#چمران_و_شریعتی
🔸
روزهای پایانی خرداد یادآور این دو مرد است. در باب دکتر #شریعتی پیشترها گفته ام که #ادبیات تجسد یافته در شکل ایدئولوژی بود و ایدئولوژیستی سور رئال در تفکر شیعی. و اهل متن بود اما راهی به خبر نداشت.
اما #چمران، با نزدیکی بسیار به او و متفاوت از او. چمران متفکری #عمل‌گرا بود و همین بود که بهشت امریکا را رها کرد و رفت لبنان و همین که به انقلاب حمله شد، آمد ایران. هم در عرصه سیاست بود و هم در جنگ. مجلس و کردستان و سوسنگرد و دهلا‌ویه.
هر دو #نقاش بودند. تابلوهای #سوررئال شریعتی از تاریخ شیعه زیباست و خواتدنی. روایتی محرّک از حضور امام در جامعه و در قواره عدالت. شریعتی، مال زمان خود بود. روزگار سیطره چپ. و او نه چپ بود و نه لیبرال. و تابلوهای چمران، باز سوررئالند و با رنگ های گرم. و بیشتر قرمز. و نوشته هایش پر از درد و احساس و عاطفه‌ای جمعی. مثل کتاب لبنانش.
هر دو #خطیب بودند. هر چه شریعتی حرارت داشت در سخن، کلام چمران، آرام بود و فاخر. برای شلیکش در جنگ سوسنگرد می گوید به سویشان #آتش_گشودم. و شاید این لحن سخن، یادگار خطابه های عربی #امام_موسی_صدر باشد برای او.
به راستی چرا اعلب مبارزان این نسل، شاعرند و نقاش؟ و اعلب سخنورند و استخوان خرد کرده در ساحت اندیشه.
🔸️

#مهدی_نعلبندی/ دارالولایه تبریز/ ۳۱ خرداد ۹۸

@mehdinalbandie


https://www.instagram.com/p/CQTeVBCAuQE/?utm_medium=share_sheet