ریشه های تولد دیکتاتوری به نام #آدولف_هیتلر را باید در اندیشه های #فردریش_نیچه جستجو کرد. و البته به تلاش چندانی هم نیاز نیست. #اریک_امانوئل_اشمیت به سادگی و زیبایی این تعلق خاطر را در رمان خواندنی #سهم_دیگری به تصویر کشیده. (البته این اثر با نام "دو زندگی" از طرف "نکونشر" چاپ شده.) خود هیتلر هم در زندگینامه اش #نبرد_من به این علاقه اشاره میکند.
امروز روز تولد فردریش نیچه است. میگویند ایدهء "ابر انسان" او اگرچه زمینه ساز ظهور #فاشیسم شده است اما اندیشه های او وجوه افتراق فراوانی با ایدئولوژی فاشیست ها داشت. از جمله او برتری نژادی را تایید نمیکرد. اما به هر حال #نازیسم یکی از اشکال نفرت انگیز ایدهء "ابر انسان" است که اول به جنگ خدا رفته. همهء شکوه و جلال را برای انسان میخواهد. رحم را حماقت میداند و زیبایی را با قدرت همردیف میشمارد. عشق هیتلر به آثار پر جبروت آهنگساز آلمانی #ریچارد_واگنر آن قدر عجیب است که قبل از شلیک گلوله به مغز خودش اپرای رینزی را برای آخرین بار گوش میدهد. شرم در ذهن او کاملا فراموش شده و تمام تمرکز فکرش بر روی اراده است. تا جایی که خودکشی را انتخاب میکند تا حتی مرگش هم با ارادهء خودش باشد.
نیچه مینویسد "آدمی تنها آن گاه خاموش می ماند و فارغ مینشیند که تیروکمانی ش هست." او دیوانه وار قدرت را ستایش میکند و ادامهء این ستایش از قدرت را میتوان در رمان #دمیان دیگر متفکر و نویسنده آلمانی #هرمان_هسه نیز مشاهده کرد.
#اینیاتسیو_سیلونه سیاستمدار و نویسنده ایتالیایی در رمان #مکتب_دیکتاتورها به خوبی دربارهء ظهور و رشد فاشیسم و دیکتاتوری در آلمان و ایتالیا قضاوت میکند و آن را ناشی از شرایط پیچیده بعد از جنگ جهانی اول و خرد شدن غرور ملت های شکست خورده و ضعف احزابی که مردم به آنها امید داشتند میداند.
یکشنبه هفته آینده قرار است دربارهء رمان "مکتب دیکتاتورها" نشستی داشته باشیم در شهرستان ادب. از حضور دوستان اهل مطالعه خوشحال میشویم.

@asaatiri

🔻 خدا در بخش کودکانِ بیمارستان
( #اسکار_و_خانم_صورتی‌ عنوان کتابی‌ست نوشتۀ #اریک_امانوئل_اشمیت. #سیده_زهرا_محمدی در یادداشتی به معرفی این رمان پرداخته است.)

▪️ «... روان‌شناسان بر این باور هستند؛ افرادی که دارای باورهای مذهبی هستند کمتر دچار افسردگی و ناامیدی می‌شوند. این موضوع به‌خوبی در این کتاب دیده می‌شود. هرچقدر در کتاب پیش می‌رویم و اسکار وجود خدا را با آن معیارهای کودکانه‌اش بیشتر باور می‌کند نشاط و سرزندگی او هم بیشتر می‌شود و با اتفاقات پیش رویش منطقی‌تر برخورد می‌کند. همچنین کتاب رگه‌های از طنز دارد که از تلخی رنج‌هایی که اسکار کوچولو تحمل می‌کند، می‌کاهد و این امتیاز بزرگی است برای کتاب.

کمتر کتابی است که دلم ‌بخواهد همه آن‌ها را بخوانند؛ همۀ آدم‌ها. مگر آدم چند سال عمر می‌کند که کتاب بد بخواند؟ کتاب خوب را باید به همه معرفی کرد و حتی یک وقت‌هایی خواهش کرد: آهای مردم لطفاً این کتاب را بخوانید. این کتاب را بخوانید تا کیفور شوید از خواندش... .»

ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید:
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9990

☑️ @ShahrestanAdab

🔻«آیا خدای اشمیت، خداست؟»
(یادداشتی از #متین_موید با نگاهی به نمایشنامه #مهمان_ناخوانده)

▪️« #اریک_امانوئل_اشمیت در ایران بیشتر با داستان‌‎هایش شناخته می‌‎شود. اما جذابیت نمایشنامه "مهمان ناخوانده"ی او نه تنها کمتر از داستان‌‎های وی نیست، بلکه توانایی دارد افرادی را که خیلی هم اهل کتاب خواندن نیستند با خود همراه کند. این مسأله فقط به هنر نویسندگی اشمیت برنمی‌‎گردد، بلکه موضوع این نمایشنامه و پردازش زیرکانۀ آن، خواننده را تا آخرین پرده به دنبال خود می‌‎کشد؛ خدا و سوالات انسان‌‎ها از او!

سوالاتی که شاید هر فرد درباره خدا داشته باشد یا با خواندن این نمایشنامه در ذهنش ایجاد شود. خواننده به دنبال جواب، تا آخر کتاب را در دست می‌‎گیرد...

داستان نمایشنامه در شبی پر اضطراب اتفاق می‌‎افتد؛ اتریش توسط نازی‌‎ها اشغال شده، دختر شخصیت اصلی داستان، یعنی "دکتر فروید"، توسط "گشتاپو" دستگیر شده، و او پذیرای مهمانی ناخوانده در مطبش است. آن شب گفتگویی بر سر ایمان، میان فروید و مهمان ناشناسش شکل می‌گیرد...»

🔗 ادامه این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.

☑️ @ShahrestanAdab