یک پنجره برای دیدن
یک پنجره برای شنیدن
یک پنجره که مثل حلقۀ چاهی
در انتهای خود به قلب زمین می‌رسد
و باز می‌شود به سوی وسعت این مهربانی مکرّر آبی‌رنگ
یک پنجره که دست‌های کوچک تنهایی را
از بخشش شبانۀ عطر ستاره‌های کریم
سرشار می‌کند
و می‌شود از آنجا
خورشید را به غربت گل‌های شمعدانی مهمان کرد
یک پنجره برای من کافی‌ست...

#فروغ_فرخزاد
#شعر_پنجره
#زادروز_فروغ
@shahrestanadab

شعر فروغ زنانه است امّا نه به این معنا که راه را بر مخاطب مرد ببندد، نه آن‌گونه که مخاطب مرد نتواند با او هم‌ذات‌پنداری کند. مباحث اشعار فروغ در عین شخصی بودن، آن‌چنان انسانی و جهان‌شمول است که برای هر مخاطبی با هر جنس، در هر زمان و مکانی قابل درک است. عمومی کردن تجارب شخصی، رؤیایی است که اکثر شعرا در ذهن می‌پرورانند و فروغ هم در این قاعده استثنا نیست. فروغ شاید تنها زنی است که به این آرزو دست یافته است. شاهد این ادّعا آن است که پاره‌های قابل توجّهی از اشعار فروغ، تبدیل به ضرب‌المثل شده‌اند: «پرواز را به خاطر بسپار، پرنده مردنی‌ست»، «به آفتاب سلامی دوباره خواهم کرد»، «تنها صداست که می ماند»...

شکل کامل این یادداشت را از پیوند زیر بخوانید:
https://shahrestanadab.com/Content/ID/12341/

#فروغ_فرخزاد
#زادروز_فروغ
#علی_جوان‌نژاد
@shahrestanadab