#زیاده_در_وصف

⭕️ اغراق آفت زبان جامعه علمی

✍ د. ابوالحسن صادقی جهانی
🔸 از آفت های جامعه علمی آن است که برای ایجاد جذابیت و افزایش کشش در مخاطبان، مطالب خود را با لحاظ کردن تعلقات صنفی و گاهی سیاسی و متوسل شدن به ابزارهای سعی می کند تا در وصف دچار زیاده‌ روی شده و به توصیف کسی یا چیزی به اشکال #مبالغه، #اغراق و #غلو اقدام ورزد !

۲. البته مبالغه، افراط و زیاده‌روی در مدح یا ذم کسی یا چیزی در زبان هنری در قالب نمایش، طنز و شعر امری رایج بوده؛ و مولف یا مولفان اثر از آن برای جا انداختن موضوع به خوبی بهره می گیرند.
۳. در بدیع، مبالغۀ شاعر یا نویسنده در وصف کسی یا چیزی به ‌حدی که محال به ‌نظر آید. مطلب را درشت نمایی می کند
۴. در کذب سعی بر این است که قرینه‌ای در میان نباشد اما در مبالغه و اغراق و غلو به قراین عقلی متوجه می‌شویم که مطلب، واقعیت ندارد.
۵. این بزرگنمایی به هر میزان که باشد دروغ نیست، بلکه شگردی است برای تأثیر بخشیدن زبان خبر بر خلاف زبان بلاغی که فقط جنبهٔ اطلاع دهندگی دارد و فاقد قدرت تأثیر است.

https://t.iss.one/sadeghijahani

https://t.iss.one/sadeghijahani/1789

#زیاده_روی_در_وصف

⭕️ اغراق آفت زبان جامعه علمی

✍ د. ابوالحسن صادقی جهانی

🔸 از آفت های جامعه علمی آن است که برای ایجاد جذابیت و افزایش کشش در مخاطبان، مطالب خود را با لحاظ کردن تعلقات صنفی و گاهی سیاسی و متوسل شدن به ابزارهای سعی می کند تا در وصف دچار زیاده‌ روی شده و به توصیف کسی یا چیزی به اشکال #مبالغه، #اغراق و #غلو اقدام ورزد !
۲. البته مبالغه، افراط و زیاده‌روی در مدح یا ذم کسی یا چیزی در زبان هنری در قالب نمایش، طنز و شعر امری رایج بوده؛ و مولف یا مولفان اثر از آن برای جا انداختن موضوع به خوبی بهره می گیرند.
۳. در بدیع، مبالغۀ شاعر یا نویسنده در وصف کسی یا چیزی به ‌حدی که محال به ‌نظر آید. مطلب را درشت نمایی می کند
۴. در کذب سعی بر این است که قرینه‌ای در میان نباشد اما در مبالغه و اغراق و غلو به قراین عقلی متوجه می‌شویم که مطلب، واقعیت ندارد.
۵. این بزرگنمایی به هر میزان که باشد دروغ نیست، بلکه شگردی است برای تأثیر بخشیدن زبان خبر بر خلاف زبان بلاغی که فقط جنبهٔ اطلاع دهندگی دارد و فاقد قدرت تأثیر است.

🔸 برای یافتن وجه تمایز مبالغه (تبلیغ) با اغراق و غلو باید گفت در علم بدیع، زیاده روی در وصف، مراتب سه‌گانه دارد؛
مرتبهٔ اول مبالغه است،
مرتبهٔ دوم اغراق است
مرتبهٔ سوم غلو است.
🔸 تفکیک این سه از هم امری دشوار است. مبالغه آن است که عقلا و عادتاً ممکن باشد و به آن مبالغه یا تبلیغ می‌گویند؛ و اگر عقلا ممکن اما عادتاً محال باشد به آن اغراق گویند، اما اگر عقلا و عادتاً ممتنع باشد، غلو نام دارد. پس غلو از اغراق و اغراق از مبالغه پر رنگ تر است.
https://t.iss.one/sadeghijahani