دکتر ابوالحسن صادقی جهانی
احمد توکلی: به رئیسی گفتم جوان‌ها را وزیر نکن! احمدتوکلی، نماینده پیشین مجلس: 🔻انتخاب برخی مشاوران و انتصابات بعضی وزیران و مسئولان درست نبوده که در مورد وزیران، مناسب یا نامناسب، مجلس هم شریک است. 🔻در ملاقاتی با آقای رئیسی، پیش از تنفیذ، عرض کردم که…
🔰 کدام رویکرد را دولت ها در پیش بگیرند
جوان سالاری، ژنرال سالاری ، شایسته سالاری
✍ د. ابوالحسن صادقی جهانی
♻️ در آغاز نگارش یادداشت علاقمندم مواضع صریح و مشخص خودم را نسبت به پیشنهاد آقای احمد توکلی به آقای رئیس جمهور مبنی بر این که "جوان ها را وزیر نکن!" رامطرح کنم!
♻️معتقدم که پیشنهاد آقای توکلی به هیچ قابل تسری و تعمیم عمومی نیست.
بلکه بر عکس اگر با مقدماتی صحیح و علمی انجام بپذیرد به تحول انجامیده و نتایج موثر و پرباری را برای کشور و نظام اجرایی عرضه خواهد کرد.
♻️ معتقدم نظام حکمرانی ( به مفهوم اعمال سیاست) ایران در هر سه قوه باضافه نهادهای کشور تا رویکردشان را تغییر ندهند، خروجی هر کدام آن ها در پایان هر دوره مسئولیت و منجمله ریاست جمهوری و مجلس؛
سیاسیون کشور با شناسایی و استخراج #سر_خط #دردهای_اجتماعی ملموس و محسوس مزمن شده جامعه، تلاش دارند این موارد را با درشت نمایی و برجسته کردن به مردم ایران عزیز عرضه نموده و در پی جلب نظر همگانی، جریان فکری و سیاسی خود را به قدرت سیاسی برسانند،
♻️ راهبرد دوم جریانات سیاسی پس از استقرار در راس قوای سه گانه؛ اتخاذ این تجربه سیاسی است که با رقیب هراسی و روایت سازی" دیو و دلبری" جریان خود را ناجی و همه ناکارآمدی ها و بهره وری پایین و مشکلات متکثر را به گردن دولت ها، مجالس،و روسای سابق قوه قضائیه در ادوار گذشته ارجاع داده و عنوان کنند که ما یک دستگاه و سازمان از هم پاشیده و زنگ زده ای ( ویرانه ای) را تحویل گرفته ایم.
♻️ هر مسئولی با معرفی خود و مسئولانش به عنوان منجی جامعه تلاش می کنند از خودشان سوپر من و.... به نمایش گذاشته و مردم را از متمایل شدن به جریان سیاسی برحذر کنند.
این دور کم ثمر به صورت پایدار، مستمر و البته در تسلسلی باطل می چرخد.
♻️ چالش اصلی دولت ها، مجالس و روسای قوای و نهادها از نظر بنده این است که این جماعت برای پیروزی بر رقبا برنامه دارند؛ اما به تجربه ثابت شده است که هیچکدامشان برای دوره پس از پیروزی برنامه ای نداشته و ندارند. و این مرحله از دردناک‌ترین بخش این خط داستانی که در هیچ از دولت ها نیز تا آنجا که بنده سراغ اصلاح نشده است.
♻️ ازنظر نگارنده یاد داشت؛ چالش اصلی و راهبردی بعدی، برای جامعه امروز ایران نبود اراده ای عملی در مسئولان و سیاسیون پیشگفت برای نهاد سازی و نظام سازی است.
برای مثال در کشور ما
نظام شایسته سالاری
نظام استعداد یابی
نظام ارشدیت گزینی
نظام برنامه ریزی از پایین به بالا
و نظام .....
با مدل و الگوی مشخصی وجود ندارد.
♻️ البته به صورت روشن تر بگویم؛ عموم مسئولان نهادسازی را هم در اظهارات و هم در عمل رقیب جدی خود می کند. هیچکدام از سیاسیون برای نهاد سازی دارای الگوی علمی و راهگشا در دستور کار نداشتند. و برای فراگیر شدن و پیاده سازی آن نیز همت و اراده به خرج ندادند.
این نگاه در مجلس، قوه قضائیه و حتی نهادها و سازمان های کشور نیز صدق می کنند.
