🔻پروندۀ #شعر_کرونایی در سایت شهرستان ادب گشوده شد

▪️«کرونا؛ همان بیماری واگیر این روزها، ویروسی نیست که محدوده زندگی و اماکن عمومی را تحت‌الشعاع قرار داده باشد بلکه در مقیاسی وسیع‌تر و عمیق‌تر روح و روان و ذهنیت اجتماعات انسانی را آلوده کرده است نوعی درگیری که با هیچ ضدعفونی کننده‌ای قابل برطرف شدن نیست و تا هنوزها خواهد ماند. وقتی هم عرض با شیوع فیزیکی، بحث ویروس کرونا نیز شیوع پیدا کرده و به حوزه‌های مختلف فرهنگی رسیده است. نمونه‌های اولیه آن از همان روزهای نخست در ادبیات نمود داشته و می‌رود که سالهای بعد که این بلیه از اجتماعات رخت بربست است ما آثاری ادبی و هنری از سراسر جهان و به زبان‌های مختلف در ملل مختلف را شاهد باشیم.

همچنان که آثار هنری-ادبی فراوانی یادگار دوره فراگیری طاعون و وبا در تاریخ ماندگار شده. و در مقیاسی کوچک‌تر آثار هنری مرتبط با بیماری‌هایی همچون ایدز و... که نسبت گستردگی آنها محدود بوده است...»

🔗 متن کامل این خبر و مطالب پرونده شعر کرونایی را در سایت شهرستان ادب بخوانید.

☑️ @ShahrestanAdab

🔻در خانه بمانید
(شعری از #سیدعلی_میری_رکن_آبادی در پرونده #شعر_کرونایی)

▪️شد فرصتی آماده که در خانه بمانید
یار از نفس افتاده که در خانه بمانید

سیمای دل‌انگیز شده خوش‌خبر این‌بار
جانی به طرب داده که در خانه بمانید

از جام جهان‌بین پُرانگیزه شنیدم
باز است خم باده که در خانه بمانید

ایهام ندارد سخنم نظم دقیق است
گفتم غزلی ساده که در خانه بمانید

نوروز، دگرگونه شده، جلوه‌گر عشق
دلبر شد دلداده که در خانه بمانید

از نصف جهان چشم ببستید و ز شیراز
ماندید در آباده که در خانه بمانید

از حسرت دیدار رفیقان که گذشتید
گویید به همساده که در خانه بمانید

تصنیف دعایی که شکوفا شده در باغ
گل‌کرده به سجاده که در خانه بمانید

نوروز شمایید چه در خانه چه در باغ
سروید و بس آزاده که در خانه بمانید

نوروز پذیرفته چنین پرده‌نشینی؟
یا منظره گل داده که در خانه بمانید

این گرگ که افتاده در این گلۀ آهو
بینید به قلاده که(اگر) در خانه بمانید

آرام شود بانوی دل‌بسته به بازار
با دفتر و لباده که در خانه بمانید

دل‌گیر نباشید ز عشاق در این راه
بن‌بست شده جاده که در خانه بمانید

در قافیه مانده غزل بی‌رمق من
شعر از نفس افتاده که در خانه بمانید

☑️ @ShahrestanAdab

🔻روشن بمان
(شعری از #احمد_شهریار _شاعر پاکستانی_ در پرونده #شعر_کرونایی)

▪️اندیشه کن برای کرونات چاره‌ای
شاعر نشان بده به کرونا چه‌کاره‌ای

ای دوست تن مده به شبِ تیره‌، همچنان
روشن بمان، بگو که تو ماهی، ستاره‌ای

هر روز در فضای مجازی برای من
بفرست جمله‌ای، غزلی، چارپاره‌ای

در روزهای بعدِ کرونا که می‌رسند
تو باز برگزیدۀ صد جشنواره‌ای

من دیده‌ام تو بمبِ انرژی مثبتی
شاعر، نشان بده به کرونا چه‌کاره‌ای

☑️ @ShahrestanAdab

🔻آغوش
(شعری از #نغمه_مستشار_نظامی در پرونده #شعر_کرونایی)

▪️کرونا هم تمام خواهد شد
من دوباره تو را در آغوش خواهم گرفت
ترانه‌های ایلیاتی را
زیر گوشت زمزمه خواهم کرد
پسرم
کرونا هم تمام خواهد شد
زنگ تفریح
مدرسه را از هیاهو
سرشار خواهد کرد

کتاب‌های دلتنگ کتابخانه
پرندگان شعر را
در آسمان نگاهت
آزاد خواهند کرد

کرونا هم تمام خواهد شد
و
جهان
سراسر
بوسه
آغوش
و
لبخند می‌شود

☑️ @ShahrestanAdab

🔻انزوا
(شعری از #ریچارد_برودر _شاعر انگلیسی_ در پرونده #شعر_کرونایی)

▪️آری سخن از ترس است
و قرنطینه و انزوا
آری
سخن از هجوم است
به قفسۀ فروشگاه
آری
سخن از بیماری ست
و حتی سخن از مرگ.
اما
می‌گویند آن سوتر
در "ووهان"
پس از سالیان پرهیاهو
در آرامش و سکوت
دیگربار می‌توان نغمه پرندگان را شنید.
دود غلیظ
از آسمان رخت بر بسته
حالا آسمان آبی است و شفاف.
می‌گویند در خیابان‌های "آسیزی"
ترنم آواز دسته جمعی مردم در میدان خلوت طنین افکنده،
دریچۀ خانه‌ها را گشوده‌اند تا تنهایان با شنیدن صدای گرم خانواده دلگرم شوند
شنیده‌ام هتلی در غرب ایرلند
رایگان
غذا پخش می‌کند
میان بی خانمان‌ها.
امروز
زن جوانی که می‌شناسمش
در میان همسایگان شماره‌اش را پخش می‌کرد تا پیرترها خیالشان جمع باشد که کسی را دارند تا دردشان را به او بگویند.
امروز
کلیساها
کنیسه‌ها
مساجد
و
معابد
آمادۀ پناه دادن هستند
به بی‌خانمان‌ها
بیماران
و
خستگان ناتوان.
در سرتاسر جهان
مردم به آهستگی رسیده‌اند
به تأمل
این روزها اهالی دنیا
همسایگانشان را
دیگرگونه می‌بینند.
در سرتاسر جهان
مردمان به کشف حقیقتی تازه نائل آمده‌اند.
حد و مرز بزرگی بشر را شناخته‌اند
و چیرگی اندکش را بر ناشناخته‌های جهان

کشف حقیقت آنچه برایمان مهم است
کشف حقیقت عشق
پس دست به دعا برمی‌داریم
و به یاد می‌آوریم که
آری ترس هست
اما نیازی به نفرت نیست
انزوا هست
اما نیازی به تنهایی نیست
هجوم به قفسه‌های فروشگاه هست
اما نیازی نیست ما نگرانش باشیم.
آری بیماری هست
اما نیازی نیست که به آفت روحمان تبدیل شود.
آری مرگ هم هست.
اما همواره فرصتی برای تولد دوبارۀ عشق وجود دارد.
از میان هرج و مرجی که تا کنون در آن زندگی کرده‌ای برخیز.
امروز، نفس بکش.
از فراسوی هیاهوی کارخانه‌هایی که بنا کرده‌ای
به نغمۀ پرندگان گوش بسپار
دگربار
آسمان صاف خواهد شد
بهاران در راه است
و عشق همواره ما را احاطه می‌کند.
دریچه‌های قلبت را بگشای
مبادا از شنیدن صدای آواز
در میدان خلوت
محروم بمانی.

☑️ @ShahrestanAdab

🔻افسردگی بهاری
(چند #هایکو ژاپنی با ترجمۀ #منصوره_محبی در پرونده #شعر_کرونایی)

▪️啓蟄やコロナウイルス蔓延りて
بهار، هنگامه رستاخیز حشرات
و هجوم کرونا ویروس
رسیده است.


青き踏むコロナ蔓延る街を避け
از رفتن به شهر بپرهیز
که کرونا در بهار، چون سبزه بر زمین قدم نهاده
و در شهر پراکنده شده.


「ひとはく」の園に野遊びコロナ避け
از کرونا برحذر باش
که برای تفریح
به باغ موزه انسان و طبیعت رفته است.


彼岸会をコロナウイルス妨げり
کرونا ویروس
مانع برگزاری مراسم عبادت بودایی
در هفته اعتدال بهاری شده.


コロナ避け近場の園の彼岸かな
برای جلوگیری از کرونا
به باغ نزدیکی
برای سپری کردن هفته اعتدال بهاری می‌رویم.


春愁やコロナウイルス輪を掛ける
کرونا ویروس،
پا از گلیم فراتر گذاشته‌ و
افسردگی بهاری را دوچندان کرده.


春園に老若幼コロナ避く
در باغ بهاری
پیر و جوان،
از کرونا برحذرند.

8- 団結でコロナと闘うイランかな
ایران،
یکپارچه و متحد
به مبارزه با کرونا می‌رود.

☑️ @ShahrestanAdab

🔻در بند ضحّاک
(شعری از #محمدحسین_نجفی در پرونده #شعر_کرونایی)

▪️در سینه‌ام طوفان و کولاک است
از درد این مردم دلم چاک است

«آیا امید رستگاری نیست؟»
در خانه‌ها در حال پژواک است

می‌خواهد از من کودکم با من
بیرون بیاید؛ خانه غمناک است

دیوارها او را نمی‌فهمند
او کودک است و چُست و چالاک است

می‌گویمش: «چون قصّۀ دیشب
حتی هوا در بند ضحّاک است

اینجا کنار خواهرت باش و
بیرون نیا، بیرون خطرناک است

تا چند روز دیگر اینجا باش
پشت تمام غصّه‌ها خاک است»

اینها که من می‌گویمش اما
او را ورای هر چه ادراک است

بی‌تابی تاب است در بغضش:
«پس کی هوای پارک‌ها پاک است»

🔗 #بهارخواب مجموعه شعر «محمدحسین نجفی» را از فروشگاه اینترنتی #ادب_بوک تهیه نمایید.

☑️ @ShahrestanAdab