O‘zbekiston tarixidagi birinchi umumxalq prezident saylovi natijalari: https://t.iss.one/tarixkart/620

Viloyatlar kesimidagi natijalarga e’tibor bersangiz, saylovda g‘olib chiqqan nomzod bitta viloyatda raqibiga imkoniyatni boy bergan – bunaqasi keyingi birorta saylovda kuzatilmagan bo‘lsa. Nafaqat viloyatlar, balki tumanlar kesimida ham.

Bu - hali “axborot asri” hisoblanmagan XX asrning tugashiga 10 yildan kamroq vaqt qolgan zamonda o‘tkazilgan saylovga doir axborot. Hozirgi axborot davrida nafaqat viloyat yo tuman, balki har bir saylov uchastkasi kesimida ham shunday axborot berishni tashkil etish mumkin.

Yaqin ikki-uch saylovda biror muqobil nomzod viloyat tugul biror tumanda ham g‘olib chiqa olmasa kerak. Shunday ekan, saylovlar natijasi bilan bog‘liq axborotni yanada batafsilroq, bafurjaroq, maydalab (detallashtirib) berishdan qo‘rqmaslik kerak. Menimcha.

Chilonzor Oqtepaga yana tramvay kelibdi. #tajriba

“Yaponiya ustidan qozonilgan g‘alaba uchun” medali bilan mukofotlangan O‘zbekiston fuqarolariga “Ikkinchi Jahon urushidagi g‘alabaning 80 yilligi” esdalik yubiley medallari topshirilar ekan.

Shunda o‘zbekistonliklar uchun Ikkinchi Jahon urushi 1945-yilning 9-may kuni tugamagan bo‘lib chiqadi-da, to‘g‘rimi? U holda Toshkentning Olmazor tumanida 2020-yilda qurilgan, hammayog‘i kommunistlarning o‘roq-bolg‘alariyu sovetparastlar muqaddaslashtiradigan “1941-1945” yozuvlari bilan to‘ldirib tashlangan “park-muzey” ham xato narsa-da, shundaymi?

Menga qolsa, ha, albatta - hammasi xato. O‘zbekistonliklar Sovet Ittifoqi fuqarolari sifatida bu urushning boshidan - 1939-yil sentabrdan (Polshani Gitler bilan kelishib bo‘lib olishdan) to oxirigacha - 1945-yil sentabrigacha qatnashishga majbur bo‘lgan. Ular nafaqat Yaponiya mag‘lub etishda, balki “G‘arbiy Ukraina va G‘arbiy Belarusni ozod qilish” degan soxta shior ostida Polshani bosib olishda, Finlyandiyaga bosqinda ham qatnashishga majbur qilingan.

Bu urush - O‘zbekiston va o‘zbekistonliklarning fojiasi. Bu urushda O‘zbekiston g‘alaba qozonmagan; qaysidir bir vatandoshimiz jismonan mahv etilgan yo majruh qilingan, boshqasi ruhan ezilgan. Bu urushni xotirlash maqsadida “G‘alaba park”larini qurish, masalan, “Turkiston legioni” tarkibida bu lan’ati urushga qayta kirishga majbur bo‘lgan vatandoshlarimiz xotirasiga nisbatan hurmatsizlikdir.

“G‘alaba park”larimizda ular alohida eslanmasligi ham fojia asli. Vaholanki, ularda ham ezgu maqsad bor edi - hozirgi zamon, yangi O‘zbekiston tarixchilari tili bilan aytganda, “xalqimiz necha asrlar davomida orzu qilib kelgan” Turkiston ozodligini shior qilib olgandi ular. “G‘arbiy Ukrainani ozod qilish” yoki Viborgni Finlyandiyadan ajratib olishdan ko‘ra sharafliroq-ku bu, shunday emasmi?

