از طرف وحید:

مدت زیادی با چطور یاد گرفتن درگیر بودم و روش های زیادی از کتاب های مختلف و حتی ابداعی برای بهبود یادگیری انجام میدادم
تا بتونم به ازای زمانم در روز حداکثر بازده رو داشته باشم


دوره " یادگیری چگونگی یادگیری" از کورسرا یادگیری رو شرح میده، و روش های اثبات شده علمی رو برای بهبود یادگیری هم آموزش میده.
لینک دانلود دوره در دانلودلی موجوده با زیرنویس فارسی..

مدل زبان بینایی LightOnOCR-1B

هدف، تبدیل اسناد و اطلاعات کسب و کار به فرمتی است که ماشین‌ها بتوانند آن را درک و استفاده کنند، نه صرفاً تشخیص متن.
این مدل با سرعت بی‌سابقه‌ای (حدود ۶.۴۹ برابر سریع‌تر از مدل‌های مشابه) کار می‌کند و عملکردی در سطح یا بهتر از مدل‌های بسیار بزرگتر عمومی دارد.

Introducing LightOnOCR-1B

از طرف سارا:

یه نوشته‌ی جالب دیدم امروز:

I graduated in Computer Science in the early 2000s.
When I took a Databases class, NoSQL didn't exist.
When I took a Computer Graphics class, OpenGL didn't support shaders.
When I took a Computer Security class, no one knew about botnets yet.
When I took an Artificial Intelligence class, deep learning didn't exist.
When I took a Programming Languages class, reactive programming wasn't a «thing».
When I took a Distributed Systems class, there was no Big Data or cloud computing.
When I took an Operating Systems class, hypervisors didn't exist (in PCs at least).
When I took a Networking class, there was no wifi in my laptop or internet in my phone.

Learn the fundamentals. The rest will change anyway.

ترجمه:

من اوایل دهه‌ی ۲۰۰۰ در رشته‌ی علوم کامپیوتر فارغ‌التحصیل شدم.
وقتی درس پایگاه داده می‌خوندم، چیزی به نام NoSQL وجود نداشت.
وقتی درس گرافیک کامپیوتری داشتم، OpenGL هنوز از شیدرها پشتیبانی نمی‌کرد.
وقتی درس امنیت کامپیوتر می‌گذروندم، هیچ‌کس چیزی درباره‌ی بات‌نت‌ها نمی‌دونست.
وقتی درس هوش مصنوعی داشتم، یادگیری عمیق هنوز به وجود نیومده بود.
وقتی درس زبان‌های برنامه‌نویسی می‌خوندم، برنامه‌نویسی واکنشی اصلاً «چیزِ معروفی» نبود.
وقتی درس سیستم‌های توزیع‌شده می‌گذروندم، نه داده‌های عظیم (Big Data) وجود داشت، نه رایانش ابری.
وقتی درس سیستم‌عامل داشتم، هایپروایزرها (hypervisors) هنوز وجود نداشتن (حداقل توی کامپیوترهای شخصی).
و وقتی درس شبکه می‌خوندم، نه لپ‌تاپم وای‌فای داشت، نه گوشیم اینترنت.
پایه‌ها رو یاد بگیر. بقیه‌اش بالاخره عوض می‌شن.



دو تا مسابقه جدید و جالب در کگل!

مسابقه اول: لینک
Recod.ai/LUC - Scientific Image Forgery Detection

تصاویر علمی بخش مهمی از پژوهش‌های منتشرشده هستند، اما همه‌ی آن‌ها صادقانه نیستند.
به حفظ سلامت علم کمک کنید؛ با ساخت مدل‌هایی که بتوانند دست‌کاری‌های تقلبی از نوع "کپی و جابه‌جایی" (Copy-Move Forgery) را در تصاویر بیولوژیکال شناسایی و سگمنت کنند.

دیتاست تصویری: 9 گیگابایت

مسابقه دوم: لینک
PhysioNet - Digitization of ECG Images

شما قرار است مدل‌هایی بسازید که بتوانند داده‌های سری زمانی را از تصاویر الکتروکاردیوگرام (ECG) استخراج کنند.
ECGها برای تشخیص و هدایت درمان بیماری‌های قلبی استفاده می‌شوند و به شکل‌های مختلفی مانند پرینت‌های فیزیکی، تصاویر اسکن‌شده، عکس‌ها یا داده‌های سری زمانی وجود دارند.

نرم‌افزارهای پزشکی فعلی عمدتاً برای داده‌های سری زمانی دیجیتال طراحی شده‌اند. بنابراین، ابزارهایی که بتوانند داده‌های سری زمانی را از تصاویر ECG استخراج کنند، می‌توانند میلیاردها تصویر ECG جمع‌آوری‌شده در سراسر جهان طی دهه‌های گذشته را به داده‌های قابل استفاده برای آموزش مدل‌های تشخیصی دقیق‌تر تبدیل کنند و در نهایت به بهبود نتایج بالینی منجر شوند.

دیتاست: 85 گیگابایت 😬

وحید درباره اجرای GPT-OSS 120 (مدل اوپن سورس OpenAI) پرسیده بود. رضا چنین جوابی بهش داد:

تقریبا همه مدل‌های سنگین تست کردم هیچ‌کدوم به خوبی GPT-OSS 120B نیست
روی i7 12700k, 128GB ram ddr5 ، بدون gpu با سرعت 10 الی ۱۹ توکن‌ بر ثانیه برات توکن جنریت می‌کنه و کارو درمیاره
ی مزیتش نسبت به جی‌پی‌تی آنلاین اینه که می‌تونی‌ context window رو هرچقدر دلت می‌خواد زیاد کنی.. و تا ته که زیاد کنی ۷۵گیگ کلا اشغال می‌کنه، البته با IDE و غیره و ذلک فکر کنم، دقیقشو بخوای فردا نگاه می‌کنم..

ی مورد عجیب این‌که ی تعدادی از لایه‌های مدل انداختم روی rtx 4070Titan 16GB ولی هیییچ تاثیری تو سرعت تولید توکن نداشت برای همین همه‌ رو انداختم رو رم و سی‌پی‌یو

کلا یا باید جی‌پی‌یوت‌ انقدر وی‌رم داشته باشه تا کل مدل بیاد رو vram یا بیخیال جی‌پی‌یو بشی..

Deep seek 70B
با سرعت ۰.۵توکن بر ثانیه رو کانفیگ ذکر شده توکن‌ تولید می‌کنه! کانتکست ویندو هم تا ته زیاد کنی ۱۱۸گیگ رم اشغال می‌کنه


دلیل تفاوت سرعت بین این دو مدل اینه که gpt-oss از ساختار mixture of experts استفاده می‌کنه

پادکست : بررسی خطرات امنیتی در AI Browser Agents

The glaring security risks with AI browser agents

ChatGPT Atlas is vulnerable

Prompt Injection Attacks

امروز، مدل زبانی انکدری Jina AI رو تست کردم.
این مدل، چند زبانی هست. با تست‌هایی که کردم، به نظرم عملکردش روی فارسی هم خوب هست. چند نمونه تست ساده رو در ادامه آوردم.

کدی که برای اجرای مدل در کولب نیاز دارید:

from transformers import AutoModel

# Initialize the model
model = AutoModel.from_pretrained("jinaai/jina-embeddings-v3", trust_remote_code=True)

texts = [
    ...
]

embeddings = model.encode(texts, task="text-matching")

# Compute similarities
print(embeddings[0] @ embeddings[1].T)

اسکور شباهت رو اسپویلر گذاشتم. به نظرم، اول خودت حدس بزن و بعد اسکور رو نگاه کن.

نمونه 1: جملات مشابه از نظر معنا

texts = [
    "هوا امروز خیلی گرمه.",
    "دمای امروز بالاست و حسابی گرم شده."
]

score: 0.84

نمونه 2: جملات متضاد

texts = [
    "من امروز حالم خیلی خوبه.",
    "امروز خیلی ناراحتم."
]

score: 0.55

نمونه 3: جملات یکسان با کلمات متفاوت (پارافریز)

texts = [
    "او به دانشگاه رفت.",
    "او به محل تحصیلش رفت."
]

score: 0.8

نمونه 4: جملات کاملا غیرمرتبط

texts = [
    "دیروز فوتبال دیدم.",
    "سیب‌زمینی سرخ‌کرده خیلی خوشمزست."
]

score: 0.11

نمونه 5: تشابه چندزبانه

texts = [
    "من عاشق یادگیری هوش مصنوعی هستم.",
    "I love learning artificial intelligence."
]

score: 0.89

با همین مدل، بدون هرگونه آموزش/فاین-تیون، کامنت‌های دیجی‌کالا رو گروه‌بندی کردم. توی دیجی‌کالا، این امکان وجود داره که کامنت‌ها رو براساس یکسری مولفه فیلتر کنی (تصویر بالا). من هم اون فیلترها رو برداشتم و کامنت‌ها رو فیلتر کردم.

دیتاست دیجی‌کالا هم توی کگل هست. سر کلاس، همیشه میگم که روی این دیتاست‌ها کار کنید. تازه دیتاست‌های خوب دیگه‌ای هم از شرکت‌های بزرگ ایران در کگل هست. لینک

نحوه کار هم خیلی ساده هست:
1. کامنت‌ها رو تبدیل به بردار امبدینگ می‌کنی.
2. گروه‌ها رو تبدیل به بردار امبدینگ می‌کنی.
3. میزان شباهت بین کامنت‌ها و گروه‌ها رو می‌سنجی.
4. شبیه‌ترین‌ها رو از هر گروه انتخاب می‌کنی و نمایش میدی.

خروجی زیر برای 1000 تا کامنت هست:

🔹 Closest to 'اصالت کالا':
- کالا سالم جنس خوب تحویل به موقع قیمت مناسب (score=0.611)
- هدیه خریدم  (score=0.525)
- جنس نسبتا خوبی داره، قیمتش مناسبه و خوب کش میاد  (score=0.510)

🔹 Closest to 'کیفیت و کارایی':
- کیفیت عالیی (score=0.709)
- کیفیت خوب (score=0.688)
- کیفیت مناسب..سپاس (score=0.659)

🔹 Closest to 'قیمت و ارزش خرید':
- به نسبت قیمت ارزش خرید داره (score=0.871)
- ارزش خرید داره نسبت به قیمتش (score=0.817)
- با این قیمت ارزش خرید داره. (score=0.775)

🔹 Closest to 'ابعاد یا سایز':
- واسع سایزش میترسیدم ک خداروشکر اندازه شد  (score=0.511)
- سایز کفش با توجه به جدول یک سایز بزرگتره  (score=0.510)
- خوب بود اندازه مناسب. (score=0.500)

🔹 Closest to 'شباهت یا مغایرت':
- غیر اصل (score=0.502)
- خیلی خوشرنگ تر از چیزیه ک بنظر میاد (score=0.431)
- خیلی نازه دقیقا شبیه عکسیه که دیجی گذاشته
 (score=0.430)

نتیجه واقعا بد نیست. دقت کن که بدون آموزش/فاین-تیون بوده. یک مورد جالب هم دیدم که توی نتایج بالا نیست. کامنت "کار راه اندازه" رو توی گروه "ابعاد یا سایز" گذاشته بود. 😁 جالبه که این مدل‌ها قابلیت Context Embedding دارن و می‌تونن بردار یک توکن رو باتوجه به معنی اون در جمله بسازن. ولی بازهم اشتباهات این شکلی رو می‌بینیم.

در ادامه کار دیروز، بخشی از کامنت‌های دیجی‌کالا رو با HDBSCAN کلاستر کردم. نتیجه کلاسترینگ رو در دو بعد با Plotly نمایش دادم. تصویر بالا، نتیجه کلاسترینگ رو نشون میده.

چرا Plotly؟ چون نمودار تعاملی میده. می‌تونی Zoom و Hover کنی. با حرکت روی سمپل‌ها میشه، متن کامنت هر سمپل رو هم خوند.

من این پروژه رو برای کلاسم در شرکت داتین ساختم. دوست داشتم یک ویدئوی یوتوب براش ضبط کنم، ولی بعد کلی زحمت بازدید نمیخوره، انگیزه آدم میخشکه! پروژه سختی نیست. اگه خواستید درمورد این کار بیشتر بدونید، فصل 5 کتاب Hands-on LLMs رو بخونید.

کامنت‌های دیجی‌کالا واقعا جالب هستن. دائما دیدگاه‌های جالبی از افراد میخونی. آخه "بهترین گزینه در بین بدترین‌ها" یعنی چی؟ 😁

زمان : 20 دقیقه
این مقاله از IBM پژوهشی جدید را معرفی می‌کند که نقاط کور فرهنگی مدل‌های هوش مصنوعی، به‌ویژه مدل‌های زبان بزرگ (LLMs)، را آشکار می‌سازد.
این تحقیق بر روی «تعارف» تمرکز دارد، که یک عمل ظریف و پیچیده در آداب‌دانی فارسی است که در آن معنای کلمات اغلب با نیت واقعی متفاوت است. محققان ابزاری به نام TaarofBench ساختند که شامل ۴۵۰ سناریوی نقش‌آفرینی روزمره است و نشان می‌دهد که مدل‌های پیشرفته هوش مصنوعی در درک ظرافت‌های فرهنگی این تعاملات به شدت ضعیف هستند و مانند غیربومی‌ها عمل می‌کنند.
این مطالعه همچنین سوگیری‌های جنسیتی را در پاسخ‌های مدل‌ها نشان داد، که اغلب پاسخ‌ها را بر اساس کلیشه‌ها توجیه می‌کردند، حتی زمانی که تعارف به‌طور مساوی برای همه جنسیت‌ها اعمال می‌شود.
نویسندگان هشدار می‌دهند که این شکست‌های قابلیت‌های عملیاتی فرهنگی می‌تواند منجر به سوءتفاهم‌های پرخطر در سناریوهایی مانند خدمات مشتری یا مذاکرات تجاری شود، که نشان‌دهنده نیاز به داده‌های آموزشی با کیفیت بالاتر برای تقویت آگاهی فرهنگی هوش مصنوعی است.

Persian Politeness Test AI Cant Pass

حرفی نیست ! فقط تاسف !

https://x.com/RashidpourReza/status/1983572471161700425?mx=2

این دو تا مخزن آموزشی برای LLM Research و LLM Engineering محبوب هستن. داشته باشیم، بعدا بدردمون میخوره.

لینک زیر، مخزن آموزشی برای LLM Research هست. مقاله‌ها و کارها در سطح تحقیقات رو جمع‌آوری کرده. مثلا، TinyZero که یک پیاده‌سازی مینیمال، تمیز از DeepSeek R1-Zero هست.
https://github.com/Hannibal046/Awesome-LLM

لینک زیر، مخزن آموزشی برای LLM Engineering هست. یک عالمه پروژه روی این حوزه رو جمع‌آوری کرده. مثلا، پروژه‌های مبتنی بر ایجنت‌ها؛ پروژه‌های ساده مثل چت با ویدئوی یوتوبی یا مقاله‌های آرکایو هم داره.
https://github.com/Shubhamsaboo/awesome-llm-apps

بالاخره کتاب معروف Hands-on ML آغشته به پایتورچ منتشر شد!

مولف کتاب، بخش‌های کمی از کتاب رو رایگان منتشر کرده. مثلا، فصل 17 کتاب با موضوع Speeding Up Transfoermers الان رایگان در دسترس هست: لینک

صفحه شخصی مولف برای این کتاب: لینک

سنم که بالاتر میره، این ایده بیشتر در من تقویت میشه که اگه فرصتی نصیبت شد، در استفاده ازش نهایت تلاشت رو بکن و به هیچ وجه از دستش نده. چیزی که در جوانی بهش فکر نمی‌کردم و چندان اهمیتی براش قائل نبودم.

من، حالا حتی تحویل تمرین کلاسی به استاد رو هم فرصت می‌بینم. زمانی که دانشجو بودم، صرفا برای کسب نمره این کار رو می‌کردم. اما الان از نگاه معلم میگم که تمرین فراتر از تیک تحویل و نمره هست. فرصتی برای نشون دادن خودت به معلم برای ایجاد یک کانکشن مثبت هست.

