⭕️ توسعه یک #فرایند #مکانیکی از گسترش #سرمایه نیست!
✍یادداشتی از مرحوم دکتر حسین عظیمی
🔸 فرآیند توسعه ایران با این مشکل اصلی مواجه است که هنوز #نیروی_بالنده توسعه را نیافته و تا موقعی که این نیروی بالنده یافت نشود، توسعه اتفاق نخواهد افتاد.
🔸 در این شرایط فرق نمی‌کند که بخش نفت داشته باشیم یا نه!
تولید و فروش نفت زیاد باشد یا کم!
در این وضعیت هر چه نفت بیش تری بفروشیم، درخت های بیش تر و بزرگ تری به صورت مکانیکی و شبیه‌سازی درست خواهیم کرد،
ولی هیچ وقت صاحب یک درخت واقعی نخواهیم بود...
🔸 جامعه ما در فرآیند تحول تاریخی معاصر به توسعه به مثابه یک فرایند #مکانیکی نگاه کرده و لذا به دنبال ایجاد کارخانه، راه، مدرسه، دانشگاه، پارلمان و ... بوده و فکر کرده که این ها توسعه است.
حال می‌بیند که اینها توسعه نیستند و کشور به رغم وجود همه این ظواهر هنوز توسعه نیافته است.
🔻🔻 مثلاً ما به یک معنی صاحب صنعت یعنی کارخانه شده ایم، ولی جامعه ای صنعتی نشده ایم.»
🔸 "مشکل توسعه ایران در کمبود سرمایه به شکلی که بحث می کنند و نیز در کمبود منابع نیست.، مشکل ما در مسایل جهان ( به شکل عمده ) نیست؛ ضمن این که در حل مسایل جهان بسیار مشکل داریم.
مشکل اساسی و اولیه ما روی #فکر و #اندیشه و #دانش و #دانایی ملی است؛
🔸 نهادها و سازمان های ما هستند؛ نظریه ها ، مکاتب توسعه ای و پندارهای غلطی است که داریم.
اگر بشود نوعی سازماندهی کرد که بتوان براساس آن یک #برنامه_کوتاه_مدت حل و فصل بحران تعریف کرد که بحران اقتصادی به بحران اجتماعی و سیاسی تبدیل نشود و چند مسأله اساسی در آن دیده شود و درکنارش برنامه #هسته_های خط دهنده توسعه تعریف و #نهاد_سازی آغاز شود؛ به سرعت می توانیم تولید سرانه را رشد بدهیم و از طریق این رشد بسیاری از مشکلات خود را حل کنیم."
⭕️ ملاحظه:
🔸مرحوم دکتر عظیمی از کسانی بودند که در شکل گیری #تفکر_استراتژیک در سازمان برنامه زحمات زیادی را متقبل شدند؛ روحشان شاد و خدماتشان ماندگار
🔸 مشکل اصلی توسعه در ایران برداشت ناقص و تک بعدی سیاستگذاران و مدیران تصمیم گیر در کانون های سیاستگذاری منجمله سازمان برنامه در دولت و مجلس شورای اسلامی است!
🔸 توسعه دارای چهار بخش است؛ و مرکزیت توسعه انسان است؛
معنی سخن آن است که ما همزمان با رشد و گسترش بخش های چهارگانه توسعه می بایست طراحی برای تعالی و بالنده شدن آحاد جامعه داشت؛ و در طول سال هایی که شعار توسعه داده شود ، مقوله توانمند شدن انسان ها مغفول مانده و به این مساله اهمیت لازم داده نمی شود.
🔸توجه بیش از حد به یک بخش موجب نامتوازن شدن شکل و قواره ناهماهنگ توسعه می شود؛
مانند اندام واره و پیکره انسانی خواهد بود که دارای دست های بلند؛ پاهای کوتاه؛ و عجیب الخلقه پدید آمده. و تناسبی میان چهاربخش[ سیاسی، فرهنگی،اجتماعی، اقتصادی] نمی باشد!
🔸 به نظر نگارنده از دلایل اصلی و جدی این وضعیت آن است که اعضای کمیسیون برنامه و بودجه مجلس رفتار برنامه ای ندارند؛ و در تهیه برنامه سراغ #مدل و #الگو نمی روند! و نگاهشان بع برنامه در حد توزیع منابع به صورت سالیانه و آن هم با لابی و چانه زنی و نه با رویکرد کار کارشناسی و مبتنی بر یک معیار مشخص و قطعی شده انجام نمی گیرد!
