📕دهمین میزگرد از سری میزگردهای آزاد ادبی #بوطیقا در موسسۀ شهرستان ادب برگزار شد و علیرضا سمیعی، یحیی شعبانی، محمدرضا وحیدزاده و محمد خندان دربارۀ کتاب #پنج_اقلیم_حضور نوشتۀ #داریوش_شایگان به بحث و گفت‌وگو پرداختند. جالب توجه است که این جلسه در ایام بیماری زنده‌یاد شایگان و تنها چند روز پیش از درگذشت ایشان در موسسه شهرستان ادب برگزار شد.

خلاصه جلسه :

✔️ #محمد_خندان : «دغدغۀ شایگان در این کتاب هنوز این است که وجهی از حیات ایرانی در معرض تهدید قرار دارد و برای بررسی و حل این معضل باید سراغ پدیدارشناسی شاعرانگی ایرانیان برویم.»

✔️ #یحیی_شعبانی : «نگاه شایگان در کتاب «پنج اقلیم حضور» نگاهی فروبسته است و از این نگاه چیزی که برای ما راه‌گشا باشد حاصل نمی‌شود. شاید به این دلیل است که شایگان خیلی به راه جمعی یا راه کلان معتقد نیست و نگاهش به سعدی و حافظ همچنان نگاهی موزه‌ای است.»

✔️ #محمدرضا_وحیدزاده : «شایگان در این کتاب به تاریخ و هویت ایرانی توجه کرده است. به گفتۀ او اگر یک ایرانی بخواهد به خودش در آینه نگاه کند، این پنج تا چهره (فردوسی، حافظ، سعدی، مولوی و خیام) را می‌بیند.»

✔️ #علیرضا_سمیعی : «شایگان جزو معدود آدم‌هایی است که این شانس را دارد که هنوز در جایی زندگی کند که بی‌زمانی همچنان زنده است. زمان‌مندی هم که به هرحال زنده است. ما در آثار شایگان اضطراب و حرکت بین زمان‌مندی و بی‌زمانی را می‌بینیم.»

bit.ly/2GZwJ6h

🔗 گزارش و مشروح این میزگرد بوطیقا به زودی منتشر خواهد شد.

☑️ @ShahrestanAdab

🔻مشروح و گزارش تصویری دهمین میزگرد #بوطیقا منتشر شد.
بررسی نسبت #داریوش_شایگان و ادبیات با محوریت کتاب #پنج_اقلیم_حضور

▪️«...همۀ کسانی که اهل کتاب و دفتر هستند، از قدیم‌الایام با کتاب‌های داریوش شایگان آشنا هستند. به خصوص حساسیت شایگان در رابطه با فرهنگ شرق، که با شناخت ادیان هندی شروع شد، ما را درگیر می‌کرد. اولین کتاب ایشان قبل از انقلاب با عنوان «آسیا در برابر غرب» واقعاً تکان‌دهنده بود. نقل است که یکی از کتاب‌هایی که شهید آوینی اغلب مطالعه می‌کرد، همین کتاب «آسیا در برابر غرب» داریوش شایگان بوده است. ما هم در خلال بحث به آرای ایشان دربارۀ شرق و غرب خواهیم پرداخت...

شایگان کتاب پنج اقلیم حضور را ابتدا به زبان فرانسه نوشت، بعد خودش با اصلاحاتی به زبان فارسی ترجمه کرد. همین می‌تواند موضوع بحث باشد که نقش و قضاوت شایگان دربارۀ شرق -مخصوصاً آن چیزی که قلب شرق یعنی ایران و قلب ایران یعنی شعر می‌نامند- چه می‌تواند باشد؟ شایگان پنج شاعر را در این کتاب پیش رو گذاشته است؛ فردوسی، خیام، مولوی، سعدی و حافظ و در مقدمه ذکر کرده که این پنج شاعر مهم‌ترین حافظه‌های فرهنگی ما هستند...

شایگان قضاوت خاصی دربارۀ شعر دارد؛ قضاوت نه از آن حیث که یک منتقد ادبی دربارۀ صناعات ادبی یک شعر بیان می‌کند، بلکه به عنوان یک فیلسوف شعر را به مثابه یک کل عینی و فرهنگی پیش چشم گذاشته و بررسی کرده که مقوله در فرهنگ، تاریخ و تمدن ما چه تأثیری گذاشته است؟ وقتی داشتم این کتاب را می‌خواندم مدام یاد جملۀ معروف سقراط در رساله‌های افلاطونی فایدروس می‌افتادم. سقراط در فایدروس بعد از اینکه دربارۀ سخنوری و شعر بحث مفصلی می‌کند، می‌گوید: «اگر شاعران و سخنورانی را دیدی که این ویژگی‌هایی را که من ذکر می‌کنم داشتند، بدان که آنها بیشتر شاعر و سخنورند. اما اگر این ویژگی‌ها را نداشتند، بدان که شایستۀ همین عنوان شاعر و سخنور هم نیستند» گویا به این ترتیب می‌خواهد بگوید که با شعر چیزی شکفته می‌شود که می‌توانیم آن را حکمت بنامیم...»

goo.gl/MCQEFQ

برای خواندن متن کامل سخنانِ #محمد_خندان، #یحیی_شعبانی، #علیرضا_سمیعی و #محمدرضا_وحیدزاده در دهمین بوطیقا پیرامون نقد و بررسی «پنج اقلیم حضور» این صفحه را در سایت شهرستان ادب ببینید:
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/7922

همچنین برای مطالعه دیگر میزگردهای بوطیقا سری به صفحه ثابت این برنامه در سایت شهرستان ادب بزنید:
🔗 shahrestanadab.com/بوطیقا

☑️ @ShahrestanAdab

📕 بیست و ششمین میزگرد از سری میزگردهای آزاد ادبی #بوطیقا در مؤسسه‌ی شهرستان ادب برگزار شد و یحیی شعبانی،‌ محمد رفیعی، محمدقائم خانی و علیرضا سمیعی درباره‌ی #میخائیل_باختین به بحث و گفت‌وگو پرداختند.

خلاصۀ جلسه:

✔️ #یحیی_شعبانی: «ترجمه‌ی دیالوگیسم به گفتگوگرایی غلط است. ادعای باختین همان ادعای افلاطون است. این مکالمه را در شکل ساده‌ی مکالمه با سقراط تا پلی‌فونی موسیقی اروپایی مدرن می‌بینیم. نظرات باختین ذیل سنت غرب قرار می‌گیرد.»

✔️ #محمد_رفیعی: «نظام آموزش ادبیات در ایران توانایی درک متفکران متأخر قرن بیستم از جمله باختین را ندارد. چون ما در موقعیت تجربه کردن هستیم و این تجربه کردن در خرده‌موقعیت‌های نظام آکادمیک، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی فرق دارند.»

✔️ #محمدقائم_خانی: «گفتگو از منظر باختین به معنای گفتگوی شخصیت‌های داستانی نیست، ولی ورود این بحث‌ها به فضای آموزشی باعث می‌شود که گفتگوی میان شخصیت‌ها کم کم رنگ واقعی بگیرد.»

✔️ #علیرضا_سمیعی: «درسی که باختین می‌تواند به ما بدهد این است که به عنوان متفکر، نحوه‌ای از خویشاوندی با فرهنگمان داشته باشیم. این به این معنا نیست که ما درک ضعیف یا غلطی از فیلسوف خارجی داشته باشیم. باختین انتقاداتی به دیلتای می‌کند که وارد نیست اما در گفتگویی که با دیلتای فرضی دارد نتیجه‌ی خوبی به دست می‌آید. مثل فارابی که درباره‌ی آثار ارسطو اشتباه می کرد ولی در نهایت سخنی زایا را پایه ریزی کرد.»

▪️گزارش و مشروح این نشست به زودی منتشر خواهد شد.

☑️ @ShahrestanAdab

🔻مشروح و گزارش تصویری بیست و ششمین میزگرد #بوطیقا منتشر شد.
(گفتگو پیرامون #میخائیل_باختین)

▪️«در این‌جلسۀ بوطیقا می‌خواهیم دربارۀ #باختین و تأثیرهای شگرف او بر نقد ادبی صحبت کنیم. باختین زندگی سختی داشته است. در شرایطی مثل بمباران و تبعید، آثار خود را با تلاش و سخت‌کوشی عجیبی نوشته است. در زمان حیاتش آثارش به زبان‌های مختلف در اروپا منتشر شد و مورد توجه قرار گرفت. زمانی که می‌خواستند "مسائل زیبایی‌شناسی" او را ترجمه کنند، مقالۀ "کارناوال" را به آن اضافه کرد. این‌مقاله در نسخۀ روسی وجود ندارد. ایدۀ "کارناوال" رابطۀ تنگاتنگی دارد با ایده‌های دیگر باختین مانند "منطق گفتگو"، "من و دیگری" و "منِ پایان‌ناپذیر". منظورم این است که باختین می‌دانسته که بحث این‌مقاله، سخن زمانه است و به‌زودی شهرت پیدا خواهد کرد.
به‌خصوص فرانسوی‌ها خیلی‌زود تحت‌تأثیر باختین قرار گرفتند. هنوز که هنوز است منتقدان جوان فرانسوی (چه در زمینۀ ادبیات، چه در زمینۀ سینما و حتی منتقدانی که دربارۀ رسانه‌های اجتماعی و فضاهای اینترنتی می‌نویسند) خیلی تحت‌تأثیر باختین هستند...»

برای خواندن متن کامل سخنان #یحیی_شعبانی،‌ #محمد_رفیعی، #محمدقائم_خانی و #علیرضا_سمیعی درباره‌ی میخائیل باختین این صفحه را در سایت شهرستان ادب ببینید.
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/10644

همچنین برای مطالعه دیگر میزگردهای بوطیقا سری به صفحه ثابت این برنامه در سایت شهرستان ادب بزنید:
🔗 ShahrestanAdab.com/بوطیقا

☑️ @ShahrestanAdab