شهرستان ادب
1.42K subscribers
4.37K photos
727 videos
14 files
2.06K links
موسسه فرهنگی هنری شهرستان ادب
ShahrestanAdab.com

ارتباط با مدیر کانال:
@ShahrestaneAdab

ایمیل شهرستان ادب:
[email protected]
Download Telegram
🔻 یادداشتی بر مجموعه‌شعر #لیلی_آذر سرودۀ #اعظم_سعادتمند:

▪️ «... یکی از کلماتی که در این کتاب بسیار استفاده شده است کلمه "دیوانه" است. آری! شاعران دیوانگان آرامند. همانطور که یوسفعلی میرشکاک در مقاله "کودک، شاعر، دیوانه" بیان می‌کند؛ همواره مشابهت‌هایی بین یک کودک، یک شاعر و یک دیوانه می‌توان یافت.
"زنی دیوانه" بسیاری از ترکیبات کتاب را نصیب خودش کرده است:
آه حق داری مرا دیگر نخواهی مرد شهری!
من کی‌ام جز یک زن دیوانه‌وضع روستایی (ص30)
گفته بودند مرد! عاقل باش، فارغ از هر چه خواهش دل باش
گفته بودند مردم شهرم این زن، این زن، زنی‌ست دیوانه (ص15)...»

goo.gl/ZtJrdE

ادامۀ یادداشت #مهدیه_انتظاریان بر کتاب #لیلی_آذر را در سایت شهرستان ادب بخوانید:

🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/7837/

☑️ @ShahrestanAdab
🔻نقد و بررسی #آیینه_کاری_سکوت
سروده #نیلوفر_بختیاری در فرهنگسرای انقلاب اسلامی

▪️«...مجموعه شعر "آیینه‌کاری سکوت" سروده نیلوفر بختیاری با حضور منتقدان ادبی، شاعران و علاقمندان ادبیات بررسی شد. در این جلسه که اجرای آن بر عهده #میلاد_عرفان_پور بود، #رضا_اسماعیلی، #مرتضی_امیری_اسفندقه و #نعمت‌الله_سعیدی به جنبه‌های مختلف این کتاب پرداختند.

همچنین در این برنامه شاعران دیگری چون #علی_محمد_مودب، #مریم_جعفری_آذرمانی، #حسن_صنوبری، #منصوره_محبی، #المیرا_شاهان، #شیوا_فضل_علی، #زهرا_علیشاهی، #مهدیه_انتظاریان و... حضور داشتند.

حاصل جمع تعهد ادبی و دینی-انسانی
رضا اسماعیلی، شاعر و منتقد ادبی، در ابتدای این نشست به تفاوت‌های سرایش شعر در دوران گذشته و امروز اشاره کرد و اظهار داشت: "چهره‌های بزرگی از میان شاعران کلاسیک ادبیات فارسی، فیلسوف یا اندیشمند یا دانشمند بوده‌اند اما شعر نیز می‌سروده‌اند. دلیلش آن است که بسیاری از این بزرگان دغدغه این نداشتند که شاعر شناخته بشوند، بلکه آن‌ها شعر را رسانه‌ای قدرتمند می‌دانسته‌اند که از طریق آن می‌توانستند با مردم ارتباط برقرار کنند و حکمت دینی یا اندیشه‌های خود را از این طریق ترویج کنند."

به گفته این شاعر "امروز اما چرخه برعکس شده است: شاعری که دارای طبع خدادادی است وقتی می‌بیند حرفی برای گفتن ندارد و دچار فقر اندیشه است، یا در دام‌چاله صورت‌گرایی فرو می‌رود، شعر عاشقانه عریان اروتیک می‌سراید و اگر هم شعر آیینی می‌سراید اشعارش سرشار از کژتابی مضمونی و اعتقادی است و خلاصه آن که در صورت شعر می‌ماند. شعر طنز او هم به لودگی می‌رسد و در نهایت اگر بخواهد فقط به شعر توجه کند، چون حرفی برای گفتن ندارد، به زبان‌آوری، صنعت‌گری، خیال پردازی و تصویربازی مشغول می‌شود. شاعری که دچار فقط اندیشه است این کاستی را با مرعوب کردن مخاطب جبران می‌کند، طوری که مخاطب تصور می‌کند او حرف زیادی برای گفتن دارد اما این‌گونه نیست."

