شهرستان ادب
☑️ @ShahrestanAdab
🔻تغزل از راه عاطفههای سرشار
(یادداشتی بر مجموعهشعر #واقعه غلامرضا کافی به نقل از روزنامه وطن امروز)
▪️«...جامعه ادبی، #غلامرضا_کافی را از دهه 70 میشناسد؛ شاعری آرام در گوشهای از شهر شاعران شیراز که گاهی نیز از او شعری در گوشهای از روزنامه یا مجلهای چاپ میشد. او از دهه 80 دامنه فعالیت ادبیاش را گسترش داد. وی در این 2 دهه و اندی، علاوه بر چاپ چند دفتر شعر، بیشتر وقتش را وقف تحقیق و پژوهش در شعر آیینی، بویژه شاخه عاشورایی آن و نیز شعر دفاعمقدس کرد؛ از پژوهشهای علمی، دانشگاهی و حرفهای در این دو زمینه گرفته تا تنظیم و تدوین آنتولوژیهای مختلف و متنوع در آنها؛ آثاری نظیر «دستی بر آتش» (شناخت شعر جنگ/ 81)، «فرشته و انجیر» (اشعاری آیینی، همراه با پروانه نجاتی/ 81)، «شرح منظومه ظهر» (نقد و تحلیل شعر عاشورا از آغاز تا امروز/ 86)، «در آشیان چکاوک» (مجموعه شعر حماسی به همراه پروانه نجاتی) و... و مجموعه شعرهایی از سال 79 تا 95 نظیر «تیغ و ترانه»، «در تابستان زخم»، «سمفونی سیمهای خاردار»، «ترانکها»، «همین زنجره تا صبح»، «تاوان تنهایی» و...
به هر حال، امروز غلامرضا کافی نهتنها به عنوان شاعری کمکار و گوشهگیر، بلکه به عنوان شاعری فعال و توانمند، خود را نیز در مقام یک شاعر پژوهشگر در جامعه ادبی مطرح کرده است...»
متن کامل این یادداشت نوشتهی #وارش_گیلانی را در سایت شهرستان ادب بخوانید:
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9122
☑️ @ShahrestanAdab
(یادداشتی بر مجموعهشعر #واقعه غلامرضا کافی به نقل از روزنامه وطن امروز)
▪️«...جامعه ادبی، #غلامرضا_کافی را از دهه 70 میشناسد؛ شاعری آرام در گوشهای از شهر شاعران شیراز که گاهی نیز از او شعری در گوشهای از روزنامه یا مجلهای چاپ میشد. او از دهه 80 دامنه فعالیت ادبیاش را گسترش داد. وی در این 2 دهه و اندی، علاوه بر چاپ چند دفتر شعر، بیشتر وقتش را وقف تحقیق و پژوهش در شعر آیینی، بویژه شاخه عاشورایی آن و نیز شعر دفاعمقدس کرد؛ از پژوهشهای علمی، دانشگاهی و حرفهای در این دو زمینه گرفته تا تنظیم و تدوین آنتولوژیهای مختلف و متنوع در آنها؛ آثاری نظیر «دستی بر آتش» (شناخت شعر جنگ/ 81)، «فرشته و انجیر» (اشعاری آیینی، همراه با پروانه نجاتی/ 81)، «شرح منظومه ظهر» (نقد و تحلیل شعر عاشورا از آغاز تا امروز/ 86)، «در آشیان چکاوک» (مجموعه شعر حماسی به همراه پروانه نجاتی) و... و مجموعه شعرهایی از سال 79 تا 95 نظیر «تیغ و ترانه»، «در تابستان زخم»، «سمفونی سیمهای خاردار»، «ترانکها»، «همین زنجره تا صبح»، «تاوان تنهایی» و...
به هر حال، امروز غلامرضا کافی نهتنها به عنوان شاعری کمکار و گوشهگیر، بلکه به عنوان شاعری فعال و توانمند، خود را نیز در مقام یک شاعر پژوهشگر در جامعه ادبی مطرح کرده است...»
متن کامل این یادداشت نوشتهی #وارش_گیلانی را در سایت شهرستان ادب بخوانید:
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9122
☑️ @ShahrestanAdab