#عراق
فردا ۲۵ اکتبر موعد اعتراضات بزرگ در عراق است.
این فراخوان توسط #مقتدی صدر ترتیب داده شده.
در این میان معترضین ابتدای ماه اکتبر که با صدری‌ها فاصله داشتند، با این فراخوان مخالفت کرده‌اند. و مقتدی صدر را شریک و تشکیل‌دهنده حکومت فعلی دانسته‌اند.
نکته مهم آن‌ست که مسئولین امنیتی عراق از صحنه‌گردانی اعتراضات توسط صدر چندان هم ناخرسند نیستند.
آنها صدر را شریک عملیات سیاسی و بازیگری داخل چارچوب می‌دانند. اما طیف معترضین ابتدای اکتبر، اولا دارای رهبری مشخص نبود و ثانیا توسط سرحلقه‌های متصل به سفارتخانه‌ها هدایت می‌شدند. مطالبات و شعارها نیز ساختارشکنانه بود.
این موارد باعث شده تا این‌بار مقتدی صدر با چراغ‌سبزهایی همراهی شود.
مسئولین عالی عراقی ازجمله نخست وزیر پیش از اعتراضات، از امشب سخنرانی کرده و اصلاحاتی را آغاز کرده‌اند.
امروز هم نیروهای شبه‌نظامی #سرایاالسلام به شکل مسلح وارد پایتخت شده‌اند تا به قول خودشان از معترضین حمایت کنند!
این یعنی اگر نیروهای دولتی بخواهند با اقدامات غیرقانونی احتمالی معترضین مقابله کنند، باید یک گروه شبه‌نظامی کاملا مسلح را مقابل خود ببینند!
حالا فرض کنید جریان‌هایی که بدنبال بی‌ثبات سازی عراق‌اند و از خارج از عراق حمایت می‌شوند، عامدانه جرقه یک درگیری نظامی را بزنند، با این وضعیت حضور نیروهای وابسته به صدر که چندان نظم و قانون و منطق سرشان نمی‌شود، رسما یک حمام خون براه خواهد افتاد.
از طرفی این بزرگترین و واضح‌ترین تناقض مقتدی صدر است که طی این سالها گروه‌های #حشدالشعبی را به انحلال و ادغام در ارتش فرا می‌خواند.
حالا رسما بدون دستور و اجازه فرماندهی نیروهای مسلح عراق، گروه تحت امرش بشکل مسلح وارد پایتخت می‌شود و از آن برای یک میتینگ سیاسی استفاده می‌کند.
همه این‌ها چیزی از تعجب معترض بودن صدر کم نمی‌کند وقتی بدانیم او بیشترین کرسی‌های پارلمان را در اختیار دارد و تعداد زیادی وزیر و استاندار و ... در دولت عراق به او نسبت داده می‌شوند.
حقیقت آن است که این روند بزرگترین آسیب را به مردم عراق وارد کرده و با استبداد خیابانی صدر، عملا جریان اعتراضی دیگری هم نمی‌تواند مطالبه کند.
تنها باید از روزی ترسید که قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای از تامین منافع‌شان در عراق فعلی و ساختار فعلی سیاسی آن ناامید شوند. و سراغ بهم زدن بازی و اصطلاحا نقشه جایگزین بروند.
آن روز ممکن است با سوءقصد به مقتدی صدر، کل کشور عراق و خصوصا شیعیان دچار درگیری طولانی مدت بشوند...
لاسمح‌الله....
#جهاد_رضا
@pelak_44
فردا ۲۵ اکتبر موعد اعتراضات بزرگ در عراق است.
این فراخوان توسط #مقتدی صدر ترتیب داده شده.
در این میان معترضین ابتدای ماه اکتبر که با صدری‌ها فاصله داشتند، با این فراخوان مخالفت کرده‌اند. و مقتدی صدر را شریک و تشکیل‌دهنده حکومت فعلی دانسته‌اند.
نکته مهم آن‌ست که مسئولین امنیتی عراق از صحنه‌گردانی اعتراضات توسط صدر چندان هم ناخرسند نیستند.
آنها صدر را شریک عملیات سیاسی و بازیگری داخل چارچوب می‌دانند. اما طیف معترضین ابتدای اکتبر، اولا دارای رهبری مشخص نبود و ثانیا توسط سرحلقه‌های متصل به سفارتخانه‌ها هدایت می‌شدند. مطالبات و شعارها نیز ساختارشکنانه بود.