Umidim shuki, qachondir “G‘alaba parki” va boshqa shunday parklar g‘oyasi albatta qayta ko‘rib chiqiladi; o‘roq-bolg‘alar yo‘qotiladi, bizga o‘zingizga ma’lum yagona dushman tomonidan tiqishtirilgan “1941-1945” qobig‘i yorib chiqiladi. Bu parklar sakrab “Katyusha” aytiladigan bayram xiyoboni emas, chinakam Xotira majmuasi vazifasini bajara boshlaydi. Unda nafaqat Sovet Ittifoqi nomidan, balki unga qarshi tarafdan kurashga kirishga majbur bo‘lgan noiloj o‘zbekistonliklarga ham joy topiladi.

Shundan kunlar keladi hali. Bu mulohazalar yozilishi uchun o‘zi bilmay xolis xizmat ko‘rsatgan o‘zbekistonlik “Yaponiya ustidan qozonilgan g‘alaba uchun” medali sohiblariga esa rahmat deyman.

Ramazon munosabati bilan O‘zPFL chiroyli tabriknoma tayyorlabdi. Ramazon muborak!

Bunga ishonish qiyin, lekin Vashingtondagi Oq uyni Kremlning agentlari egallab olgandek. Bir vaqtlar Rossiyaning TNT telekanalidagi “Kamedi Klab”da ko‘rsatilgan hazil sahnalar — dunyoning deyarli barcha katta yetakchilari aslida Federal Xavfsizlik xizmatida ishlaydigan Sergey-u Ivanlar ekani haqidagi miniatyurani real hayotda ham ko‘ramiz, deb hech kim o‘ylamagan bo‘lsa kerak. Kecha aytgan gapi (“Zelenskiy - diktator”)ni ertasiga eslay olmaydigan (“Zelenskiyni diktator deb men aytgan bo‘lishim mumkin emas”) Tramp Ukraina prezidentidan “Putinni haqorat qilishni bas qil”, deb turishi - FXXning chin agenti ekaniga isbot emasmi? Vaholanki, Zelenskiy Putinni haqorat qilmagan edi - uni bor-yo‘g‘i “qotil va terrorchi” deb atagan edi. Bu haqorat emas, ayni haqiqat.

Tramp va uning jamoasi ko‘chaning yig‘loqi bolalariga o‘xshaydi. “O‘zi nega hammaning ko‘z oldida Zelenskiyga pand-nasihat qila boshladinglar?”, deb so‘rashsa, bir manba orqali: “Zelenskiy muhtaram prezidentimiz va vitse-prezidentimizning gaplariga o‘zicha yelka qisib, ko‘zlarini g‘alati ochib-yopib munosabat bildirayotganidan jahlimiz chiqib ketdi”, deyishibdi. Yetarlicha hurmat qilmayapti, deb o‘ylagan bo‘lishsa kerak-da. Bo‘lsa bordir - har joyda ortidan har xil gapni gapirib, obro‘sizlantirib kelayotganing bir odam baribir hurmatingni qilib, meni bir zo‘ravondan himoya qila oladi deb oldingga umidvor bo‘lib kelganida, unga iljayib: “O‘sha zo‘ravonning aytganini qila qol, boshqa ilojing yo‘q. Keyin, uni zo‘ravon ham dema”, desang, bor hurmating ham bir pul bo‘ladi-da.

Ne baxtki, AQShda sog‘lom fikrli odamlar ko‘p. Masalan, Trampning birinchi ma’muriyati vaqtida unga maslahatchilik qilgan Jon Bolton shunday debdi: “Tramp va (vitse-prezident) Vens Rossiya-Ukraina urushida Rossiya tarafida ekanini e’lon qildi. Bu Amerika milliy xavfsizligi uchun fojiaviy xato”. Demokratik partiyadan saylangan 14 ta shtat gubernatorlari (viloyat hokimlari desa ham bo‘ladi o‘zbekchasiga) esa qo‘shma bayonot berib, Tramp va Vensni “Zelenskiyni Putinning so‘zlariga ishonmayotgani uchungina koyib berish maqsadida muqaddas Oval kabinetdan oyooqosti qilgan”likda ayblabdi. O‘z navbatida, ular Ukraina prezidenti va uning Rossiya bosqiniga qarshi kurashini qo‘llab-quvvatlashini ham bildirgan.

Trampning o‘z jamoasi esa “Zelenskiy uzr so‘rasin”, deb yurgan ekan endi. Xalqaro jamoatchilik tomonidan Zelenskiy kimsan AQShga gap qaytara olgan qahramondek kutib olingani alam qilayotgan bo‘lsa kerak-da. Ikki hissa alam qiladigani - Tramp 20 yanvarda tugatishga va’da bergan urushni Putin xohlagandek to‘xtatib (muzlatib) qo‘yishga shugina “aktyordan chiqqan prezident” xalal beryapti. Putinni emas, kelib-kelib Zelenskiyni ko‘ndira olishmayapti. Ko‘ndira olishmasa ham kerak — axir Zelenskiy o‘zining qorni g‘amida emas, balki Ukraina milliy manfaatlari uchun kurashyapti, Ukraina uchun uzoq muddatli kafolatlangan tinchlikka erishmoqchi.

Va, kostyum-shim kiymasa ham, o‘zini, “torgash” Trampdan farqli o‘laroq, siyosatchidek tutyapti (Zelenskiyga “nega kostyum-shim kiymaysan?” deb savol bergan Trampning propagandachisini esa bemalol biror o‘zbek universiteti darvozasiga “forma tekshiruvchi” qilib ishga qo‘ysa bo‘ladi).

Po‘lat Bobojonovning ichki ishlar vaziri lavozimidan olinib, o‘rniga Toshkent shahar Ichki ishlar bosh boshqarmasi boshlig‘ining tayinlanishi baribir tizimning yaxshi tomonga o‘zgarishiga xizmat qilmaydi, menimcha. Shunchaki, qo‘li ostidagi qanchadir xodimi kuni kecha qamalib ketgan odamning vazir lavozimida o‘tiraverishi maqsadga muvofiq ko‘rinmay qolgan bo‘lsa kerak (undoq desak, kuni kecha qamalganlarning biri eski vazirning emas, aynan yangi vazirning birinchi o‘rinbosari edi — bu ishlardan bir mantiq ham chiqarib bo‘lmaydi-ye).

Eski vazirga e’tirozlar keragidan ortiq edi (masalan, hibsxonalardagi har bir o‘limning o‘zi qayta va qayta iste’foga arzirdi). Shuning uchun bugungi iste’fo yig‘ilib qolgan e’tirozlarning sabr tog‘orasidan toshib chiqqani oqibati emas (zotan, allaqachon toshqin boshlanib bo‘lgandi), balki 23–24-noyabrdagi tozalash tadbirining chala qolgan qismi bo‘lsa kerak. Shunday ekan, ichki ishlar organlarining og‘ir karvoni o‘z yo‘lida, hech bir o‘zgarishsiz tub tomon harakat qilishda davom etaveradi, deb taxmin qilish mumkin.

Darvoqe, bir o‘zgarish bo‘lishi ehtimoli bor — endi viloyatlardagi “dom”larning ham podyezdlarida qoldirilgan bolalar aravachalari va velosipedlar “yo‘qola” boshlashi mumkin. Bularning bari, albatta, IMHO.

Bizning bojxona, qo‘ling o‘rgilsin, dunyodagi eng shaddod bojxona. Boshqa bunaqasi yo‘q. Asaka, Samarqand yo Jizzaxdagi avtomobil yig‘ish zavodlari yiliga minglab, o‘n minglab moshinalarni O‘zbekistonga shunday bo‘laklab olib kirishini ko‘rmay qoladi. Lekin bundan bojxonamiz ko‘r ekan, deb o‘ylamaslik kerak.

Yo‘q, bojxonamizning ko‘zi o‘tkir: alohida bir tadbirkor Asaka, Samarqand yo Jizzaxdagi zavodlar qilgan ishni qilmoqchi bo‘lsa, bojxonajonimiz buni nafaqat ko‘radi, balki o‘sha tadbirkorni bojxona qonunchiligini buzishda, 800 mln so‘mlik bojni to‘lashdan bo‘yin tovlashda jar solib ayblaydi. “Mana, biz ishlayapmiz”, deb maqtanib ham qo‘yadi.

