نهم ربیع الاول آغاز امامت قائم آل محمد (عج)مبارک
______________________________
عکس: الیگودرز لرستان
________
با دغدغه‌های فرهنگی همراه شوید:
@mjmohammadzadeh
______________________________
عکس: الیگودرز لرستان
________
با دغدغه‌های فرهنگی همراه شوید:
@mjmohammadzadeh
Forwarded from دغدغه‌های فرهنگی
✅ما و «خبر» هایی که می شنویم!
یادداشتی برای روزهای پر «خبر» رسانه ها
در ادامه و در کانال رسمی دکتر محمدجعفر محمدزاده بخوانید:
@mjmohammadzadeh
یادداشتی برای روزهای پر «خبر» رسانه ها
در ادامه و در کانال رسمی دکتر محمدجعفر محمدزاده بخوانید:
@mjmohammadzadeh
✅ما و «خبر»هایی که می‌شنویم
در عصری که از آن به‌عنوان انفجار اطلاعات و اخبار یاد می‌شود والبته از دهه‌های پیش قابل پیش‌بینی بود، به مدد وفور ابزار اطلاع‌رسانی لحظه‌ای نیست که زیر آوار خبر و اطلاعات نباشیم؛ وسایل گسترده و متنوع ارتباطی فضایی فراهم کرده است که حق و باطل و راست و دروغ به راحتی به هم می‌آمیزند و گاهی جای هم را می‌گیرند، از طرفی زمینه مناسبی می‌شوند برای رواج شبهه و شایعه و اخبار سست و فاقد منبع.
تکلیف چیست و در مواجههٔ با انبوه اخبار و اطلاعات چه باید کرد؟
موضع اصلی بسط این موضوع در مقوله ضرورت همگانی شدن سواد رسانه‌ای است که پیشتر به آن اشاره شده است، اما در اینجا می‌خواهم با اشاره به داستانی از قرآن از منظری دیگر به آن بپردازم.
داستان حضرت سلیمان را کمابیش میدانیم؛ خداوند همه چیز را مُسخَّر او گردانیده بود؛ از جمله وحوش و پرندگان و... . روزی حضرت سلیمان در جمع سپاهیان و لشکریانش که به صف ایستاده بودند، چشمی به خیل و خدم خود دواند، چون هدهد را ندید، گفت: در میان شما هدهد را نمی‌بینم؟ پس با لحنی تهدید آمیز گفت: اگر هدهد دلیل روشنی بر غیبش نداشته باشد سخت مجازات و تنبیه خواهد شد و حتی ممکن است سر از تنش جدا کنم (نک . نمل 21).
به تعبیر مولوی در دفتر پنجم:
تا سلیمان گفت آن هدهد اگر
هجر را عذری نگوید معتبر
بکشمش یا خود دهم او را عذاب
یک عذاب سخت بیرون از حساب
و زمانی نگذشت که هدهد از راه رسید و چون آثار نگرانی را در چهره حضرت سلیمان دید سراسیمه گفت: اگر غایب بوده‌ام در عوض «خبر » مهمی آورده‌ام، گزارشی از سرزمین سبا که حتما برای تو ارزشمند است:
«در سرزمین سبا بانویی در کمال شکوه و جلال بر مردم حکمرانی می‌کند که نه خود و نه قومش خدای واحد را نمی‌پرستند بلکه بر خورشید سجده می‌کنند و...»
ظاهر این خبر باید برای حضرت سلیمان که پیغمبر _ پادشاهی بزرگ است و همه اطراف قلمرو خود را زیر فرمان آورده و به توحید یگانگی خوانده، بایدشنیدنی و مهم و باورپذیر باشد، به ویژه آنکه «خبر » را آورنده ای مورد اطمینان و موثق چون هدهد رسانده است.
در این‌جای داستان، یک نکته مهم و درس‌آموز نهفته است، اینکه سلیمان فوراً خبر را نپذیرفت و واکنش نشان نداد که مثلاً باید به سرزمین سبا لشکر کشید بلکه خبر هدهد را نیازمند تبیین و تصدیق و تأمل و راستی آزمایی دانست، پس گفت: سَنَنْظُرُ اَصَدَقْتَ اَمْ کُنْتَ‌مِنَ‌الْکاذِبینَ(همان،27). یعنی خواهیم دید که تو راست می‌گویی یا از دروغگویانی؛ و لذا نامه‌ای به بلقیس ملکه سبا نوشت تا برخورد او را ارزیابی کند.