این موارد باعث شده تا این‌بار مقتدی صدر با چراغ‌سبزهایی همراهی شود.
مسئولین عالی عراقی ازجمله نخست وزیر پیش از اعتراضات، از امشب سخنرانی کرده و اصلاحاتی را آغاز کرده‌اند.
امروز هم نیروهای شبه‌نظامی #سرایاالسلام به شکل مسلح وارد پایتخت شده‌اند تا به قول خودشان از معترضین حمایت کنند!
این یعنی اگر نیروهای دولتی بخواهند با اقدامات غیرقانونی احتمالی معترضین مقابله کنند، باید یک گروه شبه‌نظامی کاملا مسلح را مقابل خود ببینند!
حالا فرض کنید جریان‌هایی که بدنبال بی‌ثبات سازی عراق‌اند و از خارج از عراق حمایت می‌شوند، عامدانه جرقه یک درگیری نظامی را بزنند، با این وضعیت حضور نیروهای وابسته به صدر که چندان نظم و قانون و منطق سرشان نمی‌شود، رسما یک حمام خون براه خواهد افتاد.
از طرفی این بزرگترین و واضح‌ترین تناقض مقتدی صدر است که طی این سالها گروه‌های #حشدالشعبی را به انحلال و ادغام در ارتش فرا می‌خواند.
حالا رسما بدون دستور و اجازه فرماندهی نیروهای مسلح عراق، گروه تحت امرش بشکل مسلح وارد پایتخت می‌شود و از آن برای یک میتینگ سیاسی استفاده می‌کند.
همه این‌ها چیزی از تعجب معترض بودن صدر کم نمی‌کند وقتی بدانیم او بیشترین کرسی‌های پارلمان را در اختیار دارد و تعداد زیادی وزیر و استاندار و ... در دولت عراق به او نسبت داده می‌شوند.
حقیقت آن است که این روند بزرگترین آسیب را به مردم عراق وارد کرده و با استبداد خیابانی صدر، عملا جریان اعتراضی دیگری هم نمی‌تواند مطالبه کند.
تنها باید از روزی ترسید که قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای از تامین منافع‌شان در عراق فعلی و ساختار فعلی سیاسی آن ناامید شوند. و سراغ بهم زدن بازی و اصطلاحا نقشه جایگزین بروند.
آن روز ممکن است با سوءقصد به مقتدی صدر، کل کشور عراق و خصوصا شیعیان دچار درگیری طولانی مدت بشوند...
لاسمح‌الله....
#جهاد_رضا
@pelak_44
#عراق
با گذشت ۲۴ ساعت از آغاز تظاهرات ۲۵ اکتبر عراق، گزارشات از استان‌های شیعه‌نشین عراق مخابره می‌شود.
همانطور که پیش‌بینی می‌شد، خیابان‌های عراق شاهد روز و شب خونینی بود که تا به حال آمار حدود ۶۱ کشته و هزاران زخمی تایید شده است. و البته تاکنون اعتراضات ادامه دارد.
در این میان، جریانی به شکلی هدایت شده در استان میسان به مقرات حکومتی و گروه‌های مقاومت حمله کردند.
از جمله مقر عصائب اهل الحق که به شهادت رئیس دفتر این گروه و برادرش در این استان منجر شد. خشونت هجوم کنندگان در حمله به این دو شهید شوک‌آور بود. شاید فقط در جنگ با داعش شاهد این شیوه اهانت به اجساد بودیم. حالا شاهد این وضعیت اسف‌بار در داخل جامعه شیعی عراق هستیم.
مسئول چنین وضعیتی فراخوان‌دهندگان این تجمعات هستند از جمله شخص #مقتدی صدر و گروه نظامی تحت امرش #سرایاالسلام که بطور غیرقانونی در اعتراضات بشکل مسلح حاضر شدند.
دردناک‌تر اما جهل جمعی آندسته از جوانان حاضر در این اعتراضات است که براحتی ابزار دست اصحاب قدرت و ثروت می‌شوند و جان خودشان را در چنین راهی به خطر می‌اندازند.
هرکسی مخالف است بگوید آیا این حرکت‌ها به نقطه مطلوبی هم می‌رسد ؟
در این میان آرامش مناطق سنی‌نشین و کردی عراق را شاهدیم. همچنین صاحب تریبون‌هایی مثل احمد البشیر و احمد فلاح که خارج از مرزها در شعله این اعتراضات می‌دمند و پول و مخاطب کسب می‌کنند.