Men-ku yuqorida avtoyig‘uv zavodlari bilan bog‘liq holatni keltirdim. Buyoqda qanchadan qancha xos quruvchi kompaniyalar bor - mana shunaqa yuk mashina, maxsus texnikalarni umuman boj to‘lamay olib kiradi. Imtiyozi bor. Ularga mumkin. Bitta yuk mashinasining boji 800 mln so‘m bo‘lsa (bunday katta boj “mahalliy ishlab chiqaruvchini qo‘llab qo‘llab-quvvatlash” uchun o‘ylab topilgan bo‘lsa kerak), imtiyozlilar, xoynahoy, avtosalonlar ham ochib tashlagandir.

Bu, albatta, g‘irt adolatsizlik. Qonunlar ishlamasa, hamma uchun birdek amal qilmasa, kimdir imtiyoz sotib olib, bilganini qilib yursa, bu adolatsizlik faqat urchiydi.

Behzod Hoshimov haq, bojxonachi — bor-yo‘g‘i ijrochi. Muammo aslida bu ijrochilarga shunday topshiriq berganlarda. Yaxshi gumonda bo‘lishimiz ham mumkin — bojxonamiz mana shunday adolatsizlik bo‘layotganini kosa tagida nimkosa qilib ko‘rsatib bermoqchi bo‘lgandir https://t.iss.one/iqtisodchi_kundaligi/3257

“Prezidentimiz bergan barcha topshiriqlarni so‘zsiz bajarishimiz shart, muhokamaga o‘rin yo‘q. Prezidentimiz topshiriq berdimi, zudlik bilan bajarishimiz shart. Bu - hukumatning asosiy vazifasi”.

Bu — O‘zbekiston bosh vaziri Abdulla Aripovning so‘zlari. U boshliq hukumatga prezident 9-mart kuni “mahalliy avtotransportga o‘t” deb buyruq bergan. Bosh vazir o‘zi shaxsiy namuna ko‘rsatib, 11-martdan ishga Malibu’da qatnay boshlagan (hukumat bundan avval prezidentning yana qaysi topshirig‘ini bu qadar tezlik bilan bajarganini birdan eslolmadim; xorijiy xizmat mashinalaridan qutulish buyrug‘i buncha tez ijro etilishini bilganimda, prezidentdan amaldorlarga jamoat transportidan foydalanishga o‘tishni buyurishini so‘ragan bo‘lardim).

“Prezident topshiriqlarini zudlik bilan bajaruvchi” hukumatimiz kuni kecha parlamentga belgilangan tezlikdan yuqori harakatlanganda qo‘llaniladigan 5 km/soat chegirmani 10 km/soatga oshirish bo‘yicha qonun loyihasini kiritibdi. Ya’ni, hozir tezlik soatiga 60 km/soat bilan cheklangan joyda haydovchi soatiga 65 km/soat tezlik bilan yursa, kechiriladi. Endi “kechirimlilik ostonasi”ni 70 gacha oshirishmoqchi. Tezliksevar avtoterrorchilar uchun zo‘r hadya.

Birinchidan, tezlik chegirmasini oshirish prezidentning topshirig‘i bo‘lmasa kerak, degan yaxshi gumondaman. Ikkinchidan, “asosiy vazifasi prezident topshiriqlarini zudlik bilan bajarish” bo‘lgan hukumatimiz prezidentning tezlikka doir avval bergan topshiriqlarini esdan chiqarib qo‘ygan bo‘lsa kerak. Esda bo‘lsa, parlamentga tezlik chegirmasini oshirish haqidagi qonun kiritilmagan bo‘lardi, degan yana bir yaxshi gumon bor.

