسی را جذاب می‌کند.»
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/40589/
#آرا_گولر به «چشم استانبول» و «عکاس استانبول» معروف بود. او خود را عکاس خبری و #عکاسان_خبری را «تاریخ‌نگارانی با دوربین عکاسی» می‌دانست. عکس‌های گولر تأثیر شگرفی بر شکل دادن حافظه عمومی و خاطرات جمعی استانبول داشته است.
او که خود را «#شهروند_جهان» می‌دانست معتقد بود: «یک #عکاس_خوب باید #عاشق_مردم باشد. به عنوان #عکاس_مردم، می‌خواهم لذت، درام، سبک زندگی و هر چیزی که #انسان_بودن را تشکیل می‌دهد، ثبت کنم...عکس باید چیزی بگوید. شما باید بتوانید از آن نتیجه‌ای بگیرید. این #عکاسی را جذاب می‌کند.»
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/40589/
ویروس #کرونا: چرا دو #خبرنگار در #ووهان ناپدید شده‌اند؟
این دو، #شهروند_خبرنگاری هستند که هدفشان انتقال "#حقایق" اتفاقاتی بود که در #ووهان جریان دارد، یعنی مرکز اصلی شیوع ویروس #کرونا در #چین.
آنها از داخل شهری که ارتباطش به خاطر #قرنطینه با بقیه کشور قطع شده است گزارش‌های جالبی می‌فرستادند و #عکس و #ویدیو در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کردند.
اما حالا انگار آب شده‌اند و در زمین فرو رفته‌اند.
#فنگ_بین و #چن_کیوشی مصمم بودند که از مرکز استان #هوبی گزارش تهیه کنند و همه دانسته‌های خود درباره بحران موجود در #ووهان را با بقیه دنیا به اشتراک بگذارند.
#ویدیوهایی که منتشر کرده بودند هزاران بار دیده شده بود. اما مدتی است که چیز جدیدی در کانال‌هایشان منتشر نشده است و کسانی که کارهایشان را دنبال می‌کردند از سرنوشتشان احساس نگرانی می‌کنند. بی سی
////
این دو، #شهروند_خبرنگاری هستند که هدفشان انتقال "#حقایق" اتفاقاتی بود که در #ووهان جریان دارد، یعنی مرکز اصلی شیوع ویروس #کرونا در #چین.
آنها از داخل شهری که ارتباطش به خاطر #قرنطینه با بقیه کشور قطع شده است گزارش‌های جالبی می‌فرستادند و #عکس و #ویدیو در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کردند.
اما حالا انگار آب شده‌اند و در زمین فرو رفته‌اند.
#فنگ_بین و #چن_کیوشی مصمم بودند که از مرکز استان #هوبی گزارش تهیه کنند و همه دانسته‌های خود درباره بحران موجود در #ووهان را با بقیه دنیا به اشتراک بگذارند.
#ویدیوهایی که منتشر کرده بودند هزاران بار دیده شده بود. اما مدتی است که چیز جدیدی در کانال‌هایشان منتشر نشده است و کسانی که کارهایشان را دنبال می‌کردند از سرنوشتشان احساس نگرانی می‌کنند. بی سی
////
#شهروند_همراه؛ نیاز به اطلاع
در #شهرداریهای موفق مدیران مالی شهرداری به خوبی می دانند که برای جلب مشارکت‌های اجتماعی باید در زمینه #فرهنگ‌سازی، #آگاهی‌بخشی، #اطلاع‌رسانی و #مستندسازی برنامه های اجرایی باید هزینه کنند. هزینه کردن در این امور به نوعی سرمایه گذاری برای تحقق فردای بهتر شهر است.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/42487/
در #شهرداریهای موفق مدیران مالی شهرداری به خوبی می دانند که برای جلب مشارکت‌های اجتماعی باید در زمینه #فرهنگ‌سازی، #آگاهی‌بخشی، #اطلاع‌رسانی و #مستندسازی برنامه های اجرایی باید هزینه کنند. هزینه کردن در این امور به نوعی سرمایه گذاری برای تحقق فردای بهتر شهر است.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/42487/
از «#شهروند_خبرنگاری» تا «#مدیر_خبرنگاری»
#رهبر_طوماری - اطلاع رسانی و #روابط‌عمومی از قالبهای سنتی رها شده و وارد اندیشه و عمل تک تک مدیران شده است. هر کسی و هر مدیری، خود یک رسانه است و نمی تواند نباشد. هر مدیری آشنا به فضای مجازی نباشد، باید عطای مدیریت را به لقایش بخشد. امروزه هر مسئولی باید خودش، رسانه خودش باشد.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/43525/