🔸 دومین مساله در کمیسیون برنامه مجلس عموم اعضای کمیسیون از دانش نظری و نگرشی که آن ها در طراز یک صاحب نظر مطرح سازد؛ نبوده و عمق دانش توسعه آن ها در حد مطالعات روزنامه ای و بسیار اندک است؛ لذا آنها بر اساس تجارب عضویت در این کمیسیون و داشتن تجربه تکنیکی در "تنظیم ردیف و سرجمع اعتبارات " که از نزدیک هفت دهه قبل با مختصر اصلاحاتی ادامه می دهند؛ می باشند!
🔸 از دستاوردهای کمیسیون بودجه مجلس جناب آقای نوبخت است ؛
ایشان به لحاظ #بورکراسی توانایی فوق العاده ای دارند؛ و در اداره سازمان برنامه در هفت سال گذشته موفق ظاهر شده اند؛ اما ایشان به لحاظ نظری، مفهومی و نگرشی در این سال ها نتوانسته است،
برای مثال آقای نوبخت در براورده کردن مطالبه نظام از ایشان در مورد #اقتصاد_مقاومتی نتوانسته با هدایت و راهبری مدل دهی کرده و در هشت سال گذشته آن ها را به سرانجام برسانند!
🔸 برای رسیدن به مدل و الگوی کاربردی برای توسعه کشور سازگار با فرهنگ، بایستی در آغاز مسیر آموزش مستمر و فارغ از #مدرک_گرایی و با #رویکرد_توانمندسازی و #دانش_محوری محقق کرد/د.ابوالحسن صادقی جهانی
https://t.iss.one/sadeghijahani
✍یادداشتی از مرحوم دکتر حسین عظیمی
🔸 فرآیند توسعه ایران با این مشکل اصلی مواجه است که هنوز #نیروی_بالنده توسعه را نیافته و تا موقعی که این نیروی بالنده یافت نشود، توسعه اتفاق نخواهد افتاد.
🔸 در این شرایط فرق نمی‌کند که بخش نفت داشته باشیم یا نه!
تولید و فروش نفت زیاد باشد یا کم!
در این وضعیت هر چه نفت بیش تری بفروشیم، درخت های بیش تر و بزرگ تری به صورت مکانیکی و شبیه‌سازی درست خواهیم کرد،
ولی هیچ وقت صاحب یک درخت واقعی نخواهیم بود...
🔸 جامعه ما در فرآیند تحول تاریخی معاصر به توسعه به مثابه یک فرایند #مکانیکی نگاه کرده و لذا به دنبال ایجاد کارخانه، راه، مدرسه، دانشگاه، پارلمان و ... بوده و فکر کرده که این ها توسعه است.
حال می‌بیند که اینها توسعه نیستند و کشور به رغم وجود همه این ظواهر هنوز توسعه نیافته است.
🔻🔻 مثلاً ما به یک معنی صاحب صنعت یعنی کارخانه شده ایم، ولی جامعه ای صنعتی نشده ایم.»
🔸 "مشکل توسعه ایران در کمبود سرمایه به شکلی که بحث می کنند و نیز در کمبود منابع نیست.، مشکل ما در مسایل جهان ( به شکل عمده ) نیست؛ ضمن این که در حل مسایل جهان بسیار مشکل داریم.
مشکل اساسی و اولیه ما روی #فکر و #اندیشه و #دانش و #دانایی ملی است؛
🔸 نهادها و سازمان های ما هستند؛ نظریه ها ، مکاتب توسعه ای و پندارهای غلطی است که داریم.
اگر بشود نوعی سازماندهی کرد که بتوان براساس آن یک #برنامه_کوتاه_مدت حل و فصل بحران تعریف کرد که بحران اقتصادی به بحران اجتماعی و سیاسی تبدیل نشود و چند مسأله اساسی در آن دیده شود و درکنارش برنامه #هسته_های خط دهنده توسعه تعریف و #نهاد_سازی آغاز شود؛ به سرعت می توانیم تولید سرانه را رشد بدهیم و از طریق این رشد بسیاری از مشکلات خود را حل کنیم."
