﷽
رُوِيَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قَالَ:
«إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَا يَنْظُرُ إِلَى صُوَرِكُمْ وَ لَا إِلَى أَمْوَالِكُمْ وَ فی نُسْخَةٍ وَ لَا إِلَى اَقوَالِکُمْ وَ لَكِنْ يَنْظُرُ إِلَى قُلُوبِكُمْ وَ أَعْمَالِكُمْ»
ترجمه: خداوندتبارک و تعالی به صورت ها و دارایی های شما نگاه نمی کنند، بلکه به باطن و قلب انسان ها و به اعمال و کردار آن ها نظر می افکند.
〰〰〰〰〰
شرح حدیث
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
📍 پیامبراکرم(ص) فرمودند: اینگونه دعا کنید❗️
📌امیرالمؤمنین(ع) نقل می کند: «...فَبَینَمَا هُوَ جَالِسٌ إِذْ سَأَلَ عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِهِ»؛ پیغمبر اکرم(ص) نشسته بودند که دیدند یكی از اصحابشان نیستند. پرسیدند: كجاست و چگونه است؟ «فَقَالُوا یا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّهُ قَدْ صَارَ مِنَ الْبَلَاءِ كَهَیئَةِ الْفَرْخِ لَا رِیشَ عَلَیهِ»؛ گفتند: آقا! او بر اثر ناراحتی هایی كه پیدا كرده است، مثل جوجه ای شده كه اصلاً پَر ندارد؛ یعنی آن قدر رنجور شده است که مثل جوجۀ بدون پر می ماند، «فَأَتَاهُ(ع) فَإِذَا هُوَ كَهَیئَةِ الْفَرْخِ مِنْ شِدَّةِ الْبَلَاءِ»؛ حضرت به عیادتش رفتند و دیدند درست می گفتند. «فَقَالَ قَدْ كُنْتَ تَدْعُو فِی صِحَّتِكَ دُعَاءً»؛ به او گفتند: موقعی كه سلامت بودی و بیمار و رنجور نشده بودی، دعا كرده بودی؟ «قَالَ نَعَمْ»؛ گفت: بله، «كُنْتُ أَقُولُ یا رَبِّ أَیمَا عُقُوبَةٍ مُعَاقِبِی بِهَا فِی الْآخِرَةِ فَعَجِّلْهَا لِی فِی الدُّنْیا»؛ به خدا گفتم: هر عقوبتی كه من را می خواهی در روز قیامت بكنی، همین جا در دنیا بكن. «فَقَالَ النَّبِی(ص)»؛ پیغمبر به او فرمود: «أَلَا قُلْتَ اللَّهُمَ آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ»؛ چرا این را نگفتی که خدایا! در دنیا و آخرت به من نیكی بده و من را از آتش جهنّم نجات بده؟ «فقالهَ الرَّجُل»؛ آن مرد شروع كرد و گفت: «اللَّهُمَ آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ»1️⃣. بعد دارد: «فَكَأَنَّمَا نَشِطَ مِنْ عِقَالٍ وَ قَامَ صَحِیحاً وَ خَرَجَ مَعَنَا...»؛ در دم و همان جا خوب شد. مثل كسی كه از بندی آزاد شده باشد، بلند شد و با پیغمبر(ص) و اصحاب راه افتاد.
