تعبد یا تعقل؟
پیروی بی چون و چرا از وحی؟

آن تعبدي كه آن قدر به آن مي‌تازند و گاهي در زمان ما به عنوان #روشنفكري تلقي مي‌شود، نمي‌فهمم يعني چه. اين #تعبد نيست در حقيقت. اين تعبد نسبت به فرمان #عقل است. نسبت به فرمان خود من است. من اگر چنين تعبد مي‌كنم، اگر آنچه را كه پيغمبر مي‌گويد تا بشنوم، چرا نشنوم؟ چون دارم فرمان خرَد خودم را مي‌شنوم. اگر به من گفتند يك سرچشمة آگاهي ديگر هست، بايد سراغش بروم. نمي توانم نسبت به آن بي‌تفاوت باشم. اگر رفتم و او را به حق يافتم و فهميدم سرچشمة آگاهي است، مسلّم است كه از او پيروي مي كنم و اين پيروي را با فرمان چه كسي انجام مي‌دهم؟ با #چماق، با زور، يا با فرمان عقل؟ پس اين پيروي بي چون و چرا از وحي كه اسمش را مي‌گذاريم تعبد و با برچسب تعبد آن را تنزّل مي‌دهيم و قيمتش را پايين مي‌آوريم، جفاست. بايد گفت پيروي بي چون و چرا از وحي به فرمان عقل؛ به فرمان همان خردي كه مي‌گويد از فرآورده‌هاي حس و تجربه و انديشه در شناختن راه زندگي استفاده كن.

#شهیدبهشتی، #پیامبری_از_نگاه_دیگر، ص 130

https://t.iss.one/shahiddoctorbeheshti

#چماق_تكفير

هر چه در #رساله های عملیه #مراجع_تقلید آمده است، یقینا از دین است؟

... تا اين لحظه ميان علم قطعي و وحي قطعي، هيچ گونه تضادي نمي يابيم. اگر تضاد هست ميان علم فرضي، علم ظنّي با وحي قطعي است. ميان علم قطعي با وحي فرضي. يعني يك چيزي از وحي فرض شده است. ... قرآن كريم به ما مي گويد: اي مسلمان، چشم و گوشَت را باز كن. در امر دين جز امر يقيني برايت ارزش ديني نداشته باشد. حتي اين آقايان علماي اعلام و مراجع، رساله هايشان را كه مي خواهند بنويسند نمي گويند اين دين است. اگر امروز در برخورد با شما آقايان يك جوان ضد دين مطلبي را مطرح كرد، گفتيد #توضيح_المسائل مي گويد و مراجع تقليد هم پنجاه بار بر آن صحه گذاشته اند، اشتباه مي كنيد. پنجاه نفر از مراجع تقليد نوشته اند «عمل به اين رسالة عمليه، با رعايت حواشي و تعاليم و فتاوي حقير مجزي است ان شاء الله». نخواستند بگويند اين يقيناً از دين است. اگر هر كدام از اينها مي گفتند آنچه ما مي گوييم يقيناً از دين است، يقيناً از دين نيست. اگر كسي آمد بر خلاف مطلبي كه در رسالة عمليه است حرفي زد، فوراً براي او #چماق_تكفير نكشيد. اين كارها چيست؟ براي اين كه خود صاحبان رسالة عملي نمي گويند اين يقيناً از دين است. مي گويند آن مقدار كه اگر من عمل بكنم، فكر مي كنم از عمل به وظايف شناخته شدة ديني باز نمانده ام. اين است كه در آن احتياط هم هست. احتياط يعني چه؟ يعني نمي دانم از دين است، ولي احتمال مي دهم از دين است، پس رعايت مي كنم. چه قدر در آن احتياط هست؟ مكرر. اقوي هم همين است. اقوي يعني چه؟ وقتي مي گويد اقوي همين است، يعني من با دو دليل برخورد كردم. اين يك دليل، گردن كلفت تر است. نه اين كه بخواهد بگويد قاطع است. مي گويد: اقوي. اگر قطعي بود، كلمة اقوي را ديگر نمي گفت. واقع اين است، اقوي اين است. چه قدر در رساله ها هست؟ فراوان هست. تازه آنهايي كه اَحوَط و اَقوي و ظاهر و اوجب با آنها نيست، آنها هم معنايشان قطعيت نيست.