هدهدی نامه بیاورد و نشان
از سلیمان چند حرفی با بیان
(از دفتر دوم مثنوی)
و چون نامه سلیمان نبی به بلقیس رسید، بلقیس پس از مطالعه آن و ماجراهایی که در سوره نمل به تفصیل آمده است، خود و قومش دعوت پیامبر خدا را پذیرا شدندند و ادامه ماجرا...(نک.سوره نمل).
بر اساس این آموزهٔ قرآنی:
✅هر خبری را ولو از نزدیکترین افراد بدون تحقیق نباید پذیرفت.
✅راجع‌به هر خبری قبل از تأیید و تصدیق نباید داوری کرد.
✅ به تعبیر رایج، شنونده خبر باید عاقل باشد؛ زیرا برخورد حکیمانه بااخبار و اطلاعات دریافتی می‌تواند مسیر تصمیم‌گیری را تغییر دهد، کما اینکه خبر هدهد دروغ نبود اما تدبیر و تأمُّل سلیمان نبی در برخورد با این خبر باعث دگرگونی احوال و سرنوشت ملکه سبا و قومش شد.
#محمدجعفر #محمدزاده
1395/9/9
_______
https://t.iss.one/mjmohammadzadeh
در عصری که از آن به‌عنوان انفجار اطلاعات و اخبار یاد می‌شود والبته از دهه‌های پیش قابل پیش‌بینی بود، به مدد وفور ابزار اطلاع‌رسانی لحظه‌ای نیست که زیر آوار خبر و اطلاعات نباشیم؛ وسایل گسترده و متنوع ارتباطی فضایی فراهم کرده است که حق و باطل و راست و دروغ به راحتی به هم می‌آمیزند و گاهی جای هم را می‌گیرند، از طرفی زمینه مناسبی می‌شوند برای رواج شبهه و شایعه و اخبار سست و فاقد منبع.
تکلیف چیست و در مواجههٔ با انبوه اخبار و اطلاعات چه باید کرد؟
موضع اصلی بسط این موضوع در مقوله ضرورت همگانی شدن سواد رسانه‌ای است که پیشتر به آن اشاره شده است، اما در اینجا می‌خواهم با اشاره به داستانی از قرآن از منظری دیگر به آن بپردازم.
داستان حضرت سلیمان را کمابیش میدانیم؛ خداوند همه چیز را مُسخَّر او گردانیده بود؛ از جمله وحوش و پرندگان و... . روزی حضرت سلیمان در جمع سپاهیان و لشکریانش که به صف ایستاده بودند، چشمی به خیل و خدم خود دواند، چون هدهد را ندید، گفت: در میان شما هدهد را نمی‌بینم؟ پس با لحنی تهدید آمیز گفت: اگر هدهد دلیل روشنی بر غیبش نداشته باشد سخت مجازات و تنبیه خواهد شد و حتی ممکن است سر از تنش جدا کنم (نک . نمل 21).
به تعبیر مولوی در دفتر پنجم:
تا سلیمان گفت آن هدهد اگر
هجر را عذری نگوید معتبر
بکشمش یا خود دهم او را عذاب
یک عذاب سخت بیرون از حساب
و زمانی نگذشت که هدهد از راه رسید و چون آثار نگرانی را در چهره حضرت سلیمان دید سراسیمه گفت: اگر غایب بوده‌ام در عوض «خبر » مهمی آورده‌ام، گزارشی از سرزمین سبا که حتما برای تو ارزشمند است:
«در سرزمین سبا بانویی در کمال شکوه و جلال بر مردم حکمرانی می‌کند که نه خود و نه قومش خدای واحد را نمی‌پرستند بلکه بر خورشید سجده می‌کنند و...»
ظاهر این خبر باید برای حضرت سلیمان که پیغمبر _ پادشاهی بزرگ است و همه اطراف قلمرو خود را زیر فرمان آورده و به توحید یگانگی خوانده، بایدشنیدنی و مهم و باورپذیر باشد، به ویژه آنکه «خبر » را آورنده ای مورد اطمینان و موثق چون هدهد رسانده است.