1️⃣بحارالانوار، ج10، ص 45 و ج17، ص293
〰〰〰〰〰
📚 #معارف_اسلامی
📕 #دعا_2
🏷 جلسه بیست و ششم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
📍 پیامبراکرم(ص) فرمودند: اینگونه دعا کنید❗️

〰〰〰〰〰
📚 #معارف_اسلامی
📕 #دعا_2
🏷 جلسه بیست و ششم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
📍 مکالمه جهت آموزش در دعا کردن مابین امام علی(ع)و پیامبراکرم(ص)❗️
📌مكالمه ای بین امام علی(ع) و پیغمبراكرم(ص) است که اعتقادم این است اصلاً در این قالب ریخته شده است، برای اینكه به ما یاد بدهند. امام علی(ع) جلوی روی پیغمبر(ص) گفت: «اللَّهُمَّ لَا تُحْوِجْنِی إِلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ »؛ خدایا! من را به احدی از خلقت محتاج نكن. «فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) یا عَلِیٌّ لَا تَقُولَنَّ هَكَذَا»؛ پیغمبر(ص) به او فرمود: این را نگو، «فَلَیسَ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا وَ هُوَ مُحْتَاجٌ إِلَى النَّاسِ»؛ چون هیچ كسی نیست، مگر اینكه محتاج به دیگری است. نظامِ دنیا و نظام معیشتی انسان ها این گونه است. تعبیر به «مُدنی بالطّبع» می کنند و حر ف هایی كه در جای خودش بحث دارد که الان نمی خواهم وارد آن مسائل بشوم؛ پس انسان از نظر معیشتی؛ یعنی زندگی اجتماعی، این گونه نیست که بی نیاز از دیگران باشد. «فَقُلْتُ یا رَسُولَ اللَّهِ فَمَا أَقُولُ»1️⃣؛ معلوم است كه امام علی(ع) این را گفته است تا از پیغمبر(ص) عبارتی را تحویل بگیرد و به من و تو یاد بدهد.
1️⃣ بحارالانوار،ج90، ص32
〰〰〰〰〰
📚 #معارف_اسلامی
📕 #دعا_2
🏷 جلسه بیست و ششم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
📍 مکالمه جهت آموزش در دعا کردن مابین امام علی(ع)و پیامبراکرم(ص)❗️
〰〰〰〰〰
📚 #معارف_اسلامی
📕 #دعا_2
🏷 جلسه بیست و ششم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
📍 منظور از دعای ما را محتاج دیگران نکن چه کسانی هستند❗️
📌لذا می گوید: شما بگویید چه باید بگویم، «قَالَ قُلِ اللَّهُمَّ لَا تُحْوِجْنِی إِلَى شِرَارِ خَلْقِكَ»؛ حضرت فرمود: بگو خدایا! من را نیازمند افراد بد از مخلوقاتت نكن، «قُلْتُ یا رَسُولَ اللَّهِ مَنْ شِرَارُ خَلْقِهِ»؛ امام علی(ع) سؤال می کند: مخلوقات بد، -منظور در و دیوار نیست، بلکه انسان هایی كه در بین آن ها زندگی می كنیم را می فرماید- چه کسانی هستند؟ «قَالَ الَّذِینَ إِذَا أَعْطَوْا مَنُّوا وَ إِذَا مُنِعُوا عَابُوا»1️⃣؛ فرمود: کسی كه وقتی گرفتار شدی و به او مراجعه كردی، گره از كارت باز می كند، امّا منّت سرَت می گذارد. از دو حالت كه خارج نیست، یا احتیاجت را برآورده می كند، یا نمی كند. –به اصطلاح- بین وجود و عدم ظاهراً فاصله ای نیست؛ چون اگر برآورده كرد، منّت سرت می گذارد. اگر برآورده نكرد، نكوهش و سرزنش می كند. می گوید: بدبختِ بیچاره به چه روزی افتاده است. به چنین شخصی، شرار خلق می گویند.
