ГУО "Средняя школа №187 г.Минска"
375 subscribers
27.9K photos
1.67K videos
17 files
6.83K links
Официальный канал ГУО "Средняя школа №187 г.Минска"
Download Telegram
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам пра Яблычны Спас.

Мядовым Спас назвалі таму, што на пачатку жніўня прыходзіць час збору мёду. Па даўнім звычаі пчаліны дарунак неслі ў царкву, на «памін бацькоў». "Пчаляру" варта быць шчодрым. За працай пчаляра тым часам назіраюць дзеці. Іх належыла надарыць цудоўнай саладосцю ў першую чаргу, а таксама пачаставаць суседзяў, сваякоў, знаёмых, «якія хварэюць і маюць патрэбу», у адпаведнасці з біблейскім выслоўем «падзяліся і табе прыбудзе». Адступленне ад правілаў можа прывесці да таго, што рой паляціць адзін за адным, пакінуўшы вуллі пустымі.

Мёд, цяжкі, як золата, для нашых продкаў быў не проста прадуктам харчавання. Спрадвеку ён успрымаўся як дзіўнае тварэнне, створанае працамі «божых працаўніц» - пчол.

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам пра 1 верасня.

Да 1930 года не існавала адзінай даты таго, калі дзіця павінна было прыйсці ў школу. Казалі коратка - увосень. У тыя часы кожны малы павінен быў прайсці навучанне на працягу як мінімум 4 гадоў, далей яно ажыццяўлялася па жаданні.

У 1935 годзе датай пачатку навучальнага года паставілі 1 верасня. Аднак святочным гэты дзень тады яшчэ не быў. Усё змянілася толькі ў 1984 годзе 15 чэрвеня. У гэты дзень урачыстасці была дадзена афіцыйная назва Дзень ведаў.

Дзень ведаў у Беларусі закліканы ўшанаваць важнасць адукацыі, якую атрымлівае дзеці і падлеткі, а таксама студэнты. Ён нагадвае аб тым, што без ведаў немагчыма стаць дастойным членам грамадства, атрымаць добрую працу.

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам цікавыя факты пра горад Мінск.

◾️Сталіца Беларусі на 80 гадоў старэйшая за сталіцу Расіі. У самым цэнтры горада на беразе ракі Свіслачы захаваўся падмурак царквы, якую пачалі будаваць у 1060-х гадах. На Баравіцкім узгорку яшчэ гулялі Мядзведзі, а ў Мінску ўжо будавалі праваслаўныя храмы.
◾️Адзін з самых папулярных міфаў, у які вераць нават самі менчукі, сцвярджае, што Менск быў цалкам разбураны падчас Другой сусветнай вайны. Насамрэч гэта няпраўда, вайна знішчыла менш за палову гарадской забудовы, большую частку гістарычнай спадчыны зраўнялі з зямлёй будаўнікі камунізму ўжо ў мірны час.
◾️Далёкаўсходні леапард - самая рэдкая кошка на планеце, у прыродзе іх засталося каля 40 асобін. Па заапарках свету раскідана яшчэ каля сотні, адзін з іх ужо некалькі гадоў жыве ў Мінскім заапарку ў раёне Чыжоўка.

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам цікавыя факты пра Дажынкi .

Культура беларусаў цесна звязана з зямлёй, земляробствам. Многія святы, звычаі і традыцыі бяруць свой пачатак з падзей, цесна звязаных з земляробчым календаром. Дажынкі, мабыць, самае вядомае з такіх свят.

Гэты старажытны абрад вядомы практычна ўсім народам, якія займаюцца земляробствам. З даўніх часоў "Дажынкі" азначалі канец жніва, гарачай уборачнай пары і цяжкай працы, таму і святкавалі яго заўсёды з размахам. У апошні дзень жніва на полі збіралася талака - добраахвотныя памагатыя, сярод якіх былі сваякі, сябры, суседзі. Самая старэйшая і паважаная жанчына паказвала, дзе каму ціснуць і першай пачынала жніво. Кожны ўзмах сярпом суправаджаўся спецыяльнымі абрадавымі песнямі.

Калі справа набліжалася да завяршэння, праводзіўся абрад "завівання барады". Гэты старажытны звычай звязаны з пакланеннем духу поля, які хаваецца ў апошнім несціснутым снапе.

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам пра журавіны .

