«مثل آب برای ماهی»
یادداشتی بر کتاب #حیوان_قصه_گو نوشته #جاناتان_گاتشال
به قلم #مریم_سادات_حسینی

shahrestanadab.com/Content/ID/7165

@ShahrestanAdab

«...گاتشال می‌گوید قصه‌ها همه جا هستند. در کتاب‌ها، در ذهن ما، در برنامه‌های تلویزیون، در بازی‌های کودکان، در شعرها،‌ در بازی‌های رایانه‌ای، در متون مقدس، در نقاشی‌ها و حتی در ماجراهایی که هر روز صبح تا شب برای دوستان‌مان بازگو می‌کنیم. ما جهان را، آدم‌های اطراف‌مان را و حتی خودمان را به مدد قصه‌ها فهمیدنی می‌کنیم. ما در قصه پا به جهان می‌گذاریم و با قصه بزرگ و بزرگ و بزرگ‌تر می‌شویم. آنچه حضور همیشگی دارد قصه است هرچند از دوره‌ای به دوره‌ی دیگر و از موقعیتی به موقعیت دیگر قالب عوض می‌کند.
اگر ما حیوان قصه‌گو یعنی ساکنان همیشگی سرزمین خیال باشیم، اگر قصه مقوم وجودی ما باشد، اگر قصه آن چیزی باشد که بین ما و دیگر موجودات مرز می‌کشد، یعنی تا مادامی که انسان وجود دارد، قصه هم همراه او وجود خواهد داشت. پس به نظر گاتشال آنچه درباره‌ی مرگ قصه و رمان می‌گویند چندان دقیق نیست. رمان تنها یک قالب است و چه بسا روزی بمیرد. آنچه زنده می‌ماند، محتوا یعنی خود قصه است که هر روز شکلی تازه می‌گیرد اما انسان را ترک نخواهد کرد. "انسان‌ها موجودی هستند که بزرگ نمی‌شوند. ما ممکن است شیرخوارگاه‌های خود را پشت سر بگذاریم، اما سرزمین خیالی را هرگز"»


متن کامل یادداشت #مریم_سادات_حسینی بر کتاب #حیوان_قصه_گو را در سایت شهرستان ادب بخوانید:
shahrestanadab.com/Content/ID/7165

@ShahrestanAdab