در این‌جای داستان، یک نکته مهم و درس‌آموز نهفته است، اینکه سلیمان فوراً خبر را نپذیرفت و واکنش نشان نداد که مثلاً باید به سرزمین سبا لشکر کشید بلکه خبر هدهد را نیازمند تبیین و تصدیق و تأمل و راستی آزمایی دانست، پس گفت: سَنَنْظُرُ اَصَدَقْتَ اَمْ کُنْتَ‌مِنَ‌الْکاذِبینَ(همان،27). یعنی خواهیم دید که تو راست می‌گویی یا از دروغگویانی؛ و لذا نامه‌ای به بلقیس ملکه سبا نوشت تا برخورد او را ارزیابی کند.
هدهدی نامه بیاورد و نشان
از سلیمان چند حرفی با بیان
(از دفتر دوم مثنوی)
و چون نامه سلیمان نبی به بلقیس رسید، بلقیس پس از مطالعه آن و ماجراهایی که در سوره نمل به تفصیل آمده است، خود و قومش دعوت پیامبر خدا را پذیرا شدندند و ادامه ماجرا...(نک.سوره نمل).
بر اساس این آموزهٔ قرآنی:
✅هر خبری را ولو از نزدیکترین افراد بدون تحقیق نباید پذیرفت.
✅راجع‌به هر خبری قبل از تأیید و تصدیق نباید داوری کرد.
✅ به تعبیر رایج، شنونده خبر باید عاقل باشد؛ زیرا برخورد حکیمانه بااخبار و اطلاعات دریافتی می‌تواند مسیر تصمیم‌گیری را تغییر دهد، کما اینکه خبر هدهد دروغ نبود اما تدبیر و تأمُّل سلیمان نبی در برخورد با این خبر باعث دگرگونی احوال و سرنوشت ملکه سبا و قومش شد.
#محمدجعفر #محمدزاده
1395/9/9
_______
https://t.iss.one/mjmohammadzadeh
✅بازتاب(خبرگزاری حوزه)
ما و «خبر» هایی که می شنویم
حوزه/ محمدجعفر محمدزاده مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با ارسال یادداشتی به خبرگزاری حوزه، ضرورت تامل و دقت در خبرهای گوناگونی که در عصر انفجار و اطلاعات به دست می رسد را گوشزد کرده است.
https://hawzahnews.com/detail/News/401569
_____________________#
@mjmohammadzadeh
ما و «خبر» هایی که می شنویم
حوزه/ محمدجعفر محمدزاده مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با ارسال یادداشتی به خبرگزاری حوزه، ضرورت تامل و دقت در خبرهای گوناگونی که در عصر انفجار و اطلاعات به دست می رسد را گوشزد کرده است.
https://hawzahnews.com/detail/News/401569
_____________________#
@mjmohammadzadeh
@SiteTtile
حوزه نیوز :ما و «خبر» هایی که می شنویم
حوزه/ محمدجعفر محمدزاده مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با ارسال یادداشتی به خبرگزاری حوزه، ضرورت تامل و دقت در خبرهای گوناگونی که در عصر انفجار و اطلاعات به دست می رسد را گوشزد کرده است.
تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید..
تو یکی نه ای هزاری تو چراغ خود بیفروز...
از دیوان شمس
__________________________
خط و نوشته ارسالی از هنرمند ارجمند آقای سلیمان میری
@mjmohammadzadeh
تو یکی نه ای هزاری تو چراغ خود بیفروز...
از دیوان شمس
__________________________
خط و نوشته ارسالی از هنرمند ارجمند آقای سلیمان میری
@mjmohammadzadeh
نیست هرکس را که صائب، نفس در فرمان عقل
بر فراز توسن سرکش، عنان گم کرده ای است
____________________________
با ادبیات، فرهنگ و رسانه در کانال دغدغه‌های فرهنگی همراه شوید:
@mjmohammadzadeh
بر فراز توسن سرکش، عنان گم کرده ای است
____________________________
با ادبیات، فرهنگ و رسانه در کانال دغدغه‌های فرهنگی همراه شوید:
@mjmohammadzadeh
Forwarded from عکس نگار
دکتر دینانی:
فیلسوف به یک فرقه فکری معین وابسته نیست، زیرا کسی که از یک نحلهٔ فکری معین پاسداری سر سختانه می کند خود را از عالَم دور می کند تا بتواند پاسداریش را حفظ نماید. فکر فلسفی ، فعال است زیرا انسان با مسائل هستی در گیر می شود و همان اندازه که از فهم مسائل هستی برخوردار می گردد ذات خود را نیز می آفریند.
