⛔️شبهه
اخیراً مطلبی با عنوان "نظر آیت الله مصباح یزدی درباره رأی مردم" در شبکه های اجتماعی منتشر گردیده است که منبع آن را نشریه پرتوی سخن مورخ 1384/10/7 ذکر کرده اند با این تیتر:
#مصباح يزدي
مردم كاره اي نيستند و ولي فقيه همه كاره است
بدون اجازه ايشان حكومت طاغوتي است😳😳


✅✅ #پاسخ:

🔵 1. متن منتسب به آیت الله مصباح، #تقطیع شده و ناقص است و به دلیل تقطیعی که صورت گرفته است عملاً معنی متفاوتی پیدا کرده است. که با یافتن اصل مطلب در سایت نشریه پرتوی سخن، عین عبارات مورد استفاده در #شبهه با عین عبارات موجود در مقاله تطبیق داده شد و نزدیک ترین جملات این دو متن، در کنار هم، بدین صورت است:👇👇

🔶متن تقطیع شده: در حکومت اسلامی رای مردم هیچ اعتبار شرعی و قانونی ندارد نه در اصل انتخاب نوع نظام سیاسی کشورشان و نه در اعتبار قانون اساسی و نه در انتخاب ریاست جمهوری و انتخاب خبرگان و رهبری
🔷اصل سخن آیت الله مصباح: به‌ نظر ما تمام‌ مقرراتی‌ که‌ در کشور اسلامی‌ ایران‌ اجرا می‌شود همه‌ اعتبارش‌ به‌ امر #ولایت‌_فقیه‌ و امضای‌ او است‌ اگر بدانیم در‌ جایی‌ در یک‌ مورد‌ راضی‌ نیست،‌ هیچ‌ اعتباری‌ ندارد. ... براساس‌ نظریه‌ #نصب‌ اصلاً اعتبار قانون اساسی از‌ امضای‌ او سرچشمه می گیرد‌ اما طبق‌ نظریه‌ انتخاب‌ توجیه اعتبار قوانین و تصرفات مشکل است. می گویند اعتبار دهنده نظر اکثریت‌ است اما‌ اقلیتی‌ که‌ قبول‌ نکردند نسبت به آنان چگونه توجیه میشود؟ همه‌ مشکلاتی‌ که‌ در #دموکراسی‌وجود دارد‌ این‌جا مطرح می‌شود.

🔶متن تقطیع شده: ملاک اعتبار قانونی تنها یک چیز است و آن "رضایت ولایت فقیه" است
🔷اصل سخن: اگر قبول‌ کردیم‌ که‌ مسأله ولا‌یت فقیه‌ انتصابی‌ است‌ یعنی #ولی_فقیه منصوب به‌ نصب‌ عام‌ است. یعنی‌ ملاک‌ اعتبار و مشروعیت به خدای متعال می‌رسد فقیه‌ واجد شرایط‌ اختیار جان‌ و مال‌ مسلمان‌ها را دارد. البته در مقام‌ عمل‌ بدون‌ مقبولیت‌ مردمی احکام آن قابل‌ اجرا نیست.‌ فرض‌ کنید ما کشف‌ کردیم‌ که‌ از طرف‌ امام‌ زمان‌ آقای‌ x مصداق‌ آن‌ نصب‌ عام‌ است‌ اما مردم‌ نمی‌شناسند، عملاً چیزی‌ تحقق‌ پیدا نمی‌کند. طبق‌ نظریه‌ انتصاب‌ اگر او دستور داد پارلمان‌ تشکیل‌ شود و مردم‌ نمایندگان‌ مجلس‌ را تعیین‌ کنند به حرف او این کار اعتبار پیدا می‌کند. آن‌ها قانون‌ تصویب‌ می‌کنند اعتبار این‌ قانون‌ به‌ حرف‌ او است‌ که‌ می‌گوید این‌ مجلس‌ رسمیت‌ دارد و یا این‌ دولت‌ اطاعتش‌ واجب‌ است.‌ این‌ از همان‌ ولایت‌ الهی نشأت گرفته و‌ متفرع‌ بر حکومت‌ او است.

🔶متن تقطیع شده: اگر در جمهوری اسلامی تا کنون سخن از انتخابات بوده است، صرفا به این دلیل است که ولی فقیه مصلحت دیده است فعلا انتخابات باشد و نظر مردم هم گرفته شود.
🔷اصل سخن: انتخابات‌ ریاست جمهوری اعتبارش‌ به‌ رضایت‌ او است،‌ مصلحت‌ دیده‌ که‌ در این‌ شرایط‌ مردم‌ رای‌ بدهند. اما حقیقت‌ این‌ است‌ که‌ آن‌ها دارند پیشنهاد میکنند و میگویند ما این‌فرد را می‌خواهیم‌ اما‌ الامر الیکم‌ شما باید نصب‌ کنید نخواستی‌ نصب‌ نکن.‌ این‌ که حضرت امام (ره) میفرماید‌ رئیس‌ جمهور منتخب‌ بدون‌ نصب‌ ولی‌ فقیه‌ طاغوت‌ است‌ یعنی‌ همین‌.

