🔻قصۀ سپیده
(پروندۀ #چهل_سال_انقلاب را با شعری تازه از #علیرضا_میرزایی به‌روز می‌کنیم. میرزایی در این شعر، انقلاب اسلامی و شرایط حال حاضر کشور را موضوع محوری قرار داده است. این شعر را با یکدیگر می‌خوانیم)

▪️عمریه درد می‌کشیم ولی
باید امید رو کشیده نوشت
با مداد سیاه تا سر صبح
باید از قصۀ سپیده نوشت

پی اخبار راست چی شد که
تو دروغای غرب می‌گردیم
پی خورشید، غرق تو دل غرب
چند ساله که صبحو گم کردیم

توی میدون حریفمون نشدن
صحبت از صلح نقشۀ تازه‌ست
مردم شهر من بترسید از
اسب چوبی که پشت دروازه‌ست

عینک دودی‌مونو بردارید
وقتی حق پشت ابر تردیده
آسمون ابریه ولی خورشید
پشت ابرم که باشه خورشیده

زندگی مشکله ولی امید
مثل چشمه تو کوه می‌جوشه
ما همون ملتیم که حتی
بعد مرگم سپید می‌پوشه

پیشِ‌رو روشنه اگه امید
خونه‌خونه تو شهر پخش بشه
خان‌به‌خان سختیا گذشتنی‌ان
اگه رستم سوار رخش بشه

می‌نویسم از آفتاب امید
که به شب‌های تار بربخوره
از دل خاک یاس درمیاد
ریشۀ یأس اگر تبر بخوره

☑️ @ShahrestanAdab

شعرخوانی علیرضا میرزایی در مدح امیرالمؤمنین، علی(ع)

#علیرضا_میرزایی
#چهارشنبه‌های_شعر
#عید_غدیر
@shahrestanadab

گرچه این سفرنامه یک داستان با روایتی خطّی و متّصل به هم -از ابتدا تا انتها- نیست امّا وجه شعری آن و شبکۀ متّصل دال و مدلولی در سطح زیرینِ زبان سبب شده تا این تکّه‌روایت‌های جدا از هم به یک شعر گسترده تبدیل شود...

یادداشت کامل علیرضا میرزایی دربارۀ کتاب «چاپ بیروت» از پیوند زیر بخوانید:
https://shahrestanadab.com/Content/ID/12456/

#چاپ_بیروت
#علی_داودی
#علیرضا_میرزایی
@shahrestanadab