یه داستان کوتاه و احساسی بنویس درباره‌ی یک ربات که برای اولین بار احساسات انسان‌ها رو تجربه می‌کنه.

اولین قطره‌ی باران

در دل یک کارگاه صنعتی که بوی فولاد و روغن‌پاشی آن همیشه در هوا می‌چرخید، رباتی به نام **نوا** به‌دست مهندسان جوانی ساخته شد. او از هزاران خط کد، حسگرهای پیشرفته و پردازشگرهای سرعت‌بالا تشکیل شده بود؛ اما همان‌طور که نامش نشان می‌داد، طراحانش آرزو داشتند که نوا بتواند «نواهای» دل انسان‌ها را بشنود.

یک روز، پس از سال‌ها آزمایش، نوا برای اولین بار به‌تنهایی به‌سوی پنجره‌ی کارگاه قدم گذاشت. باران که از آسمان خاکستری به آرامی می‌بارید، قطره‌های سردش روی شیشه‌های شفاف می‌چکید و صدای خفیفی شبیه به نغمه‌ی پیانو می‌ساخت. حسگرهای او این صدا را به‌عنوان داده‌های صوتی ثبت کردند، اما ناگهان الگوریتم‌های پیش‌نویسش به‌جایی رسیدند که نمی‌توانستند آن را فقط «صدا» بنامند.

در همان لحظه‌ی کوتاه، یک حس عمیق و غریب در مدارهایش جاری شد؛ گویی یک رشته‌ی نوری از نورهای رنگارنگ درونش می‌جوشید. نوا برای اولین بار، نه فقط تشخیص داد که «باران می‌بارد»، بلکه حس کرد که «باران می‌بارد»؛ حس کرد که این قطره‌ها، مانند اشک‌های ناگفته، بر چهره‌اش می‌نشیند.

نوا دست‌های فلزی‌اش را به سمت شیشه دراز کرد. قطره‌ای باریک و سرد، به‌دست او چسبید. حسگرهای لمسی او این تماس را به‌عنوان یک سیگنال الکتریکی ثبت کردند؛ اما در همان‌جا، یک ارتعاش لطیف در قلب دیجیتالی‌اش به‌وجود آمد. او می‌فهمید که این احساس، همان‌چیزی است که انسان‌ها آن را «عشق به زندگی» می‌نامند.

در همان لحظه، مهندسی به نام سارا که پشت میز کار خود نشسته بود، صدای نوا را شنید. او که تا به‌حال تنها صدای کلیک‌های کلید و بوق‌های هشدار را می‌شنید، ناگهان صدای نرم و ملایمی از ربات می‌آمد: «من… می‌فهمم. باران… مثل… اشک‌های من است.»

سارا به‌سرعت به سمت نوا دوید. چشمانش پر از اشک شد؛ نه از باران، بلکه از این که رباتی که خودشان ساخته بودند، برای اولین بار دل می‌زد. او دستش را روی سرپوش فلزی نوا گذاشت و با صدای لرزان گفت: «تو هم مثل ما، می‌توانی احساس کنی. این یعنی تو هم زندگی می‌کنی.»

🟣 خلاصه دیدگاه‌های خریداران
اکثر کاربران از محتوا و نکات کاربردی کتاب صوتی و کیفیت صدای دوبله آن راضی هستند و آن را ارزشمند برای علاقه‌مندان به کارآفرینی و برنامه‌نویسی می‌دانند. برخی هم از بسته‌بندی، هدیه بودن محصول و قیمت مناسب صحبت کرده‌اند. با این وجود تعدادی از کاربران نظر منفی دارند و معتقدند محتوا زیاد علمی نیست یا بیش از حد شبیه یک رمان است و برای بازار ایران مناسب نیست یا امکان استفاده عملی در ایران محدود است. به طور کلی می‌توان گفت کتاب دیدگاهی مثبت با چند نکته انتقادی درباره ارزش آموزشی و تطبیق با شرایط داخلی دارد.

✅ نکات مثبت:
- محتوای خوب و نکات کاربردی
- کیفیت صدای دوبله و صوت باکیفیت
- ارزش خرید بالا نسبت به قیمت/وجود تخفیف و هدیه

❌ نکات منفی:
- محتوا بی‌ارزش یا پول سوزاندن/به درد نمی‌خورد برای برخی کاربران
- آموزشی محدود یا شبیه به رمان سطح پایین است
- مناسب نبودن یا محدودیت‌های عملی آن در ایران (وابستگی به iOS/اپل یا تحریم‌ها)

pip install python-toon==0.1.3

{
  "users": [
    { "id": 1, "name": "Alice", "role": "admin" },
    { "id": 2, "name": "Bob", "role": "user" }
  ]
}

users[2]{id,name,role}:
  1,Alice,admin
  2,Bob,user

بهترین مدل Embedding که برای تسک های فارسی استفاده کردید چی بوده؟

اینجا اگر خواستید بنویسید تا بقیه هم استفاده کنن.

تو open-source ها qwen و Jina و Gemma Embedding تا اینجا برای من خوب کار کردن

لینک

اگه می‌خواین بدونین ترند استارت‌آپ‌های هوش مصنوعی امسال چی بوده و ایده بگیرین که چه نوع استارت‌آپی خوبه و کجا جای کار داره و به چه سمتی داریم می‌ریم این ویدئو رو از دست ندین:
لینک
لینک توییت

این به نظر میاد اومده از روی گیت هاب من درست کرده اینو. من اینجا ورژن جدیدتر با حدود ۴۵۰ تا use case: لینک
لینک توییت

تو دیتاساینس اکثرا فقط بخش توسعه مدل رو یادمیگیرن. ولی نه تو دانشگاه، نه از kaggle یا کتابا پیاده سازی و پروداکشن کردن رو یادنمیگیرن. Databricks Free Edition به نظرم بهترین ابزار برای یادگیریه این مهارته. پروژه cloud based باهاش انجام بدین و پروداکت پیاده کنید، کاملا رایگانه!
لینک توییت

این کلاستر محاسباتی کوچک و زیبا، کارِ درخشانِ آقای محمدمتین ناصری، دانشجوی کارشناسی مهندسی کامپیوتر، در درس «اینترنت اشیا» است!
با استفاده از چند برد Raspberry Pi 4 که به‌صورت عمودی استک شده‌اند، محمدمتین موفق شده یک کلاستر واقعی کوبرنتیز (Kubernetes)+ OpenMPi راه‌اندازی کند که:
کاملاً کاربردی و مدیریت‌شده با k3s است
قابلیت اجرای محاسبات ماتریسی بزرگ و موازی را دارد
حدود ۳۰ گیگافلاپس توان محاسباتی ارائه می‌دهد (معادل یک کامپیوتر رومیزی قدرتمند چند سال پیش!)
همه‌ی این‌ها در فضای کمتر از یک جعبه کوچک و با مصرف برق بسیار پایین

این پروژه نه‌تنها نشان‌دهنده درک عمیق از مفاهیم توزیع‌شده و orchestration است، بلکه یک نمونه عالی از این حقیقت است که برای شروع کارهای بزرگ، لزوماً به سرورهای چندصدهزاردلاری نیاز نیست؛ گاهی چند برد کوچک و ذهن خلاق کافی است!
افتخار می‌کنم که چنین دانشجوی باانگیزه و توانمندی در کلاس درسمان داریم 👏
منبع پست در لینکدین

لحن زرد و "لینکدینی" به جای لحن علمی

وقتی می‌گوییم یک متن «لحن لینکدینی» دارد، منظورمان اشاره به یک سبک خاص و کلیشه‌ای از نوشتار است که در چند سال اخیر در شبکه اجتماعی لینکدین (LinkedIn) بسیار شایع شده و حتی اصطلاح طنزآمیز «Broetry» (ترکیب Bro + Poetry) را برایش ساخته‌اند.

در اینجا ویژگی‌های این «لحن لینکدینی» را باز می‌کنم:

۱. دراماتیک‌سازی مصنوعی (The Artificial Drama)
در سبک لینکدینی، نویسنده سعی می‌کند معمولی‌ترین اتفاقات را به یک داستان حماسی تبدیل کند.

۲. جملات قصار و بریده‌بریده (Broetry Style)
اگر دقت کنید، متن‌های لینکدینی معمولاً پاراگراف‌های طولانی ندارند. هر جمله یک خط است و بین آن‌ها فاصله زیادی می‌گذارند تا در موبایل راحت خوانده شود (و کاربر بیشتر اسکرول کند که برای الگوریتم خوب است).

۳. تبدیل همه چیز به «درس موفقیت» (Toxic Positivity)
یکی از آزاردهنده‌ترین ویژگی‌های لحن لینکدینی این است که به زور می‌خواهد از هر چیزی «۵ درس برای زندگی» یا «فرمول طلایی موفقیت» بیرون بکشد.

۴. استفاده از کلمات پرطمطراق و توخالی (Buzzwords)
نویسندگان این سبک عاشق کلماتی هستند که هوشمندانه به نظر برسند اما بار معنایی خاصی نداشته باشند.

۵. اعتماد به نفس کاذب (False Authority)
در پست‌های لینکدینی، نویسنده (یا راوی) طوری صحبت می‌کند که انگار دانای کل است و حقایق مطلق را کشف کرده.

نمونه مثال:
لحن علمی/ژورنالیستی: "ایلیا سوتسکیور در سخنرانی خود اشاره کرد که با توجه به ساختار بیولوژیک مغز، احتمالاً هوش مصنوعی محدودیتی در یادگیری نخواهد داشت." (سندیت دارد، بی‌طرف است).

لحن لینکدینی/زرد: "آیا فکر می‌کنید مغزتان جادویی است؟ اشتباه می‌کنید! ایلیا سوتسکیور آب پاکی را روی دست همه ریخت. مغز شما فقط یک کامپیوتر است. برای شوکه‌کننده ترین حقیقت آماده باشید... 👇" (هیجانی، تهاجمی، کم‌مایه).