#رهبر_طوماری - اطلاع رسانی و #روابط‌عمومی از قالبهای سنتی رها شده و وارد اندیشه و عمل تک تک مدیران شده است. هر کسی و هر مدیری، خود یک رسانه است و نمی تواند نباشد. هر مدیری آشنا به فضای مجازی نباشد، باید عطای مدیریت را به لقایش بخشد. امروزه هر مسئولی باید خودش، رسانه خودش باشد.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/43525/
#مسئولیت_شرکتی در مقابل جامعه
نویسنده: الکساندرا لویت* مترجم:آذرخش پژوهشیا شرکت - آیا شرکت شما یک #شهروند_خوب به حساب می‌آید؟ با توجه به نظرات اکثر افراد، پاسخ این سوال معمولا منفی است. همانطور که کلی اسپارز نیز در مقاله‌ای پس از بررسی کارکرد و نقش کسب‌وکارهای کوچک در جهان امروز، می‌نویسد به آن اندازه که سازگاری با محیط زیست در بین شرکت‌های بین‌المللی رایج است، در بین کسب‌وکارهای کوچک اینگونه نیست.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/1894/
نویسنده: الکساندرا لویت* مترجم:آذرخش پژوهشیا شرکت - آیا شرکت شما یک #شهروند_خوب به حساب می‌آید؟ با توجه به نظرات اکثر افراد، پاسخ این سوال معمولا منفی است. همانطور که کلی اسپارز نیز در مقاله‌ای پس از بررسی کارکرد و نقش کسب‌وکارهای کوچک در جهان امروز، می‌نویسد به آن اندازه که سازگاری با محیط زیست در بین شرکت‌های بین‌المللی رایج است، در بین کسب‌وکارهای کوچک اینگونه نیست.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/1894/
محکومیت #شهروند_خبرنگار_چینی به چهار سال زندان به خاطر گزارش شیوع #کرونا در ووهان
ژانگ ژان شهروند خبرنگار چینی که گزارش‌هایی از نخستین مراحل شیوع کرونا در #ووهان مخابره کرده بود، به چهار سال زندان محکوم شده است.
#ژانگ_ژان متهم به "دست‌چین و برجسته کردن معضلات و دامن زدن به مشکلات" است، اتهامی که اغلب علیه فعالان در چین بکار برده می‌شود.
خانم ژان بهار امسال بازداشت شد و چند ماه است که در اعتصاب به سر می‌برد. وکلای خانم ژانگ ژان می‌گویند او از وضعیت جسمی خوبی برخوردار نیست.
او ۳۷ سال سن دارد و قبلا وکیل بود.
///
ژانگ ژان شهروند خبرنگار چینی که گزارش‌هایی از نخستین مراحل شیوع کرونا در #ووهان مخابره کرده بود، به چهار سال زندان محکوم شده است.
#ژانگ_ژان متهم به "دست‌چین و برجسته کردن معضلات و دامن زدن به مشکلات" است، اتهامی که اغلب علیه فعالان در چین بکار برده می‌شود.
خانم ژان بهار امسال بازداشت شد و چند ماه است که در اعتصاب به سر می‌برد. وکلای خانم ژانگ ژان می‌گویند او از وضعیت جسمی خوبی برخوردار نیست.
او ۳۷ سال سن دارد و قبلا وکیل بود.
///
Forwarded from گزارشگر 🎤
🔹روزگار بسیار سخت روزنامه نگاری ایرانی
🔹رسانه نگاری مکتوب یا همان روزنامه نگاری در ایران سخت ترین روزهای حیات خود را از بدو پیدایش تا به امروز تجربه می کند. تیراژ نسخه های کاغذی به کمترین حد خود رسیده ، برخی روزنامه نگاران با سابقه دیگر انگیزه ی سال های پیش خود را ندارند، جوانان جویای نام کمتر می توانند افقی پیش روی آینده خویش ترسیم کنند و ظهور شبکه های اجتماعی این پرسش را بوجود آورده که نکند دوران روزنامه های کاغذی یا همان مطبوعات مکتوب به سر آمده و مخاطبان هر آنچه را می خواهند، می توانند در گوشی های تلفن همراهشان پیدا کنند. کار به جایی رسیده که برخی کارشناسان سخن از بحران مخاطب و مرگ مطبوعات مکتوب گفته اند و دیگران را به خداحافظی با اینگونه از رسانه ها تشویق می کنند.