صراحتا باید گفت این موضع کلیشه‌ای که اعتراض و تظاهرات خیابانی به وضع موجود حق مسلم است! بر چه اساس و منطقی ؟
اعتراض خیابانی نیازمند مجوز قانونی است. تخریب عمومی و قطع کردن مسیرهای مردم عادی تخلف و ظلم است. بگذریم از بی‌هدفی، بی‌رهبری و بی‌چارچوبی اعتراضات اخیر که تا حدودی هم در لبنان اینگونه است.
یک یادی هم باید کرد از دوستانی که حضور مقتدی صدر در مراسم عزاداری بیت رهبری را نشانه تغییر و جذب او دانستند.
#جهاد_رضا
@pelak_44
با گذشت ۲۴ ساعت از آغاز تظاهرات ۲۵ اکتبر عراق، گزارشات از استان‌های شیعه‌نشین عراق مخابره می‌شود.
همانطور که پیش‌بینی می‌شد، خیابان‌های عراق شاهد روز و شب خونینی بود که تا به حال آمار حدود ۶۱ کشته و هزاران زخمی تایید شده است. و البته تاکنون اعتراضات ادامه دارد.
در این میان، جریانی به شکلی هدایت شده در استان میسان به مقرات حکومتی و گروه‌های مقاومت حمله کردند.
از جمله مقر عصائب اهل الحق که به شهادت رئیس دفتر این گروه و برادرش در این استان منجر شد. خشونت هجوم کنندگان در حمله به این دو شهید شوک‌آور بود. شاید فقط در جنگ با داعش شاهد این شیوه اهانت به اجساد بودیم. حالا شاهد این وضعیت اسف‌بار در داخل جامعه شیعی عراق هستیم.
مسئول چنین وضعیتی فراخوان‌دهندگان این تجمعات هستند از جمله شخص #مقتدی صدر و گروه نظامی تحت امرش #سرایاالسلام که بطور غیرقانونی در اعتراضات بشکل مسلح حاضر شدند.
دردناک‌تر اما جهل جمعی آندسته از جوانان حاضر در این اعتراضات است که براحتی ابزار دست اصحاب قدرت و ثروت می‌شوند و جان خودشان را در چنین راهی به خطر می‌اندازند.
هرکسی مخالف است بگوید آیا این حرکت‌ها به نقطه مطلوبی هم می‌رسد ؟
در این میان آرامش مناطق سنی‌نشین و کردی عراق را شاهدیم. همچنین صاحب تریبون‌هایی مثل احمد البشیر و احمد فلاح که خارج از مرزها در شعله این اعتراضات می‌دمند و پول و مخاطب کسب می‌کنند.
صراحتا باید گفت این موضع کلیشه‌ای که اعتراض و تظاهرات خیابانی به وضع موجود حق مسلم است! بر چه اساس و منطقی ؟
اعتراض خیابانی نیازمند مجوز قانونی است. تخریب عمومی و قطع کردن مسیرهای مردم عادی تخلف و ظلم است. بگذریم از بی‌هدفی، بی‌رهبری و بی‌چارچوبی اعتراضات اخیر که تا حدودی هم در لبنان اینگونه است.
یک یادی هم باید کرد از دوستانی که حضور مقتدی صدر در مراسم عزاداری بیت رهبری را نشانه تغییر و جذب او دانستند.
#جهاد_رضا
@pelak_44
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
#عراق
پس از ناکامی #مقتدی صدر در تشکیل دولت خالص صدری! او رفته‌رفته، پا را فراتر گذاشت و ابتدا مجلس را با هواداران خود اشغال کرد تا دولت رقیب تشکیل نشود و سپس بدلیل بن‌بست در اقدامات بی‌حاصل‌ش، ابتدا ساختمان قوه قضائیه و سپس نخست‌وزیری را اشغال نمود.
طبیعتاً مصطفی کاظمی نخست‌وزیر عراق هم که در آستانه برکناری از قدرت بود هیچ واکنشی به اشغال پارلمان نشان نداد و در مقام فرمانده کل قوای عراق، مانع برخورد مأمورین امنیتی با اشغال‌کنندگان پارلمان شد.
حمله مقتدی به ساختمان قوه قضاییه که بلافاصله منجر به تعطیلی دادگاه‌های عراق شد و سپس حمله به کاخ جمهوری منجر به واکنش‌های منفی داخلی و خارجی شد و باز هم مقتدی در مقام متهم اصلی هرج و مرج شناخته شد.
