منتظر که گناه نمی‌کند!
9.95K subscribers
2.46K photos
457 videos
13 files
1.51K links
کانال تخصصی نجات از گناه

وقایع و تحولاتی که بعد از ترک گناه برای شما اتفاق افتاده، و همچنین تجربیات موفق ترک گناه خود را برای ما ارسال کنید
ارسال به👇
🗣 @nejatazgonahadmin
Download Telegram
#حدیث

🔅 #پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند:

✍️ لا یَأمُرُ بِالمَعروفِ وَلا یَنهی عَنِ المُنکَرِ إلاّ مَن کانَ فیهِ ثَلاثُ خِصالٍ : رَفیقٌ بِما یَأمُرُ بِهِ رَفیقٌ فیما یَنهی عَنهُ ، عَدلٌ فیما یَأمُرُ بِهِ عَدلٌ فیما یَنهی عَنهُ، عالِمٌ بِما یَأمُرُ بِهِ عالِمٌ بِما یَنهی عَنهُ؛

🔴 #امر_به_معروف و #نهی_از_منکر نکند مگر کسی که سه خصلت در او باشد: در امر و نهی خود مدارا کند، در امر و نهی خود میانه روی نماید و به آنچه امر و نهی می کند، دانا باشد.

📚بحارالأنوار، ج100، ص87، ح64
___
کانال نجات از گناه
https://t.iss.one/joinchat/AAAAAD7uXr39uNz7sKHr2A
#سبک_زندگی

⭕️ #گناه_و_محرومیت_از_محبت_پروردگار (20)

🔅گناه و دور شدن از رحمت پروردگار (6)

🔺ترک امر به معروف و نهی از منکر

🔸«#امر_به_معروف و #نهی_از_منکر» از واجبات مهمّ دینی است
که در آیات قرآن کریم و روایات معصومین علیهم السلام بسیار مورد سفارش و تأکید قرار گرفته است و برای ترک آن، پیامدهای ناگوار زیاد و آثار سوء فراوان ذکر شده است.
🔹دو امر واجبی که متأسفانه امروز در جوامع اسلامی به دست فراموشی سپرده شده و کمتر کسی به آن ها عمل می کند و همین امر سبب شده و می شود که گناه و مسائل منافی عفّت در جامعه گسترش پیدا نموده، و آثار مخرّب و ویرانگری را بر جای گذارد.

🔅امیرالمؤمنین #امام_علی علیه السلام در سفارشات خویش به فرزندانش #امام_حسن و #امام_حسین علیهما السلام می فرماید: «امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید که اشرار بر شما مسلّط می شوند، آن گاه هر چه #دعا کنید مستجاب نمی شود».

🔸ترک این واجب مهمّ، گناهی است که عقوبت دارد و تارک آن مشمول لعن و دوری از رحمت الهی قرار خواهد گرفت.

💠خداوند متعال می فرماید: «کسانی که از بنی اسرائیل کافر شدند، بر زبان داوود و عیسی بن مریم لعن شدند، این به خاطر آن بود که گناه و تجاوز می نمودند و آنان از اعمال زشتی که انجام می دادند یکدیگر را نهی از منکر نمی کردند، چه بد کاری انجام می دادند».(مائده/ 78،79)
مطابق این آیه
شریفه، آنچه باعث شد این گروه از بنی اسرائیل، توسّط پیامبرانشان لعن شوند، #گناه و از جمله ترک «نهی از منکر» بود.

📚آثار گناه در زندگی و راه جبران / علی اکبر صمدی

کانال نجات از گناه
@nejatazgonah
#پرسش_پاسخ

💢آیا شنونده غیبت در گناه غیبت کننده شریک است؟

✍️تعالیم دینی می‌گوید شنونده #غیبت در گناه غیبت کننده شریک است. در کتاب‌های روایی، سر فصلی با همین موضوع در نظر گرفته شده که احادیث این مسئله در آن گردآوری شده است، در این فرصت به تعدادی از آنها اشاره می‌شود:
1. «السَّامِعُ شَرِیکُ الْقَائِلِ»؛[1] شنونده غیبت در گناه غیبت کننده شریک است.
2. «السَّامِعُ‏ لِلْغِیبَةِ کَالْمُغْتَابِ»؛[2] شنونده غیبت مانند غیبت کننده است.
3. «السَّامِعُ لِلْغِیبَةِ أَحَدُ الْمُغْتَابَیْنِ»؛[3] فردی که به غیبت گوش می­سپارد یکی از غیبت کنندگان است.
4. «سَامِعُ الْغِیبَةِ أَحَدُ الْمُغْتَابَیْنِ»؛[4] شنونده غیبت یکی از غیبت کنندگان است.
5. «سَامِعُ الْغِیبَةِ شَرِیکُ الْمُغْتَابِ»؛[5] شنونده غیبت در گناه غیبت کننده شریک است.
6. «مُسْتَمِعُ الْغِیبَةِ کَقَائِلِهَا».[6] شنونده غیبت مانند گوینده غیبت است.

🔸البته آنچه در این مسئله قابل توجه و دقت است؛ این است که اگر کسی که در مجلس غیبت حضور داشته باشد و با میل و رغبت گوش کند، در #گناه غیبت شریک است و آنکه غیبت به طور اتفاقی به گوشش خورده و امکان بازداشتن دیگران از غیبت برای او وجود نداشته است، مشمول این احادیث نیست.