🔹قطعا نمی توان منکر اهمیت و اثر گذاری رسانه های دیجیتالی و نوین شد، اما شاید یک بار هم بد نباشد به این پرسش بپردازیم که آیا افول مطبوعات صرفا محصول ظهور رسانه های نوین و مجازی است؟
اگر نه، آیا نمی توان برای برداشتن موانع پیش رو تلاش کرد؟
آیا مطبوعات مکتوب و نشریات ایران نمی توانند دوباره روزهای اوج را تجربه کنند یا اوجی دیگر و متناسب با جهان جدید را رقم بزنند؟
🔹باید قبول کنیم که مطبوعات مکتوب و نشریات جدا از تمام کارکرد هایشان، همواره بزرگترین مرکز پرورش روزنامه نگاران بوده اند. ساختار نشریات و مطبوعات مکتوب، خلاف رسانه هایی که این روزها مخاطبان به آنها رجوع می کنند، به گونه ای بوده و هست که می تواند محلی برای انتقال تجربیات به روزنامه نگاران تازه کار و پرورش آنان باشد. شمار عظیمی از روزنامه نگاران بزرگ ایران، دست پرورده ی تحریریه هایی اند که در آنها، ساعت ها روی یک موضوع بحث می شود و یک ایده ی اولیه بر اثر گفت و گو و نقد، به گزارشی اثر گذار یا یادداشتی تامل برانگیز تبدیل می شود. این همان اتفاقی است که در مورد آنچه امروز رسانه های جدید می نامیم، نمی افتد. بماند که این اتفاق جدا از محصولی که بار می آورد، بزرگترین عامل برای آفریدن اشتیاق و شور به عنوان عنصر ضروری روزنامه نگاری در میان روزنامه نگاران است. گزارش ها و رسانه های مکتوب و کاغذی اهم از روزنامه ها، هفته نامه ها و ... عموما حاصل تحقیق صورت گرفته و در یک گروه و بررسی مدام چند کارشناسی است که به روزنامه نگار یاری می رسانند تا بارش را به منزل برساند. مفهوم «تحریریه » همان حلقه مفقوده ی روزنامه نگاری امروز با رسانه های مدرن و دیجیتالی است، «جایی برای هم اندیشی و تضارب آراء. »
🔹اگر این نبود هر روزنامه نگاری به خانه اش
می رفت وآنجا هر چه دل تنگش می خواست می نوشت و به رسانه ی مربوط ایمیل می کرد. حال می توان این پرسش را مطرح کرد که چرا بسیاری از رسانه های مکتوب اعم از روزنامه ها و هفته نامه ها و ... عملا با مفهوم تحریریه وداع کرده اند و چرا برخی روزنامه نگاران دیگر حاضر نیستند تمام روزشان را در تحریریه بگذرانند؟
🔹احتمالا پاسخ های بسیاری برای این پرسش وجود دارد اما قطعا یکی از مهمترین شان، افول حیرت انگیز « اقتصاد فرهنگ» در روزنامه نگاری ایرانی بوده است. چون روزنامه ها و هفته نامه های ایرانی کمتر توانسته اند تبدیل به یک « بنگاه مطبوعاتی» شوند و از این رو نتوانستند ضرورت های بازارهای جدید را درک کنند که از دل توسعه تکنولوژیک برآمده است. نتیجه این شد که اقتصاد نشریات مکتوب اعم از روزنامه ها و هفته نامه ها هر روز ضعیف تر شده است.
✍علی کریمی پاشاکی__ روزنامه نگار
#شهروند_مطالبه‌گر
#مسئول_پاسخگو
#شهر_ایده‌آل
https://t.iss.one/gozareshgar_alborz
🔹رسانه نگاری مکتوب یا همان روزنامه نگاری در ایران سخت ترین روزهای حیات خود را از بدو پیدایش تا به امروز تجربه می کند. تیراژ نسخه های کاغذی به کمترین حد خود رسیده ، برخی روزنامه نگاران با سابقه دیگر انگیزه ی سال های پیش خود را ندارند، جوانان جویای نام کمتر می توانند افقی پیش روی آینده خویش ترسیم کنند و ظهور شبکه های اجتماعی این پرسش را بوجود آورده که نکند دوران روزنامه های کاغذی یا همان مطبوعات مکتوب به سر آمده و مخاطبان هر آنچه را می خواهند، می توانند در گوشی های تلفن همراهشان پیدا کنند. کار به جایی رسیده که برخی کارشناسان سخن از بحران مخاطب و مرگ مطبوعات مکتوب گفته اند و دیگران را به خداحافظی با اینگونه از رسانه ها تشویق می کنند.