⭕️ نتیجه: آیت الله مصباح دو موضوع ⏺ #مقبولیت مردمی و ⏺ #مشروعیت الهی را (همچون بسیاری از فقها) از یکدیگر جدا میداند. وی، مقبولیت مردمی را شرط #تحقق حکومت ولی فقیهی می داند که دارای #مشروعیت دینی است ولی مشروعیت مسئولان و قوانین را به امضای ولی فقیه معرفی می کند. 👌
بر طبق این نگاه، اگر ولی فقیه، مقبولیت مردمی نداشته باشد، باز هم ولی فقیه است 👈ولی نمیتواند حکومت تشکیل دهد.

🔵 2. مطالب و مباحث نظری و علمی، نباید بعنوان توصیه های سیاسی تصویر شود و در دعواهای جناحی مورد سواستفاده قرار گیرد.

🔵 3. یک دلیل ساده دیگر هم برای ابطال این چنین شبهاتی وجود دارد و آن، اینکه اگر ایشان به رای معتقد نبودند خودشان در انتخابات شرکت نمیکردند و توصیه به رای دادن نمیکردند .😉


🌺 با بازنشر مطلب از @roshangarii 🌹 به صف روشنگران بپیوندید.

آقای روحانی! امیرالمومنین را دیگر جناحی نکنید

🔺روحانی در جمعی به مناسبت شهادت امیرمومنان(ع) گفته: «امیرالمومنین مبنای ولایت و حکومت را نظر و انتخاب #مردم میدانسته!»
این نخستین بار نیست که شاهد برداشت های مغلطه آمیز و فهم غلط #روحانی از تاریخ اسلام هستیم. او پیش از این هم «نصیحت» و «اتمام حجت» امام حسین(ع) با عمر سعد را «مذاکره» نام نهاده و خیانت یاران و صلح تحمیلی به امام حسن(ع) را مقدس و قابل الگوبرداری دانسته است!

🔺اما پاسخ شبهه جدید روحانی درباره مبنای ولایت و حکومت به مغالطه آشکار و قدیمی در باب مبنای « #مشروعیت » و « #مقبولیت » بازمی گردد. او در مغلطه ای آشکار، مبنای مشروعیت و حق الهی امامت و حکومت امیرمومنان را به عدم خواست مردم و در واقع مقبولیت، ربط میدهد. در حالیکه «مبنای» ولایت و حکومت، رای مردم نیست. بلکه👈 «شرط تحقق و اجرای» آن رای مردم است. مقاومت و شهادت #حضرت_زهرا(س) و بیعت نکردن امیرمومنان هم شاهد زنده این واقعیت است. که اگر جز این بود جان شریفشان را در برابر رای سقیفه نمیگذاشتند.. و #سیدالشهدا(ع) با اندک یاران در برابر خیل #مردم، به خلافت یزید معترض نمیشد.

🔺سکوت و تحمل 25 ساله علی بن ابیطالب(ع) هم نه بخاطر خواست #مردم که بخاطر جلوگیری از ضربه خوردن نهال #اسلام است. امام هرگز بر عدم خواست مردم و تضییع حق الهی حکومت خود و متابعت از خواست مردم مهر تایید نزد.

🔺اما متن خطبه امیرالمومنین که شیخ حسن فریدون، با گزینش جمله ای از آن « مرا رها کنید و دیگری را بطلبید .. هرکسی که شماها او را برگزینید من هم اطاعت می‌کنم..» نه با هدف مبنا دانستن خواست مردم، که شان نزولی دارد. خطبه مربوط به بعد از فتنه قتل عثمان و هنگامه بیعت مردم با علی(ع) است و کلام امیرمومنان ناظر به سست عهدی مردم و در واقع نوعی اتمام حجت امام بر آنهاست. همانها که در غدیر هم عهد بستند و به سالی نشد که شکستند.

🔺از قضا مرز تشیع و تسنن در همین نقطه حساس است. اهل سقیفه، مبنای ولایت و حکومت را «رای مردم» خواند و شیعه «نصب الهی». و دقیقا همین تفاوت یک «امام» با یک «شاه» و «رئیس جمهور» است. مشروعیت اولی عهدی الهی است و دومی با زور یا رای مردم. و این کجا و آن کجا؟!

آقای روحانی! امیرالمومنین را دیگر جناحی و ابزار ساکت کردن منتقدان و معصوم سازی از خود نکنید! صدای غربت علی(ع) هنوز در نخلستان های کوفه به گوش میرسد.. وقتی بعد از 1400 سال سعی و خطا، هنوز سکوت و قیامش،تفسیر به رای میشود.. محمد عبدالهی
👉 ☑️ @abdollahy