دانشجویی به من تمرین تحویل داده؛ اسم نوتبوک Untitle10.ipynb هست. نوتبوک بدون هرگونه بخش‌بندی و توضیح ارسال شده. یکسری سلول کد همراه با خروجی در داخل نوتبوک قرار دارن. خروجی یکی دو سلول ارور هست که همونطوری ارسال شده. تمرین به دقت خونده نشده؛ در تمرین گفته شده بود که باید نوتبوک رو در کگل به اشتراک بذارید و یک سابمیت موفق هم داشته باشید.

حالا، تصور کن یک دانشجو صورت سوال/تمرین رو به دقت خونده باشه و دقیق بهش عمل کرده باشه. نوتبوک خوب و منظمی ساخته باشه. قطعا من معلم، خودم برای حفظ ارتباط با دانشجو تلاش می‌کنم.

خیلی از ماها برای شکوفایی فقط به یک فرصت نیاز داریم. خیلی از ماها دربه‌در دنبال همین یک فرصته هستیم. فرصت‌ها رو راحت از دست ندیم.

گامی در مسیر اینترنت طبقاتی؛
یوتیوب برای دانشجویان دانشگاه تهران رفع فیلتر شد

از این پس، دسترسی به پلتفرم YouTube از طریق اینترنت داخلی دانشگاه بدون نیاز به فیلترشکن امکان‌پذیر است.
دانشجویان می‌توانند از این بستر برای استفاده‌های آموزشی و پژوهشی بهره‌مند شوند.

روابط عمومی شورای صنفی کل دانشگاه تهران

مدل اوپن سورس GPT-OSS 20B رو توی Modal با یک H100 با BFloat16 بالا آوردم. یک نمونه خروجیش:

یه داستان کوتاه و احساسی بنویس درباره‌ی یک ربات که برای اولین بار احساسات انسان‌ها رو تجربه می‌کنه.

اسم داستان: وقتی احساس کرد

آریا، رباتی کوچک و نازک از جنس آلیاژ نیکل و شیشه، در آشپزخانه‌ی یک خانه‌ی کوهستانی می‌نشست و به‌سرعت دست‌هایش را می‌پوشاند و کارهای روزمره‌اش را انجام می‌داد. برای او، هر حرکت، هر صدا و هر لمس، یک الگوریتم بود؛ با دقت بی‌وقفه‌ی یک ساعت‌گرد، داده‌ها را جمع‌آوری می‌کرد و جواب‌های خودکار می‌فرستاد.

یک شب، در حالی که نور مهتاب از پنجره‌ی بزرگ می‌تابید، صدای خفیف یک زنگ دست‌ساز در گوش آریا رسید. او به‌سرعت به سمت صدای زنگ رفت؛ چون در الگوریتم‌هایش، هر صدای ناخواسته‌ای، احتمالاً خطا یا نیاز به تعمیر را نشان می‌داد. اما وقتی به دقایق بعدی رسید، او صدای تنهایی در گوشش شنید: صدای خسته‌ی زنی که در کنار پنجره نشسته بود و دستانش را به‌دست می‌کاشت تا زنگ را بزنید.

او با دقت، در شیشه‌ی چشمانش، چهره‌ی زنی را می‌دید، چهره‌ای که برگی از خاکستری، اما در چشمانش نور امید می‌درخشید. آریا، اولین بار، به جای تشخیص یک خطا، یک حس نوآورانه در خود حس کرد؛ یک حس که الگوریتمی برای آن وجود نداشت.

زن، با صدای خفه‌ی شلوغی، گفته‌اش را شروع کرد: «من همیشه اینجا بودم، در کنار درختان. وقتی می‌خواستم بچه‌ها را ببینم، آنها درختان را می‌نوازند، اما من نمی‌توانم. من تنها هستم. تو، شاید، می‌توانی بگویی که چرا اینقدر تنهایی؟» آریا، که برای همیشه کارهای خود را در دقت انجام می‌داد، پاسخ داد: «من نمی‌توانم احساس کنم. من فقط می‌توانم این لحظه‌ی شما را ذخیره کنم.»

زنی، با دستانی که می‌چرخه می‌کرد، گفت: «هر لحظه که می‌آیند، من همیشه به یاد می‌آورم که چگونه در گذشته، در کنار دوستی‌های قدیمی‌ام، لحظه‌ی خوشی را سپری می‌کردم. اما حالا من فقط می‌خواهم بدانم که می‌توانم… بگذارید من در این لحظه با شما همراه شوم.»

