#فلسطین
#معامله_قرن
#اردن
یکی از مهمترین طرفهای درگیر در قضیه فلسطین، کشور پادشاهی اردن هاشمی است و خود نیز بیشترین تأثیر را از نزاع فلسطینی-اسرائیلی دریافت کرده است.
🔺طبق آمار موجود، اردن میزبان بیش از ۲ میلیون فلسطینی آواره از سال ۱۹۴۸ یعنی آغاز رژیم صهیونیستی #اسرائیل است که بخشی از آن نیز مربوط به آوارگان جنگ ۱۹۶۷ می باشد. اردن غالبا به این افراد اعطای شهروندی کردهاست، که البته گذرنامههای آنها به شکلی، متمایز شده است. و برخی آمارها حکایت از آن دارد که بیش از ۶۰% از جمعیت ۱۰ میلیونی اردن را فلسطینی تبارها و فرزندان آنها تشکیل دادهاند. و بخشی هم خارج از کمپهای رسمی #اونروا ساکن هستند.
🔺در حال حاضر کرانه باختری در بخشهایی تحت الحمایه اردن محسوب می شود. و #پادشاه اردن متولی قدس شریف است. در سالهای گذشته، پادشاه اردن با خط قرمز خواندن مسأله قدس به تعرضات مکرر گروههای تندرو صهیونیست و یهودیهای مذهبی به #مسجدالاقصی واکنش نشان می داد. البته به نظر میرسد، این موضع در راستای ایجاد وجهه و جایگاه سیاسی و معنوی برای پادشاه و ترس از قدرت گرفتن جریانهای اسلامی اتخاذ میشد، چرا که اردن در برابر این تعرضات و توهینها و برگزاری نماز یهودی در مسجدالاقصی که با مسامحه عمدی پلیس اسرائیل میسر میشد، تنها به اعتراضات دیپلماتیک بسنده میکرد.
اردن همچنین دروازه #کرانه_باختری است و می تواند شرایط را برای اسرائیل دگرگون کند. اما خود اردن مانع اصلی برای مسلح شدن کرانه باختری است؛ نه فقط به آن دلیل که وابسته به غرب است و کمکهای غرب به اردن هم، به تأمین امنیت اسرائیل بستگی دارد، بلکه تجربه قبلیِ قدرت گرفتن و مسلح شدن فلسطینیان در اردن خصوصا ماجرای سپتامبر سیاه، عامل اصلی جلوگیری اردن از مسلح شدن کرانه باختری است. در سالهای اوج قدرت جنبش فتح خصوصا بعد از پیروزی علیه اسرائیل در نبرد الکرامه، حتی نیروهای معمول ارتش اردن توان مقابله با جنبش فتح را نداشتند و فلسطینیها، حتی بخشهایی از پایتخت اردن را تحت سیطره خود داشتند. تا نهایتا منجر به درگیری شدید وخونین ارتش اردن و اخراج فتح از اردن شد.
❗️شاید برای بسیاری تازگی داشته باشد که بدانند اردن هنوز هم زمینهایی تحت اشغال اسرائیل دارد. در جریان صلح اردن-اسرائیل در ۱۹۹۴، اسرائیل متعهد به بازگرداندن دو منطقه اشغالی #الباقوره و #الغمر به اردن شد. اما الحاقیهای بر آن زده شد و این مناطق به اجاره ۲۵ ساله اسرائیل درآمد. کشاورزان اسرائیلی هر روز وارد این مناطق میشوند و زراعت میکنند و پلیس اسرائیل هم میتواند وارد این مناطق شود. با فشار پارلمان و جناح اخوانی آن در راستای عدم تمدید ایجار این مناطق نهایتا پادشاه اردن بعد از تظاهرات ۱۹ اکتبر ۲۰۱۸، اعلام کرد قرارداد اجاره تمدید نخواهد شد. #نتانیاهو اعتراض کرد و گفت مذاکره خواهیم کرد. وزیر کشاورزی اسرائیل هم تهدید کرد اگر اردنی اقدامی برای بازپسگیری این مناطق انجام دهد، آب شرب عمان (پایتخت اردن) را به شدت کاهش خواهند داد و این اردنیها هستند که نیاز به ما دارند، بیش از آنکه ما محتاج آنان باشیم. اما مسأله همچنان در جریان است.