اسماعیلی سپس به «آیینه‌کاری سکوت» سکوت پرداخت و نیلوفر بختیاری را شاعری دانست که در این مجموعه "تعهد ادبی را با تعهد دینی و انسانی جمع کرده است" : وقتی مجموعه شعر خانم بختیاری را می‌خواندم دیدم او شاعری است که سروده‌هایش جمع بین تعهد ادبی و تعهد دینی و انسانی است. تعهد ادبی یعنی چگونه گفتن، یعنی صورت و ساختار و تکنیک. تعهد دینی و انسانی یعنی در کنار چگونه گفتن، به چه گفتن نیز بها بدهیم، این دو را با هم تلفیق کنیم و حرفی برای گفتن داشته باشیم. این اتفاق در این مجموعه شعر افتاده است. بخصوص وقتی غزل‌ها را می‌خوانیم متوجه می شویم که آمیزه‌ای است از چگونه گفتن و چه گفتن. شاعر فقط زبان‌آوری نکرده است و نمی‌خواهد با کلمات بازی کند، بلکه دغدغه‌ای و دردی و حرفی داشته است و آن‌ها را با کلمات بیان کرده است. شعر برای شاعر فقط هدف نبوده است بلکه وسیله‌ای برای ابلاغ پیام‌های انسانی بوده است...»

goo.gl/NBzDWQ

مشروح و تصاویر این مراسم را در سایت شهرستان ادب ببینید:
🔗 ShahrestanAdab.com/Content/ID/7869

☑️ @ShahrestanAdab
🔻نمونۀ موفق شعر سپید اعتراض
(یادداشتی از #مهدیه_انتظاریان بر مجموعه‌شعر سپید #من_میز_را_برای_دو_نفر_می_چینم سرودۀ #اسماعیل_محمدپور)

▪️«...شاعر از هزار دریچۀ تازه به هزار سوژه خیره می شود و برای ما شروع به توصیف می‌کند؛ به‌نوعی همان حرف‌های گفته‌شده را از یک دریچۀ تازه می‌بیند و نشان می‌دهد. آنچه این مجموعه را متمایز می‌کند، اصرار شاعر بر کشف نکته‌ای جدید از تمامی احساسات مشابهی است که تابه‌حال از جنگ در گوش‌هایمان خوانده‌اند.

صلح
تابلویی بی‌‌نظیر بود
اگر جنگ نقاشی‌اش نمی‌کرد
(ص24)

بعضی‌ها در حساب‌هاشان
خون پس انداز کرده‌اند
(ص58)

اسماعیل‌پور در این کتاب سعی کرده است به مقولۀ جنگ و تحریم، فراتر از سوژه‌ای درون‌مرزی نگاه ‌کند. دنیای میان ظالم و مظلوم در تمامی جهان؛ شاید همین نگاه او باشد که سطح کتاب را بالاتر می‌برد. المان‌های شهری، تصویرهای مشخص و نام‌های تاریخی که هر یک می‌توانند برای شعر محدودیت و چهارچوب ایجاد کنند، از شعرها حذف شده‌اند و هر شعر می‌تواند مصداق تمام مابه‌ازاهای تاریخی و جغرافیایی‌اش باشد...»

🔗 ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.

☑️ @ShahrestanAdab
🔻یک مجموعۀ عاشقانه و آیینی
(یادداشت #مهدیه_انتظاریان بر کتاب #صحن_فیروزه سرودۀ #فاطمه_نانی_زاد)

▪️«...برای همۀ ما واقعۀ عاشورا یا دیگر رخدادهای مذهبی و تاریخی بارها و بارها از زبا‌ن‌های مختلف شرح داده شده‌اند و هنر شاعر آنجا نمود پیدا می‌کند که می‌تواند چندین فضای متفاوت را در شعر آیینی خود به کار گیرد. به‌نوعی هوش و حواس خواننده را از چیزی که ممکن است برایش تازگی ادبی نداشته باشد، گره بزند به چیزی جدیدتر، شاید به چیزی که تابه‌حال عنوان نشده. مثل خاطرات کودکی، پرداخت تازه‌ای از طبیعت و یا تجربیات شخصی اما متفاوت خویش نسبت به دیگران.

نمونۀ چنین ادغامی را عموماً در چهارپاره‌های آخر کتاب می‌شود دید.

وا محمد شنیده شد از رود
کوه‌ها از کمر شکسته شدند

بادها بی‌قرار و سردرگم
بازگشتند و دسته‌دسته شدند...»

🔗 ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید.

☑️ @ShahrestanAdab