♻️ مسئولان مستقر خود را منجی کشور معرفی کرده و قبلی ها را خائن و مقصر معرفی می کنند.
همیشه افراد راه یافته به مراکز و کانون های قدرت سیاسی و ...به تجربه آموخته اند به مردم عموماً وعده سر خرمن بدهند. و این وعده به صور همیشگی و مستمراً در آستین سیاسیون خود نمایی کرده و ادامه داشته است
♻️ از نظر مشکل و دیگر چالش جدی سیاسیون کشور به کم سوادی آنان بر می گردد و هر چه جلوتر نیز که می رویم به صورت عمومی نیز خود را نشان می دهد.
عیب مضاعف آنجا تشدید می شود که این جماعت به واسطه رانت اطلاعاتی بالا و وسیعی که دارند، در خودشان حس کاذب دانشمندی را دامن می زنند و این سبب جوگیر شدن و زمینه نهادینه شدن خودشیفتگی را برایشان رقم می زند.
♻️ در حالی که مدیریت دانش امروزه دارای چهار سطح دارد.
۱. سطح داده ها
۲.سطح اطلاعات
۳. سطح دانش
۴.سطح حکمت و خردمندی
مهم ترین و گره گشا ترین پله مدیریت دانش مربوط به سطح چهارم است.
اگر مدیری در این پله بایستد؛ معنایش آن است که این فرد یا تیم مدیریتی به سطحی از علم و تخصص رسیده اند که آموخته ها و دانش خود را در مقام عمل پیاده سازی و اجرایی کنند.
در این جا به جا است که عنوان کنم اگر مدیر جوان کشور توانست دانایی را با توانایی ممزوج کند؛ می توان با اطمینان ادعا کرد که استحقاق وزیر شدن را دارد.
♻️ مدیران و سیاسیونی که در پله دوم می مانند و به پله های سطح سوم و چهارم نمی رسند؛ نباید انتظار معجزه و تحول از آنان را نداشت.
لذا مشاهده می کنید که آقایان هاشمی، خاتمی، احمدی نژاد، روحانی و رئیسی خروجی شان دلچسب جامعه نمی شود. و در جامعه به ارتقاء امید اجتماعی و تولید سرمایه اجتماعی نمی انجامد.
♻️سخن آخر آقایان و بانوان به قدرت راه یافته تحقیقاً حرف ها و نظرات دلسوزان را جدی نمی گیرند. و همیشه هم به صورت درگوشی اظهارات امثال ما را نوعی ذهن بافی و با البته با ادبیات روتوش خورده انتزاعی می دانند.
جوان سالاری، ژنرال سالاری ، شایسته سالاری
✍ د. ابوالحسن صادقی جهانی
♻️ در آغاز نگارش یادداشت علاقمندم مواضع صریح و مشخص خودم را نسبت به پیشنهاد آقای احمد توکلی به آقای رئیس جمهور مبنی بر این که "جوان ها را وزیر نکن!" رامطرح کنم!
♻️معتقدم که پیشنهاد آقای توکلی به هیچ قابل تسری و تعمیم عمومی نیست.
بلکه بر عکس اگر با مقدماتی صحیح و علمی انجام بپذیرد به تحول انجامیده و نتایج موثر و پرباری را برای کشور و نظام اجرایی عرضه خواهد کرد.
♻️ معتقدم نظام حکمرانی ( به مفهوم اعمال سیاست) ایران در هر سه قوه باضافه نهادهای کشور تا رویکردشان را تغییر ندهند، خروجی هر کدام آن ها در پایان هر دوره مسئولیت و منجمله ریاست جمهوری و مجلس؛
سیاسیون کشور با شناسایی و استخراج #سر_خط #دردهای_اجتماعی ملموس و محسوس مزمن شده جامعه، تلاش دارند این موارد را با درشت نمایی و برجسته کردن به مردم ایران عزیز عرضه نموده و در پی جلب نظر همگانی، جریان فکری و سیاسی خود را به قدرت سیاسی برسانند،
♻️ راهبرد دوم جریانات سیاسی پس از استقرار در راس قوای سه گانه؛ اتخاذ این تجربه سیاسی است که با رقیب هراسی و روایت سازی" دیو و دلبری" جریان خود را ناجی و همه ناکارآمدی ها و بهره وری پایین و مشکلات متکثر را به گردن دولت ها، مجالس،و روسای سابق قوه قضائیه در ادوار گذشته ارجاع داده و عنوان کنند که ما یک دستگاه و سازمان از هم پاشیده و زنگ زده ای ( ویرانه ای) را تحویل گرفته ایم.