⭕️ ملاحظه:
🔸مرحوم دکتر عظیمی از کسانی بودند که در شکل گیری #تفکر_استراتژیک در سازمان برنامه زحمات زیادی را متقبل شدند؛ روحشان شاد و خدماتشان ماندگار
🔸 مشکل اصلی توسعه در ایران برداشت ناقص و تک بعدی سیاستگذاران و مدیران تصمیم گیر در کانون های سیاستگذاری منجمله سازمان برنامه در دولت و مجلس شورای اسلامی است!
🔸 توسعه دارای چهار بخش است؛ و مرکزیت توسعه انسان است؛
معنی سخن آن است که ما همزمان با رشد و گسترش بخش های چهارگانه توسعه می بایست طراحی برای تعالی و بالنده شدن آحاد جامعه داشت؛ و در طول سال هایی که شعار توسعه داده شود ، مقوله توانمند شدن انسان ها مغفول مانده و به این مساله اهمیت لازم داده نمی شود.
🔸توجه بیش از حد به یک بخش موجب نامتوازن شدن شکل و قواره ناهماهنگ توسعه می شود؛
مانند اندام واره و پیکره انسانی خواهد بود که دارای دست های بلند؛ پاهای کوتاه؛ و عجیب الخلقه پدید آمده. و تناسبی میان چهاربخش[ سیاسی، فرهنگی،اجتماعی، اقتصادی] نمی باشد!
🔸 به نظر نگارنده از دلایل اصلی و جدی این وضعیت آن است که اعضای کمیسیون برنامه و بودجه مجلس رفتار برنامه ای ندارند؛ و در تهیه برنامه سراغ #مدل و #الگو نمی روند! و نگاهشان بع برنامه در حد توزیع منابع به صورت سالیانه و آن هم با لابی و چانه زنی و نه با رویکرد کار کارشناسی و مبتنی بر یک معیار مشخص و قطعی شده انجام نمی گیرد!
🔸 دومین مساله در کمیسیون برنامه مجلس عموم اعضای کمیسیون از دانش نظری و نگرشی که آن ها در طراز یک صاحب نظر مطرح سازد؛ نبوده و عمق دانش توسعه آن ها در حد مطالعات روزنامه ای و بسیار اندک است؛ لذا آنها بر اساس تجارب عضویت در این کمیسیون و داشتن تجربه تکنیکی در "تنظیم ردیف و سرجمع اعتبارات " که از نزدیک هفت دهه قبل با مختصر اصلاحاتی ادامه می دهند؛ می باشند!
🔸 از دستاوردهای کمیسیون بودجه مجلس جناب آقای نوبخت است ؛
ایشان به لحاظ #بورکراسی توانایی فوق العاده ای دارند؛ و در اداره سازمان برنامه در هفت سال گذشته موفق ظاهر شده اند؛ اما ایشان به لحاظ نظری، مفهومی و نگرشی در این سال ها نتوانسته است،
برای مثال آقای نوبخت در براورده کردن مطالبه نظام از ایشان در مورد #اقتصاد_مقاومتی نتوانسته با هدایت و راهبری مدل دهی کرده و در هشت سال گذشته آن ها را به سرانجام برسانند!
🔸 برای رسیدن به مدل و الگوی کاربردی برای توسعه کشور سازگار با فرهنگ، بایستی در آغاز مسیر آموزش مستمر و فارغ از #مدرک_گرایی و با #رویکرد_توانمندسازی و #دانش_محوری محقق کرد/د.ابوالحسن صادقی جهانی
https://t.iss.one/sadeghijahani
🌐 پارادایم توسعه اقتصادی ایران
🟣دکتر حسین عظیمی:
✅ «مشکل اصلی فرایند توسعه ایران این است که مساله را اشتباه دیده ایم. به عبارت دیگر، عینکی که روی چشم داریم مسأله را درست نشان نمی‌دهد. این عینک همان نگرش ذهنی ما ایرانی ها به مسأله توسعه است، مفهومی که در ادبیات به عنوان "#پارادایم" از آن نام می‌برند.
به عبارت دیگر، ما مجموعه ای از نگرش های ذهنی در باب توسعه نیافتگی داریم و از دریچه این مجموعه به واقعیت بیرون نگاه می کنیم؛ بنابر این، اولین نکته اساسی که باید در فرایند توسعه ایران فهمیده شود، این است که ما هنوز #بذری را که ایجاد کننده آن #درخت است، نیافته ایم.
