🔻نگاهی به مجموعه‌داستان سه‌دختر گل‌فروش
(یادداشتی از #پرستو_علی_عسگرنجاد در پرونده‌پرترۀ #مجید_قیصری)
▪️«...زبان منحصر به فرد، یکی از خصوصیات ویژۀ این اثر است. در عین حال که داستان، با یک خط روایی ساده و ملایم پیش میرود، نویسنده گاه به گاه در میانۀ داستان با تردستی ویژۀ خود، چنان که به فضا و لحن آسیب نزند، توصیفات بکر و خلاقانه را وارد می‌کند و مخاطب را به تامل وامی دارد. جملات منقطع که گاه با برهم ریختگی دستوری عرضه می‌شوند، حاوی نوآوری هایی هستند که به مخاطب اجازۀ چشم پوشی نمیدهند و با زبانی استوار و قاطع، وی را در میان میگیرند. این زبان منحصر به فرد که بیشتر در توصیفات خود را نشان می‌دهد، یکی از آن نقاط قوتی است که در آغاز هر داستان، خواننده را به دنبال خود میکشاند و او را مشتاق دانستن ادامۀ ماجرا می‌کند...»
🔗 ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.
☑️ @ShahrestanAdab
(یادداشتی از #پرستو_علی_عسگرنجاد در پرونده‌پرترۀ #مجید_قیصری)
▪️«...زبان منحصر به فرد، یکی از خصوصیات ویژۀ این اثر است. در عین حال که داستان، با یک خط روایی ساده و ملایم پیش میرود، نویسنده گاه به گاه در میانۀ داستان با تردستی ویژۀ خود، چنان که به فضا و لحن آسیب نزند، توصیفات بکر و خلاقانه را وارد می‌کند و مخاطب را به تامل وامی دارد. جملات منقطع که گاه با برهم ریختگی دستوری عرضه می‌شوند، حاوی نوآوری هایی هستند که به مخاطب اجازۀ چشم پوشی نمیدهند و با زبانی استوار و قاطع، وی را در میان میگیرند. این زبان منحصر به فرد که بیشتر در توصیفات خود را نشان می‌دهد، یکی از آن نقاط قوتی است که در آغاز هر داستان، خواننده را به دنبال خود میکشاند و او را مشتاق دانستن ادامۀ ماجرا می‌کند...»
🔗 ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.
☑️ @ShahrestanAdab
🔻بازخوانی آثار کودک و نوجوان #یوستین_گوردر یادداشتی از #پرستو_علی_عسگرنجاد
(به بهانۀ هشتم اوت، سال‌روز تولد او در پروندۀ #ادبیات_کودک_و_نوجوان)
▪️«امروز، هشتم اوت، یوستین گوردر ۶۷ساله می‌شود. این آقای نویسندۀ نروژی در عمر ۶۷سالۀ خودش، حدود بیست‌رمان و داستان بلند نوشته و یک‌دهه هم "تاریخ عقاید" درس داده. تعداد چشمگیری از نوشته‌های او هم برای مخاطب نوجوان نوشته شده‌اند. یک‌فقره از مهم‌ترین نوشته‌های او، همین رمان معروف "دنیای سوفی" است که تاکنون به ۵۴زبان زندۀ دنیا ترجمه شده؛ کتابی که رهبر انقلاب در بازدیدشان از نمایشگاه کتاب امسال، درباره‌اش گفتند: "خوب است جوان‌های ما این‌کتاب را بخوانند". گمانم همین کافی است تا در روز تولدش، نگاهی به چندتا از رمان‌های نوجوانش بیندازیم و ببینیم چرا چندین‌میلیون‌نسخه از آثار او در سرتاسر دنیا به فروش رفته...»
🔗 ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.
☑️ @ShahrestanAdab
(به بهانۀ هشتم اوت، سال‌روز تولد او در پروندۀ #ادبیات_کودک_و_نوجوان)
▪️«امروز، هشتم اوت، یوستین گوردر ۶۷ساله می‌شود. این آقای نویسندۀ نروژی در عمر ۶۷سالۀ خودش، حدود بیست‌رمان و داستان بلند نوشته و یک‌دهه هم "تاریخ عقاید" درس داده. تعداد چشمگیری از نوشته‌های او هم برای مخاطب نوجوان نوشته شده‌اند. یک‌فقره از مهم‌ترین نوشته‌های او، همین رمان معروف "دنیای سوفی" است که تاکنون به ۵۴زبان زندۀ دنیا ترجمه شده؛ کتابی که رهبر انقلاب در بازدیدشان از نمایشگاه کتاب امسال، درباره‌اش گفتند: "خوب است جوان‌های ما این‌کتاب را بخوانند". گمانم همین کافی است تا در روز تولدش، نگاهی به چندتا از رمان‌های نوجوانش بیندازیم و ببینیم چرا چندین‌میلیون‌نسخه از آثار او در سرتاسر دنیا به فروش رفته...»
🔗 ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.
☑️ @ShahrestanAdab
🔻 بالزاکِ ثانی
(یادداشت #پرستو_علی_عسگرنجاد بر رمان #سنترال_پارک اثر #گیوم_موسو)
▪️ «...شاید این موضوع در ابتدا شما را به یاد فیلم‌های هالیوودی بیندازد. تعجبی هم ندارد! این بزرگ‌ترین مشخصۀ رمان‌های گیوم موسوست. او چنان زبردستانه و دقیق، جزئیات مکان‌ها، شخصیت‌ها و رفتارهای افراد را شرح می‌دهد که شما هنگام خواندن آثارش احساس می‌کنید کتاب نمی‌خوانید، بلکه به تماشای فیلم نشسته‌اید! نگران نباشید! این ویژگی شما را آزار نخواهد داد و احساس نخواهید کرد با یک فیلمنامه مواجهید، بلکه به هوش این نویسنده آفرین خواهید گفت که موفق شده تمام نماهای داستانش را پیش چشم شما مجسم کند. درحقیقت تخیل جهان داستانی موسو به‌آسانی خواندن کتاب‌های اوست. به همین دلیل است که روزنامۀ لوپان می‌گوید: "قابلیت بصری رمان‌های موسو بسیار بالاست" و لو نوول اوبسرواتور در نقدی دربارۀ او می‌گوید: "عطر یک سریال تلویزیونی‌پلیسی و طعم گفتگوهای پایان‌ناپذیر دربارۀ عشق". باید خاطرنشان کرد که سفر مهم گیوم موسو به آمریکا نیز در این دقت‌نظر، بی‌تأثیر نبوده است...»
🔗 ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.
☑️ @ShahrestanAdab
(یادداشت #پرستو_علی_عسگرنجاد بر رمان #سنترال_پارک اثر #گیوم_موسو)
▪️ «...شاید این موضوع در ابتدا شما را به یاد فیلم‌های هالیوودی بیندازد. تعجبی هم ندارد! این بزرگ‌ترین مشخصۀ رمان‌های گیوم موسوست. او چنان زبردستانه و دقیق، جزئیات مکان‌ها، شخصیت‌ها و رفتارهای افراد را شرح می‌دهد که شما هنگام خواندن آثارش احساس می‌کنید کتاب نمی‌خوانید، بلکه به تماشای فیلم نشسته‌اید! نگران نباشید! این ویژگی شما را آزار نخواهد داد و احساس نخواهید کرد با یک فیلمنامه مواجهید، بلکه به هوش این نویسنده آفرین خواهید گفت که موفق شده تمام نماهای داستانش را پیش چشم شما مجسم کند. درحقیقت تخیل جهان داستانی موسو به‌آسانی خواندن کتاب‌های اوست. به همین دلیل است که روزنامۀ لوپان می‌گوید: "قابلیت بصری رمان‌های موسو بسیار بالاست" و لو نوول اوبسرواتور در نقدی دربارۀ او می‌گوید: "عطر یک سریال تلویزیونی‌پلیسی و طعم گفتگوهای پایان‌ناپذیر دربارۀ عشق". باید خاطرنشان کرد که سفر مهم گیوم موسو به آمریکا نیز در این دقت‌نظر، بی‌تأثیر نبوده است...»
🔗 ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.
☑️ @ShahrestanAdab
🔻آواداکداورا | نگاهی به رشد ادبیات فانتزی در ایران در دهۀ هشتاد - بخش دوم
(یادداشتی از #پرستو_علی_عسگرنجاد در پرونده #رمان_فانتزی شهرستان ادب)
▪️«...اگر در دهۀ هفتاد، نویسندۀ سربه‌زیر و کاردرستی مثل "جان کریستوفر" با سه‌گانۀ سه‌پایه‌هایش ما را به جهان رازآلود فانتزی دعوت کرده بود و آیزاک آسیموف و ژول ورن با داستان‌های علمی‌تخیلی‌شان، نجیبانه ما را به علم و پژوهش دعوت می‌کردند، دهۀ هشتاد را باید دهۀ انفجار ادبیات فانتزی افسارگریخته در ایران دانست. گرچه در کنار دارن شان و جی.کی.رولینگ، آثار نویسندۀ پرقدرت و قدیمی‌تری مثل سی.اس. لوئیس هم در ایران خریده و خوانده می‌شد و کمتر نوجوان کتاب‌خوانی بود که "سرگذشت نارنیا"ی او را نخوانده باشد، اما باید اعتراف کرد که هیچ‌کدام از آثار فانتزی، چه در ایران و چه در خارج از آن، توان مقابله با پروپاگاندای هری پاتر و جذابیت دارن شان را نداشتند...»
🔗 ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.
☑️ @ShahrestanAdab
(یادداشتی از #پرستو_علی_عسگرنجاد در پرونده #رمان_فانتزی شهرستان ادب)
▪️«...اگر در دهۀ هفتاد، نویسندۀ سربه‌زیر و کاردرستی مثل "جان کریستوفر" با سه‌گانۀ سه‌پایه‌هایش ما را به جهان رازآلود فانتزی دعوت کرده بود و آیزاک آسیموف و ژول ورن با داستان‌های علمی‌تخیلی‌شان، نجیبانه ما را به علم و پژوهش دعوت می‌کردند، دهۀ هشتاد را باید دهۀ انفجار ادبیات فانتزی افسارگریخته در ایران دانست. گرچه در کنار دارن شان و جی.کی.رولینگ، آثار نویسندۀ پرقدرت و قدیمی‌تری مثل سی.اس. لوئیس هم در ایران خریده و خوانده می‌شد و کمتر نوجوان کتاب‌خوانی بود که "سرگذشت نارنیا"ی او را نخوانده باشد، اما باید اعتراف کرد که هیچ‌کدام از آثار فانتزی، چه در ایران و چه در خارج از آن، توان مقابله با پروپاگاندای هری پاتر و جذابیت دارن شان را نداشتند...»
🔗 ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.
☑️ @ShahrestanAdab
شهرستان ادب
Photo
🔻«ادبیات علیه آمریکا»
(بازگشایی پروندۀ #ادبیات_ضدآمریکایی در سایت شهرستان ادب)
▪️در آستانۀ سیزدهم آبان‌ماه، روز مبارزه با استکبار و تسخیر لانۀ جاسوسی آمریکا، طبق سنت چهار سال گذشتۀ سایت شهرستان ادب، به بازگشایی پروندۀ ادبیات ضدآمریکایی اقدام می‌کنیم. پرونده‌ای که منحصر به سایت شهرستان ادب است و دربازۀ زمانی سیزده آبان تا شانزده آذر به معرفی آثار ادبی و هنری ضدآمریکایی ایران و جهان با تمرکز بر دو حوزۀ تخصصی شعر و داستان، به نقد، تحلیل و بررسی این آثار در قالب مقاله، یادداشت و گزارش می‌پردازد.
امسال نیز این پرونده بازگشایی شده و با مطالب تازه‌ای به‌روز خواهد شد.
گزیده‌ای از مطالب این پرونده:
🔸«وقتی آمریکا "مرگ بر آمریکا" می‌گوید» | ۱۰ داستاننویسِ بزرگ ضدآمریکایی در آمریکا
🔸«جعبه‌های پر از خالی» | نگاهی به نمایشنامۀ «رؤیای آمریکایی» #ادوارد_البی | یادداشتی از #پرستو_علی_عسگرنجاد
🔸«آمریکاییها دریا را دزدیدند!» | روایت #گابریل_گارسیا_مارکز از آمریکا | به قلم #مجید_اسطیری
🔸«چه کسی آمریکا را به آتش کشید؟» | شعرهای #امیری_باراکا در ستیز با آمریکا | به قلم #محمدرضا_وحیدزاده
🔸«آمریکای گمشده» | روایت #فرانتس_کافکا از سرزمین رؤیاها | به قلم #نیلوفر_بختیاری
🔸«روحِ زندانی در انتظار توست ای موسی، برخیز» | یادداشتی بر رمان «برخیز ای موسی» اثر #ویلیام_فاکنر | به قلم #محمدقائم_خانی
🔸«شناسنامۀ استعمار آمریکایی» | نگاهی به «ریشههای» #الکس_هیلی | به قلم #زهرا_خلیلی
🔸«آمریکای سفیدها و آمریکای سیاهها» | به روایت #مارک_تواین
🔸انگیزهی ترامپکشی و جشن انقلاب ایران | به قلم #حسن_صنوبری
🔸مروری بر «ترامپ چیست و واقعا چرا؟» | شماره تازه مجله سه‌نقطه ویژۀ ادبیات ضدآمریکایی
🔸«آمریکایی‌بودن» | مروری بر رمان «آمریکایی» نوشته #هاوارد_فاست | به قلم #عابد_نظری
🔸گزارش تصویری و مشروح دومین شب شعر بزرگ «هرچه فریاد» در شهرستان ادب
شما می‌توانید برای مطالعه‌ی مطالب پرونده‌ی ادبیات ضدآمریکایی، به صفحه‌ی این پرونده نیز مراجعه کنید:
🔗 پروندۀ ادبیات ضدآمریکایی سایت شهرستان ادب
☑️ @ShahrestanAdab
(بازگشایی پروندۀ #ادبیات_ضدآمریکایی در سایت شهرستان ادب)
▪️در آستانۀ سیزدهم آبان‌ماه، روز مبارزه با استکبار و تسخیر لانۀ جاسوسی آمریکا، طبق سنت چهار سال گذشتۀ سایت شهرستان ادب، به بازگشایی پروندۀ ادبیات ضدآمریکایی اقدام می‌کنیم. پرونده‌ای که منحصر به سایت شهرستان ادب است و دربازۀ زمانی سیزده آبان تا شانزده آذر به معرفی آثار ادبی و هنری ضدآمریکایی ایران و جهان با تمرکز بر دو حوزۀ تخصصی شعر و داستان، به نقد، تحلیل و بررسی این آثار در قالب مقاله، یادداشت و گزارش می‌پردازد.
امسال نیز این پرونده بازگشایی شده و با مطالب تازه‌ای به‌روز خواهد شد.
گزیده‌ای از مطالب این پرونده:
🔸«وقتی آمریکا "مرگ بر آمریکا" می‌گوید» | ۱۰ داستاننویسِ بزرگ ضدآمریکایی در آمریکا
🔸«جعبه‌های پر از خالی» | نگاهی به نمایشنامۀ «رؤیای آمریکایی» #ادوارد_البی | یادداشتی از #پرستو_علی_عسگرنجاد
🔸«آمریکاییها دریا را دزدیدند!» | روایت #گابریل_گارسیا_مارکز از آمریکا | به قلم #مجید_اسطیری
🔸«چه کسی آمریکا را به آتش کشید؟» | شعرهای #امیری_باراکا در ستیز با آمریکا | به قلم #محمدرضا_وحیدزاده
🔸«آمریکای گمشده» | روایت #فرانتس_کافکا از سرزمین رؤیاها | به قلم #نیلوفر_بختیاری
🔸«روحِ زندانی در انتظار توست ای موسی، برخیز» | یادداشتی بر رمان «برخیز ای موسی» اثر #ویلیام_فاکنر | به قلم #محمدقائم_خانی
🔸«شناسنامۀ استعمار آمریکایی» | نگاهی به «ریشههای» #الکس_هیلی | به قلم #زهرا_خلیلی
🔸«آمریکای سفیدها و آمریکای سیاهها» | به روایت #مارک_تواین
🔸انگیزهی ترامپکشی و جشن انقلاب ایران | به قلم #حسن_صنوبری
🔸مروری بر «ترامپ چیست و واقعا چرا؟» | شماره تازه مجله سه‌نقطه ویژۀ ادبیات ضدآمریکایی
🔸«آمریکایی‌بودن» | مروری بر رمان «آمریکایی» نوشته #هاوارد_فاست | به قلم #عابد_نظری
🔸گزارش تصویری و مشروح دومین شب شعر بزرگ «هرچه فریاد» در شهرستان ادب
شما می‌توانید برای مطالعه‌ی مطالب پرونده‌ی ادبیات ضدآمریکایی، به صفحه‌ی این پرونده نیز مراجعه کنید:
🔗 پروندۀ ادبیات ضدآمریکایی سایت شهرستان ادب
☑️ @ShahrestanAdab
🔻عشق در سال‌های جنگ
(یادداشت #پرستو_علی_عسگرنجاد بر رمان #وضعیت_بی_عاری اثر #حامد_جلالی)
▪️«...برای خواننده‌ای که وضعیت بی‌عاری را نخوانده و می‌خواهد از خلال این‌یادداشت به محتوای آن پی ببرد، هر اشاره‌ای به طرح رمان، ظلمی است در حق نویسنده‌اش که روزها زحمت کشیده تا این‌داستان‌های تودرتو را در دل شخصیت‌های متعددش، بتند و زندگی آن‌ها را با هم پیوند بدهد. اما به رسم وظیفۀ هر یادداشت نقدی، باید بگویم درون‌مایۀ وضعیت بی‌عاری، "عشق" است؛ عشق با تمام ملحقات آن همچون فراق، رنج، شوریدگی، تعالی و در متعالی‌ترین وجه آن، شهادت. طرح اولیۀ اثر، روایت عشق دختری مسلمان به نام "حلیمه" است به پسری صبّی به نام "رام" از روزگار نوجوانی این‌دو تا واپسین‌سال‌های زندگی‌شان با و بی هم...»
🔗 ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.
☑️ @ShahrestanAdab
(یادداشت #پرستو_علی_عسگرنجاد بر رمان #وضعیت_بی_عاری اثر #حامد_جلالی)
▪️«...برای خواننده‌ای که وضعیت بی‌عاری را نخوانده و می‌خواهد از خلال این‌یادداشت به محتوای آن پی ببرد، هر اشاره‌ای به طرح رمان، ظلمی است در حق نویسنده‌اش که روزها زحمت کشیده تا این‌داستان‌های تودرتو را در دل شخصیت‌های متعددش، بتند و زندگی آن‌ها را با هم پیوند بدهد. اما به رسم وظیفۀ هر یادداشت نقدی، باید بگویم درون‌مایۀ وضعیت بی‌عاری، "عشق" است؛ عشق با تمام ملحقات آن همچون فراق، رنج، شوریدگی، تعالی و در متعالی‌ترین وجه آن، شهادت. طرح اولیۀ اثر، روایت عشق دختری مسلمان به نام "حلیمه" است به پسری صبّی به نام "رام" از روزگار نوجوانی این‌دو تا واپسین‌سال‌های زندگی‌شان با و بی هم...»
🔗 ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.
☑️ @ShahrestanAdab
🔻چه شد که حسین را کشتند؟
(معرفی رمان #پس_از_بیست_سال اثر #سلمان_کدیور به قلم #پرستو_علی_عسگرنجاد)
▪️ «...اشتباه نکنید! ماجرا خیلی فراتر از این‌حرف‌هاست! ما با یک کتاب مستند تاریخی روبه‌رو نیستیم. سلمان کدیور کتاب‌های تاریخ را جلویش نگذاشته تا آن‌ها را به زبانی امروزی‌تر بازنویسی کند و با حفظ تقدم و تأخر وقایع، یک "بازخوانی تاریخی" را به ما عرضه کند. ما با یک "رمان تاریخی" طرفیم. اگر به عبارت درون گیومه نگاه دقیق‌تری داشته باشیم، دشواری کار نویسنده را به‌وضوح درک خواهیم کرد. رمان تاریخی، در وهلۀ اول یک‌رمان است. پس تخیل و طبع نویسنده در آن راه یافته و از ساحت مستند، فاصله گرفته است. همین‌جا باید آب پاکی را روی دستتان بریزم و بگویم تخیل نویسنده چنان قوی است که شخصیت اول کتاب، "سلیم‌بن‌هشام" را در هیچ کتاب تاریخی مستندی پیدا نخواهید کرد! او کاملاً زاییدۀ تخیل نویسنده است و همین کفایت می‌کند که بپذیریم پس از بیست‌سال یک‌رمان است...»
🔗 متن کامل این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.
☑️ @ShahrestanAdab
(معرفی رمان #پس_از_بیست_سال اثر #سلمان_کدیور به قلم #پرستو_علی_عسگرنجاد)
▪️ «...اشتباه نکنید! ماجرا خیلی فراتر از این‌حرف‌هاست! ما با یک کتاب مستند تاریخی روبه‌رو نیستیم. سلمان کدیور کتاب‌های تاریخ را جلویش نگذاشته تا آن‌ها را به زبانی امروزی‌تر بازنویسی کند و با حفظ تقدم و تأخر وقایع، یک "بازخوانی تاریخی" را به ما عرضه کند. ما با یک "رمان تاریخی" طرفیم. اگر به عبارت درون گیومه نگاه دقیق‌تری داشته باشیم، دشواری کار نویسنده را به‌وضوح درک خواهیم کرد. رمان تاریخی، در وهلۀ اول یک‌رمان است. پس تخیل و طبع نویسنده در آن راه یافته و از ساحت مستند، فاصله گرفته است. همین‌جا باید آب پاکی را روی دستتان بریزم و بگویم تخیل نویسنده چنان قوی است که شخصیت اول کتاب، "سلیم‌بن‌هشام" را در هیچ کتاب تاریخی مستندی پیدا نخواهید کرد! او کاملاً زاییدۀ تخیل نویسنده است و همین کفایت می‌کند که بپذیریم پس از بیست‌سال یک‌رمان است...»
🔗 متن کامل این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.
☑️ @ShahrestanAdab
🔻حاج قاسم سلیمانی در فلسطین
(یادداشت #پرستو_علی_عسگرنجاد بر رمان #من_پناهنده_نیستم اثر #رضوی_عاشور)
▪️«...این‌جا، سر بزنگاه برای خوانندۀ ایرانی است. بپذیریم یا نه، بپسندیم یا نه، در میهنی زندگی می‌کنیم که دست کم، چهل‌ویک‌سال مبارزۀ بی‌وقفه و سخت را با استکبار جهانی، در معنای عام آن، در کارنامه دارد... مخاطب ایرانی که عزادار شهادت سرداری است که برای حفظ امنیت کشورش، سال‌ها نبردی فرامرزی را فرماندهی کرده و سال‌ها در سوریه و عراق برای اسلام و ایران جنگیده، این‌کتاب را جور دیگر می‌خواند. این‌کتاب را جور دیگر می‌فهمد. من پناهنده نیستم برای یک‌خوانندۀ ایرانی، راه رسیدن به عمق معنای مبارزه است. ایستادگی. مقاومت. مخاطب ایرانی با هر ذهنیتی، با هر رویکرد و جبهه‌بندی سیاسی و مذهبی، اگر بی‌طرفانه این‌رمان را بخواند، می‌فهمد که چرا قاسم سلیمانی در سوریه و عراق جنگید. می‌فهمد اگر قاسم سلیمانی، اگر قاسم سلیمانی‌ها در فلسطین بیشتر بودند، شاید این‌رمان روایت دیگری داشت...»
🔗 ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.
☑️ @ShahrestanAdab
(یادداشت #پرستو_علی_عسگرنجاد بر رمان #من_پناهنده_نیستم اثر #رضوی_عاشور)
▪️«...این‌جا، سر بزنگاه برای خوانندۀ ایرانی است. بپذیریم یا نه، بپسندیم یا نه، در میهنی زندگی می‌کنیم که دست کم، چهل‌ویک‌سال مبارزۀ بی‌وقفه و سخت را با استکبار جهانی، در معنای عام آن، در کارنامه دارد... مخاطب ایرانی که عزادار شهادت سرداری است که برای حفظ امنیت کشورش، سال‌ها نبردی فرامرزی را فرماندهی کرده و سال‌ها در سوریه و عراق برای اسلام و ایران جنگیده، این‌کتاب را جور دیگر می‌خواند. این‌کتاب را جور دیگر می‌فهمد. من پناهنده نیستم برای یک‌خوانندۀ ایرانی، راه رسیدن به عمق معنای مبارزه است. ایستادگی. مقاومت. مخاطب ایرانی با هر ذهنیتی، با هر رویکرد و جبهه‌بندی سیاسی و مذهبی، اگر بی‌طرفانه این‌رمان را بخواند، می‌فهمد که چرا قاسم سلیمانی در سوریه و عراق جنگید. می‌فهمد اگر قاسم سلیمانی، اگر قاسم سلیمانی‌ها در فلسطین بیشتر بودند، شاید این‌رمان روایت دیگری داشت...»
🔗 ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.
☑️ @ShahrestanAdab
🔻روایت جنگ از یک سنگر عراقی
(نقد رمان #نقل_گیتی اثر #محمد_خسروی_راد به قلم #پرستو_علی_عسگرنجاد)
▪️«آثار و آسیب‌های جنگ به‌مثابۀ یک‌رویداد عظیم با ابعاد مختلف اجتماعی‌فرهنگی، همواره دست‌مایه‌ای قوی برای خلق آثار هنری به‌ویژه در ساحت ادبیات بوده‌اند. روایت‌های جنگ آن‌گاه که پا را از دایرۀ روایت صرف و مستندنگاری محض بیرون می‌گذارند و به درگیری‌های ذهنی و چالش‌های روانی افراد حاضر در جنگ می‌پردازند، جنبۀ داستانی‌تری پیدا می‌کنند. این درست همان‌چیزی است که امروز، پس از گذر نزدیک به سه‌دهه از پایان جنگ و تولید هزاران‌اثر هنری با محتوای جنگ، بیش از هرچیز به آن نیازمندیم؛ درست شبیه چیزی که در "نقل گیتی" اتفاق افتاده است.
"محمد خسروی‌راد" نام تازه‌ای در عرصۀ ادبیات دفاع مقدس ایران نیست. او پیش از رمان نقل گیتی، ۲۵ مجموعه‌داستان و مستند و زندگی‌نامه‌نوشت را به رشتۀ تحریر درآورده است که اگر نگوییم همه، قریب به اتفاقشان پیرامون دفاع مقدس‌اند. این نویسندۀ کهنه‌کار مشهدی اما، در رمان تازه‌اش، به سراغ ایدۀ درخشانی رفته...»
🔗 ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.
☑️ @ShahrestanAdab
(نقد رمان #نقل_گیتی اثر #محمد_خسروی_راد به قلم #پرستو_علی_عسگرنجاد)
▪️«آثار و آسیب‌های جنگ به‌مثابۀ یک‌رویداد عظیم با ابعاد مختلف اجتماعی‌فرهنگی، همواره دست‌مایه‌ای قوی برای خلق آثار هنری به‌ویژه در ساحت ادبیات بوده‌اند. روایت‌های جنگ آن‌گاه که پا را از دایرۀ روایت صرف و مستندنگاری محض بیرون می‌گذارند و به درگیری‌های ذهنی و چالش‌های روانی افراد حاضر در جنگ می‌پردازند، جنبۀ داستانی‌تری پیدا می‌کنند. این درست همان‌چیزی است که امروز، پس از گذر نزدیک به سه‌دهه از پایان جنگ و تولید هزاران‌اثر هنری با محتوای جنگ، بیش از هرچیز به آن نیازمندیم؛ درست شبیه چیزی که در "نقل گیتی" اتفاق افتاده است.
"محمد خسروی‌راد" نام تازه‌ای در عرصۀ ادبیات دفاع مقدس ایران نیست. او پیش از رمان نقل گیتی، ۲۵ مجموعه‌داستان و مستند و زندگی‌نامه‌نوشت را به رشتۀ تحریر درآورده است که اگر نگوییم همه، قریب به اتفاقشان پیرامون دفاع مقدس‌اند. این نویسندۀ کهنه‌کار مشهدی اما، در رمان تازه‌اش، به سراغ ایدۀ درخشانی رفته...»
🔗 ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.
☑️ @ShahrestanAdab
🔻این‌رمان را یک‌مرد نمی‌تواند بنویسد!
(یادداشت #پرستو_علی_عسگرنجاد بر رمان #سدا اثر #پری_رضوی)
▪️«...در این‌رمان زنانه، رفتارهای زنانه کاملاً به‌جا، دقیق و ظریف چیده شده‌اند. در طول داستان، مدام صدای گفتگوهای ذهنی شوقی را می‌شنویم و همان‌طور که پیشتر در یادداشت معرفی رمان نوشته‌ام، مصداقی عینی داریم برای نام داستان، سدا که به انعکاس صداها در طاق مسجد یا اندرونی حمام می‌گویند. ذهن شوقی پر است از صدا، از تک‌گویی‌ها، تحلیل‌ها، ترس‌ها و تعریف‌هایی که همه درون او با خود او مرور می‌شوند و شما باید یک‌زن باشید تا بدانید این‌ویژگی چقدر زنانه است! اگر هم مرد هستید، زحمت بکشید یک‌بار مادر یا همسرتان را در آشپزخانه تحت نظر بگیرید. ظرف یکی، دوروز، حتماً می‌توانید یکی از آن‌وقت‌هایی را پیدا کنید که در تنهایی، با خودش یا وسایل آشپزخانه حرف می‌زند و شما گوشه‌ای با چشمان بازمانده از تعجب به او خیره مانده‌اید. این گفتگوهای درونی و صداهای اندرونی، بخشی جدانشدنی از روح یک‌زن‌اند و خدا را شکر که یک‌زن سدا را نوشته و...»
🔗 متن کامل این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.
☑️ @ShahrestanAdab
(یادداشت #پرستو_علی_عسگرنجاد بر رمان #سدا اثر #پری_رضوی)
▪️«...در این‌رمان زنانه، رفتارهای زنانه کاملاً به‌جا، دقیق و ظریف چیده شده‌اند. در طول داستان، مدام صدای گفتگوهای ذهنی شوقی را می‌شنویم و همان‌طور که پیشتر در یادداشت معرفی رمان نوشته‌ام، مصداقی عینی داریم برای نام داستان، سدا که به انعکاس صداها در طاق مسجد یا اندرونی حمام می‌گویند. ذهن شوقی پر است از صدا، از تک‌گویی‌ها، تحلیل‌ها، ترس‌ها و تعریف‌هایی که همه درون او با خود او مرور می‌شوند و شما باید یک‌زن باشید تا بدانید این‌ویژگی چقدر زنانه است! اگر هم مرد هستید، زحمت بکشید یک‌بار مادر یا همسرتان را در آشپزخانه تحت نظر بگیرید. ظرف یکی، دوروز، حتماً می‌توانید یکی از آن‌وقت‌هایی را پیدا کنید که در تنهایی، با خودش یا وسایل آشپزخانه حرف می‌زند و شما گوشه‌ای با چشمان بازمانده از تعجب به او خیره مانده‌اید. این گفتگوهای درونی و صداهای اندرونی، بخشی جدانشدنی از روح یک‌زن‌اند و خدا را شکر که یک‌زن سدا را نوشته و...»
🔗 متن کامل این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.
☑️ @ShahrestanAdab