♻️ هر مسئولی با معرفی خود و مسئولانش به عنوان منجی جامعه تلاش می کنند از خودشان سوپر من و.... به نمایش گذاشته و مردم را از متمایل شدن به جریان سیاسی برحذر کنند.
این دور کم ثمر به صورت پایدار، مستمر و البته در تسلسلی باطل می چرخد.
♻️ چالش اصلی دولت ها، مجالس و روسای قوای و نهادها از نظر بنده این است که این جماعت برای پیروزی بر رقبا برنامه دارند؛ اما به تجربه ثابت شده است که هیچکدامشان برای دوره پس از پیروزی برنامه ای نداشته و ندارند. و این مرحله از دردناک‌ترین بخش این خط داستانی که در هیچ از دولت ها نیز تا آنجا که بنده سراغ اصلاح نشده است.
♻️ ازنظر نگارنده یاد داشت؛ چالش اصلی و راهبردی بعدی، برای جامعه امروز ایران نبود اراده ای عملی در مسئولان و سیاسیون پیشگفت برای نهاد سازی و نظام سازی است.
برای مثال در کشور ما
نظام شایسته سالاری
نظام استعداد یابی
نظام ارشدیت گزینی
نظام برنامه ریزی از پایین به بالا
و نظام .....
با مدل و الگوی مشخصی وجود ندارد.
♻️ البته به صورت روشن تر بگویم؛ عموم مسئولان نهادسازی را هم در اظهارات و هم در عمل رقیب جدی خود می کند. هیچکدام از سیاسیون برای نهاد سازی دارای الگوی علمی و راهگشا در دستور کار نداشتند. و برای فراگیر شدن و پیاده سازی آن نیز همت و اراده به خرج ندادند.
این نگاه در مجلس، قوه قضائیه و حتی نهادها و سازمان های کشور نیز صدق می کنند.
♻️ مسئولان مستقر خود را منجی کشور معرفی کرده و قبلی ها را خائن و مقصر معرفی می کنند.
همیشه افراد راه یافته به مراکز و کانون های قدرت سیاسی و ...به تجربه آموخته اند به مردم عموماً وعده سر خرمن بدهند. و این وعده به صور همیشگی و مستمراً در آستین سیاسیون خود نمایی کرده و ادامه داشته است
♻️ از نظر مشکل و دیگر چالش جدی سیاسیون کشور به کم سوادی آنان بر می گردد و هر چه جلوتر نیز که می رویم به صورت عمومی نیز خود را نشان می دهد.
عیب مضاعف آنجا تشدید می شود که این جماعت به واسطه رانت اطلاعاتی بالا و وسیعی که دارند، در خودشان حس کاذب دانشمندی را دامن می زنند و این سبب جوگیر شدن و زمینه نهادینه شدن خودشیفتگی را برایشان رقم می زند.
♻️ در حالی که مدیریت دانش امروزه دارای چهار سطح دارد.
۱. سطح داده ها
۲.سطح اطلاعات
۳. سطح دانش
۴.سطح حکمت و خردمندی
مهم ترین و گره گشا ترین پله مدیریت دانش مربوط به سطح چهارم است.
اگر مدیری در این پله بایستد؛ معنایش آن است که این فرد یا تیم مدیریتی به سطحی از علم و تخصص رسیده اند که آموخته ها و دانش خود را در مقام عمل پیاده سازی و اجرایی کنند.
در این جا به جا است که عنوان کنم اگر مدیر جوان کشور توانست دانایی را با توانایی ممزوج کند؛ می توان با اطمینان ادعا کرد که استحقاق وزیر شدن را دارد.
♻️ مدیران و سیاسیونی که در پله دوم می مانند و به پله های سطح سوم و چهارم نمی رسند؛ نباید انتظار معجزه و تحول از آنان را نداشت.
لذا مشاهده می کنید که آقایان هاشمی، خاتمی، احمدی نژاد، روحانی و رئیسی خروجی شان دلچسب جامعه نمی شود. و در جامعه به ارتقاء امید اجتماعی و تولید سرمایه اجتماعی نمی انجامد.
♻️سخن آخر آقایان و بانوان به قدرت راه یافته تحقیقاً حرف ها و نظرات دلسوزان را جدی نمی گیرند. و همیشه هم به صورت درگوشی اظهارات امثال ما را نوعی ذهن بافی و با البته با ادبیات روتوش خورده انتزاعی می دانند.