🔻پیکادون روی سر هیروشیما
(یادداشت #مجید_اسطیری بر رمان #باران_سیاه ویژۀ پرونده ادبیات #ضد_آمریکایی)

▪️«...آکیرا کوروساوا کارگردان بزرگ ژاپنی در یکی از اپیزودهای فیلم سینمایی (رؤیاها) - که آخرین ساخته‌اش بود – کره‌ی زمین را در وضعیت بعد از بزرگ‌ترین جنگ اتمی تاریخ نشان می‌دهد. از نژاد بشر چیزی باقی نمانده جز مشتی وحشی برهنه که در کنار آبگیر تاریک و کثیفی گرد آمده‌اند و مدام سردرد دارند و نعره می‌کشند و با هم می‌جنگند. این تصویر یعنی تصویر اگزوتیک تکان‌دهنده. ایبوسه اصلاً دنبال نشان دادن این تصاویر نیست. در آن اپیزود فیلم کوروساوا می‌بیند گل‌هایی روییده اند که قدشان از قد انسان‌ها بلندتر است! قاصدک‌هایی با ساقه‌ی دو متری! من فکر می‌کردم این تصویر که شبیه نقاشی‌های سوررئالیستی رنه ماگریت است، احتمالاً زاییده‌ی ذهن خلاق کارگردان است، اما وقتی در رمان (باران سیاه) خواندم که گل‌ها و گیاهانی که آن نور عجیب انفجار بمب اتمی هیروشیما بر آن‌ها تابیده بود رشد بیشتری پیدا کرده بودند، بهتر فهمیدم این ایده از کجا در ذهن کوروساوا شکل گرفته است...»

متن کامل این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید:
shahrestanadab.com/Content/ID/9684

☑️ @ShahrestanAdab