«از کتاب فلسفه و ساحت سخن»
_____________________________
فرهنگ، ادبیات و رسانه در کانال دغدغه‌های فرهنگی:
@mjmohammadzadeh
فیلسوف به یک فرقه فکری معین وابسته نیست، زیرا کسی که از یک نحلهٔ فکری معین پاسداری سر سختانه می کند خود را از عالَم دور می کند تا بتواند پاسداریش را حفظ نماید. فکر فلسفی ، فعال است زیرا انسان با مسائل هستی در گیر می شود و همان اندازه که از فهم مسائل هستی برخوردار می گردد ذات خود را نیز می آفریند.
«از کتاب فلسفه و ساحت سخن»
_____________________________
فرهنگ، ادبیات و رسانه در کانال دغدغه‌های فرهنگی:
@mjmohammadzadeh
تهدید زبان فارسی در عرصه عمومی
وضعیت زبان فارسی در حوزه های نوشتاری و کلامی و نیز رسم الخط، به موقعیتِ هشداررسیده است.روزی نیست که در اثر غفلت ما، واژه هایی جدید و غیر فارسی و البته عموماً فرنگی که مابه ازای فارسی آن وجود دارد وارد زبان محاوره ای و حتی نوشتاری ما نشود. این امر چنان گسترش روز افزون دارد که وقتی برای درست نویسی و یا درست گویی تذکری داده می شود، با نگاه ها و برخوردهای آن چنانی مواجه می شویم. هجوم نام گذاری های نامأنوس و صحه گذاشتن سازمانهای مربوط بر این نام ها نیز درخور تأمل است. واژه‌هایی چون هایپراستار، سوپراستار،اطلس مال، تهران مال، پروماتاکسی،بستنی دومینو،مرکز خرید نارسیس،بهران سوپر رانا و صدها واژه مخلوط و مغلوط دیگر را بارها در محیط شهری و در فضای ارتباطی می بینیم و می شنویم. آیا این واژه ها با زبان شیرین و اصیل فارسی نسبتی دارند؟ آیا آنها را می توان جایگزین واژه های زیبا و خوش آهنگ فارسی کرد؟پس چرا روز به روز بیشتر می شوند؟
طبیعی است که این امر نشانگر شکل گیری هستهٔ اولیه «بیماری فرهنگی» در زمینه زبان فارسی است.
و از این گونه می بینیم؛ استفاده از رسم الخط و زبان انگلیسی برای واژه های فارسی نیز روز به روز در حال گسترش است. اگرخودروهای تیبا، سمند،پارس و صبا ایرانی اند واسامی آنها واژه های زیبای فارسی هستند واگر مصرف داخلی دارند ،که اینگونه است،چرا نامشانبه خط انگلیسی بر بدنه آنها نوشته می شود؟ آیا نمی توان این اسامی را با خط زیبای فارسی و توسط هنرمندی خوش ذوق نوشت و تبدیل به یک نشانه(آرم) کرد؟
درکشورهای مختلف و اغلب تولید کنندگان بزرگ خودرو چنین نیست بلکه با خط و زبان رسمی و ملی شان تولیدادشان را در داخل عرضه می کنند حتی آن دسته از تولیداتی که در ردیف صنعت مونتاژ آنهاست.
و از این دست می بینیم؛ بر بدنهٔ اتوبوسهای شهری و بین شهری نیز واژه های فارسی به الفبای انگلیسی نوشته می شود، و یا اگر سری به بازار لباس فروشان ، بخصوص لباس کودک بیندازیم خواهیم دید که به ندرت لباس کودکی بدون نشان و خط انگلیسی یافت می شود. همه اینها نشانه های غفلت فرهنگی و از این مهمتر بیانگر نوعی رعب فرهنگی و تغییر ذائقه ماست که متأسفانه رو به فزونی است و البته چاره اندیشی برای آن نیازمند عزم ملی و همگانی است.
____________________________
#دغدغه‌های #فرهنگی، کانال رسمی #محمدجعفر #محمدزاده
@mjmohammadzadeh
وضعیت زبان فارسی در حوزه های نوشتاری و کلامی و نیز رسم الخط، به موقعیتِ هشداررسیده است.روزی نیست که در اثر غفلت ما، واژه هایی جدید و غیر فارسی و البته عموماً فرنگی که مابه ازای فارسی آن وجود دارد وارد زبان محاوره ای و حتی نوشتاری ما نشود. این امر چنان گسترش روز افزون دارد که وقتی برای درست نویسی و یا درست گویی تذکری داده می شود، با نگاه ها و برخوردهای آن چنانی مواجه می شویم. هجوم نام گذاری های نامأنوس و صحه گذاشتن سازمانهای مربوط بر این نام ها نیز درخور تأمل است. واژه‌هایی چون هایپراستار، سوپراستار،اطلس مال، تهران مال، پروماتاکسی،بستنی دومینو،مرکز خرید نارسیس،بهران سوپر رانا و صدها واژه مخلوط و مغلوط دیگر را بارها در محیط شهری و در فضای ارتباطی می بینیم و می شنویم. آیا این واژه ها با زبان شیرین و اصیل فارسی نسبتی دارند؟ آیا آنها را می توان جایگزین واژه های زیبا و خوش آهنگ فارسی کرد؟پس چرا روز به روز بیشتر می شوند؟
طبیعی است که این امر نشانگر شکل گیری هستهٔ اولیه «بیماری فرهنگی» در زمینه زبان فارسی است.
و از این گونه می بینیم؛ استفاده از رسم الخط و زبان انگلیسی برای واژه های فارسی نیز روز به روز در حال گسترش است. اگرخودروهای تیبا، سمند،پارس و صبا ایرانی اند واسامی آنها واژه های زیبای فارسی هستند واگر مصرف داخلی دارند ،که اینگونه است،چرا نامشانبه خط انگلیسی بر بدنه آنها نوشته می شود؟ آیا نمی توان این اسامی را با خط زیبای فارسی و توسط هنرمندی خوش ذوق نوشت و تبدیل به یک نشانه(آرم) کرد؟
درکشورهای مختلف و اغلب تولید کنندگان بزرگ خودرو چنین نیست بلکه با خط و زبان رسمی و ملی شان تولیدادشان را در داخل عرضه می کنند حتی آن دسته از تولیداتی که در ردیف صنعت مونتاژ آنهاست.
و از این دست می بینیم؛ بر بدنهٔ اتوبوسهای شهری و بین شهری نیز واژه های فارسی به الفبای انگلیسی نوشته می شود، و یا اگر سری به بازار لباس فروشان ، بخصوص لباس کودک بیندازیم خواهیم دید که به ندرت لباس کودکی بدون نشان و خط انگلیسی یافت می شود. همه اینها نشانه های غفلت فرهنگی و از این مهمتر بیانگر نوعی رعب فرهنگی و تغییر ذائقه ماست که متأسفانه رو به فزونی است و البته چاره اندیشی برای آن نیازمند عزم ملی و همگانی است.
____________________________
#دغدغه‌های #فرهنگی، کانال رسمی #محمدجعفر #محمدزاده
@mjmohammadzadeh
در اینستاگرام ببینید
M.j.mohamadzadeh
کلاس بچه های گل دانشگاه مذاهب که به این غزل سعدی ختم شد:
همه قبیله من عالمان دین بودند
مرامعلم عشق تو شاعری آموخت
@mjmohammadzadeh
M.j.mohamadzadeh
کلاس بچه های گل دانشگاه مذاهب که به این غزل سعدی ختم شد:
همه قبیله من عالمان دین بودند
مرامعلم عشق تو شاعری آموخت
@mjmohammadzadeh
مسجد گردی و چند نکته
چندی است اگر فرصتی فراهم شود جمعه ها غروب به اتفاق خانواده برنامه مسجد گردی داریم. به این صورت که هر هفته به یکی از محله های دور یا نزدیک محل زندگی مان می رویم و این هم تفریح و تنوع است وهم باعث می شود اطراف خودمان را بیشتر بشناسیم و هم تجربه های زیادی به ما می آموزد. باشرایط مساجد و امامان جماعت آنها آشنا می شویم، آداب نمازگزاران و مدیریت هیات امنا و برنامه هایی که دارند را از نزدیک می بینیم ، و خیلی چیزهای دیگر .
ماحصل تجربیاتمان این چند نکته است ، گر چه همه مساجد خانه خدا هستند و مورد احترام اما بهترین ها ، آنهایی هستند که:
_نماز جماعتشان سر وقت و بلافاصله پس از اذان شروع می شود.
