📕نهمین میزگرد از سری میزگردهای آزاد ادبی #بوطیقا در موسسه‌ی شهرستان ادب برگزار شد و محمدقائم خانی، ابوطالب صفدری، مژده الفت و علی الماسی زند درباره‌ی رمان #نام_من_سرخ به بحث و گفت‌وگو پرداختند.

خلاصه جلسه :

✔️ #مژده_الفت : «پاموک در این رمان پیشینه‌ی طولانی شرق و چشم‌انداز گسترده‌‌ی غرب را در تقابل با هم مطرح می‌کند، ولی هدف از این کار نه ایجاد تنش و ضدیت که جلب توجه مخاطب به هم‌اندیشی است»

✔️ #علی_الماسی_زند : « تجویز پاموک برای کنار آمدن با تضادهای بین شرق و غرب، و دوگانه هایی که صورت بندی می کند، یک رویکرد اومانیستی خداپرستانه با ریشه‌های شرقی-عجمی و نگاهی جهانشهرگرایانه است. البته منظور از شرق‌گرایی، شرق‌گرایی فرهنگی است و در آن ناسیونالیسم مطرح نیست.»

✔️ #محمدقائم_خانی : «پاموک سعی می‌کند با ابزارهای مختلف روایت مثل در هم آمیختن روایت‌های شخصی، پل زدن مداوم به طنز، استعاره، تفسیر و تأویل نوعی مرکزیت‌گریزی ایجاد کند که بیش از اینکه پاسخ او مهم به نظر برسد اهمیت خود مسئله دیده شود.»

✔️ #ابوطالب_صفدری : «محل اصلی برخورد شرق و غرب پذیرفتن یا رد کردن پرسپکتیو است. هیچ تکنولوژی‌ای وجود ندارد که هیچ ارزشی در آن تعبیه نشده باشد. این ارزش‌های این دو گروه هستند که با هم برخورد پیدا کرده‌اند.»


goo.gl/m68F53

🔗 گزارش و مشروح این نشست به زودی منتشر خواهد شد.

☑️ @ShahrestanAdab

🔻نقد و بررسی رمان #نام_من_سرخ
مشروح و گزارش تصویری نهمین میزگرد #بوطیقا منتشر شد.

▪️«...ایده‌ی مهم کتاب این است که پاموک سعی می‌کند از ابعاد مختلف به مسئله‌هایش نزدیک شود و برای این کار در فرم روایت به سمت روایت پست‌مدرن می‌رود. این فرم به او خیلی کمک می‌کند که در عین حال که دارد پیشنهادهای زیادی به خواننده می‌دهد، هیچ‌وقت در یک نقطه نمی‌ایستد که کسی بتواند روی دقت گفته‌های او زوم کند یا به او ایرادی بگیرد. مدام با ابزارهای مختلف روایت مثل در هم آمیختن روایت‌های شخصی، پل زدن مداوم به طنز، استعاره، تفسیر و تأویل سعی می‌کند این مرکزیت‌گریزی را ایجاد کند که بیش از اینکه پاسخ او مهم به نظر برسد اهمیت خود مسئله دیده شود.

او می‌خواهد این چالش را نشان دهد که ما بین گذشته و تاریخ وسیع‌مان و افقی که غرب در برابرمان گسترده سرگردان مانده‌ایم. پاموک روایتی مدرن را با بخشی از روایت‌های کهن ما جمع می‌کند؛ این کار در قالب کلاسیک یا قالی مدرن ممکن نبود و اجازه‌ی بازی‌هایی که با دنیای کهن می‌کند به او داده نمی‌شد ولی در قالب پست‌مدرن خیلی راحت‌تر می‌تواند ایده‌هایش را عملی کند...»

goo.gl/VY4Dwg

برای خواندن متن کامل سخنانِ #مژده_الفت، #علی_الماسی_زند، #محمدقائم_خانی و #ابوطالب_صفدری در نهمین بوطیقا پیرامون نقد و بررسی رمان نام من سرخ این صفحه را در سایت شهرستان ادب ببینید:
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/7864

همچنین برای مطالعه دیگر میزگردهای بوطیقا سری به صفحه ثابت این برنامه در سایت شهرستان ادب بزنید:
🔗 shahrestanadab.com/بوطیقا

☑️ @ShahrestanAdab

🔻 معنایی که نیست
(یادداشتی از #ابوطالب_صفدری بر رمان #سبکی_تحمل_ناپذیر_هستی نوشته‌ی #میلان_کوندرا در پرونده‌ی #رمان_معناگرا)

▪️ «... نکتۀ جالب آن‌جاست که کوندرا نمی‌پرسد آیا جهان بی‌معناست یا خیر؟ (پرسشی توصیفی) بلکه می‌پرسد کدام یک از این‌ها بهتر است؟ (پرسشی هنجارین) گویی او معناداری یا بی‌معنایی جهان را پیشاپیش مفروض گرفته است. و باتوجه به متن رمان، ظاهراً کوندرا رأی به بی‌معنایی هستی داده است. چنان‌که از عنوان رمان هم پیداست، هستی، از نظرِ کوندرا، سبک است.
اما ماجرا به همین‌جا ختم نمی‌شود. هستی، سبک است اما سبکی آن تحمل‌ناپذیر است؛ به‌عبارت دیگر، سبکیِ هستی، یک ویژگی منفی محسوب می‌شود و باید در صدد رفع آن برآییم. کوندرا در رمان خود سعی می‌کند، اولاً نشان دهد که هستی، بی‌معناست، دوم اینکه بی‌معنایی و سبکی منفی ا‌ست و باید راه‌حلی برای آن بیابیم تا جهان بی‌معنا را تحمل‌پذیر کنیم. سوم اینکه راه حل این بی‌معنایی چیزی نیست جز زیبایی. در ادامۀ این نوشتار تلاش می‌کنم تا این سه وجه اصلی رمان را تحلیل کنم....»

ادامه‌ی یادداشت ابوطالب صفدری بر رمان سبکی تحمل ناپذیر هستی را در سایت شهرستان ادب بخوانید:
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9338/

☑️ @ShahrestanAdab