🔺اردن از لحاظ اقتصادی با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم میکند. کمبود منابع درآمدی بزرگ و بیابانی بودن و غیر قابل استفاده بودن اکثر اراضی این کشور از یک طرف و فقر منابع تولید انرژی از سوی دیگر اقتصادی ضعیف برای اردن به ارمغان آورده است. بحران اخیر در سوریه و عراق که بیش از نیمی از صادرات و مسیر ترانزیت این کشور را مختل کرده است در سالهای اخیر مزید بر علت شده است، در کنار ورود بیش از ۱/۵ میلیون آواره سوری و عراق به اردن.
لذا اردن از دیدگاه منافع ملی، خواهان عادی شدن روابط با سوری ها و بازگشایی مرزها و جریان افتادن ترانزیت بین دو کشور است، اما وابسته بودن سیاست خارجی آنها به غرب سبب تعویق و کارشکنی در این زمینه میشود. البته این امری طبیعیاست، چرا که رقم کمکها و سرمایه گذاریهای امریکا و انگلیس و اتحادیه اروپا بسیار بزرگتر است، افزون بر حمایت نظامی و سیاسی که از اردن بعمل می آید.
🔺مسأله مهاجران فلسطینی و خارجی از طرفی سبب بزرگتر شدن اقتصاد اردن و رونق آن شده است، اما هزینههایی را هم بر اردن تحمیل کرده است که عمدتا سعی شده از طریق صندوق #UNRWA به جبران آن بپردازد. خصوصا در زمینه هزینه های آموزشی و بهداشتی به مهاجران. با قطع کمک های مالی #امریکا از صندوق اونروا حدود ۴۴۶ میلیون دلار کسری بودجه از مجموع ۱ میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار بودجه کل اونروا، پدید آمده است. و این برای اردن مصیبت اقتصادی دیگری بود. حالا اردن بیش از پیش آسیب پذیر است و طبیعتا آماده دادن امتیازات بیشتر ...
با این مقدمه و تصویر کلی از اردن به معامله قرن و نقش اردن در آن خواهیم پرداخت ...
#جهاد_رضا
@pelak_44
#معامله_قرن
#اردن
یکی از مهمترین طرفهای درگیر در قضیه فلسطین، کشور پادشاهی اردن هاشمی است و خود نیز بیشترین تأثیر را از نزاع فلسطینی-اسرائیلی دریافت کرده است.
🔺طبق آمار موجود، اردن میزبان بیش از ۲ میلیون فلسطینی آواره از سال ۱۹۴۸ یعنی آغاز رژیم صهیونیستی #اسرائیل است که بخشی از آن نیز مربوط به آوارگان جنگ ۱۹۶۷ می باشد. اردن غالبا به این افراد اعطای شهروندی کردهاست، که البته گذرنامههای آنها به شکلی، متمایز شده است. و برخی آمارها حکایت از آن دارد که بیش از ۶۰% از جمعیت ۱۰ میلیونی اردن را فلسطینی تبارها و فرزندان آنها تشکیل دادهاند. و بخشی هم خارج از کمپهای رسمی #اونروا ساکن هستند.
🔺در حال حاضر کرانه باختری در بخشهایی تحت الحمایه اردن محسوب می شود. و #پادشاه اردن متولی قدس شریف است. در سالهای گذشته، پادشاه اردن با خط قرمز خواندن مسأله قدس به تعرضات مکرر گروههای تندرو صهیونیست و یهودیهای مذهبی به #مسجدالاقصی واکنش نشان می داد. البته به نظر میرسد، این موضع در راستای ایجاد وجهه و جایگاه سیاسی و معنوی برای پادشاه و ترس از قدرت گرفتن جریانهای اسلامی اتخاذ میشد، چرا که اردن در برابر این تعرضات و توهینها و برگزاری نماز یهودی در مسجدالاقصی که با مسامحه عمدی پلیس اسرائیل میسر میشد، تنها به اعتراضات دیپلماتیک بسنده میکرد.
اردن همچنین دروازه #کرانه_باختری است و می تواند شرایط را برای اسرائیل دگرگون کند. اما خود اردن مانع اصلی برای مسلح شدن کرانه باختری است؛ نه فقط به آن دلیل که وابسته به غرب است و کمکهای غرب به اردن هم، به تأمین امنیت اسرائیل بستگی دارد، بلکه تجربه قبلیِ قدرت گرفتن و مسلح شدن فلسطینیان در اردن خصوصا ماجرای سپتامبر سیاه، عامل اصلی جلوگیری اردن از مسلح شدن کرانه باختری است. در سالهای اوج قدرت جنبش فتح خصوصا بعد از پیروزی علیه اسرائیل در نبرد الکرامه، حتی نیروهای معمول ارتش اردن توان مقابله با جنبش فتح را نداشتند و فلسطینیها، حتی بخشهایی از پایتخت اردن را تحت سیطره خود داشتند. تا نهایتا منجر به درگیری شدید وخونین ارتش اردن و اخراج فتح از اردن شد.
❗️شاید برای بسیاری تازگی داشته باشد که بدانند اردن هنوز هم زمینهایی تحت اشغال اسرائیل دارد. در جریان صلح اردن-اسرائیل در ۱۹۹۴، اسرائیل متعهد به بازگرداندن دو منطقه اشغالی #الباقوره و #الغمر به اردن شد. اما الحاقیهای بر آن زده شد و این مناطق به اجاره ۲۵ ساله اسرائیل درآمد. کشاورزان اسرائیلی هر روز وارد این مناطق میشوند و زراعت میکنند و پلیس اسرائیل هم میتواند وارد این مناطق شود. با فشار پارلمان و جناح اخوانی آن در راستای عدم تمدید ایجار این مناطق نهایتا پادشاه اردن بعد از تظاهرات ۱۹ اکتبر ۲۰۱۸، اعلام کرد قرارداد اجاره تمدید نخواهد شد. #نتانیاهو اعتراض کرد و گفت مذاکره خواهیم کرد. وزیر کشاورزی اسرائیل هم تهدید کرد اگر اردنی اقدامی برای بازپسگیری این مناطق انجام دهد، آب شرب عمان (پایتخت اردن) را به شدت کاهش خواهند داد و این اردنیها هستند که نیاز به ما دارند، بیش از آنکه ما محتاج آنان باشیم. اما مسأله همچنان در جریان است.
🔺اردن از لحاظ اقتصادی با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم میکند. کمبود منابع درآمدی بزرگ و بیابانی بودن و غیر قابل استفاده بودن اکثر اراضی این کشور از یک طرف و فقر منابع تولید انرژی از سوی دیگر اقتصادی ضعیف برای اردن به ارمغان آورده است. بحران اخیر در سوریه و عراق که بیش از نیمی از صادرات و مسیر ترانزیت این کشور را مختل کرده است در سالهای اخیر مزید بر علت شده است، در کنار ورود بیش از ۱/۵ میلیون آواره سوری و عراق به اردن.
لذا اردن از دیدگاه منافع ملی، خواهان عادی شدن روابط با سوری ها و بازگشایی مرزها و جریان افتادن ترانزیت بین دو کشور است، اما وابسته بودن سیاست خارجی آنها به غرب سبب تعویق و کارشکنی در این زمینه میشود. البته این امری طبیعیاست، چرا که رقم کمکها و سرمایه گذاریهای امریکا و انگلیس و اتحادیه اروپا بسیار بزرگتر است، افزون بر حمایت نظامی و سیاسی که از اردن بعمل می آید.
🔺مسأله مهاجران فلسطینی و خارجی از طرفی سبب بزرگتر شدن اقتصاد اردن و رونق آن شده است، اما هزینههایی را هم بر اردن تحمیل کرده است که عمدتا سعی شده از طریق صندوق #UNRWA به جبران آن بپردازد. خصوصا در زمینه هزینه های آموزشی و بهداشتی به مهاجران. با قطع کمک های مالی #امریکا از صندوق اونروا حدود ۴۴۶ میلیون دلار کسری بودجه از مجموع ۱ میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار بودجه کل اونروا، پدید آمده است. و این برای اردن مصیبت اقتصادی دیگری بود. حالا اردن بیش از پیش آسیب پذیر است و طبیعتا آماده دادن امتیازات بیشتر ...
با این مقدمه و تصویر کلی از اردن به معامله قرن و نقش اردن در آن خواهیم پرداخت ...
#جهاد_رضا
@pelak_44
بسمالله...
از ابتدای #طوفان_الاقصی و فعال کردن جبهه شمال فلسطین اشغالی توسط #حزبالله لبنان، بارها ارتش اسراییل مانور حمله زمینی برگزار کرده و چند مرتبه رئیس ستاد ارتش این رژیم، آمادگی برای آغاز جنگ سراسری و حمله زمینی به جنوب لبنان را به رده سیاسی این رژیم به صورت رسانهای اعلام کرده است.
امری که هرگز بوقوع نپیوسته و در همه ۱۰ ماه گذشته تنها به عنوان یک ابزار تهدید استفاده شده است.
بعد از واقعه #مجدل_الشمس با ۱۶ کشته در جولان اشغالی فشار سنگین داخل رژیم بر سران سیاسی، برای عملی کردن این تهدید باز هم به نتیجه نرسید.
اینبار نیز نتانیاهو و مسئولان رژیم دست به ترور هدفمند زدند.
حمله به ضاحیه جنوبی بیروت و شهادت نفر اول نظامی حزبالله حاج فؤاد شکر را رسماً برعهده گرفتند.
و به فاصله چند ساعت در اقدامی غیرمنتظره #اسماعیل_هنیه رئیس دفتر سیاسی #حماس را در #تهران ترور کردند.
این یعنی رژیم اسرائیل جنگ امنیتی یا ضربات نظامی سریع و غیر دامنهدار را به نفع خود میداند. رژیم صهیونسیتی جنگ زمینی را به نفع خود نمیداند. بدنبال جنگ وسیع نیست. لااقل در قبال ایران و حزبالله میتوان این رویه را مشاهده کرد. حملات نقطهای یا جنگ امنیتی برای آنها نقطه مطلوب است.
شاهد مثال واضح دیگر این رویه، عملیات وعدالصادق ایران بود که با آن حجم حمله، اسراییل مجبور به سکوت یا اقدامی بسیار کوچک در جهت پایان درگیری بود.
اگر این رفتار طرف مقابل را نشانهای برای درک نقاط ضعف آن بدانیم، دقیقا باید دست بر روی همین نقاط بگذاریم.
پاسخ آتی حزبالله و جمهوری اسلامی ایران به این دو اقدام رژیم را به همین دلیل فوق، آنطور پیشبینی میکنم که نشان از کنترل و کاهش تنش نداشته باشد. بلکه بالعکس. پاسخ ایران از عملیات #وعدالصادق سنگینتر خواهد بود. به جای پایگاه نواتیم در صحرای نقب و جولان، مراکز متراکم جمعیتی رژیم اسرائیل و اهدافی در شهرها آماج حمله قرار خواهد گرفت.
حزبالله نیز برای اولین بار از موشکهای بالستیک دقیق خود بهره خواهد برد.
در این بین ظرفیت سایر اعضای جبهه مقاومت در یمن و عراق و حتی سوریه نیز به میدان خواهد آمد.
معتقدم تنها چنین پاسخی است که میتواند رژیم را در دوراهی ناخوشایندی قرار دهد. دوراهی کاهشی و عقبنشینی از درگیری؛ و یا تن دادن به افزایش درگیری و دامنهدار شدن، فرسایشی شدن و طولانی شدن نبرد.
