حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة‌الله‌علیه

716 views10:30

﷽
رُوِيَ‏ عَنِ‏ الْبَاقِرِ عَلَيْهِ السَّلَامُ‏ قَالَ:
«قَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ كَرِهَ إِلْحَاحَ‏ النَّاسِ‏ بَعْضِهِمْ‏ عَلَى‏ بَعْضٍ‏ فِي الْمَسْأَلَةِ وَ أَحَبَّ ذَلِكَ لِنَفْسِهِ‏»
ترجمه: خداوند متعال دوست ندارد و متنفّر است از این که بنده ای نسبت به بندۀ دیگری برای گرفتن حاجت و درخواستی اصرار کند. ولی اصرار و التماس به خودش را دوست دارد.
شرح: روایت از امام باقرصلوات الله علیه، منقول است که حضرت فرمودند: خداوند تبارک و تعالی دوست نمی دارد، مکروه می دارد، اینکه مخلوقش، انسان ها از دیگری در تقاضایی که می کند، اصرار کند. اصرار کردن در درخواست را خوشش نمی آید. یک اصل درخواست داریم، یک اصرار در درخواست داریم؛ این را جدایش کنید از هم. الحاح دارد اینجا، «اِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ کَرِهَ إِلْحَاحَ‏ النَّاسِ‏ بَعْضِهِمْ‏ عَلَى‏ بَعْضٍ »؛ فرض بفرماید، چون بلاخره این طور نیست که انسان محتاج نباشد؛ بلکه در روابطی که دارد این اقتضا را می کند. درست است؟ البتّه نه بی جا، یک جاهایی فرض کنید، مثلاً یکی، اگر دید به این که جواب مثبت ندادند، دیگر اصرار نکن. بدش می آید خدا از این کار «کَرِهَ»؛ یعنی بدش می آید خدا، « {كَرِهَ} إِلْحَاحَ‏ النَّاسِ‏ بَعْضِهِمْ‏ عَلَى‏ بَعْضٍ»؛ ولی از این طرف،«وَ أَحَبَّ ذَلِكَ لِنَفْسِهِ»؛ امّا این را دوست دارد به اینکه بنده نسبت به مولایش، اصرار کند در درخواستش.این را برای خودش دوست دارد.
حالا یک بحثی است به اینکه چون غنیٰ مطلق است، غنای بالذّات دارد، این ها یک بحث هایی است جای خودش؛ اینجا هم جایش نیست، و او این است به اینکه می گوید همه چیزها دست من است، درسته چرا اصرار می کنی، به دیگری گفتی بسم الله؛ این ها ابزار من هستند. درست است یا نه؟ تمام این ها وسایل الهی هستند. درسته؟ اسبابند. مسبّب الاسباب من هستم. چرا به او اصرار می کنی. گفتی تمام شد، این یک وظیفه ای بود که تو داشتی مثلاً فرض کن. اینجا یک وظیفه داشتی، نشد؛ به من بیا سراغ من به من اصرار بکن. من خوشم می آید از اصرار تو. این خودش یک بحثی است اصلاً. حالا من این را گفتم مقدّمه برای یک چیز دیگر. این الحاح است؛ یعنی اصرار است. اصل درخواست نیست. در ایّام سال، ما توی روایات، یک روایت داریم که یک موقعیت زمانی است که اصلاً دوست ندارد، اصل درخواست را، نه الحاح را خدا خوشش نمی آید، آن روز کسی از دیگری تقاضایی بکند. من جدا کردم، ان شاءالله، متوجّه شدید حرف های من را. آن را خواندم، آن اصرار بود. شد؟! می گوید اصرار نکن. گفتی؛ امّا یک روز است، می گوید؟ اصلاً نخواه از کسی چیزی. این را خوب دقّت کنید، شاید کمتر کسی به شماها به قول ما حرف زده باشد. در ایّام سال یک روز است که خدا اصلاً دوست ندارد به اینکه کسی از دیگری تقاضا بکند، جز خود او؛ و آن روز عرفه است. این روایت را دیدید که شماها، هستش که، محدث قمی هم نقل می کند که دیگر؛ که روز عرفه، دیدش حضرت، داشت عبور می کرد، دید یک کسی، سائلی دارد از مردم درخواست می کند. حتّی تعبیر توی روایت این است: وای برتو! حضرت فرمود: وای بر تو! یک همچنین روزی از دیگران درخواست می کنی، یک همچنین روزی؟! این یعنی چی؟ یعنی امروز، روزی نیست که تو از کسی چیزی بخواهی. امروز، روزی است که باید فقط از او بخواهی. وای بر تو! یک همچنین روزی از مردم درخواست می کنی، مسئله می کنی، تقاضا از دیگران می کنی؟ و حال اینکه ،تعبیری که بعدی دارد، و حال اینکه یک چنین روزی فضل الهی آن قدر ریزش می کند که حتی بچّه های در شکم مادر را هم می خواهد فرا بگیرد که سعادتمند بشوند آن ها. تعبیری را که در روایت هست. لذا من این را گفتم، یک تذکّر برای فردا ان شاءالله. خدمتتان عرض شود که یعنی از نظر ارزشی روز عرفه توجّه کنید چه عرض کردم. البته حالا روایتی

685 views10:30