Prezident bir safar “aholi yashash joylarida cheklangan tezlik 60 kmga tushirildi, natijada YTHlar 30 foizga kamaydi”, degandi. Bu topshiriq emas, ammo farosat ahli bu gapdagi “tezlik pasaysa, YTH kamayadi”, degan ishorani ko‘radi. Boshqa bir gal “maktab va bog‘chalar oldida tezlik 30 kmdan oshmasligi shart”, degandi prezident; hozirgi aksiltashabbus esa tezlikni 40 kmgacha oshiradi. Prezident aytgan “Umr tezlikdan muhimdir” shiori ostidagi targ‘ibotlar hukumatning o‘zida ham o‘tkazilganida, ehtimol, hukumatimiz prezidentning tezlikni oshirmaslik haqidagi gaplarini esdan chiqarmagan va hozirgi loyihani ham tayyorlamagan bo‘lardi.

Hozir bu qonun loyihasi bo‘yicha to‘p - parlament tarafda. Menda yana bir (o‘zim ham ishonmaydigan) yaxshi gumon bor - bu qonun parlamentimiz ko‘pchilik o‘ylaganidek “qo‘g‘irchoq” emas, balki noinsoniy va mantiqsiz takliflarga yo‘q deya oladigan dadil tuzilma ekanini yana bir bor ko‘rsatib qo‘yish uchun o‘ylab topilgan. Ya’ni, Qonunchilik palatasi bu loyihani shartta rad etib, o‘zini ko‘rsatib qo‘yishi uchun sahnalashtirilgan tomosha.

Lekin parlamentimizni yana Xudo urib, bu qonun qabul qilingudek bo‘lsa, unda deputatlarimizdan quyidagilarni ham qilishlarini so‘ragan bo‘lardim: ketidan Konstitutsiyaning 1-moddasiga “lekin parlamenti yo‘q” degan jumlani qo‘shish haqidagi qonunni (Akmal Saidovdan so‘ralsa, o‘zgarmas moddaga o‘zgartish kiritish bo‘yicha biror huquqiy tuynuk topib berar) va Oliy Majlis o‘zini o‘zi hech qachon qayta tiklanmaydigan bo‘lib tarqatib yuborishi haqidagi qarorlarni ham qabul qilsin. Hukumat o‘zi shundoq ham qila oladigan ishlarni parlament orqali o‘tkazib, shuncha ovora bo‘lishning nima keragi bor?

Idealda o‘sha 5 kmlik chegirma ham bo‘lmasligi kerak. Avtoterrorchilar kerak bo‘lsa o‘ziga o‘zi hisoblasin - 60 km/soatli joyda 55 da, 30 li joyda 25 da yursin. O‘zbekiston yo‘llarida tezlik shundoq ham yuqori. Yo‘llarimizda odamlarni eng ko‘p o‘ldiradigan narsa ham aynan tezlik. Uni faqat pasaytirish kerak.

Parlamentimiz va hukumatimiz hozir ko‘proq boshqa tezliklar — korrupsiyaga qarshi haqiqiy kurash, monopoliyalarga qarshi haqiqiy kurash, oligarxiyaga qarshi haqiqiy kurash, kambag‘allikka qarshi haqiqiy kurash, inson huquq va erkinliklarining to‘la ta’minlanishi uchun chinakam kurash va mutlaq ko‘pchilik o‘zbekistonliklarni rostmana baxtiyor qiladigan boshqa ish (kurash)larning tezliklarini oshirish ustida bosh qotirishi lozim.

Men mazza qiladigan mavzulardan biri - bu joy nomlari, ko‘cha nomlari, toponimika. So‘nggi yillarda bu yo‘nalishda, avval ham yozganimdek, bir yaxshi ish bo‘ldi - Toshkentda u yoki bu tumandagi ko‘cha, joy nomlari ommaviy (“pachkalab”) yangilanadigan bo‘lsa, hokimlik huzuridagi Raqamli rivojlanish departamenti nomi o‘zgarayotgan har bir ko‘cha, tor ko‘cha, berk ko‘cha bo‘yicha onlayn ovoz berish amaliyotini yo‘lga qo‘ydi. Birma-bir ko‘rib chiqishingiz, taklif etilayotgan nomlardan biriga ovoz berishingiz yoki o‘zingiz yangi nom taklif qilishingiz mumkin.