که یقینا مورد اول انتخاب آسانتری است. اما مشکل آنجاست که همهی دستاوردسازی #نتانیاهو و تیم وی را ضربدر صفر میکند و نتانیاهو نشان داده که برای تداوم حیات سیاسی خود دست به هر قماری خواهد زد.
اما در این طرف ماجرا، برای ایران و حزبالله مسأله روشنتر و واضح است. پاسخ سنگین، مستقیم و حجیم از جانب ایران تنها گزینه منطقی و درست است. نسخه نجاتبخشی دیگری وجود ندارد جز همین که بر روی نقاط ضعف رژیم دست بگذاریم و به نوعی پاسخ دهیم که او انتظار ندارد و آمادهی آن نیست.
بدلیل آنکه همه از معایب عدم پاسخ و یا پاسخ ضعیف سخن گفتهاند، نیازی به شرح در این باره نیست. ضرورت اقدام متناسب نیز بیان شد.
حتماً فرماندهان نظامی در ایران و حزبالله لبنان اشراف بهتری بر بایدها و نبایدهای این نبرد دارند.
اما براساس منطق فوق و براساس زمینههای قبلی و طراحی پیشین حزبالله، برهه فعلی را بهترین زمان برای گشودن جبهه #الجلیل از جانب حزبالله و پیشروی زمینی تا عمق ۳۰ کیلومتری شمال سرزمینهای اشغالی میدانم. در کنار حملات موشکی ایران و حزبالله و سایر اعضای جبهه مقاومت.
بدون شک دامنهدار و طولانی شدن جنگ برای رژیم غیرقابل تحمل است. و البته کسی تصور نکند که این اقدام چه برای ایران و چه برای حزبالله لبنان بدون هزینه باشد.
اگر آنچه پیشبینی شد بوقوع بپیوندد، و انتخاب ایران و حزب الله همین باشد، با یک جنگ طولانی(به معنای درگیری چند مرحلهای و نسبتا مدتدار) و پرهزینه مواجه خواهیم بود؛ و البته دستاورد آن در صورت تداوم بدون انحراف، عدم تحمیل معادلات امنیتی منطقه توسط رژیم صهیونیستی و تسلیم شدن آنها در جنگ اخیر و پذیرش معادلاتی است که پس از طوفان الاقصی توسط مقاومت بر آنها تحمیل شده است. به عبارت سادهتر به ثمر نشستن عملیات طوفان الاقصی را شاهد خواهیم بود.
انشاءالله...
#جهاد_رضا
@pelak_44
از ابتدای #طوفان_الاقصی و فعال کردن جبهه شمال فلسطین اشغالی توسط #حزبالله لبنان، بارها ارتش اسراییل مانور حمله زمینی برگزار کرده و چند مرتبه رئیس ستاد ارتش این رژیم، آمادگی برای آغاز جنگ سراسری و حمله زمینی به جنوب لبنان را به رده سیاسی این رژیم به صورت رسانهای اعلام کرده است.
امری که هرگز بوقوع نپیوسته و در همه ۱۰ ماه گذشته تنها به عنوان یک ابزار تهدید استفاده شده است.
بعد از واقعه #مجدل_الشمس با ۱۶ کشته در جولان اشغالی فشار سنگین داخل رژیم بر سران سیاسی، برای عملی کردن این تهدید باز هم به نتیجه نرسید.
اینبار نیز نتانیاهو و مسئولان رژیم دست به ترور هدفمند زدند.
حمله به ضاحیه جنوبی بیروت و شهادت نفر اول نظامی حزبالله حاج فؤاد شکر را رسماً برعهده گرفتند.
و به فاصله چند ساعت در اقدامی غیرمنتظره #اسماعیل_هنیه رئیس دفتر سیاسی #حماس را در #تهران ترور کردند.
این یعنی رژیم اسرائیل جنگ امنیتی یا ضربات نظامی سریع و غیر دامنهدار را به نفع خود میداند. رژیم صهیونسیتی جنگ زمینی را به نفع خود نمیداند. بدنبال جنگ وسیع نیست. لااقل در قبال ایران و حزبالله میتوان این رویه را مشاهده کرد. حملات نقطهای یا جنگ امنیتی برای آنها نقطه مطلوب است.