🔹قطعا نمی توان منکر اهمیت و اثر گذاری رسانه های دیجیتالی و نوین شد، اما شاید یک بار هم بد نباشد به این پرسش بپردازیم که آیا افول مطبوعات صرفا محصول ظهور رسانه های نوین و مجازی است؟
اگر نه، آیا نمی توان برای برداشتن موانع پیش رو تلاش کرد؟
آیا مطبوعات مکتوب و نشریات ایران نمی توانند دوباره روزهای اوج را تجربه کنند یا اوجی دیگر و متناسب با جهان جدید را رقم بزنند؟
🔹باید قبول کنیم که مطبوعات مکتوب و نشریات جدا از تمام کارکرد هایشان، همواره بزرگترین مرکز پرورش روزنامه نگاران بوده اند. ساختار نشریات و مطبوعات مکتوب، خلاف رسانه هایی که این روزها مخاطبان به آنها رجوع می کنند، به گونه ای بوده و هست که می تواند محلی برای انتقال تجربیات به روزنامه نگاران تازه کار و پرورش آنان باشد. شمار عظیمی از روزنامه نگاران بزرگ ایران، دست پرورده ی تحریریه هایی اند که در آنها، ساعت ها روی یک موضوع بحث می شود و یک ایده ی اولیه بر اثر گفت و گو و نقد، به گزارشی اثر گذار یا یادداشتی تامل برانگیز تبدیل می شود. این همان اتفاقی است که در مورد آنچه امروز رسانه های جدید می نامیم، نمی افتد. بماند که این اتفاق جدا از محصولی که بار می آورد، بزرگترین عامل برای آفریدن اشتیاق و شور به عنوان عنصر ضروری روزنامه نگاری در میان روزنامه نگاران است. گزارش ها و رسانه های مکتوب و کاغذی اهم از روزنامه ها، هفته نامه ها و ... عموما حاصل تحقیق صورت گرفته و در یک گروه و بررسی مدام چند کارشناسی است که به روزنامه نگار یاری می رسانند تا بارش را به منزل برساند. مفهوم «تحریریه » همان حلقه مفقوده ی روزنامه نگاری امروز با رسانه های مدرن و دیجیتالی است، «جایی برای هم اندیشی و تضارب آراء. »
🔹اگر این نبود هر روزنامه نگاری به خانه اش
می رفت وآنجا هر چه دل تنگش می خواست می نوشت و به رسانه ی مربوط ایمیل می کرد. حال می توان این پرسش را مطرح کرد که چرا بسیاری از رسانه های مکتوب اعم از روزنامه ها و هفته نامه ها و ... عملا با مفهوم تحریریه وداع کرده اند و چرا برخی روزنامه نگاران دیگر حاضر نیستند تمام روزشان را در تحریریه بگذرانند؟
🔹احتمالا پاسخ های بسیاری برای این پرسش وجود دارد اما قطعا یکی از مهمترین شان، افول حیرت انگیز « اقتصاد فرهنگ» در روزنامه نگاری ایرانی بوده است. چون روزنامه ها و هفته نامه های ایرانی کمتر توانسته اند تبدیل به یک « بنگاه مطبوعاتی» شوند و از این رو نتوانستند ضرورت های بازارهای جدید را درک کنند که از دل توسعه تکنولوژیک برآمده است. نتیجه این شد که اقتصاد نشریات مکتوب اعم از روزنامه ها و هفته نامه ها هر روز ضعیف تر شده است.
✍علی کریمی پاشاکی__ روزنامه نگار
#شهروند_مطالبه‌گر
#مسئول_پاسخگو
#شهر_ایده‌آل
https://t.iss.one/gozareshgar_alborz
Forwarded from انجمن علمی روابط‌عمومی
(در سری رقابت‌های #شهروند و #مافیا)
با حضور مهمانان ویژه:
تحلیل و بررسی گفتمان، اقناع و متقاعدسازی مخاطبان
تحلیل و بررسی فن بیان، رفتارشناسی و مذاکره
روزهای چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه
#مسابقه #ارتباطات #مافیا
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM