🔸آیا با مادر خود قهر کرده‌اید؟ توسعه پهپاد انتحاری شما را فرامی‌خواند!

🔸طی هفته‌های اخیر شاهد برگزاری رزمایش‌های متعدد و فشرده توسط نیروهای مسلح هستیم که در قالب این سلسله رزمایش‌های هدفمند، چند روز پیش مرحله دوم رزمایش «پیامبر اعظم ۱۹» توسط نیروی زمینی سپاه پاسداران به مرحله اجرا رسید.

🔸گزارش ۱۵ دقیقه‌ای بخش نظامی خبرگزاری تسنیم از تجهیزات جدید به نمایش درآمده در این رزمایش، همراه با مصاحبه‌ای با سردار کوهستانی، معاون آماد و پشتیبانی نیروی زمینی سپاه، نمونه‌ای برجسته از پیشرفت‌های قابل‌توجه در تولید و به‌کارگیری تجهیزات نظامی با نگاه به میادین نبرد مدرن است. این گزارش همزمان به‌خوبی یکی از مشکلات ریشه‌ای، مزمن و ظاهراً لاعلاج نیروهای مسلح ایران را نیز آشکار می‌سازد.

🔸پیش به‌سوی موازی‌کاری و فراتر از آن!

🔸مشکل موازی‌کاری در توسعه و به‌کارگیری تجهیزات نظامی در ایران موضوع جدیدی نیست. گرچه در برخی موارد، تفاوت در دیدگاه و مأموریت نیروهای کاربر و همچنین اختلافات جزئی در قابلیت‌های تجهیزات، وجود مدل‌های متعدد تسلیحات مشابه را توجیه می‌کند، اما در بسیاری از موارد این روند به‌وضوح از منطق و کارآمدی فاصله گرفته است.

🔸سوال اینجاست که زرادخانه نیروهای مسلح ایران به چند مدل و چند خانواده از پهپادهای انتحاری با موتور پیستونی و الکتریکی نیاز دارد؟ پنج مدل در هر برد و وزن؟ ده مدل؟ یا حتی شصت مدل؟ چگونه می‌توان به‌صورت هم‌زمان هزینه‌های طراحی و تولید پهپادهایی چون شاهد ۱۳۹، مهاجر ۱۰، ابابیل ۵ و کمان ۲۲ را که مشخصات فنی نزدیکی دارند، توجیه کرد؟

🔸مشخصا روند تخصیص بودجه، توسعه تجهیزات نظامی و سفارش آن‌ها در نیروهای مسلح ایران و همچنین نقش وزارت دفاع به عنوان نقطه ثقل صنایع نظامی، در کنار جهادهای خودکفایی و شرکت‌های خصوصی و خصولتی، نیازمند بازتعریفی اساسی است. این موضوع به‌ویژه با توجه به تهدیدات خارجی و چالش‌های اقتصادی کشور اهمیت دوچندانی پیدا می‌کند.

🔸مدیریت جزیره‌ای و تصمیم‌گیری‌های مستقل در نیروهای مسلح، همراه با توسعه و به‌کارگیری محصولات مشابه، در نهایت باعث افزایش هزینه‌ها، کاهش نرخ تولید انبوه و هدررفت منابع مالی در شرایط اقتصادی نامساعد کشور شده است. متأسفانه اراده و تلاش جامعی برای یافتن پاسخی ریشه‌ای برای رفع این مشکل بزرگ میان نیرو‌ها، ستاد کل نیروهای مسلح و وزارت دفاع مشاهده نمی‌شود.

🔸مشکل موازی‌کاری، تحمیل برخی محصولات به نیروها، عدم هماهنگی در توسعه تجهیزات نظامی و وجود مدل‌های متعدد از تسلیحات مشابه، علاوه بر افزایش هزینه‌های طراحی و تولید، مانعی جدی برای تمرکز بر ارتقای کیفی تجهیزات و توسعه فناوری‌های پیشرفته‌تر خواهد بود. با توجه به ناتوانی دولت در تخصیص بودجه ده‌ها میلیارد دلاری متناسب با سطح تهدیدات ایران، بازنگری در سیاست‌گذاری‌های کلان نظامی، هماهنگی بیشتر میان نهادهای تصمیم‌گیر و تمرکز بر طراحی و تولید یکپارچه، گامی ضروری برای افزایش بهره‌وری، کاهش هزینه‌ها و تقویت توان دفاعی کشور است.

#موازی‌کاری #پهپاد #سپاه #وزرات_دفاع

🔸 Archivist
🔸 Partisan2015