مجله ارتباطات/ قتل محمد مسعود ناشر روزنامه «#مَردِ_امروز»
شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- #محمد_مسعود ناشر روزنامه «#مَرد_امروز» 22 بهمن1326 (یازدهم فوریه 1948) در تهران به قتل رسید. وی هنگام خروج از چاپخانه محل چاپ روزنامه اش در خیابان اکباتان هدف گلوله قرار گرفته بود.
#محمد_مسعود در روزنامه اش از مقامات، احزاب و افراد متعدد انتقاد کرده بود و در نتیجه پس از قتل او، هرکس برای رفع سوء ظن از خود دیگری را متهم می کرد.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/15712/
شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- #محمد_مسعود ناشر روزنامه «#مَرد_امروز» 22 بهمن1326 (یازدهم فوریه 1948) در تهران به قتل رسید. وی هنگام خروج از چاپخانه محل چاپ روزنامه اش در خیابان اکباتان هدف گلوله قرار گرفته بود.
#محمد_مسعود در روزنامه اش از مقامات، احزاب و افراد متعدد انتقاد کرده بود و در نتیجه پس از قتل او، هرکس برای رفع سوء ظن از خود دیگری را متهم می کرد.
در ادامه با #شارا همراه باشید:
https://www.shara.ir/view/15712/
زادروز #اسكندر_مقدوني ـ ترويج #تفکر_دمکراسي با رعايت اين اصلِ افلاتون که #مدير_جامعه (حاکم) بايد هم #مرد_عمل باشد و هم #مرد_انديشه
زادروز #اسكندر_مقدوني را بيستم سپتامبر در سال 356 پيش از ميلاد به دست داده اند. وي در 20 سالگي در پي ترور پدرش فيليپ دوم كه موفق به تصرف همه کشور ـ شهرهاي يونان شده بود جانشين او گرديد.
اسكندر كه در نوجواني شاگرد #ارسطو بود و به دست او يک مردِ «#انديشه و #عمل» شده بود، در منطقه خود در 16 سالگي يك سوار جنگي بنام بشمار مي رفت. وي تا 32 سالگي كه در بابِل (عراق جنوبي) درگذشت تمامي خاورميانه و آسياي جنوبي و ميانه را متصرف شده بود. پاره اي از مورخان سال تولد اورا سال 357 پيش از ميلاد نوشته اند.
اسکندر تلاش کرده بود که از طريق رفتار (نه تنها حرف و سخن)، فرهنگ يوناني ازجمله #تفکر_حکومت_دمکراتيک (انتخاب بهترها براي #مديريت_جامعه) را در متصرفات خود ترويج دهد. حکومت دمکراتيکِ اشکانيان ایران نشان داد که تلاش اسکندر تا چه حد موثر افتاده بود. اشکانيان جانشينان اسکندر را از شرق مديترانه بيرون راندند ولي نَه همه دستاوردهاي يونانيان ازجمله #حکومت_قانون و قانونمداري و .... را.
از نيمه هزاره دوم و پس از ترجمه و انتشار عقايد و نظريه هاي فلاسفه يونان باستان و تاثير معلّم در پرورش انسان، در اروپا سعي در رعايت اين اصل افلاتون شده است که #مدير_جامعه (حاکم) بايد هم #مرد_عمل باشد و هم #مرد_انديشه (فيلسوف). بزرگان کشورهاي اروپايي از همان عصر رُنسانس در صدد اجراي آن برآمدند و در انگلستان بعدا يک کالج براي پرورش چنين اشخاصي تاسيس شد که هنوز بکار ادامه مي دهد. بخشي از پيشرفت هاي اروپاييان به دليل داشتن و بکار گماردن چنين افرادي است. همين افراد بودند که در لباس نظامي و ديپلمات و بعضا جهانگرد به شرق آمدند و دولت لندن و چند دولت اروپایی دیگر را بر این منطقه مسلط ساختند.
////
زادروز #اسكندر_مقدوني را بيستم سپتامبر در سال 356 پيش از ميلاد به دست داده اند. وي در 20 سالگي در پي ترور پدرش فيليپ دوم كه موفق به تصرف همه کشور ـ شهرهاي يونان شده بود جانشين او گرديد.
اسكندر كه در نوجواني شاگرد #ارسطو بود و به دست او يک مردِ «#انديشه و #عمل» شده بود، در منطقه خود در 16 سالگي يك سوار جنگي بنام بشمار مي رفت. وي تا 32 سالگي كه در بابِل (عراق جنوبي) درگذشت تمامي خاورميانه و آسياي جنوبي و ميانه را متصرف شده بود. پاره اي از مورخان سال تولد اورا سال 357 پيش از ميلاد نوشته اند.
اسکندر تلاش کرده بود که از طريق رفتار (نه تنها حرف و سخن)، فرهنگ يوناني ازجمله #تفکر_حکومت_دمکراتيک (انتخاب بهترها براي #مديريت_جامعه) را در متصرفات خود ترويج دهد. حکومت دمکراتيکِ اشکانيان ایران نشان داد که تلاش اسکندر تا چه حد موثر افتاده بود. اشکانيان جانشينان اسکندر را از شرق مديترانه بيرون راندند ولي نَه همه دستاوردهاي يونانيان ازجمله #حکومت_قانون و قانونمداري و .... را.
از نيمه هزاره دوم و پس از ترجمه و انتشار عقايد و نظريه هاي فلاسفه يونان باستان و تاثير معلّم در پرورش انسان، در اروپا سعي در رعايت اين اصل افلاتون شده است که #مدير_جامعه (حاکم) بايد هم #مرد_عمل باشد و هم #مرد_انديشه (فيلسوف). بزرگان کشورهاي اروپايي از همان عصر رُنسانس در صدد اجراي آن برآمدند و در انگلستان بعدا يک کالج براي پرورش چنين اشخاصي تاسيس شد که هنوز بکار ادامه مي دهد. بخشي از پيشرفت هاي اروپاييان به دليل داشتن و بکار گماردن چنين افرادي است. همين افراد بودند که در لباس نظامي و ديپلمات و بعضا جهانگرد به شرق آمدند و دولت لندن و چند دولت اروپایی دیگر را بر این منطقه مسلط ساختند.
////
اعتراض، اما خيلي دير
دو هفته پس از لغو پروانه نشر روزنامه «مرد امروز» كه مدير آن #محمد_مسعود بود، تازه انتقاد از اقدام شوراي عالي فرهنگ به لغو پروانه اين روزنامه آغاز شد!
شوراي عالي فرهنگ هفتم مهرماه سال 1324 (سپتامبر 1945) پروانه «#مرد_امروز» را لغو كرده بود كه انتقاد از اين عمل شورا از بيست وسوم مهرماه! آغازشد و روزنامه ها با بكار بردن علامت تعجب و سئوال پرسيده بودند كه چطور شد شوراي عالي فرهنگ كه اعضاي آن از طبقه منوّر كشور هستند به اتفاق آراء! اين تصميم را گرفتند. چرا اين پيشنهاد دولت، حتي يك مخالف هم در شورا نداشت؟! و ....
...
دو هفته پس از لغو پروانه نشر روزنامه «مرد امروز» كه مدير آن #محمد_مسعود بود، تازه انتقاد از اقدام شوراي عالي فرهنگ به لغو پروانه اين روزنامه آغاز شد!
شوراي عالي فرهنگ هفتم مهرماه سال 1324 (سپتامبر 1945) پروانه «#مرد_امروز» را لغو كرده بود كه انتقاد از اين عمل شورا از بيست وسوم مهرماه! آغازشد و روزنامه ها با بكار بردن علامت تعجب و سئوال پرسيده بودند كه چطور شد شوراي عالي فرهنگ كه اعضاي آن از طبقه منوّر كشور هستند به اتفاق آراء! اين تصميم را گرفتند. چرا اين پيشنهاد دولت، حتي يك مخالف هم در شورا نداشت؟! و ....
...
اعتراض به لغو پروانه انتشار روزنامهِ مرد امروز، اما خيلي دير
دو هفته پس از لغو پروانه نشر روزنامه «#مرد_امروز» كه مدير آن #محمد_مسعود بود، تازه انتقاد از اقدام شوراي عالي فرهنگ به لغو پروانه اين روزنامه آغاز شد!.