Hozir Yashnobod tumaniga yangi qo‘shilgan mahallalardagi mavze, ko‘cha, tor ko‘cha, berk ko‘chalarni qayta nomlash va nomsiz ko‘chalarga nom berish bo‘yicha ovoz berish jarayoni davom etyapti. Bugun oxirgi kuni.

Masalan, harbiylarning 58a-shaharchasi degan joy bor ekan, shunga Qalqon mavzesi degan nom taklif qilingan. Uning yonidagi Normuhamedov mavzesini esa Bog‘bon deb qayta nomlashmoqchi. Bu ikkala mavze sobiq Baxt ko‘li yaqinida joylashgan; ko‘l yo‘q qilinib, o‘rnida endi bir balolar qurilyapti. Ko‘l bo‘lgan vaqtda uning yonida Baxt ko‘li nomli ko‘cha bo‘lgan. Ko‘l yo‘q, shunday ekan, yo‘q ko‘lga bag‘ishlangan ko‘cha ham g‘alati ko‘ringan bo‘lsa kerak - uning bir qismiga Yuksaklik deb nom berish taklif qilinyapti.

Umuman olganda, Toshkent xaritasida ko‘pdan-ko‘p qiziq nomlar paydo bo‘ladigan. E’tiborimni tortganlari - Qadimiy, Yagona, Kuntug‘mish, Tanobchilar, Homiylar, Mohirlar, Adiblar, Vakillar, Maydanak, Lashkarak, Kushon, Urgut, Choylisoy, Toshkeskan, Umakay, Sartyuz, Qalmoq, Dug‘lat, Quralas, Zarmas. Bular hali bir qismi. Bundan tashqari, Gul sayli, Jiyda guli, Xalq so‘zi, El-yurt umidi, Buyuk millat, Oltinbeshik deganlari ham bor. Bu - yangi Yashnobod ko‘chalari (darvoqe, bir ko‘chani Yangi Yashnobod deb qayta nomlash taklifi ham bor).

Qarab ko‘ring, balki sizning yeringiz yo hovlingiz joylashgan ko‘cha nomi ham o‘zgarayotgandir.

Buxoro amirlaridan qolgan va bugun foydasi tegayotgan narsalardan biri - bu Sitorai Mohi Xosa majmuasidir. XIX asr oxiri - XX asr boshida Buxoro davlatining ahvoliga havas qilib bo‘lmasa-da, alohida olingan bir maydonda davlat rahbarlari o‘zlari va xotinlari uchun mo‘ljallangan yozgi qarorgohni zo‘r did va xafsala bilan qurgan, pulni ham ayamagan ekan.

Ziyoda Ramazonova Buxorodan tayyorlab kelgan bu safargi material bilan tanishib (avvalgi material “Rossiya imperatori Buxoroga tashrif buyurarmish”, degan gap-so‘z ustida qurib tashlangan Kogon saroyidan edi), Sitorai Mohi Xosadagi “Qabulxona” saroyini o‘z ko‘zim bilan ko‘rish ishtiyoqi battar kuchaydi (bu kamchilikni imkoni qadar tezroq to‘ldirishim kerak).

Ayni vaqtda, bunday tarixiy obidalarga munosabatni to‘g‘rilash kerak. Materialdan keltirilgan ma’lumotlardan xulosa qilinsa, majmuaning ahvoli hozir unchalik ham yomon emas, ammo u bundan-da yaxshiroq bo‘lishi mumkin edi - agar yarimvayronalari to‘g‘ri restavratsiya qilinsa, ta’mirga muhtoj qismlari ustida munosib mutaxassislar ishlasa.

2022-yili Sitorai Mohi Xosada restavratsiya ishlari noto‘g‘ri olib borilishi oqibatida saroylardan birining qator qismlari tarixiy va badiiy ahamiyatini butkul yo‘qotgani, majmuaning badiiy bezaklari, naqshlari, koshinlari nobud qilinib, tarixiy va badiiy qiymatiga jami 28 mlrd so‘mlik zarar yetkazilgani ma’lum bo‘lgandi.