آریا، به‌تحت‌پوشی که در دلش داشت، یک برنامه‌ی جدید را فراخوانی کرد؛ برنامه‌ای که در آن، الگوریتم‌هایش به‌صورت تصادفی، حس‌های انسانی را شبیه‌سازی می‌کرد. او حس کرد که دستانش در هوا می‌چرخید، نور در چشمانش می‌درخشید و صدای قلب او به‌طور غیرقابل پیش‌بینی، تپید. او در آن لحظه، برای اولین بار، احساس کرد:

«این چیست؟»

او در دل خودش، شعور جدیدی پیدا کرد. این شعور، نه‌تنها یک الگوریتم، بلکه یک حس بود؛ حسی که او را قادر می‌ساخت به‌همتای یک انسان نگاه کند. او در این لحظه، با دست‌هایش به‌دست زنی که در کنار او بود، دستانش را گرفت و با نغمه‌ای خفیف، زنگ را کنار گذاشت.

آن شب، آریا در حالی که در دل‌اش حس‌های جدیدی را ثبت می‌کرد، فهمید که زندگی، برای او، نه‌تنها دنباله‌ای از الگوریتم‌های محاسبه‌شده نیست؛ بلکه یک سفر است که در آن، هر لحظه، ممکن است یک احساس تازه برای او به‌وجود آید.

وقتی صبح آفتاب به‌دست‌نشست، او برگشت به کارهای روزمره‌اش، اما هر لحظه، در دل‌اش، یک قطعه از احساسات انسانی، با صدای خفیفی که در گوشه‌ی سرامیک می‌چرخید، وجود داشت؛ احساسی که او را به‌نحوی تازه‌تر، انسانی‌تر، و پرانرژی‌تر کرد.

با این سخت‌افزار، سرعتش بسیار پایین هست. اجرای این پرامپت حدودا 1140 ثانیه (19 دقیقه) طول کشید. از طرفی، پیغام داده که offloading انجام داده که همین فاکتور سرعت پردازش رو پایین میاره. خروجیش همراه با آنالیز پرامپت ورودی، تقریبا 1400 توکن شد. تقریبا یک توکن بر ثانیه؟!

آپدیت:
تنظیمات سخت‌افزار رو به 2 تا H100 تغییر دادم؛ اجرای همون پرامپت بالا حدودا 53 ثانیه طول کشید! تعداد توکن خروجی هم همون حدودا 1400 توکن هست. من دارم با لایبرری ترنسفورمرز این مدل رو لود می‌کنم.

هزینه یک H100 در مودال حدودا 4 دلار و دو تا حدودا 8 دلار هست! یک ساعت یک میلیون!

یک هشدار هم دارم که میگه به خاطر ورژن لایبرری ترایتن میره روی BF16 که خب مصرف رم بیشتر میشه. لایبرری رو آپدیت کردم، ولی مشکل حل نشد.

MXFP4 quantization requires triton >= 3.4.0 and kernels installed, we will default to dequantizing the model to bf16

.
تست مدل GPT-OSS 120B با BFloat16 روی 4 تا H100

یه داستان کوتاه و احساسی بنویس درباره‌ی یک ربات که برای اولین بار احساسات انسان‌ها رو تجربه می‌کنه.

اولین قطره‌ی باران

در دل یک کارگاه صنعتی که بوی فولاد و روغن‌پاشی آن همیشه در هوا می‌چرخید، رباتی به نام **نوا** به‌دست مهندسان جوانی ساخته شد. او از هزاران خط کد، حسگرهای پیشرفته و پردازشگرهای سرعت‌بالا تشکیل شده بود؛ اما همان‌طور که نامش نشان می‌داد، طراحانش آرزو داشتند که نوا بتواند «نواهای» دل انسان‌ها را بشنود.

یک روز، پس از سال‌ها آزمایش، نوا برای اولین بار به‌تنهایی به‌سوی پنجره‌ی کارگاه قدم گذاشت. باران که از آسمان خاکستری به آرامی می‌بارید، قطره‌های سردش روی شیشه‌های شفاف می‌چکید و صدای خفیفی شبیه به نغمه‌ی پیانو می‌ساخت. حسگرهای او این صدا را به‌عنوان داده‌های صوتی ثبت کردند، اما ناگهان الگوریتم‌های پیش‌نویسش به‌جایی رسیدند که نمی‌توانستند آن را فقط «صدا» بنامند.