1️⃣ بحارالانوار،ج90، ص32
〰〰〰〰〰
📚 #معارف_اسلامی
📕 #دعا_2
🏷 جلسه بیست و ششم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
📍 جواب امام صادق(ع)نسبت به دعای بی نیازی از مخلوق❗️
📌شخصی به امام صادق(ع) عرض كرد: «اُدْعُ اللَّهَ لِی أَنْ یغْنِینِی عَنْ خَلْقِهِ»؛ برای من دعا كنید كه خدا من را از این مخلوقات بی نیاز کند. «قَالَ إِنَ اللَّهَ قَسَّمَ رِزْقَ مَنْ شَاءَ عَلَى یدَی مَنْ شَاءَ»؛ حضرت فرمود: خداوند روزی هر كسی را که بخواهد، به دست هر كسی كه بخواهد تقسیم می كند. از خدا نخواه که نظام سبب و مسبب را به هم بزند. این، حرف غلطی است. این نظام، به هم خوردنی نیست، «وَ لَكِنْ سَلِ اللَّهَ أَنْ یغْنِیكَ عَنِ الْحَاجَةِ الَّتِی تَضْطَرُّكَ إِلَى لِئَامِ خَلْقِهِ»1️⃣؛ امّا از خدا حاجتی بخواه که ناچار نشوی به فرومایگان خلقش رو بیندازی و تو را از آن ها بی نیاز گرداند؛ یعنی به آن ها نیاز پیدا نكنی. بنابراین، حاجت ابتدایی، با آنچه فرمودند تفاوت دارد که خدایا! من را نیازمند به فرومایگان از خلقت نكن که به شکلی بیچاره بشوم كه مجبور بشوم به یک فرومایه رو بیندازم؛ چنین نیازی را برای من پیش نیاور. امّا اینكه بخواهی نظام سببی و مسبّبی خود را به هم بریزی، خدا ظاهراً برای من و تو نمی آید نظام هستی مادّیت را به هم بریزد.
1️⃣ بحارالانوار،ج69، ص4
〰〰〰〰〰
📚 #معارف_اسلامی
📕 #دعا_2
🏷 جلسه بیست و ششم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
📍 جواب امام صادق(ع)نسبت به دعای بی نیازی از مخلوق❗️
〰〰〰〰〰
📚 #معارف_اسلامی
📕 #دعا_2
🏷 جلسه بیست و ششم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
📍 چگونگی دعا کردن نسبت به درخواست روزی حلالِ طیّب❗️
📌علی بن معمره از شخصی نقل می كند: «كُنَّا عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(ع)»؛ ما خدمت امام صادق(ع) بودیم، «فَقَالَ رَجُلٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ رِزْقاً طَیَّباً»؛ شخصی گفت: خدایا! روزی «طیّب»، به معنای پاكیزه، از تو می خواهم. «فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(ع) هَیْهَاتَ هَیْهَاتَ هَذَا قُوتُ الْأَنْبِيَاءِ(ع) وَ لَكِنْ سَلْ رِزْقاً لَا یعَذِّبُكَ عَلَیْهِ یوْمَ الْقِیامَةِ»؛ امام صادق(ع) به او فرمود: این قوت انبیا(ع) است. تو از خدا بخواه رزقی به تو بدهد كه روز قیامت تو را عذاب نكنند که این، همان حلالِ اصطلاحی ما می شود. باز حضرت تكرار كرد: «هَیْهَاتَ إِنَّ اللَّهَ یَقُولُ یَا أَیُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَ اعْمَلُوا صالِحاً»، که این آیه را استخدام كردند. بنابراین می خواستم کلّیاتی را که در باب دعا در مورد امور دنیوی است بفهمید که چگونه دعا كنید. حضرت می فرماید: تو دنبال آن برو. نه اینكه آن مفهوم دیگر مطرح نیست، بلکه برای خاصّان اولیای خداست که خودشان هم سر در می آورند. من و شمایی كه كور و كَر از همه چیز هستیم، باید همین روزی حلال را بخواهیم؛ لذا ببینید كه هر وقت در دعاهایمان کلمۀ طیّب را به كار می برد، قبلش کلمۀ حلال را می گوید.
1️⃣بحارالانوار، ج90، ص326
〰〰〰〰〰
📚 #معارف_اسلامی
📕 #دعا_2
🏷 جلسه بیست و ششم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
📍 چگونگی دعا کردن نسبت به درخواست روزی حلالِ طیّب❗️
〰〰〰〰〰
📚 #معارف_اسلامی
📕 #دعا_2
🏷 جلسه بیست و ششم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
📍 در ماه رمضان در باره کسب مال حلال و اجتناب از مال حرام و حتّی مشتبه دعا کنید❗️
📌یک راهنمایی به کسانی كه اهلش هستند بکنم. از «حَلالاً طَیَّباً» بفهمیم كه این طیّب، آن طیّب که مربوط به رُسُل است، نیست. در «حَلالاً طَیَّباً» قرینه را کنارش –در دعا- گذاشت که از خدا بخواهیم: خدایا! از مسیری روزی به من برسد كه حدود شرعی در آن رعایت شده باشد؛ یعنی روز قیامت دیگر عذابی از این ناحیه نداشته باشم.