شوراي عالي فرهنگ هفتم مهرماه سال 1324 (سپتامبر 1945) پروانه «مرد امروز» را لغو كرده بود كه انتقاد از اين عمل شورا از بيست وسوم مهرماه! آغازشد و روزنامه ها با بكار بردن علامات تعجب و سئوال (؟ و !) پرسيده بودند كه چطور شد شوراي عالي فرهنگ كه اعضاي آن از طبقه منوّر كشور هستند به اتفاق آراء! اين تصميم را گرفتند. چرا اين پيشنهاد دولت، حتي يك مخالف هم در شورا نداشت؟! و ....
/////
دو هفته پس از لغو پروانه نشر روزنامه «#مرد_امروز» كه مدير آن #محمد_مسعود بود، تازه انتقاد از اقدام شوراي عالي فرهنگ به لغو پروانه اين روزنامه آغاز شد!.
شوراي عالي فرهنگ هفتم مهرماه سال 1324 (سپتامبر 1945) پروانه «مرد امروز» را لغو كرده بود كه انتقاد از اين عمل شورا از بيست وسوم مهرماه! آغازشد و روزنامه ها با بكار بردن علامات تعجب و سئوال (؟ و !) پرسيده بودند كه چطور شد شوراي عالي فرهنگ كه اعضاي آن از طبقه منوّر كشور هستند به اتفاق آراء! اين تصميم را گرفتند. چرا اين پيشنهاد دولت، حتي يك مخالف هم در شورا نداشت؟! و ....
/////
#داستان_یک_عکس: نیروی اراده: #مرد_تانکی
داستان به یک روز بعد از سرکوب و کشتار میدان تیانان‌من برمی‌گردد، واقعه‌ای که به یکی از سه «ت» ممنوعه‌ی حزب کمونیست چین بدل شد. بنا بر گزارش رسانه‌ها، رسانه‌هایی که حضورشان خیلی زود این واقعه را جهانی کرد، در ادامه تنش‌های اعتراضات دموکراسی‌خواهان که در میدان تیانان‌من در پایتخت بست نشسته بودند، نیروهای نظامی حکومت کمونیست چین به تظاهرات حمله و اعتراضات را سرکوب کردند. این تظاهرات که از ۲۶ فروردین شروع شد، در پنجاهمین روز خود در ۱۴ خرداد با برخورد شدید حکومت قلع‌وقمع شد.
اما تصویری که این واقعه را برای همیشه ماندگار کرد، در روز بعد واقعه اتفاق افتاد. صبح روز دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۶۸ (پنجم ژوئن ۱۹۸۹) در فضای سرد و سنگین شهر پکن و در بحبوحه رژه‌ی نمایش قدرت ده‌ها تانک و نفربر نیروهای موسوم به «سپاه آزادسازی خلق» در خیابان‌های پیرامون میدان تیانان‌من پس از سرکوب روز گذشته، حضور یک شهروند عادی همه چیز را تغییر می‌دهد.
مردی با پیراهن سفید و شلوار سیاه، با کیسه‌های خرید در دستش طوری که انگار داشته از خرید به خانه برمی‌گشته، ناگهان به میان خیابان می‌آید و در مقابل تانک‌ها می‌ایستد. تانک پیشاهنگ روبه‌روی او توقف می‌کند، سعی می‌کند او را دور بزند، اما مرد دستانش را تکان می‌دهد و جابه‌جا می‌شود و اجازه عبور نمی‌دهد. حتی روی تانک می‌رود و چیزهایی به سرنشینانش می‌گوید. و پایین می‌آید و دوباره مقابل تانک می‌ایستد.
تانک‌ها یکی پس از دیگری ایستاده‌اند و منتظر—و حین تشویق افراد، صحنه‌ی توقف صف طویل ماشین‌های جنگ در مقابل یک انسان رقم می‌خورد.
آن مرد در مقابل دوربین رسانه‌های بین‌المللی کشته نمی‌شود. او را سریع دور می‌کنند. و اکنون، پس از گذشت ده‌ها سال از این اتفاق و تبدیل شدن «مرد تانکی» به یک اسطوره، هویت این معترض همچنان نامعلوم است. این گمنامی به تصویر مرد تانکی ابعادی جهانی بخشید و آن را به نمادی از مقاومت در برابر رژیم‌های خودرأی تبدیل کرد؛ نمایشی از قدرت اراده انسان در برابر ماشین سرکوب.
نویسنده: کیوان نیک طبیعت | ۱۱ آبان ۱۴۰۱
منبع: www.akkasee.com
////
داستان به یک روز بعد از سرکوب و کشتار میدان تیانان‌من برمی‌گردد، واقعه‌ای که به یکی از سه «ت» ممنوعه‌ی حزب کمونیست چین بدل شد. بنا بر گزارش رسانه‌ها، رسانه‌هایی که حضورشان خیلی زود این واقعه را جهانی کرد، در ادامه تنش‌های اعتراضات دموکراسی‌خواهان که در میدان تیانان‌من در پایتخت بست نشسته بودند، نیروهای نظامی حکومت کمونیست چین به تظاهرات حمله و اعتراضات را سرکوب کردند. این تظاهرات که از ۲۶ فروردین شروع شد، در پنجاهمین روز خود در ۱۴ خرداد با برخورد شدید حکومت قلع‌وقمع شد.
اما تصویری که این واقعه را برای همیشه ماندگار کرد، در روز بعد واقعه اتفاق افتاد. صبح روز دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۶۸ (پنجم ژوئن ۱۹۸۹) در فضای سرد و سنگین شهر پکن و در بحبوحه رژه‌ی نمایش قدرت ده‌ها تانک و نفربر نیروهای موسوم به «سپاه آزادسازی خلق» در خیابان‌های پیرامون میدان تیانان‌من پس از سرکوب روز گذشته، حضور یک شهروند عادی همه چیز را تغییر می‌دهد.
مردی با پیراهن سفید و شلوار سیاه، با کیسه‌های خرید در دستش طوری که انگار داشته از خرید به خانه برمی‌گشته، ناگهان به میان خیابان می‌آید و در مقابل تانک‌ها می‌ایستد. تانک پیشاهنگ روبه‌روی او توقف می‌کند، سعی می‌کند او را دور بزند، اما مرد دستانش را تکان می‌دهد و جابه‌جا می‌شود و اجازه عبور نمی‌دهد. حتی روی تانک می‌رود و چیزهایی به سرنشینانش می‌گوید. و پایین می‌آید و دوباره مقابل تانک می‌ایستد.
تانک‌ها یکی پس از دیگری ایستاده‌اند و منتظر—و حین تشویق افراد، صحنه‌ی توقف صف طویل ماشین‌های جنگ در مقابل یک انسان رقم می‌خورد.
آن مرد در مقابل دوربین رسانه‌های بین‌المللی کشته نمی‌شود. او را سریع دور می‌کنند. و اکنون، پس از گذشت ده‌ها سال از این اتفاق و تبدیل شدن «مرد تانکی» به یک اسطوره، هویت این معترض همچنان نامعلوم است. این گمنامی به تصویر مرد تانکی ابعادی جهانی بخشید و آن را به نمادی از مقاومت در برابر رژیم‌های خودرأی تبدیل کرد؛ نمایشی از قدرت اراده انسان در برابر ماشین سرکوب.
نویسنده: کیوان نیک طبیعت | ۱۱ آبان ۱۴۰۱
منبع: www.akkasee.com
////
Forwarded from دهکده جهانی
Forwarded from دهکده جهانی
♈️ بدرود؛ #مرد_حنجره_طلایی
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
او می رود دامن کشان
من زهر تنهایی چشان
دیگر مپرس از من نشان
کز دل نشانم می رود
✅ #استاد_علی_اکبر_گلپایگانی روی دوش انبوه دوستداران و علاقه مندانش به جایگاه ابدی سفرکرد و صدای مخملین خود را برای نسل های حال و آینده به یادگار گذاشت.
🔹در زمانی که آواز ایرانی رو به انحطاط بود، گلپا و ایرج با هوشمندی متوجه شدند که باید آواز را «ترانه‌وار» سر داد. خوانشی که به‌غایت دلنشین بود و موجب شد جای این دو هنرمند حتی در سینمای آن روزگار نیز باز شود.
🔹اکبر گلپا قدم به قدم، هنر آواز را در گلستان موسیقی طی نمود. صوت داودی او که از عمق وجود و قلبی عاشق سرچشمه می گرفت، از منظر عام گرایی هنر، همانند اکسیری حیات بخش در تاریخ یک قرن موسیقی این مرز و بوم کم نظیر بود و در عین حال متواضع و فروتن ره می پیمود.
✅ برای شنیدن مثنوی زیبایش در دستگاه شور و با مطلع «مست مستم ساقیا»، هر کس که رادیو نداشت، اقدام به خرید آن می نمود تا خود را از لذت شنیدن آن محروم نسازد.
🔸وقتی برای نخستین اجرا به استودیوی رادیو رفت، داود پیرنیا بنیانگذار برنامه گل ها تحت تاثیر صدای دلنشین او قرار گرفت و از آن روز اکبر گلپا به مرد شماره یک رادیو تبدیل شد. او که بیشترین آواز را در برنامه گل ها داشت، بعد از تغییر و تحولات سیاسی، چهار دهه سکوت کرد؛ اما در ذهن دوستدارانش هیچ گاه محو نشد.
✅ آواز گلپا منجر به مردمی شدن موسیقی در این سرزمین شد و حدود بیست سال از این مزیت ناب برخوردار بود. عطش شنیدن صدایش همواره در بین اقشار مختلف وجود داشت؛ تا جایی که استاد حبیب الله بدیعی در این باره فرمودند: «صد سال دیگر می فهمند که گلپا چه کسی بود»
✅ جوهره آواز چهار چهره برجسته هنری ایران، یعنی بنان، گلپا، ایرج و شجریان، بزرگ ترین تاثیرها را در بنیان و ساختار آوازی موسیقی ایران داشته که از بین این چهار تن، عام گرایی استاد گلپا کاملآ بارز و منحصر به فرد باقی مانده است. حتی بعد از ممنوع الکار شدن، که غمٍ وجودش را گران و سوز قلبش را عاشقانه تر در آوازش نمایان گرداند، باز هم برای خاص و عام همان «گلپا» بود و ماند.
✅ استاد گلپا هنرمندی بود که وجود و قلبش را در آوازش چونان خطوط نرم و رنگین مینیاتور می توان دید و چه بسا تنها اوست که آواز و صدا را دیدنی و شنیدنی کرد؛ از این رو آثار، گفتار، رفتار و حالات و منش انسانی اش از سوی خاص و عام قدر دید و بر صدر نشست.
🔹 گلپایگانی صدای رسای نسل قبل، حال و بعد از خود بوده و خواهد ماند. هنرمندی خوش رو که با استادی، تمام تکنیک های آوازی را در عنان و لگام حس و عشق، با تحریرهایی بی نظیر و با نبوغی وصف ناشدنی خلق می نمود. هم او بود که به جسم آواز، جانی دوباره بخشید و روحش را به سوی نور و روشنی رهنمون کرد. بی تردید صدای بهشتی استاد گلپا و تسلط روی شعر و درک معانی و استفاده از آن با وسعت زیاد حنجره اش، وی را به عنوان نامدارترین شناسنامه فرهنگی هنری معاصر ایران قرار داده است.
✅ در روزهایی که بسیاری از خوانندگان، آهنگ سازان و شاعران نامدار ایران راهی آن سوی مرزها می شدند، گلپا در ایران ماند و خاموشی را بر غربت ترجیح داد. نزدیک به چهار دهه بی صدایی را تحمل کرد؛ ولی قدم زدن در کوچه پس کوچه های تهران را به جاذبه های جهان غرب نفروخت و می گفت: « به جهانی ندهم ذره خاک وطنم»
🔸همه را به گرمی می پذیرفت. جوانان از جای جای ایران به خانه او می رفتند، آواز می خواندند و توصیه های گلپا را که برای اصلاح خوانش می گرفتند، توتیای چشم می کردند.
🔹شاید کمتر کسی بداند اکبر گلپایگانی نزدیک به ۵۰ جلد کتاب تألیف نموده که اغلب آن ها در خارج به چاپ رسیده است. او پنج مدرک دکترای افتخاری از کشورهایی نظیر آمریکا، مجارستان و ... دریافت کرده و جالب آن که به صورت حرفه ای فوتبال بازی کرده است.
✅ استاد گلپا چهره برجسته ای بود که مانند بسیاری از بزرگان تاریخ ایران، در حیات خود از دوست و دشمن جفا دید؛ ولی خم نشد و به پشتوانه عشق به مردم و متقابلاً گرایش مردم به او، نشکست؛ پاک زیست و جاودانه شد.
✅ او همیشه گفته بود، دوست دارم مراسم تشییع من مانند فردین و تختی باشد. خودش نیز شمایلی مانند آنان داشت. ساده زیست و مردم‌دار بود و عشق به میهن در آثار او موج می زد.
استاد گلپایگانی سنت آواز را جاودانه کرد و ساختمانی دوباره ساخت. با تمام احساسش می‌خواند؛ به گونه ای که حتی یک واژه را بی‌تفاوت نخواند و سراسر زندگی اش با عشق و احساس همراه بود. سرانجام این ستاره تابناک هنر ایران در روز ۱۳ آبان ۱۴۰۲ به بزم گل ها در بهشت معبودش پیوست و آسمانی شد.
« ای خاک تیره دلبر ما را عزیز دار
کاین نور چشم ماست که در بر گرفته ای»
🔸 زبان حال استاد گلپایگانی نیز چنین است:
بعد از وفات، تربت ما در زمین مجوی
در سینه‌های مردم عارف، مزار ماست
یادش به خیر باد
✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan
او می رود دامن کشان
من زهر تنهایی چشان
دیگر مپرس از من نشان
کز دل نشانم می رود
✅ #استاد_علی_اکبر_گلپایگانی روی دوش انبوه دوستداران و علاقه مندانش به جایگاه ابدی سفرکرد و صدای مخملین خود را برای نسل های حال و آینده به یادگار گذاشت.
🔹در زمانی که آواز ایرانی رو به انحطاط بود، گلپا و ایرج با هوشمندی متوجه شدند که باید آواز را «ترانه‌وار» سر داد. خوانشی که به‌غایت دلنشین بود و موجب شد جای این دو هنرمند حتی در سینمای آن روزگار نیز باز شود.
🔹اکبر گلپا قدم به قدم، هنر آواز را در گلستان موسیقی طی نمود. صوت داودی او که از عمق وجود و قلبی عاشق سرچشمه می گرفت، از منظر عام گرایی هنر، همانند اکسیری حیات بخش در تاریخ یک قرن موسیقی این مرز و بوم کم نظیر بود و در عین حال متواضع و فروتن ره می پیمود.
✅ برای شنیدن مثنوی زیبایش در دستگاه شور و با مطلع «مست مستم ساقیا»، هر کس که رادیو نداشت، اقدام به خرید آن می نمود تا خود را از لذت شنیدن آن محروم نسازد.
🔸وقتی برای نخستین اجرا به استودیوی رادیو رفت، داود پیرنیا بنیانگذار برنامه گل ها تحت تاثیر صدای دلنشین او قرار گرفت و از آن روز اکبر گلپا به مرد شماره یک رادیو تبدیل شد. او که بیشترین آواز را در برنامه گل ها داشت، بعد از تغییر و تحولات سیاسی، چهار دهه سکوت کرد؛ اما در ذهن دوستدارانش هیچ گاه محو نشد.
✅ آواز گلپا منجر به مردمی شدن موسیقی در این سرزمین شد و حدود بیست سال از این مزیت ناب برخوردار بود. عطش شنیدن صدایش همواره در بین اقشار مختلف وجود داشت؛ تا جایی که استاد حبیب الله بدیعی در این باره فرمودند: «صد سال دیگر می فهمند که گلپا چه کسی بود»
✅ جوهره آواز چهار چهره برجسته هنری ایران، یعنی بنان، گلپا، ایرج و شجریان، بزرگ ترین تاثیرها را در بنیان و ساختار آوازی موسیقی ایران داشته که از بین این چهار تن، عام گرایی استاد گلپا کاملآ بارز و منحصر به فرد باقی مانده است. حتی بعد از ممنوع الکار شدن، که غمٍ وجودش را گران و سوز قلبش را عاشقانه تر در آوازش نمایان گرداند، باز هم برای خاص و عام همان «گلپا» بود و ماند.
✅ استاد گلپا هنرمندی بود که وجود و قلبش را در آوازش چونان خطوط نرم و رنگین مینیاتور می توان دید و چه بسا تنها اوست که آواز و صدا را دیدنی و شنیدنی کرد؛ از این رو آثار، گفتار، رفتار و حالات و منش انسانی اش از سوی خاص و عام قدر دید و بر صدر نشست.
🔹 گلپایگانی صدای رسای نسل قبل، حال و بعد از خود بوده و خواهد ماند. هنرمندی خوش رو که با استادی، تمام تکنیک های آوازی را در عنان و لگام حس و عشق، با تحریرهایی بی نظیر و با نبوغی وصف ناشدنی خلق می نمود. هم او بود که به جسم آواز، جانی دوباره بخشید و روحش را به سوی نور و روشنی رهنمون کرد. بی تردید صدای بهشتی استاد گلپا و تسلط روی شعر و درک معانی و استفاده از آن با وسعت زیاد حنجره اش، وی را به عنوان نامدارترین شناسنامه فرهنگی هنری معاصر ایران قرار داده است.
✅ در روزهایی که بسیاری از خوانندگان، آهنگ سازان و شاعران نامدار ایران راهی آن سوی مرزها می شدند، گلپا در ایران ماند و خاموشی را بر غربت ترجیح داد. نزدیک به چهار دهه بی صدایی را تحمل کرد؛ ولی قدم زدن در کوچه پس کوچه های تهران را به جاذبه های جهان غرب نفروخت و می گفت: « به جهانی ندهم ذره خاک وطنم»
🔸همه را به گرمی می پذیرفت. جوانان از جای جای ایران به خانه او می رفتند، آواز می خواندند و توصیه های گلپا را که برای اصلاح خوانش می گرفتند، توتیای چشم می کردند.
🔹شاید کمتر کسی بداند اکبر گلپایگانی نزدیک به ۵۰ جلد کتاب تألیف نموده که اغلب آن ها در خارج به چاپ رسیده است. او پنج مدرک دکترای افتخاری از کشورهایی نظیر آمریکا، مجارستان و ... دریافت کرده و جالب آن که به صورت حرفه ای فوتبال بازی کرده است.
✅ استاد گلپا چهره برجسته ای بود که مانند بسیاری از بزرگان تاریخ ایران، در حیات خود از دوست و دشمن جفا دید؛ ولی خم نشد و به پشتوانه عشق به مردم و متقابلاً گرایش مردم به او، نشکست؛ پاک زیست و جاودانه شد.
✅ او همیشه گفته بود، دوست دارم مراسم تشییع من مانند فردین و تختی باشد. خودش نیز شمایلی مانند آنان داشت. ساده زیست و مردم‌دار بود و عشق به میهن در آثار او موج می زد.
استاد گلپایگانی سنت آواز را جاودانه کرد و ساختمانی دوباره ساخت. با تمام احساسش می‌خواند؛ به گونه ای که حتی یک واژه را بی‌تفاوت نخواند و سراسر زندگی اش با عشق و احساس همراه بود. سرانجام این ستاره تابناک هنر ایران در روز ۱۳ آبان ۱۴۰۲ به بزم گل ها در بهشت معبودش پیوست و آسمانی شد.
« ای خاک تیره دلبر ما را عزیز دار
کاین نور چشم ماست که در بر گرفته ای»
🔸 زبان حال استاد گلپایگانی نیز چنین است:
بعد از وفات، تربت ما در زمین مجوی
در سینه‌های مردم عارف، مزار ماست
یادش به خیر باد