یک شب پیش از حمله به کاخ جمهوری، آیت‌الله حائری که طبق وصیت پدر مقتدی مرجع صدری‌ها بشمار می‌رود، همه را به اطاعت از حضرت آیت‌الله خامنه‌ای فراخواند و در بخشی از بیانیه نیز به طور غیرمستقیم مقتدی و اقدامات وی را کاملا مردود دانست.
اگرچه مقتدی سالها بود که گوش شنوایی در برابر توصیه‌های آیت‌الله حائری نداشت، اما این بیانیه به نوعی سعی در سلب مشروعیت آینده وی داشت. مقتدی در اعتراض به این بیانیه، اعلام استعفای سیاسی نمود. اما بلافاصله طرفداران‌ش به کاخ نخست‌وزیری حمله کردند.
برای اولین بار مصطفی #کاظمی که دفتر کارش مورد حمله قرار گرفته بود، به نیروهای امنیتی دستور عقب راندن و تخلیه کاخ جمهوری را داد. جالب آنکه پس از عقب نشینی از دفتر نخست وزیری، همچنان پارلمان در اشغال نیروهای مقتدی باقی ماند و باز هم کاظمی اقدامی برای تخلیه پارلمان انجام نداد.
اما در جریان تخلیه کاخ جمهوری، تیراندازی‌هایی صورت گرفت و صدری‌ها مدعی شدند که نیروهای امنیتی تعدادی را به قتل رسانده‌اند. و به همین بهانه سلاح نیروهای مقتدی از غلاف بیرون آمد و به سمت نیروهای امنیتی نشانه رفت و ساعت به ساعت بر شدت درگیری‌ها افزوده شد و نیروهای #سرایاالسلام به طور رسمی وارد درگیری با نیروهای حکومتی در خضراء شدند و کار به خمپاره و موشک و آرپی‌جی و کاتیوشا رسید.
اگرچه رسانه‌های جریان مقتدی سعی نمودند طرف درگیری خود را #حشدالشعبی و گروه‌های مقاومت نشان دهند، اما به درستی این گروه‌ها دخالت نکردند و کار را به نیروهای حکومتی سپردند.
بعد از یک روز درگیری سنگین، پس از آنکه نیروهای سرایا السلام در پیشروی داخل منطقه خضراء ناکام ماندند، مقتدی صدر به عنوان ناجی بزرگ وارد شد و با عتاب شدید، دستور عقب‌نشینی در کمتر از ۶۰ دقیقه را صادر کرد! و خود را در مقام شخصی قرار داد که از این اقدامات خشونت‌آمیز بیزار است!
در حالی که در این درگیری، ده‌ها نفر از طرفین کشته شدند و در تمام این ساعات نه تنها مقتدی صدر دستور عقب‌نشینی صادر نکرد، بلکه تمام رسانه‌های همسو با او بر طبل جنگ و خشونت کوبیدند.
اما پس از خروج نیروهای مقتدی از خضراء و پارلمان واکنش‌های مختلفی را شاهد بودیم.
از جمله تقدیر و تشکرهای بدون منطق که موجب فراموشی مسبب اصلی این درگیری یعنی مقتدی شدند.
هادی عامری فرمانده سپاه بدر که در جریان این درگیری، چندین مقر نیروهای وی به آتش کشیده شد، از مقتدی صدر تشکر کرد! قاسم اعرجی مشاور امنیت ملی عراق هم!
اما نوری مالکی و شیخ قیس خزعلی در مواضعی اصولی و دقیق، استفاده از خشونت برای اهداف سیاسی را محکوم کردند و نخست وزیر را به دلیل عدم انجام وظیفه خود در برقراری امنیت مورد انتقاد قرار دادند.
مجددا پس از این عقب‌نشینی، مقتدی صدر از طریق صفحه‌ی غیررسمی‌اش با عنوان وزیر صالح، شروع به انتشار بیانیه‌ها و طرح‌ریزی ادامه مسیر سیاسی خود نمود.
#جهاد_رضا
@pelak_44
#عراق
پس از ناکامی #مقتدی صدر در تشکیل دولت خالص صدری! او رفته‌رفته، پا را فراتر گذاشت و ابتدا مجلس را با هواداران خود اشغال کرد تا دولت رقیب تشکیل نشود و سپس بدلیل بن‌بست در اقدامات بی‌حاصل‌ش، ابتدا ساختمان قوه قضائیه و سپس نخست‌وزیری را اشغال نمود.
طبیعتاً مصطفی کاظمی نخست‌وزیر عراق هم که در آستانه برکناری از قدرت بود هیچ واکنشی به اشغال پارلمان نشان نداد و در مقام فرمانده کل قوای عراق، مانع برخورد مأمورین امنیتی با اشغال‌کنندگان پارلمان شد.
حمله مقتدی به ساختمان قوه قضاییه که بلافاصله منجر به تعطیلی دادگاه‌های عراق شد و سپس حمله به کاخ جمهوری منجر به واکنش‌های منفی داخلی و خارجی شد و باز هم مقتدی در مقام متهم اصلی هرج و مرج شناخته شد.
یک شب پیش از حمله به کاخ جمهوری، آیت‌الله حائری که طبق وصیت پدر مقتدی مرجع صدری‌ها بشمار می‌رود، همه را به اطاعت از حضرت آیت‌الله خامنه‌ای فراخواند و در بخشی از بیانیه نیز به طور غیرمستقیم مقتدی و اقدامات وی را کاملا مردود دانست.
اگرچه مقتدی سالها بود که گوش شنوایی در برابر توصیه‌های آیت‌الله حائری نداشت، اما این بیانیه به نوعی سعی در سلب مشروعیت آینده وی داشت. مقتدی در اعتراض به این بیانیه، اعلام استعفای سیاسی نمود. اما بلافاصله طرفداران‌ش به کاخ نخست‌وزیری حمله کردند.
برای اولین بار مصطفی #کاظمی که دفتر کارش مورد حمله قرار گرفته بود، به نیروهای امنیتی دستور عقب راندن و تخلیه کاخ جمهوری را داد. جالب آنکه پس از عقب نشینی از دفتر نخست وزیری، همچنان پارلمان در اشغال نیروهای مقتدی باقی ماند و باز هم کاظمی اقدامی برای تخلیه پارلمان انجام نداد.
اما در جریان تخلیه کاخ جمهوری، تیراندازی‌هایی صورت گرفت و صدری‌ها مدعی شدند که نیروهای امنیتی تعدادی را به قتل رسانده‌اند. و به همین بهانه سلاح نیروهای مقتدی از غلاف بیرون آمد و به سمت نیروهای امنیتی نشانه رفت و ساعت به ساعت بر شدت درگیری‌ها افزوده شد و نیروهای #سرایاالسلام به طور رسمی وارد درگیری با نیروهای حکومتی در خضراء شدند و کار به خمپاره و موشک و آرپی‌جی و کاتیوشا رسید.
اگرچه رسانه‌های جریان مقتدی سعی نمودند طرف درگیری خود را #حشدالشعبی و گروه‌های مقاومت نشان دهند، اما به درستی این گروه‌ها دخالت نکردند و کار را به نیروهای حکومتی سپردند.
بعد از یک روز درگیری سنگین، پس از آنکه نیروهای سرایا السلام در پیشروی داخل منطقه خضراء ناکام ماندند، مقتدی صدر به عنوان ناجی بزرگ وارد شد و با عتاب شدید، دستور عقب‌نشینی در کمتر از ۶۰ دقیقه را صادر کرد! و خود را در مقام شخصی قرار داد که از این اقدامات خشونت‌آمیز بیزار است!
در حالی که در این درگیری، ده‌ها نفر از طرفین کشته شدند و در تمام این ساعات نه تنها مقتدی صدر دستور عقب‌نشینی صادر نکرد، بلکه تمام رسانه‌های همسو با او بر طبل جنگ و خشونت کوبیدند.
اما پس از خروج نیروهای مقتدی از خضراء و پارلمان واکنش‌های مختلفی را شاهد بودیم.
از جمله تقدیر و تشکرهای بدون منطق که موجب فراموشی مسبب اصلی این درگیری یعنی مقتدی شدند.
هادی عامری فرمانده سپاه بدر که در جریان این درگیری، چندین مقر نیروهای وی به آتش کشیده شد، از مقتدی صدر تشکر کرد! قاسم اعرجی مشاور امنیت ملی عراق هم!
اما نوری مالکی و شیخ قیس خزعلی در مواضعی اصولی و دقیق، استفاده از خشونت برای اهداف سیاسی را محکوم کردند و نخست وزیر را به دلیل عدم انجام وظیفه خود در برقراری امنیت مورد انتقاد قرار دادند.
مجددا پس از این عقب‌نشینی، مقتدی صدر از طریق صفحه‌ی غیررسمی‌اش با عنوان وزیر صالح، شروع به انتشار بیانیه‌ها و طرح‌ریزی ادامه مسیر سیاسی خود نمود.
#جهاد_رضا
@pelak_44