شاهد مثال واضح دیگر این رویه، عملیات وعدالصادق ایران بود که با آن حجم حمله، اسراییل مجبور به سکوت یا اقدامی بسیار کوچک در جهت پایان درگیری بود.
اگر این رفتار طرف مقابل را نشانهای برای درک نقاط ضعف آن بدانیم، دقیقا باید دست بر روی همین نقاط بگذاریم.
پاسخ آتی حزبالله و جمهوری اسلامی ایران به این دو اقدام رژیم را به همین دلیل فوق، آنطور پیشبینی میکنم که نشان از کنترل و کاهش تنش نداشته باشد. بلکه بالعکس. پاسخ ایران از عملیات #وعدالصادق سنگینتر خواهد بود. به جای پایگاه نواتیم در صحرای نقب و جولان، مراکز متراکم جمعیتی رژیم اسرائیل و اهدافی در شهرها آماج حمله قرار خواهد گرفت.
حزبالله نیز برای اولین بار از موشکهای بالستیک دقیق خود بهره خواهد برد.
در این بین ظرفیت سایر اعضای جبهه مقاومت در یمن و عراق و حتی سوریه نیز به میدان خواهد آمد.
معتقدم تنها چنین پاسخی است که میتواند رژیم را در دوراهی ناخوشایندی قرار دهد. دوراهی کاهشی و عقبنشینی از درگیری؛ و یا تن دادن به افزایش درگیری و دامنهدار شدن، فرسایشی شدن و طولانی شدن نبرد.
که یقینا مورد اول انتخاب آسانتری است. اما مشکل آنجاست که همهی دستاوردسازی #نتانیاهو و تیم وی را ضربدر صفر میکند و نتانیاهو نشان داده که برای تداوم حیات سیاسی خود دست به هر قماری خواهد زد.
اما در این طرف ماجرا، برای ایران و حزبالله مسأله روشنتر و واضح است. پاسخ سنگین، مستقیم و حجیم از جانب ایران تنها گزینه منطقی و درست است. نسخه نجاتبخشی دیگری وجود ندارد جز همین که بر روی نقاط ضعف رژیم دست بگذاریم و به نوعی پاسخ دهیم که او انتظار ندارد و آمادهی آن نیست.
بدلیل آنکه همه از معایب عدم پاسخ و یا پاسخ ضعیف سخن گفتهاند، نیازی به شرح در این باره نیست. ضرورت اقدام متناسب نیز بیان شد.
حتماً فرماندهان نظامی در ایران و حزبالله لبنان اشراف بهتری بر بایدها و نبایدهای این نبرد دارند.
اما براساس منطق فوق و براساس زمینههای قبلی و طراحی پیشین حزبالله، برهه فعلی را بهترین زمان برای گشودن جبهه #الجلیل از جانب حزبالله و پیشروی زمینی تا عمق ۳۰ کیلومتری شمال سرزمینهای اشغالی میدانم. در کنار حملات موشکی ایران و حزبالله و سایر اعضای جبهه مقاومت.
بدون شک دامنهدار و طولانی شدن جنگ برای رژیم غیرقابل تحمل است. و البته کسی تصور نکند که این اقدام چه برای ایران و چه برای حزبالله لبنان بدون هزینه باشد.
اگر آنچه پیشبینی شد بوقوع بپیوندد، و انتخاب ایران و حزب الله همین باشد، با یک جنگ طولانی(به معنای درگیری چند مرحلهای و نسبتا مدتدار) و پرهزینه مواجه خواهیم بود؛ و البته دستاورد آن در صورت تداوم بدون انحراف، عدم تحمیل معادلات امنیتی منطقه توسط رژیم صهیونیستی و تسلیم شدن آنها در جنگ اخیر و پذیرش معادلاتی است که پس از طوفان الاقصی توسط مقاومت بر آنها تحمیل شده است. به عبارت سادهتر به ثمر نشستن عملیات طوفان الاقصی را شاهد خواهیم بود.
انشاءالله...
#جهاد_رضا
@pelak_44