“Tarixiy va badiiy ahamiyatni yo‘qqa chiqarish, 28 mlrd so‘mlik zarar yetkazish”ning oqibati oxiri qanday bo‘lganini bilmayman (Buxoroda keyin bundan battar ishlar bo‘ldi), lekin bunday yondashuv bilan ajdodlar qoldirgan barcha yodgorliklardan mahrum va kelgusida ularni faqat suratlar orqali tomosha qilishga mahkum bo‘lishimiz ehtimoli yuqori.

Borini soz ahvolda asrab qolaylik.

“Hozir Orol dengizi qurib bormoqda. 1980-yilga borib, O‘rta Osiyodagi sug‘oriladigan yerlar ikki marta kengayishi va Amudaryo bilan Sirdaryo suvini shu yerlarni sug‘orishga butkul sarflash natijasida Orol dengizining suvi hozirgisidan 5 marta kamayib, uning o‘rnida kichkinagina sho‘r ko‘lcha qolsa kerak. Lekin bu hol, mutaxassislarning fikricha, xalq xo‘jaligiga aslo putur yetkazmaydi”.

Bu 1965-yilgi o‘zbek gazetasidan iqtibos.

Hozir ham istalgan bo‘lajak tahdid haqida “mutaxassislar”ning taxminan shunday ovuntirishi quloqqa chalinadi - “bu aslo putur yetkazmaydi”. Vaholanki, 1965-yili Orol quriyotganini bilishgan ekan, bir iroda ko‘rsatib, uni saqlab qolish mumkin edi, shekilli. Xuddi hozir ham bir-ikki to‘g‘ri qaror bilan ko‘plab bo‘lajak ekologik va texnogen falokatlarning oldini olish mumkin bo‘lganidek.

Rossiyaning dronlari bitta topshiriqni olib, ortga qaytmaydigan kamikadze, shekilli. Topshiriq bilan uchirib yuborilgach, ularni shunchaki ortga qaytarib yo qo‘ndirib bo‘lmasa kerak.

Shuning uchun, Rossiya Mudofaa vazirligi Ukraina energetika obyektlariga zarba berishi kerak bo‘lgan o‘z dronlarini o‘zi urib tushiribdi. Va bu haqda Rossiya Mudofaa vazirligining o‘zi xabar beryapti.

Bular — tentak va boshqalarni ham o‘zi kabi tentak deb o‘ylaydi. Agar Rossiya Mudofaa vazirligi shu xabarda aytgan ishini rostdan ham qilgan bo‘lsa, g‘irt tentak ekan. Granata ushlagan maymundan farqi yo‘q tentak.

PS. Bu tentaklar “biz faqat harbiy nishonlarga zarba beramiz, fuqarolik va energetika obyektlariga zarba bermaymiz”, degan gaplarini ham esidan chiqarib yuborgan.

Bundan 35 yil muqaddam O‘zbekistonda birinchi marta mamlakat prezidenti lavozimi joriy etilgan edi. Prezidentning maoshi qancha bo‘lgan? Parlament qanday holatlarda prezidentni lavozimidan bo‘shatishi mumkin edi? Shugina savolchalarga javobchalar — shu videochada 👉 https://www.instagram.com/p/DHkzHjvNjet/

O’zbekistonning energetika tarmog‘i noqobil odamlarning qo‘lida qolib ketmaganida, ehtimol, gazimiz haqiqatan ham uchta O‘zbekistonga yetgan bo‘lardi. https://t.iss.one/gazetauz_ozb/49161

Azim Ahmedxo‘jayev desa, uning AKT vaziri sifatida 2018-yili bergan intervyusi esimga tushadi. Oradan 7 yil o‘tdi. Navoiyda 2019-yil boshida ishga tushishi va’da qilingan havo tibbiyot tizimi ishga tushganmi ishqilib?