بعد هم نمی‌دانیم که حتی اگر بذر را یافتیم و کاشتیم چگونه باید به این بذر رسید، چگونه به آن آب و کود و هوا و آفتاب رساند تا این درخت رشد کند.
این گونه است که تلاش می‌کنیم که از طریق #شبیه_سازی_ظواهر، آن "درخت" را به دست آوریم.
✅ فرآیند توسعه ایران با این مشکل اصلی مواجه است که هنوز #نیروی_بالنده توسعه را نیافته و تا موقعی که این نیروی بالنده یافت نشود، توسعه اتفاق نخواهد افتاد.
در این شرایط فرق نمی‌کند که بخش نفت داشته باشیم یا نه!
تولید و فروش نفت زیاد باشد یا کم!
در این وضعیت هر چه نفت بیش تری بفروشیم، درخت های بیش تر و بزرگ تری به صورت مکانیکی و شبیه‌سازی درست خواهیم کرد، ولی هیچ وقت صاحب یک درخت واقعی نخواهیم بود...
جامعه ما در فرآیند #تحول_تاریخی معاصر به توسعه به مثابه یک فرایند مکانیکی نگاه کرده و لذا به دنبال ایجاد کارخانه، راه مدرسه، دانشگاه، پارلمان و ... بوده و فکر کرده که این ها توسعه است.
حال می‌بیند که اینها توسعه نیستند و کشور به رغم وجود همه این ظواهر هنوز توسعه نیافته است.
مثلاً ما به یک معنی صاحب صنعت یعنی کارخانه شده ایم، ولی #جامعه_ای_صنعتی نشده ایم.
https://t.iss.one/sadeghijahani
🟣دکتر حسین عظیمی:
✅ «مشکل اصلی فرایند توسعه ایران این است که مساله را اشتباه دیده ایم. به عبارت دیگر، عینکی که روی چشم داریم مسأله را درست نشان نمی‌دهد. این عینک همان نگرش ذهنی ما ایرانی ها به مسأله توسعه است، مفهومی که در ادبیات به عنوان "#پارادایم" از آن نام می‌برند.
به عبارت دیگر، ما مجموعه ای از نگرش های ذهنی در باب توسعه نیافتگی داریم و از دریچه این مجموعه به واقعیت بیرون نگاه می کنیم؛ بنابر این، اولین نکته اساسی که باید در فرایند توسعه ایران فهمیده شود، این است که ما هنوز #بذری را که ایجاد کننده آن #درخت است، نیافته ایم.
بعد هم نمی‌دانیم که حتی اگر بذر را یافتیم و کاشتیم چگونه باید به این بذر رسید، چگونه به آن آب و کود و هوا و آفتاب رساند تا این درخت رشد کند.
این گونه است که تلاش می‌کنیم که از طریق #شبیه_سازی_ظواهر، آن "درخت" را به دست آوریم.
✅ فرآیند توسعه ایران با این مشکل اصلی مواجه است که هنوز #نیروی_بالنده توسعه را نیافته و تا موقعی که این نیروی بالنده یافت نشود، توسعه اتفاق نخواهد افتاد.
در این شرایط فرق نمی‌کند که بخش نفت داشته باشیم یا نه!
تولید و فروش نفت زیاد باشد یا کم!
در این وضعیت هر چه نفت بیش تری بفروشیم، درخت های بیش تر و بزرگ تری به صورت مکانیکی و شبیه‌سازی درست خواهیم کرد، ولی هیچ وقت صاحب یک درخت واقعی نخواهیم بود...
جامعه ما در فرآیند #تحول_تاریخی معاصر به توسعه به مثابه یک فرایند مکانیکی نگاه کرده و لذا به دنبال ایجاد کارخانه، راه مدرسه، دانشگاه، پارلمان و ... بوده و فکر کرده که این ها توسعه است.
حال می‌بیند که اینها توسعه نیستند و کشور به رغم وجود همه این ظواهر هنوز توسعه نیافته است.
مثلاً ما به یک معنی صاحب صنعت یعنی کارخانه شده ایم، ولی #جامعه_ای_صنعتی نشده ایم.
https://t.iss.one/sadeghijahani