_امام جماعت نماز را با رعایت اعتدال و ضمن مراعات حال ضعیف ترین اشخاص می خواند.
_بزرگترها دارای احترامند و به بچه ها محبت می کنند.
_جمعیت غالب نماز گزار راجوانها تشکیل می دهند.
_بین دو نماز مردم را گرو نمی گیرند و مراسمشان را به بعد از نماز دوم موکول می کنند.
_تمیزند و آراسته ، اما تجمل و تشریفات ندارند.
_به رفاه و سلامت و آسایش جان و اموال (به ویژه کفش) نمازگزاران توجه می کنند.
_در و دیوارشان پر از پلاکارت و اعلامیه نیست.
_تابلوهای راهنما و ادعیه آن با خط خوش نوشته شده است.
_مکبر ، مؤذن و قاری و مداحِ خوش صدا و کم گو و گزیده گو دارند.
و...
مسجد حضرت مهدی در خیابان ستارخان ، تهران ویلا از مساجد خوب و با صفایی است که دیده ام.
محمدجعفرمحمدزاده
1395/10/11
______________________________
با دغدغه‌های فرهنگی همراه شوید:
@mjmohammadzadeh
چندی است اگر فرصتی فراهم شود جمعه ها غروب به اتفاق خانواده برنامه مسجد گردی داریم. به این صورت که هر هفته به یکی از محله های دور یا نزدیک محل زندگی مان می رویم و این هم تفریح و تنوع است وهم باعث می شود اطراف خودمان را بیشتر بشناسیم و هم تجربه های زیادی به ما می آموزد. باشرایط مساجد و امامان جماعت آنها آشنا می شویم، آداب نمازگزاران و مدیریت هیات امنا و برنامه هایی که دارند را از نزدیک می بینیم ، و خیلی چیزهای دیگر .
ماحصل تجربیاتمان این چند نکته است ، گر چه همه مساجد خانه خدا هستند و مورد احترام اما بهترین ها ، آنهایی هستند که:
_نماز جماعتشان سر وقت و بلافاصله پس از اذان شروع می شود.
_امام جماعت نماز را با رعایت اعتدال و ضمن مراعات حال ضعیف ترین اشخاص می خواند.
_بزرگترها دارای احترامند و به بچه ها محبت می کنند.
_جمعیت غالب نماز گزار راجوانها تشکیل می دهند.
_بین دو نماز مردم را گرو نمی گیرند و مراسمشان را به بعد از نماز دوم موکول می کنند.
_تمیزند و آراسته ، اما تجمل و تشریفات ندارند.
_به رفاه و سلامت و آسایش جان و اموال (به ویژه کفش) نمازگزاران توجه می کنند.
_در و دیوارشان پر از پلاکارت و اعلامیه نیست.
_تابلوهای راهنما و ادعیه آن با خط خوش نوشته شده است.
_مکبر ، مؤذن و قاری و مداحِ خوش صدا و کم گو و گزیده گو دارند.
و...
مسجد حضرت مهدی در خیابان ستارخان ، تهران ویلا از مساجد خوب و با صفایی است که دیده ام.
محمدجعفرمحمدزاده
1395/10/11
______________________________
با دغدغه‌های فرهنگی همراه شوید:
@mjmohammadzadeh
«حقوق و حدود رسانه ها»
در ادامه ودر کانال دغدغه‌های فرهنگی(رسانه،فرهنگ و ادبیات)
بخوانید:
@mjmohammadzadeh
در ادامه ودر کانال دغدغه‌های فرهنگی(رسانه،فرهنگ و ادبیات)
بخوانید:
@mjmohammadzadeh
«حقوق و حدود رسانه ها»
پیدا کردن نقطه اعتدالی میان حقوق و حدود حلقه مفقوده فضای رسانه‌ای و مطبوعاتی کشور است. حرف جدیدی نمی‌خواهم بزنم، پیش از این و به مناسبت‌هایی در این‌باره به تفصیل گفته و یا نوشته‌ام وعمده آنها در کتاب «رسانه شناخت» که از سال 1391تا 1392 به ویراست سوم رسیده، ضبط است. مشاهده و تحلیل وضعیت رسانه‌های کشور که امروز فضای مجازی سهم عمده‌ای از آن را دارد، بیش از گذشته لزوم دستیابی به این نقطه اعتدالی را برای جلوگیری از سقوط به ورطه افراط و تفریط ضروری مینماید، بنابر این باز هم تأکید می‌کنم که هدف اصلی قانون، تأمین توأمان «حقوق» و «حدود» است. حق و حد یابه تعبیر دیگر حقوق و مسؤلیت ها ذاتاً همراه و همزادند. تاکید افراطی بر امتیازها و حق‌ها و غفلت از حدود و حرمت‌ها، باعث هرج و مرج و افزایش برخورداری صاحبان قدرت، به موازات تضعیف و محرومیت دیگران می‌شود. در مقابل، تأکید بیش از اندازه بر محدودیت‌ها و تنگ کردن دایرهٔ حقوق به نفع حدود نیز موجب خمودگی و سلب نشاط و ابتکار اصحاب رسانه و اهل قلم خواهد بود.