Гэта самая сапраўдная традыцыйная беларуская ягада, якую ў нас прынята нарыхтоўваць празапас. З даўніх часоў і да нашых дзён журавіны знаходзяць шырокае прымяненне і ў харчаванні, і ў народнай медыцыне. З яе рыхтуюць шмат разнастайных карысных страў і напояў, а таксама розныя лячэбныя прэпараты.

Палескае золата - чырвонае. З кіслінкай. Лічыцца, што журавіны смачнейшыя пасля марозу, але чакаць не ў правілах палешукоў. Жыхары паўднёвых раёнаў Брэстчыны цэлымі вёскамі выходзяць у бязмежныя балоты. Збіраюць журавіны для сябе, здаюць нарыхтоўшчыкам на перапрацоўку.

Старажытныя рымляне называлі гэтую ягаду "маленькімі шарыкамі, якія зараджаны жыццёвай энергіяй". Ну, а нашы продкі, не саромеючыся, звалі яе "маладыльнай ягадай".

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам пра пра гарбату .

Беларусы са старажытнасці ўжывалі ў якасці напояў травяныя зборы, чай у сучасным яго разуменні прыйшоў на беларускія землі ў XIX стагоддзі.

Самай распаўсюджанай расліннай гарбатай у беларусаў заўсёды была скрыпень. Нашы продкі ведалі аб яго цудадзейных уласцівасцях - аб тым, што ён надае сілы, засцерагае ад хвароб.

Дастаткова вялікі распаўсюд на тэрыторыі Беларусі меў маркоўны чай, асабліва гэтая традыцыя была характэрна для Віцебшчыны. Нашы продкі стругалі моркву, сушылі яе ў вялікай колькасці

Таксама вялікай папулярнасцю ў нашых продкаў карысталіся чаі з маліны, парэчкі, суніцы. Прычым заварвалася лісце, сушаныя ягады, а ў суніцы нават карэнні.

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам пра Дзень маці.

У Беларусі ж Дзень маці адзначаюць штогод 14 кастрычніка. Гісторыя свята Дзень маці сыходзіць каранямі ў рэлігійнае свята - Пакроў Прасвятой Багародзіцы, ва ўсіх праваслаўных цэрквах у гэты дзень праводзіцца святочнае богаслужэнне.

Дзяржаўная палітыка нашай краіны ў адносінах да маці адназначная. У рэспубліцы робіцца ўсё для таго, каб жанчыны змаглі ўвасобіць сваё прызначэнне - выгадаваць і выхаваць здаровых і шчаслівых дзяцей.

Роля свята вельмі важная ў ідэалогіі краіны, свята з'яўляецца своеасаблівым спосабам умацавання традыцыйных сямейных каштоўнасцей, маральных асноў, устанаўлення больш душэўнай, адкрытай, сардэчнай сувязі паміж дзецьмі і маці.

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам пра беларускія "Мальдывы".

З-за незвычайна бірузовага колеру крэйдавыя кар'еры часта называюць беларускімі "Мальдывамі". Самыя вядомыя з іх знаходзяцца ў Гродзенскай вобласці пад Ваўкавыскам - менавіта туды часцей за ўсё адпраўляюцца падарожнікі.

Самыя блізкія да сталіцы крэйдавыя кар'еры знаходзяцца ў 140 км ад Мінска - да іх і дабірацца прасцей за ўсё. Калісьці тут здабывалі крэйду, а пазней кар'еры запоўніліся вадой. Вакол высаджаны лес, і выглядае гэта вельмі класна: асабліва цікава бірузовая вада глядзіцца на фоне соснаў і бяроз. Лепшая лакацыя для фатаграфій тут - драўляны трамплін на другім кар'еры (ён паменш), які размешчаны крыху далей ад дарогі.

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам пра Багач.

«Будзь багаты, як восень!» – зычылі нашыя продкі адно аднаму і шлі ўсей вёскай адзначаць Багач, то-бок сканчэнне працоўнага лета.

Н
ашыя продкі не забываліся падзякаваць маці-прыродзе за добры ўраджай, таму і ладзілі вялікае свята – Багач.

Багач – гэта не толькі назва свята, а яшчэ і назва асноўнага абрадавага элемента ў ім: так называюць лубок з зернем, у сярэдзіне якога ставяць свечку. Каб напоўніць лубок, кожны жыхар вёскі прыносіць жменю зерня з новага ўраджаю.