عدّه ای درصددند حرام را مُشتَبَه بكنند. بعد هم مشتبهاتش را تبدیل به حلال بکنند. گاهی مثلاً در مورد حرام های «بَیّن» هم اگر بخواهی تذکّر بدهی، جرئت نمی كنی؛
بنابراین، از خدا بخواه كه از مسیرِ صحیحِ شرعی كه حدود شرعی در آن رعایت شده باشد، به تو روزی بدهد.
این را به شما بگویم که این دعا را در ماه رمضان بکنید؛ چون این ها اثرهای سوء دارد.، غیر از مسئلۀ قیامت هم، آثار سوء برای انسان دارد. ارتزاق از حرام و حتّی مشتبه اثر سوء دارد. اثر سوئش هم این است که انسان در وادی حیوانیّت می غلتد و از وادی انسانیت خارج می شود. اتّفاقاً یاد جملاتی افتادم كه امام حسین(ع) فرمود: شكم های شما از حرام پر شده است كه این گونه رفتار می كنید؛ یعنی اثر تغذیۀ از حرام این است كه در مقابل حق می ایستد. به حدّی كه انسان هیچ وقت نیرویی را كه از حرام می گیرد، نمی تواند در راه عبادت الله تعالی مصرف کند.
〰〰〰〰〰
📚 #معارف_اسلامی
📕 #دعا_2
🏷 جلسه بیست و ششم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
📍 در ماه رمضان در باره کسب مال حلال و اجتناب از مال حرام و حتّی مشتبه دعا کنید❗️
〰〰〰〰〰
📚 #معارف_اسلامی
📕 #دعا_2
🏷 جلسه بیست و ششم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
رُوِيَ عَنِ الصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ:
«اَلْعَمَلُ الدَّائِمُ الْقَلِيلُ عَلَى الْيَقِينِ أَفْضَلُ عِنْدَ اللَّهِ تَعَالَی مِنَ الْعَمَلِ الْكَثِيرِ عَلَى غَيْرِ يَقِينٍ»
ترجمه: عمل خیری که کم و پیوسته و دائمی و بر محور یقین باشد، بسیار با ارزش تر و با فضیلت تر از عمل زیاد بدون یقین نزد خداوند متعال است.
شرح: به ذهنم این است این روایت را نظیرش، قبلًا خوانده باشم؛ ولی من روی نکته ای می خواهم تکیه کنم. روایت از امام صادق صلوات الله علیه، منقول است که حضرت فرمودند: آن عمل خیری را که انسان انجام می دهد، در او دو تا خصوصیّت باشد، یک: این که پیوسته باشد و منقطع نشود. دو: از نظر درونی بر محور یقین باشد، این نزد خداوند فضیلتش بیشتر است از عمل زیادی که منقطع بشود یا این که بر محور یقین نباشد.
دو تا خصوصیّت را حضرت روی اش تکیه می کند، حجم عمل، عمل خیر، این نزد خداوند، این ارزشی ندارد از نظر ارزیابی، ارزش چندانی ندارد، آنی که پیش خدا ارزشمند است، این است که اولًا، مستمر باشد، به تعبیر ما پیوسته باشد، ترک نشود ولو این که کم باشد. کم باشد خوب دقّت کنید. روایت هم زیاد داریم ما که عملی که دائم باشد، «خَیرٌ مِنْ کَثِیرٍ لَا...» روایت هست حالا نمی خواهم وارد آن شوم. فرض کنید، من قبلًا هم مثال زدم. فرض کنید یک کسی مقیّد باشد هر روز، روزی یک صفحه قرآن بخواند؛ شد؟! اما این را ترکش نمی کند تا این که بیاید یک روز بنشیند ده جزء قرآن بخواند. شد؟! چند روز بخواند بعد هم خسته بشود، بگذاردش کنار، تمام شد. فهمیدی چه می گویم؟! نه! آن یک صفحه ای که هر روز می خوانی، آن پیشش ارزشش پیش خدا بیشتر است تا آن ده جزئی که یک روز می گیری می نشینی می خوانی، توجه کنید، بعد هم ولش می کنی. دوام عمل، یک معیار این است، «الْعَمَلُ الدَّائِمُ»؛ اوّل می فرماید. شد؟! «الْعَمَلُ الدَّائِمُ الْقَلِيلُ»؛ کم را به آن می چسباند امام صادق؟س؟؛ امّا چیه؟ پیوسته است. کم است امّا پیوسته است. توجّه می کنید. این ارزشمند است پیش خدا. شد؟ یک این.