🔹دلیل این‌که شنونده غیبت در گناه مانند غیبت کننده می‌باشد؛ این است که هر دوی آنها با #رضایت در غیبت مشارکت دارند، و ذهن آنها مشغول به تصورات ناروایی است که مورد نهی است. تنها اختلافشان در این است که یکی گوینده است و دیگری شنونده. یکی با زبان می‌گوید و دیگری با گوش و با اختیار بد خودش تصورات کذب و حرام غیبت کننده را می‌پذیرد؛ چرا که با نشستن در مجلس غیبت، نفس انسان با آن فضا انس و الفت پیدا می‌کند، در نتیجه آثار سوء آن مجلس مانند سم کشنده در روح و روان وی نفوذ می‌کند.[7]

🔸بنابر این، باید گفت اگر به تمام آنچه که غیبت کنندگان در مورد فرد غایب گفتند و شما نیز به گفته‌هایشان گوش دادی، در گناه غیبت با آنها شریک هستی، اما اگر همین که آنها شروع به غیبت کردند، و شما تذکر دادی که غیبت نکنید! غیبت حرام است! و با تذکرات شما دیگر غیبت ادامه پیدا نکرد؛ یعنی یا آنها ساکت شدند و یا شما مجلس غیبت را ترک کردی، و یا اگر امکان #نهی_از_منکر و ترک مجلس نباشد در برخوردت نشان دادی که از کارشان راضی نیستی مانند این‌که چهره ناراحت به خود گرفتی و از آنها روی برگرداندی و...، در گناه غیبت با آنها شریک نخواهی بود.

منابع:
[1]. تمیمى آمدى، عبد الواحد بن محمد، غرر الحکم و درر الکلم، محقق، مصحح، رجائى، سید مهدى‏، ص 36، دار الکتاب الإسلامی، قم، چاپ دوم، 1410ق.‏
[2]. لیثى واسطى، على بن محمد، عیون الحکم و المواعظ، محقق، مصحح، حسنى بیرجندى، حسین، ص 29،‏ دار الحدیث، قم، چاپ اول، 1376ش.‏
[3]. همان، ص 27.‏
[4]. همان، ص 283.
[5]. همان، ص 286.
[6]. همان، 485.
[7]. مجلسى، محمد باقر‏، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول‏، محقق، مصحح، رسولى محلاتى، هاشم‏، ج 10، ص 413، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ دوم، 1404ق‏.

کانال نجات از گناه
https://t.iss.one/joinchat/AAAAAD7uXr39uNz7sKHr2A
#پرسش_پاسخ

💢گاهی ناخودآگاه و بدون عمد، شنونده غیبتی می‌شویم و به هر دلیل نمی‌توانیم مجلس را ترک و یا از غیبت‌شونده دفاع کنیم. آیا در این شرایط نیز به جرم شنیدن غیبت، گناهکار خواهیم بود؟

👈روشن است که شنیدن #غیبت - مانند بیان آن - جایز نیست.[1]و این امر بدین معنا است که نباید شرایط را برای شنیدن غیبت فراهم نمود. ولی اگر فرد به صورت غیر اختیاری غیبت به گوشش خورد، از این بابت مرتکب #گناه نشده است، بلکه در این صورت، وظیفه‌ای به عهده وی می‌آید که تنها در صورت ترک آن، گنه‌کار خواهد بود:

🔸در ابتدا وظیفه شنونده غیبت، آن است که در صورت امکان، ردِّ غیبت کند؛ یعنی به شکلی از غیبت شونده دفاع کند؛[2] مثلاً این احتمال را مطرح کند که شاید این عمل خلاف، غیر عمدی از او سر زده است.

🔹در صورت عدم امکانِ رد غیبت، می‌توان بحث را عوض کرده و یا مجلس و محل غیبت را ترک نمود. و چنانچه این کار نیز مقدور نبود، باید به شکلی (مثل بی‌اعتنایی یا تغییر رفتار نسبت به غیبت کننده) نارضایتی خویش را از این عمل نشان داد.[3]

💠 #امام_علی(ع) در این زمینه می‌فرمایند: «پایین‌ترین حد #نهی_از_منکر و انکار عمل اهل گناه، آن است که با چهره‌ای در هم کشیده و ناراضی از عمل ایشان با آنها برخورد شود».[4]

[1]. ر. ک: به پرس و پاسخ: آیا شنونده غیبت در گناه غیبت کننده شریک است؟
[2]. منتظرى نجف‌آبادى، حسین على، معارف و احکام نوجوانان، ص 342، قم، نشر سرایى، اول، 1423ق.
[3]. ر. ک: مجتهدی تهرانى، احمد، سه رساله، ص 100، قم، در راه حق، چاپ ششم، 1423ق.
[4]. «أَدْنَى الْإِنْکارِ أَنْ‏ یُلْقى‏ أَهْلُ‏ الْمَعاصِی بِوُجُوهٍ مُکْفَهِرَّةٍ»؛ شیخ طوسى، محمد بن الحسن، تهذیب الأحکام، ج ‏6، ص 177، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهارم، 1407ق.


کانال نجات از گناه
@nejatazgonah