#باخت_در_استانبول
🔸
حزب #جمهوریت_خلق “CHP” در استانبول از حزب #عدالت_و_توسعه “AK PARTİ” پیش افتاد. اکرم امام اوغلو شهردار استانبول شد و بن علی ییلدیریم که دبیر کل آک پارتی نیز هست، میدان را به نماینده قدیمی ترین حزب معاصر ترکیه که توسط مصطفی کمال پاشا #آتاتورک ایجاد شده است، واگذار کرد. #اردوغان معتقد است که اگر کسی استانبول را در دست داشته باشد، ترکیه را در دست دارد. با این اظهار نظر او این نتیجه باختی برای اردوغان محسوب می شود که سال گذشته در انتخابات ریاست جمهوری ترکیه نیز نتوانسته بود در شهرهای بزرگ ترکیه نظیر اسانبول و آنکارا و ازمیر با توفیق چندانی روبرو شود. در دوره بعد از شهرداری استانبول در دهه نود میلادی قرن بیستم، اردوغان از سال 2003 بر کرسی #ریاست_دولت چه در نظام #پارلمانی و چه در نظام #ریاستی تکیه زده است و تغییر نظام پارلمانی به ریاستی نیز در دوره او اتفاق افتاده است.
رفتار سیاسی اردوغان پازلی از #رفتارهای_کوتاه_مدت است و بررسی رفتار سیاسی او نشان می دهد که او در مواجهه با دوستان و رقبای خود بر مبنای #اصالت_قدرت عمل کرده است. دوستان اردوغان در برهه های مختلف را طیف وسیعی از گروه ها و آدمهای #رادیکال تا #لیبرال تشکیل داده اند. او به هر بحرانی به دیده فرصتی نگریسته و رفتار سیاسی خود را متناسب با شرایط روز تنظیم کرده است و از 1997 تا 2019 درصدد بوده تا #پوتین_ترک برای ترکیه باشد و اگر شد #عثمان_غازی برای نوعثمانی که با داوود اوغلو در صدد تحقق آن بودند. در هر برهه ای و در مواجهه با هر بحرانی در پی یاران جدیدی برای خود بوده و به سراغ آنان رفته است. #ایران، #اروپا و #اسراییل را باید سه عامل مهم در تنظیم رفتار کوتاه مدت و بلند مدت #سیاست_خارجی اردوغان دانست. و البته #عربستان نیز در این میان به عنوان رقیب دیرین عثمانی نباید فراموش شود. مثلث #عبدالله_گل، #اردوغان و #داووداغلو اگر اوج اقتدار را برای #آک_پارتی به همراه داشت، اکنون اجزاء این مثلث در کنار هم نیستند.
آیا افول اردوغان، افول اسلامگراهاست؟ اگر چه اردوغان در دوره بیست ساله اخیر مشهورترین چهره جریان اسلامگرایی در ترکیه بوده است، اما پاسخ به این سوال زود است. از مرحوم #اربکان به این سو تحولات ترکیه نشان داده است که جریان اسلامگرایی در ترکیه زایش هایی داشته است. دلایل قدرت گرفتن دوباره جریان لاییک پس از سال ها اقبال به جریان اسلامگرایی را می توان هم در رفتار اردوغان چستجو کرد، هم در فتار رفقای او. بازگشت ترکیه به دوره اقتدار #جمهوریت_خلق را بعید می دانم اتفاق بیفتد چرا که اردوغان ثابت کرد که استانبول با همه هیمنه اش، همه ی ترکیه نیست. و البته اردوغان هم ترکیه نیست.