دو:«عَلَى الْيَقِينِ»؛ که عمده این بود. آن از نظر درونی است، این بیرونی اش بود. بیرونی اش: پیوستگی، کمِ پیوسته مال بیرون؛ برویم تو، «عَلَى الْيَقِينِ»؛ یعنی چی؟ یعنی آن کار خیری که داری انجام می دهی، شبهه نکنی که خدا قبولش می کند. مهم این است. «عَلَى الْيَقِينِ»؛ یکی اش این است. این بدون عوض نمی ماند؛ مهم این است، همان یک صفحه قرآنی که می خوانی، یقین داشته باشی که خدا، قبول می کند از تو ؛ چون او خواسته تلاوت قرآن. مثال زدم، حالا بقیّه اعمال سر جای خودش. عمل طاعت، عبادت، خیر هر تعبیری که بکنید، حَسَن، صالح؛ شد؟! امّا بر محور یقین باشد، نمی دانم خدا قبولش می کند یا نه؟ شد؟ این کار را خراب کردی. خیلی حرف است در این روایت. این «أَفْضَلُ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الْعَمَلِ الْكَثِيرِ عَلَى غَيْرِ يَقِينٍ»؛ یک جزء قرآن، بنشین یک روز بخوان؛ اما نمی دانم قبول کرده یا نه؟ یک صفحه بخوانی یقین داشته باشی که قبول می کند. آن یک صفحه، پیش خدا ارزشش بیشتر از این یک جزء است. این را می خواستم من بگویم.
لذا انسان اوّلًا، اعمال خیر را روی حجمش چیه؟ حساب نکند. توجّه کنید! روی پیوستگی اش مقیّد باشد، ترک نکند؛ چون زیاد که بشود خسته می شوی، زده می شوی. زدگی می آورد اتفاقاً. این را بهتان بگویم، در روایات اصلاً، حتّی نهی هم شده است. توجّه کنید چی می خواهم بگویم، نهی شده اصلًا. درست است یا نه؟ که هی انباشته می کند روی همدیگر بعد هم، حالا ... یک قضیه الان یادم افتاد، مرحوم والد بنده، رضوان الله تعالی علیه، ایشان یک وقتی نقل می کرد، می گفت: من نشته بودم یک ذکری را می گفتم، مدّتی طول کشید، همین جور می گفتم می گفتم ، یک وقت نگاه کردم، دیدم یک چیزهایی عوضدَگِ می گویم اصلًا. گفت: دیدم اِ این یعنی چی؟خودم اصلًا نمی فهمم چی می گویم. خود مرحوم پدر بنده نقل می کرد. می گفت: بابا! از این کارها نکنید. می فهمی چه می خواهم بگویم؟! شد! این سنخ کارها، گوش کنید، این ها ارزش ندارد عندالله. توجّه کنید! آنی که ارزش دارد عندالله، پیوستگی عمل خیر است، آن هم بر محور چی؟ یقین به این که، این چیه؟ مقبول درگاه حضرت حق است.

بحارالأنوار جلد 68 صفحه214
عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: الْعَمَلُ الدَّائِمُ الْقَلِيلُ عَلَى الْيَقِينِ أَفْضَلُ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الْعَمَلِ الْكَثِيرِ عَلَى غَيْرِ يَقِينٍ .
〰️〰️〰️〰️〰️
شرح حدیث
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
رُوِيَ عَنِ الصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ:
«اَلْعَمَلُ الدَّائِمُ الْقَلِيلُ عَلَى الْيَقِينِ أَفْضَلُ عِنْدَ اللَّهِ تَعَالَی مِنَ الْعَمَلِ الْكَثِيرِ عَلَى غَيْرِ يَقِينٍ»
ترجمه: عمل خیری که کم و پیوسته و دائمی و بر محور یقین باشد، بسیار با ارزش تر و با فضیلت تر از عمل زیاد بدون یقین نزد خداوند متعال است.
〰️〰️〰️〰️〰️
شرح حدیث
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
📍 در دنیا از راحتیِ مطلق، خبری نیست ❗️
📌آیا انسان می تواند از خداوند در دنیا مجموعه ای از راحتی را –به صورت کلّی- طلب کند؟ تحت یک عنوان که همۀ امور را در بر بگیرد. مثلاً بگویم: «اللَّهُمَ‏ ارْزُقْنِي‏ آسَایِش فِي‏ الدُّنْيَا»، یا «الراحه» به قول ما. بعد خودش را به زحمت نیندازد و بخواهد یکی یکی بخواهد؛ چون می گویند: گرفتاری دنیا این گونه است؛ مثل انگشتان دست است. اوّل، انگشت کوچک است. بعد می بینی گرفتاری های بزرگتری به وجود می آید. موضوعاتی است که انسان نمی تواند پیش بینی هم بکند. از امام صادق(ع) می پرسند: «قِیلَ لَهُ أَیْنَ طَرِیقُ الرَّاحَةِ»؛ راه رسیدن به آسایش چیست؟ راهش را خواسته است. اوّل از راهش سؤال می کند، تا به خودش برسد. «فَقَالَ(ع) فِی خِلَافِ الْهَوَى»؛ این تعبیر را مفصّل معنا می کنم؛ یعنی مخالفت با خواسته های نفس، برای تو راحتی می آورد، «قِیلَ فَمَتَى یجِدُ الرَّاحَةَ»؛ پرسیده شد: کجا انسان می تواند راحتی را پیدا کند؟ «فَقَالَ(ع) عِنْدَ أَوَّلِ یوْمٍ یصِیرُ فِی الْجَنَّةِ»1️⃣؛ جواب: اوّلین روزی که به بهشت رفتی، راحت می شوی. در دنیا از راحتیِ مطلق، خبری نیست.
1️⃣تحف العقول، ص 370 - بحارالانوار، ج75، ص254
〰〰〰〰〰
📚 #معارف_اسلامی
📕 #دعا_2
🏷 جلسه بیست و هفتم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
📍 در دنیا از راحتیِ مطلق، خبری نیست ❗️
〰〰〰〰〰
📚 #معارف_اسلامی
📕 #دعا_2
🏷 جلسه بیست و هفتم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
📍 در دنیا دعا را برای رفع گرفتاری باید کرد، نه اینکه اصلاً گرفتار نشد❗️
📌امام صادق(ع) به اصحابشان فرمودند: «قَالَ لِأَصْحَابِهِ لَا تَتَمَنَّوُا الْمُسْتَحِیلَ»؛ حضرت در قالب عقلی رفت: شما تمنّا و درخواست موضوعی محال را نکنید. «قَالُوا وَ مَنْ یَتَمَنَّى الْمُسْتَحِیلَ»؛ پرسیدند: مگر کسی هست که موضوعی محال بخواهد و تقاضا کند؟ «قَالَ أَنْتُمْ أَلَسْتُمْ تَمَنَّوْنَ الرَّاحَةَ فِی الدُّنْیَا»؛ فرمودند: شما از کسانی نیستید که راحتی و آسایش در دنیا بخواهید؟ «قَالُوا بَلَى فَقَالَ الرَّاحَةُ لِلْمُؤْمِنِ فِی الدُّنْیَا مُسْتَحِیلَةٌ»1️⃣؛ بنابراین، -به اصطلاح- این پنبه را از گوشتان دربیاورید. تقاضای راحتی مطلق از خدا کردن در دنیا، نامعقول است. توجّه کنید که بیان کردم بحثِ نسبیّت مطرح است. برای انسان گرفتاری پیش می آید و سراغ خدا می رود تا رفعش بکند، امّا اینکه بخواهی دعا بکنی که اصلاً در دنیا گرفتار نشوم، در دنیا از آسایش مطلق خبری نیست.