پیدا کردن نقطهٔ تعادل میان حقوق و حدود وظیفهٔ قانونگذار است. ارزیابی این که قوانین فعلی به‌ویژه قانون مطبوعات تا چه حد در دستیابی به این نقطهٔ تعادل موفق بوده است وظیفه‌ای است که باید به محققان و کارشناسان علم حقوق، به ویژه حقوق ارتباطات واگذار شود. اما در هر حال اگر به بخش‌هایی از قانون نیز نقد‌هایی باشد_که هست_به قانون نمی‌توان بی‌اعتنا بود بلکه حتی در نقد قانون نیز باید قانونگرایی پیشه کرد. به هر روی، صیانت از آزادی مطبوعات و رسانه در چهارچوب قانون نیازمند آرامش و عقلانیت است و در رسیدن به این وضعیت، علاوه بر مسؤلان، خود مطبوعات و روزنامه‌نگاران و اصحاب رسانه نیز نقش و تأثیر بسزا دارند.
#محمدجعفر_محمدزاده
_______
@mjmohammadzadeh
پیدا کردن نقطه اعتدالی میان حقوق و حدود حلقه مفقوده فضای رسانه‌ای و مطبوعاتی کشور است. حرف جدیدی نمی‌خواهم بزنم، پیش از این و به مناسبت‌هایی در این‌باره به تفصیل گفته و یا نوشته‌ام وعمده آنها در کتاب «رسانه شناخت» که از سال 1391تا 1392 به ویراست سوم رسیده، ضبط است. مشاهده و تحلیل وضعیت رسانه‌های کشور که امروز فضای مجازی سهم عمده‌ای از آن را دارد، بیش از گذشته لزوم دستیابی به این نقطه اعتدالی را برای جلوگیری از سقوط به ورطه افراط و تفریط ضروری مینماید، بنابر این باز هم تأکید می‌کنم که هدف اصلی قانون، تأمین توأمان «حقوق» و «حدود» است. حق و حد یابه تعبیر دیگر حقوق و مسؤلیت ها ذاتاً همراه و همزادند. تاکید افراطی بر امتیازها و حق‌ها و غفلت از حدود و حرمت‌ها، باعث هرج و مرج و افزایش برخورداری صاحبان قدرت، به موازات تضعیف و محرومیت دیگران می‌شود. در مقابل، تأکید بیش از اندازه بر محدودیت‌ها و تنگ کردن دایرهٔ حقوق به نفع حدود نیز موجب خمودگی و سلب نشاط و ابتکار اصحاب رسانه و اهل قلم خواهد بود.
پیدا کردن نقطهٔ تعادل میان حقوق و حدود وظیفهٔ قانونگذار است. ارزیابی این که قوانین فعلی به‌ویژه قانون مطبوعات تا چه حد در دستیابی به این نقطهٔ تعادل موفق بوده است وظیفه‌ای است که باید به محققان و کارشناسان علم حقوق، به ویژه حقوق ارتباطات واگذار شود. اما در هر حال اگر به بخش‌هایی از قانون نیز نقد‌هایی باشد_که هست_به قانون نمی‌توان بی‌اعتنا بود بلکه حتی در نقد قانون نیز باید قانونگرایی پیشه کرد. به هر روی، صیانت از آزادی مطبوعات و رسانه در چهارچوب قانون نیازمند آرامش و عقلانیت است و در رسیدن به این وضعیت، علاوه بر مسؤلان، خود مطبوعات و روزنامه‌نگاران و اصحاب رسانه نیز نقش و تأثیر بسزا دارند.
#محمدجعفر_محمدزاده
_______
@mjmohammadzadeh