شهرستان ادب
1.42K subscribers
4.39K photos
729 videos
14 files
2.07K links
موسسه فرهنگی هنری شهرستان ادب
ShahrestanAdab.com

ارتباط با مدیر کانال:
@ShahrestaneAdab

ایمیل شهرستان ادب:
[email protected]
Download Telegram
عیاری خاتم المرسلین، عیار ایمان | جدیدترین مطلب پروندۀ #جشنواره_خاتم در سایت شهرستان ادب از #مهدی_طهماسبی

https://goo.gl/oKlMFc

@shahrestanadab
https://t.iss.one/shahrestanadab/1546

«من هنر را محاکات واقع می‌دانم. واقعی که در حکایتی دو طرفه از لمسش توسط هنرمند و مخاطب هنر، شناخته می‌شود. در این میان، هنر هنرمند این است که اولأ مخاطب را به صحنه‌ای وارد کند که هر تأثیر اضافۀ او بر واقع را از بین ببرد، و ثانیأ خود نیز حجاب، واقع نشود. هنر، راوی لمس واقع است و هر لمسی، ایمانی می‌زاید. هنر، زایندۀ ایمان در مخاطب است.

حال اگر هنر این است، هنرمندترین هنرمند، بزرگ‌ترین بهانۀ بشر برای ایمان آوردن است. ایمان آوردن به چه چیزی؟ به آن‌چه که بزرگترین هنرمند، فانی در آن است و خودش در آن روایت، دیده نمی‌شود. و محمد (ص)، هنرمندترین است. چرا که بهانۀ ایمان به چیزی می‌شود که ایمان به آن، غیر را از دل و دیده می‌راند.» ...

متن کامل این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید:
https://goo.gl/oKlMFc

@shahrestanadab
🔻یادداشت #مهدی_طهماسبی بر مجموعه‌داستان #عطر_عربی :

▪️«...در این داستان‌ها به درگیری درونی مؤمنین جبهۀ حق در مقابل نمادها و آرمان‌مندی ظاهری جبهۀ باطل پرداخته می‌شود. آن‌جا که در «گم‌گشته»، ایمان تجلی‌یافته در صوت قرآن داعشی اسیرشده، قلب و دست مؤمن جبهۀ حق را با هم می‌لرزاند. به تفاوت «ایمان بدون پشتیبانی معنا» و «ایمان برآمده از معنا» نظر شده، آن‌جا که شروین وکیلی تاریخ شامات و سهروردی را در قصه‌ای شیرین به صحنۀ امروز سوریه می‌کشاند و ایمان متعالی معنادار را نه در خود صحنۀ جنگ، بلکه در استعارات و ایده‌های تاریخ شام و حاشیۀ جنگ، به رخ خواننده می‌کشد. (البته خواننده می‌تواند دقت کند که شاید رودررویی با قاضیان و فقهای مقابل سهروردی، رویارویی با ایمانی بی‌محتوا نشان داده شده باشد). هم‌چنین این نشان دادن معنا در ایمان، حتی در کارهای کوچک انسان‌ها نیز قابل مشاهده است؛ در کارهایی که شاید ثانیه‌ای طول بکشند، اما آن ثانیه‌ها، معناداری ایمان فرد و سلامت فطرت او را به رخ می‌کشد. (داستان پدر، تک‌تیرانداز، پسر...). در این میان از داستان «دن ناآرام» و «فصل سوم» نیز می‌توان نام برد...»

bit.do/edMrr

نخستین صفحه از #پرونده_کتاب_عطر_عربی را در سایت شهرستان ادب بخوانید:
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/7943/

☑️ @ShahrestanAdab
شهرستان ادب
Photo
🔻 زمینه‌های انتخاب در خط مرزی
(یادداشت #مهدی_طهماسبی بر کتاب #خط_مرزی نوشته‌ی #سیدحسین_موسوی_نیا در پرونده‌کتاب تازه‌ی شهرستان ادب)

▪️ «... آن‎چه که در خلال داستان در حال تحوّل است و خواننده را به فکر فرو می‎برد، تغییر دلایل زمینه‎ای انتخاب‎های یک انسان است. مفهوم تکلیف که پس از بلوغ، به خود معنایی جدید می‎بخشد، شاه‌‎بیت این تغییر در دلایل زمینه‎ای است.

شخصیّت‎های داستان که به‎خاطر سنّ کم، از جهت شرعی و فقهی تکلیفی ندارند، بر مبنای سه نحوۀ ارزش‎گذاری، به صحنۀ جنگ آمده‌اند.

اوّلین مبنا، همان شور و شوق و کلّه‎شقّی و حسّ ماجراجویی است که موجب می‎شود انسان برای تجربه‎های نو‎ به‌نو از جهان، حریص شود. چنین احساساتی یک ویژگی درونی است که می‎توان آن را مقیّد به ارزش‎هایی دیگر نیز کرد.

دومین مبنا، هنجارها و ارزش‎های شکل‎گرفته در محیط اجتماعی آن‎هاست که زمینه‎ای از تکالیف و پاداش‎ها را پیرامون افراد ایجاد می‎کند. این زمینۀ اجتماعی معمولاً بر ناخودآگاه انسان تأثیر می‎گذارد و برای دیدن آن و امکان ردّ ارزش‎ها و هنجارهای تحمیلی آن، انسان باید بتواند به درجه‎ای از خودآگاهی و البتّه تشخّص هویّتی برسد که بتواند مسیر فضیلت‎خواهی و سعادت‎طلبی خود را با آگاهی و ارادۀ آزاد خود، جدا از مناسبات اجتماعی شکل‎گرفته، بشناسد و انتخاب کند... »

ادامه‌ی این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید:
▪️shahrestanadab.com/Content/ID/9635

☑️@ShahrestanAdab
شهرستان ادب
Photo
🔻دوراهی راه و چاه
(پرونده‌کتاب #نعلین_های_آلبالویی را با یادداشتی از #مهدی_طهماسبی ادامه می‌دهیم. طهماسبی از این یادداشت دلیل‌های خود برای معرفی این کتاب و دلکش بودنش را توضیح می‌دهد. این یادداشت را با هم می‌خوانیم.)

▪️«...نعلین‌های آلبالویی، اتّفاقاً کتابی است که مشخّصاً دغدغۀ درونی نویسنده را با مخاطب به اشتراک می‌گذارد؛ امّا تقریباً در هیچ‌جا، در عین طرح عمیق مسالۀ خود، روح را آلوده به حجاب‌های تشویش‌آفرین نمی‌کند و پالایشگری خود را در سطح کتاب، به نظر می‌رسد که انجام می‌دهد، و این به‌نظرم خاصیّت قلم نویسندۀ اثر است که استواری و متانت خاصّی در کنار شیرینی کاملاً محسوس و سلامت خود دارد؛ از این جهت، به نظر می‌رسد این متن، نشان تولّد نویسنده‌ای را در خود دارد، که می‌تواند اهل پالایشگری روح باشد؛ چیزی که در این ایّام تکثر بینی دیده‌ها، به شدّت به آن نیاز داریم؛ اما جالب این‌جاست که موضوعات داستان‌های این کتاب، اتّفاقاً بیشتر آرامش‌زدا هستند، نه آرامش‎زا! و باز با این‎حال، پالایش‌کننده هستند نه تشویش‌ساز...»

ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید:
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9847

☑️ @ShahrestanAdab