1️⃣بحارالانوار، ج78، ص195
〰〰〰〰〰
📚 #معارف_اسلامی
📕 #دعا_2
🏷 جلسه بیست و هفتم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
📍 دعا برای رفع بلایی که آمده است❗️
📌در باب نسبیّت در دعا، دو نوع تصویر می شود: اوّل، فرض كنید گرفتاری یی پیدا شده است، و انسان از خدا می خواهد و حاجت دارد كه آن برطرف بشود که این مشکلی نیست. اوّلی –به تعبیر علمی- رفع
پیغمبر اكرم(ص) واضح تر فرمودند: «إِنَّ الْبَلَاءَ لَیَتَسَبَّبُ إِلَى الْعَبْدِ»؛ بلا به بنده -به اصطلاح- رو می آورد و می آویزد، «فَیَسْأَلُ رَبَّهُ الْعَافِیَةَ وَ یذْكُرُهُ»؛ بنده آنجا به یاد خدا می افتد و از خدا عافیت درخواست می كند، «فَیُبْقِی الْعَافِیَةَ»؛ پس خداوند به او عنایت می كند و عافیت باقی می ماند، «وَ الدُّعَاءُ وَ الْبَلَاءُ یَتَوَافَقَانِ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ»1️⃣؛ این دعا و بلا تا روز قیامت دست به گریبان هم باقی می مانند؛ یعنی آن دعا نمی گذارد که این بلا انسان را اذیّت بكند. چه تعبیر زیبایی فرمودند که چگونه بلا به وسیلۀ دعا از اثر ساقط می شود و از بین می رود.
1️⃣ نهج الدّعا، ج 1، ص86 - مستدرک الوسائل، ج5، ص179
〰〰〰〰〰
📚 #معارف_اسلامی
📕 #دعا_2
🏷 جلسه بیست و هشتم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
📍 امواج بلا را از قبل از آمدن، با دعا از خودتان دفع کنید❗️
📌دوّمی دفع است. این دسته که روایاتش را می خوانم، دفعی می گوییم. در دو روایت پیغمبراكرم(ص) می فرماید: «إِدْفَعُوا أَبْوَابَ الْبَلَاءِ بِالدُّعَاءِ»؛ و «إِدْفَعُوا أَمْوَاجَ الْبَلَاءِ بِالدُّعَاء»؛ در های بلا را ببندید و آن را دفع کنید. این، پیشگیری است. در «إِدْفَعُوا أَبْوَابَ الْبَلَاءِ بِالدُّعَاءِ»؛ یعنی در های بلا را ببند كه نیاید، نه اینكه آمده و می خواهم ردّش كنم، بلکه به آن پیشگیری می گویند. در «إِدْفَعُوا أمْواجَ الْبَلاء بِالدُّعاء»؛ که تقریباً هم سیاق با آن است، می فرماید: موج های بلا را دفع کن. امام علی(ع) به صورت واضح تری می فرماید: «إِدْفَعُوا أَمْوَاجَ الْبَلَاءِ عَنْكُمْ بِالدُّعَاءِ قَبْلَ وُرُودِ الْبَلَاء»1️⃣؛ دیگر در دفعی بودن این روایت هیچ شبهه ای نمی شود كرد؛ یعنی امواج بلا را از خودتان به وسیلۀ دعا دفع كنید، قبل از آنكه بیاید. مثل اینكه انسان بگوید: خدایا! من را مبتلا به بلا نكن! خیلی واضح است و زیاد هم داریم.
1️⃣نهج الدّعا، ج 1، ص84
〰〰〰〰〰
📚 #معارف_اسلامی
📕 #دعا_2
🏷 جلسه بیست و هشتم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

﷽
📍 امواج بلا را از قبل از آمدن، با دعا از خودتان دفع کنید❗️

〰〰〰〰〰
📚 #معارف_اسلامی
📕 #دعا_2
🏷 جلسه بیست و هشتم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir