🌷ڪـانـال عـَـهـدبـاشـُـهـَدا🌷
#داستان #فرمانده_من قسمت_صدوسوم به ساعتم نگاه ڪردم، تقریبا تا ساعتــ چهار بکوب کلاس داشتم ...😫 خیلی خسته بودم،.توے حیاط دانشگاه رو یکی از نیمکتا نشستم ، دو دل بودم به حسام زنگ بزنم یا نه ...🤔 هوا ابری بود، تصمیم گرفتم خودم پیاده برم🚶🏻 با قدمای نسبتا تند…
#داستان
#فرمانده_من
قسمت_صدوچهارم
✨بسم الله الرحمن الرحیم✨
ففدینا بذبح عظیم...
دوباره دلامون شده کربلا
دوباره سر سفره ی زینبیم
بعد از پارک کردن ماشین حسام ظبطو خاموش کرد و پیاده شدیم...🚶🏻
ماه محرم شده بود و امشب تاسوعا بود...
هردومون سرتا پا مشکی پوشیده بودیم از هم جدا شدیم و وارد هیئت شدیم سینه زنی شروع شده بود مداح با لحنِ سوزناکش نوحه میخوند،همه سینه میزدن...
بوی غربت میومد...صدای رقیه میومد صدای ناله های رباب...😔
فضای غم انگیزی بود همه ناله می زدن انگار لشگری مشکی پوش از عزادارای حسینی داشتن به مولا تسلیت میگفتند...غم تا پوست و استخونمون نفوذ میکرد و آدمو به گریه وا میداشت...😢
تو شیشه و موبایلم چهرمو سرسری نگاه کردم چشمام سرخ سرخ بود...جنس غم امام حسین فرق میکرد...هرسال شور عزادارا بیشتر میشد دلیلش چی میتونست باشه؟کار کی می تونست باشه جز "عشق"
چراغا رو خاموش کردن و مداحی شروع شد چادرمو کشیدم رو سرم یعنی امام زمان الان کجا داشت عزاداری میکرد؟گریه کردم...به یاد گریه های حسین دلم گرفته بود از خودمو گناهام خسته بودم دلم برای حرم پر میکشید روضه، روضه ی ابوالفضل بود و حتما اقا میومد پشت در بشینه تا برای عموش عزاداری کنه هر از چند گاهی صدای ناله ها بلند میشد...
#ابوالفضل_دخیلک💔
این حس و حال دل ادمو میبرد کربلا...اینجا جای دل شکسته های از گناه خسته بود... حد اقل بوی سیب حرم میومد از نفس عزادارا روضه تموم شده بود تا اومدم از جا بلند شم صدای بمَ و گرفته ی حسام پیچید تو هیئت...
سرمو تکیه دادم به دیوار تا به صدای حسامم گوش بدم...
میباره بارون روی سر مجنون توی خیابونه رویایی
میلرزه پاهاش بارونیه چشماش میگه خدایی تو آقایی
میلرزه پاهاش بارونیه چشماش میگه خدایی تو آقایی
من مانوسم با حرمت آقا ، حرم تو والله برام بهشته
انگار دستی اومده و از غیب روی دلم اینجور برات نوشته
کربلا کربلا کربلا اللهم ارزقنا
کربلا کربلا کربلا اللهم ارزقنا
میدونم آخر میرسه یه روزی کنار تو آروم بگیرم
با چشمای تر یا که توی هیئت یا وسط روضه بمیرم
با چشمای تر یا که توی هیئت یا وسط روضه بمیرم
و.....
بین خوندن هق هقش اوج می گرفت و اجازه نمیداد بخونه حالم مساعد نبود حس میکردم حسام خیلی خسته شده نمی دونستم از چی...فقط میفهمیدم چند روزه خیلی تو خودشه
از هیئن که خارج شدم دسته عزاداری در اومده بود بوی اسپند ومیومد همه سینه میزدن صدای طبل و سنج و مداحی گوش فلکو کر کرده بود.
اون طرف خیابون ماشین حسام پارک شده بود خودشم تو ماشین نشسته بود و سرشو گذاشته بود رو فرمون به سمتش رفتم و سوار شدم.
از صدای در ماشین اروم سرشو از رو فرمون بلند کرد با دقت بهش نگاه کردم... انگشت سبابه و شصتشو کشید رو چشماش و با صدای ارومی گفت: قبول باشه...💚
با شنیدن صداش نطقم باز شد و اول سلام دادم و بعد گفتم:::واسه شما هم قبول باشه...روضه ی اربابو حال و هوای زینب کبری
چشم دوخت تو چشمام و فقط یه لبخند تلخ زد...معلوم بود حال خوبی نداره منم دیگه چیزی نگفتم راه افتادیم ساعت تقریبا 10 شب بود چون خیابونا شلوغ بود حسام از کوچه های فرعی رفت و تقریبا 1 ساعت بعد رسیدیم...از خستگی خمیازه ای کشیدم و بعد از تعویض لباسام رو تخت دراز کشیدم...
سر درد نمی اوردم چرا اینقدر تو خودش بود؟؟؟یعنی اتفاق خاصی افتاده؟تو همین فکر به خواب رفتم همش چهره ی حسام تو ذهنم تداعی می شد میون جمعیت مشکی پوش اشک میریخت و تو حال خودش بود نمی تونستم بهش برسم عصبی بودم تو همین حال وحشت زده از خواب پریدم...درحالیکه دستمو رو قلبم گذاشته بودم و نفس نفس میزدم چشمم رو جای خالیِ حسام ثابت موند... ترس وجودمو فراگرفت از جا بلند شدم موهامو از جلوی صورتم کنار زدم کل خونه رو گشتم نبود که نبود ناچار چادر رنگی مو رو سرم انداختم تا برم کوچه سرمای نصف شب لرزه به تنم انداخت از کنار حوض که رد شدم چشمم به حسام افتاد که سجده کرده بود و های های گریه میکرد...میون درختا تو ی اون ســــــــــــــرما...سجاده شو رو زمین پهن کرده بود بغض گلومو چنگ زد... لبه ی حوض نشستم و با نگرانی به حسام خیره شدم حسامی که حالا اصلا تو حال خودش نبود...چش شده بود؟؟؟این همه بی تابی واسه چی بود؟؟؟از این همه سوال تو ذهنم خسته شدم با بی میلی از جام بلند شدم و رفتم تو خونه...
ادامه دارد. ...
💠کانال عهدباشهدا💠
╔══ೋღ
🌺ღೋ══╗
🌴 https://telegram.me/joinchat/BJAToDwBXeuiNU6XhX3uiw 🌴
╚══ೋღ
🌺ღೋ══╝
#فرمانده_من
قسمت_صدوچهارم
✨بسم الله الرحمن الرحیم✨
ففدینا بذبح عظیم...
دوباره دلامون شده کربلا
دوباره سر سفره ی زینبیم
بعد از پارک کردن ماشین حسام ظبطو خاموش کرد و پیاده شدیم...🚶🏻
ماه محرم شده بود و امشب تاسوعا بود...
هردومون سرتا پا مشکی پوشیده بودیم از هم جدا شدیم و وارد هیئت شدیم سینه زنی شروع شده بود مداح با لحنِ سوزناکش نوحه میخوند،همه سینه میزدن...
بوی غربت میومد...صدای رقیه میومد صدای ناله های رباب...😔
فضای غم انگیزی بود همه ناله می زدن انگار لشگری مشکی پوش از عزادارای حسینی داشتن به مولا تسلیت میگفتند...غم تا پوست و استخونمون نفوذ میکرد و آدمو به گریه وا میداشت...😢
تو شیشه و موبایلم چهرمو سرسری نگاه کردم چشمام سرخ سرخ بود...جنس غم امام حسین فرق میکرد...هرسال شور عزادارا بیشتر میشد دلیلش چی میتونست باشه؟کار کی می تونست باشه جز "عشق"
چراغا رو خاموش کردن و مداحی شروع شد چادرمو کشیدم رو سرم یعنی امام زمان الان کجا داشت عزاداری میکرد؟گریه کردم...به یاد گریه های حسین دلم گرفته بود از خودمو گناهام خسته بودم دلم برای حرم پر میکشید روضه، روضه ی ابوالفضل بود و حتما اقا میومد پشت در بشینه تا برای عموش عزاداری کنه هر از چند گاهی صدای ناله ها بلند میشد...