#شهیدبهشتی، #پیامبری_از_نگاه_دیگر، صص175- 176

https://t.iss.one/shahiddoctorbeheshti

تعبد یا تعقل؟
پیروی بی چون و چرا از وحی؟

آن تعبدي كه آن قدر به آن مي‌تازند و گاهي در زمان ما به عنوان #روشنفكري تلقي مي‌شود، نمي‌فهمم يعني چه. اين #تعبد نيست در حقيقت. اين تعبد نسبت به فرمان #عقل است. نسبت به فرمان خود من است. من اگر چنين تعبد مي‌كنم، اگر آنچه را كه پيغمبر مي‌گويد تا بشنوم، چرا نشنوم؟ چون دارم فرمان خرَد خودم را مي‌شنوم. اگر به من گفتند يك سرچشمة آگاهي ديگر هست، بايد سراغش بروم. نمي توانم نسبت به آن بي‌تفاوت باشم. اگر رفتم و او را به حق يافتم و فهميدم سرچشمة آگاهي است، مسلّم است كه از او پيروي مي كنم و اين پيروي را با فرمان چه كسي انجام مي‌دهم؟ با #چماق، با زور، يا با فرمان عقل؟ پس اين پيروي بي چون و چرا از وحي كه اسمش را مي‌گذاريم تعبد و با برچسب تعبد آن را تنزّل مي‌دهيم و قيمتش را پايين مي‌آوريم، جفاست. بايد گفت پيروي بي چون و چرا از وحي به فرمان عقل؛ به فرمان همان خردي كه مي‌گويد از فرآورده‌هاي حس و تجربه و انديشه در شناختن راه زندگي استفاده كن.

#شهیدبهشتی، #پیامبری_از_نگاه_دیگر، ص 130

https://t.iss.one/shahiddoctorbeheshti

تعبد یا تعقل؟
پیروی بی چون و چرا از وحی؟

آن تعبدي كه آن قدر به آن مي‌تازند و گاهي در زمان ما به عنوان #روشنفكري تلقي مي‌شود، نمي‌فهمم يعني چه. اين #تعبد نيست در حقيقت. اين تعبد نسبت به فرمان #عقل است. نسبت به فرمان خود من است. من اگر چنين تعبد مي‌كنم، اگر آنچه را كه پيغمبر مي‌گويد تا بشنوم، چرا نشنوم؟ چون دارم فرمان خرَد خودم را مي‌شنوم. اگر به من گفتند يك سرچشمة آگاهي ديگر هست، بايد سراغش بروم. نمي توانم نسبت به آن بي‌تفاوت باشم. اگر رفتم و او را به حق يافتم و فهميدم سرچشمة آگاهي است، مسلّم است كه از او پيروي مي كنم و اين پيروي را با فرمان چه كسي انجام مي‌دهم؟ با #چماق، با زور، يا با فرمان عقل؟ پس اين پيروي بي چون و چرا از وحي كه اسمش را مي‌گذاريم تعبد و با برچسب تعبد آن را تنزّل مي‌دهيم و قيمتش را پايين مي‌آوريم، جفاست. بايد گفت پيروي بي چون و چرا از وحي به فرمان عقل؛ به فرمان همان خردي كه مي‌گويد از فرآورده‌هاي حس و تجربه و انديشه در شناختن راه زندگي استفاده كن.

#شهیدبهشتی، #پیامبری_از_نگاه_دیگر، ص 130

@shahiddoctorbeheshti