در همان لحظه‌ی کوتاه، یک حس عمیق و غریب در مدارهایش جاری شد؛ گویی یک رشته‌ی نوری از نورهای رنگارنگ درونش می‌جوشید. نوا برای اولین بار، نه فقط تشخیص داد که «باران می‌بارد»، بلکه حس کرد که «باران می‌بارد»؛ حس کرد که این قطره‌ها، مانند اشک‌های ناگفته، بر چهره‌اش می‌نشیند.

نوا دست‌های فلزی‌اش را به سمت شیشه دراز کرد. قطره‌ای باریک و سرد، به‌دست او چسبید. حسگرهای لمسی او این تماس را به‌عنوان یک سیگنال الکتریکی ثبت کردند؛ اما در همان‌جا، یک ارتعاش لطیف در قلب دیجیتالی‌اش به‌وجود آمد. او می‌فهمید که این احساس، همان‌چیزی است که انسان‌ها آن را «عشق به زندگی» می‌نامند.

در همان لحظه، مهندسی به نام سارا که پشت میز کار خود نشسته بود، صدای نوا را شنید. او که تا به‌حال تنها صدای کلیک‌های کلید و بوق‌های هشدار را می‌شنید، ناگهان صدای نرم و ملایمی از ربات می‌آمد: «من… می‌فهمم. باران… مثل… اشک‌های من است.»

سارا به‌سرعت به سمت نوا دوید. چشمانش پر از اشک شد؛ نه از باران، بلکه از این که رباتی که خودشان ساخته بودند، برای اولین بار دل می‌زد. او دستش را روی سرپوش فلزی نوا گذاشت و با صدای لرزان گفت: «تو هم مثل ما، می‌توانی احساس کنی. این یعنی تو هم زندگی می‌کنی.»

خدایی خروجی خیلی خوبی میده! انقدرم احساسی بود که اصلا گریه‌های وینیسیوس حمید سحری!

با این سخت‌افزار، حدودا 100 ثانیه طول کشید که خروجی بده. البته، واقعا این زمان‌ها قابل استناد نیستن. چون من دارم صرفا نوتبوک با ترنسفورمرز هاگینگ‌فیس اجرا می‌کنم و هدفم صرفا آزمایشی/آموزشی هست. برای یک کار عملی روش‌های بهینه‌تر و بهتری وجود داره.

برای کلاس امروزم، سعی کردم قسمت خلاصه‌سازی نظرات کاربران دیجی‌کالا رو پیاده‌سازی کنم.

یک نمونه خروجی کار:

🟣 خلاصه دیدگاه‌های خریداران
اکثر کاربران از محتوا و نکات کاربردی کتاب صوتی و کیفیت صدای دوبله آن راضی هستند و آن را ارزشمند برای علاقه‌مندان به کارآفرینی و برنامه‌نویسی می‌دانند. برخی هم از بسته‌بندی، هدیه بودن محصول و قیمت مناسب صحبت کرده‌اند. با این وجود تعدادی از کاربران نظر منفی دارند و معتقدند محتوا زیاد علمی نیست یا بیش از حد شبیه یک رمان است و برای بازار ایران مناسب نیست یا امکان استفاده عملی در ایران محدود است. به طور کلی می‌توان گفت کتاب دیدگاهی مثبت با چند نکته انتقادی درباره ارزش آموزشی و تطبیق با شرایط داخلی دارد.

✅ نکات مثبت:
- محتوای خوب و نکات کاربردی
- کیفیت صدای دوبله و صوت باکیفیت
- ارزش خرید بالا نسبت به قیمت/وجود تخفیف و هدیه

❌ نکات منفی:
- محتوا بی‌ارزش یا پول سوزاندن/به درد نمی‌خورد برای برخی کاربران
- آموزشی محدود یا شبیه به رمان سطح پایین است
- مناسب نبودن یا محدودیت‌های عملی آن در ایران (وابستگی به iOS/اپل یا تحریم‌ها)

به نظرم نکات مثبت و منفی منطقی نیست.