ترانه‌ای از #ونوس_بیات
از شاعران جوان و اعضای دوره‌ #آفتابگردانها
برای پدر


زندگی یادت میده هیچ‎چیزی
مث شونۀ پدر پشتت نیست
وقتی تنها میشی میفهمی که
چیزی جز پوچ، توی مشتت نیست

زندگی برای من معنا شد
وقتی دستت توی گلدون گل کاشت
وقتی رفتی توی مشتش دنیا
جای تو یه کاغذ پوچ گذاشت

زندگی پوچه برام بی دستات
زندگی بی تو برام غمگینه
هنوزم دس میکشم رو موهات
وقتی برفی رو زمین میشینه

میشه دستاتو پر و بال کنم
میشه امنیتتو نفس کشید
بعد اینکه تو ازم راضی شی
میشه از تموم دنیا دس کشید

میشه بازم سر شب برگردی؟
میخوام این لحظه هارو ثبت کنم
میشه بازم یه دهن بخونی که
صداتو واسه خودم ضبط کنم؟

@ShahrestanAdab