#ابوالفضل_دخیلک💔
این حس و حال دل ادمو میبرد کربلا...اینجا جای دل شکسته های از گناه خسته بود... حد اقل بوی سیب حرم میومد از نفس عزادارا روضه تموم شده بود تا اومدم از جا بلند شم صدای بمَ و گرفته ی حسام پیچید تو هیئت...
سرمو تکیه دادم به دیوار تا به صدای حسامم گوش بدم...
میباره بارون روی سر مجنون توی خیابونه رویایی
میلرزه پاهاش بارونیه چشماش میگه خدایی تو آقایی
میلرزه پاهاش بارونیه چشماش میگه خدایی تو آقایی
من مانوسم با حرمت آقا ، حرم تو والله برام بهشته
انگار دستی اومده و از غیب روی دلم اینجور برات نوشته
کربلا کربلا کربلا اللهم ارزقنا
کربلا کربلا کربلا اللهم ارزقنا
میدونم آخر میرسه یه روزی کنار تو آروم بگیرم
با چشمای تر یا که توی هیئت یا وسط روضه بمیرم
با چشمای تر یا که توی هیئت یا وسط روضه بمیرم
و.....
بین خوندن هق هقش اوج می گرفت و اجازه نمیداد بخونه حالم مساعد نبود حس میکردم حسام خیلی خسته شده نمی دونستم از چی...فقط میفهمیدم چند روزه خیلی تو خودشه
از هیئن که خارج شدم دسته عزاداری در اومده بود بوی اسپند ومیومد همه سینه میزدن صدای طبل و سنج و مداحی گوش فلکو کر کرده بود.
اون طرف خیابون ماشین حسام پارک شده بود خودشم تو ماشین نشسته بود و سرشو گذاشته بود رو فرمون به سمتش رفتم و سوار شدم.
از صدای در ماشین اروم سرشو از رو فرمون بلند کرد با دقت بهش نگاه کردم... انگشت سبابه و شصتشو کشید رو چشماش و با صدای ارومی گفت: قبول باشه...💚
با شنیدن صداش نطقم باز شد و اول سلام دادم و بعد گفتم:::واسه شما هم قبول باشه...روضه ی اربابو حال و هوای زینب کبری
چشم دوخت تو چشمام و فقط یه لبخند تلخ زد...معلوم بود حال خوبی نداره منم دیگه چیزی نگفتم راه افتادیم ساعت تقریبا 10 شب بود چون خیابونا شلوغ بود حسام از کوچه های فرعی رفت و تقریبا 1 ساعت بعد رسیدیم...از خستگی خمیازه ای کشیدم و بعد از تعویض لباسام رو تخت دراز کشیدم...
سر درد نمی اوردم چرا اینقدر تو خودش بود؟؟؟یعنی اتفاق خاصی افتاده؟تو همین فکر به خواب رفتم همش چهره ی حسام تو ذهنم تداعی می شد میون جمعیت مشکی پوش اشک میریخت و تو حال خودش بود نمی تونستم بهش برسم عصبی بودم تو همین حال وحشت زده از خواب پریدم...درحالیکه دستمو رو قلبم گذاشته بودم و نفس نفس میزدم چشمم رو جای خالیِ حسام ثابت موند... ترس وجودمو فراگرفت از جا بلند شدم موهامو از جلوی صورتم کنار زدم کل خونه رو گشتم نبود که نبود ناچار چادر رنگی مو رو سرم انداختم تا برم کوچه سرمای نصف شب لرزه به تنم انداخت از کنار حوض که رد شدم چشمم به حسام افتاد که سجده کرده بود و های های گریه میکرد...میون درختا تو ی اون ســــــــــــــرما...سجاده شو رو زمین پهن کرده بود بغض گلومو چنگ زد... لبه ی حوض نشستم و با نگرانی به حسام خیره شدم حسامی که حالا اصلا تو حال خودش نبود...چش شده بود؟؟؟این همه بی تابی واسه چی بود؟؟؟از این همه سوال تو ذهنم خسته شدم با بی میلی از جام بلند شدم و رفتم تو خونه...
ادامه دارد. ...
💠کانال عهدباشهدا💠
╔══ೋღ
🌺ღೋ══╗
🌴 https://telegram.me/joinchat/BJAToDwBXeuiNU6XhX3uiw 🌴
╚══ೋღ
🌺ღೋ══╝