Пасля таго, як усе насыпалі зерне, запальвалі свечку і так урачыста абыходзілі з лубком усю вёску. Пасля абыходу багач пакідалі ў хаце, гаспадара якой аднавяскоўцы палічылі найбольш удалым у гэтым працоўным годзе.

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам пра «ў».

У беларускім алфавіце ёсць унікальная літара – у кароткі (беларускі варыянт «у нескладовае»). Так як часта менавіта па гэтым сімвале на пісьме іншаземцу можна вызначыць нашу родную мову, літара заслугоўвае таго, каб яе ўвекавечылі ў камені.

Літара ў кароткае сустракаецца і ў алфавітах іншых моў. Да прыкладу «ў» пішацца ў татарскай, каракалпакскай, узбекскай мовах, ужываецца ў фіна-вугорскіх і ў некаторых групах іранскіх моў. Аднак для большасці беларусаў яна з'яўляецца сімвалічнай, роднай і ўнікальнай.

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам легенду пра заснаванне Мінска.

Існуе паданне, што Мінск заснаваў славуты волат-знахар па мянушцы Ме́неск, што пасяліўся ў старадаўнія часы ля моста на рацэ Свіслач каля дарогі. Ме́неск пабудаваў на Свіслачы дзіўны каменны млын на сем колаў.

На яго млыне мука малолася не з зерня, а з велізарных каменных валуноў. Грукат незвычайных жорнаў быў чутны далёка – тым самым Ме́неск запалохваў благіх людзей і прыцягваў увагу моцных і дапытлівых.

Апоўначы Ме́неск раз’язджаў на сваім млыне па сяленнях і набіраў дружыну з адважных і дужых людзей, з якіх пазней склаўся цэлы народ і пасяліўся побач з млыном. Гэтак і паўстаў горад, названы па імені волата Ме́неска – Менскам.

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам топ беларускіх цiкавых слоў.

Груца
 – ячменныя крупы; каша з гэтых круп.
Шамкі – бразготкі, бомбы.
Чмут – несумленны ў адносінах да людзей чалавек.
Гіль – снягір.
Прынамсі – ва ўсякім разе.
Балазе – тым больш што.
Сярпянка – баваўняная тканіна.
Акавіта – казачнае пітво, якое дае маладосць і прыгажосць.
Ясакар – вялікае дрэва сямейства вярбовых, чорная таполя.
Твань – дрыгва, багністае месца.
Пасталы – даўні мяккі сялянскі абутак з цэлага кавалка скуры.
Бондар – майстар па вырабе драўлянай пасуды (бочак, дзежак).
Гутнік – работнік, які працаваў на гуце, вырабляў шкло.
Салапяка – разява, неарганізаваны чалавек.
Суздром – поўнасцю, цалкам, зусім.
Нагбом – нагнуўшыся піць з посуду.
Хатуль – клунак рэчаў, звязаных у хустку.
Забрымець – пачаць зіхацець, пералівацца.
Капец – куча агародніны, накрытая ад марозу саломай і зямлёй.
Шчадрэц – звычай адзначыць вечар напярэдадні Новага года.

#советский_район #расцем_беларусамі
РАСЦЁМ БЕЛАРУСАМI🇧🇾!

Сёння ў нашай рубрыцы мы раскажам легенду пра кірмашы.

Беларускія кірмашы адрозніваліся разнастайнасцю вырабаў з розных краін. Прадавалі не толькі гатовыя тавары, але і рамесныя вырабы розных народаў. Захаваліся і да нашых дзён народныя промыслы: ганчарства, пляценне з лазы і саломкі, ткацтва, вышыўка, роспіс па шкле і іншыя віды дзейнасці.

Тут адзначаюць старажытныя славянскія святы: Масленіца, Вялікдзень, Купалле, Каляды, Дажынкі. Таксама захаваліся паганскія рытуалы, якія арганічна ўпляліся ў хрысціянскую веру. Не адно свята не абыходзіцца без непаўторных кірмашоў і святочных гулянняў.

Нельга не вылучыць Купалле, свята летняга сонцастаяння. Вакол яго мноства легенд і паданняў, ніхто не ведае што з іх праўда, а што - выдумка.

#советский_район #расцем_беларусамі