‍ مدت هاست که دردو دل هایم روننوشته ام.....
این ننوشتن دلیل برفراموشی یاچیزدیگرنیست.....
به قول یکی ازهمدردهاازیک جایی به بعد دردت درونی ترمیشود.....
آری ازجایی به بعد این دلتنگی انقدربزرگ است که حتی ناله کردن وحرف زدن چاره نمیشود.....
واینگونه است که ساکت میشوی....
به تعبیری میگویندزمان فراموشی میاوردولی اشتباه است باگذشت زمان دلتنگی هاونبودن هایت بیشتر به چشم میایدولی گفتنش دردی دوا نمیکند..... گاهی دلتنگی انقدر شدید میشودکه حتی نفس کشیدن هم سخت میشود....
خیلی ها از در نصیحت واردمیشوند....
ولی ای کاش بجای نصیحت گوش بودن برای شنیدن....
شانه بودن برای سرگذاشتن....
دست بودن برای نوازش کردن.....
بگذریم از پس لرزه های نبودن هایت که کلمات هم گنجایش گفتن ندارند....
راستی میدانی موصل آزاد شد....
هنوز صدایت درگوشم است....
جنگ عراق رو تادوسال دیگه جمعش میکنیم وداعش روتوعراق ریشه کن میکنیم.....
وحالا دقیقاهمون دوسال شدکه نخست وزیرعراق خبرپاکسازی عراق راداد....
اگربودی باهمان لحن شیرین وبزله گوی مخصوص خودت میگفتی
حالابه من ایمان آوردی
پیش بینی های من رد خورندارد.....
اری من به توایمان دارم مردمن.....
آزادی موصل برای من که تووتمام زندگیم رادرآن خاک فداکردم مرهمی روی قلب دردمندم است......
امیدوارم روزی خبر ریشه کن شدن داعش درسوریه راهم به زودی زود باکمک تو وهمنشینانت در بهشت بشنویم....
به امید آن روز

#شهید_مهندس_هادی_جعفری
@sh_hadi_jafari