حال سوال اینجاست. جای #گولن و #نورچی ها در پازل تحولات اخیر ترکیه کجاست؟
🔸
#مهدی_نعلبندی / دارالولایه تبریز / 3 تیر 98
@mehdinalbandie
https://uupload.ir/files/oh4u_20190624_162506.png
🔸
حزب #جمهوریت_خلق “CHP” در استانبول از حزب #عدالت_و_توسعه “AK PARTİ” پیش افتاد. اکرم امام اوغلو شهردار استانبول شد و بن علی ییلدیریم که دبیر کل آک پارتی نیز هست، میدان را به نماینده قدیمی ترین حزب معاصر ترکیه که توسط مصطفی کمال پاشا #آتاتورک ایجاد شده است، واگذار کرد. #اردوغان معتقد است که اگر کسی استانبول را در دست داشته باشد، ترکیه را در دست دارد. با این اظهار نظر او این نتیجه باختی برای اردوغان محسوب می شود که سال گذشته در انتخابات ریاست جمهوری ترکیه نیز نتوانسته بود در شهرهای بزرگ ترکیه نظیر اسانبول و آنکارا و ازمیر با توفیق چندانی روبرو شود. در دوره بعد از شهرداری استانبول در دهه نود میلادی قرن بیستم، اردوغان از سال 2003 بر کرسی #ریاست_دولت چه در نظام #پارلمانی و چه در نظام #ریاستی تکیه زده است و تغییر نظام پارلمانی به ریاستی نیز در دوره او اتفاق افتاده است.
رفتار سیاسی اردوغان پازلی از #رفتارهای_کوتاه_مدت است و بررسی رفتار سیاسی او نشان می دهد که او در مواجهه با دوستان و رقبای خود بر مبنای #اصالت_قدرت عمل کرده است. دوستان اردوغان در برهه های مختلف را طیف وسیعی از گروه ها و آدمهای #رادیکال تا #لیبرال تشکیل داده اند. او به هر بحرانی به دیده فرصتی نگریسته و رفتار سیاسی خود را متناسب با شرایط روز تنظیم کرده است و از 1997 تا 2019 درصدد بوده تا #پوتین_ترک برای ترکیه باشد و اگر شد #عثمان_غازی برای نوعثمانی که با داوود اوغلو در صدد تحقق آن بودند. در هر برهه ای و در مواجهه با هر بحرانی در پی یاران جدیدی برای خود بوده و به سراغ آنان رفته است. #ایران، #اروپا و #اسراییل را باید سه عامل مهم در تنظیم رفتار کوتاه مدت و بلند مدت #سیاست_خارجی اردوغان دانست. و البته #عربستان نیز در این میان به عنوان رقیب دیرین عثمانی نباید فراموش شود. مثلث #عبدالله_گل، #اردوغان و #داووداغلو اگر اوج اقتدار را برای #آک_پارتی به همراه داشت، اکنون اجزاء این مثلث در کنار هم نیستند.
آیا افول اردوغان، افول اسلامگراهاست؟ اگر چه اردوغان در دوره بیست ساله اخیر مشهورترین چهره جریان اسلامگرایی در ترکیه بوده است، اما پاسخ به این سوال زود است. از مرحوم #اربکان به این سو تحولات ترکیه نشان داده است که جریان اسلامگرایی در ترکیه زایش هایی داشته است. دلایل قدرت گرفتن دوباره جریان لاییک پس از سال ها اقبال به جریان اسلامگرایی را می توان هم در رفتار اردوغان چستجو کرد، هم در فتار رفقای او. بازگشت ترکیه به دوره اقتدار #جمهوریت_خلق را بعید می دانم اتفاق بیفتد چرا که اردوغان ثابت کرد که استانبول با همه هیمنه اش، همه ی ترکیه نیست. و البته اردوغان هم ترکیه نیست.
حال سوال اینجاست. جای #گولن و #نورچی ها در پازل تحولات اخیر ترکیه کجاست؟
🔸
#مهدی_نعلبندی / دارالولایه تبریز / 3 تیر 98
@mehdinalbandie
https://uupload.ir/files/oh4u_20190624_162506.png
#جنگ_اوکراین_و_ما
🔸
موازنه قوا دارد شکل میگیرد. از پایان #شوروی تا امروز جز هژمونی #آمریکا نبود. حتی #اروپا با اتحادیهاش، چیزی جز دهات آمریکا حساب نشد.
روسبه یا باید #اوکراین را داشته باشد و بشود قدرتی آسیایی-اروپایی، یا اوکراین را بدهد به ناتو و برای قدرت آسیایی ماندن از غرب اجازه بگیرد.
#قرن_آسیا زاده شد. این جنگ، اعلام رسمی تولد قرن آسیاست. برخی میگویند همه چیز از عینالاسد شروع شد و من می گویم همه چیز از فتح حلب شروع شد. در فتح حلب، یک سو داعش بود و جبهه عبری-عربی و غرب، و در سوی دیگر ایران بود با مجمع نیروهای مقاومت، و همراهی روسیه که در وفا کم آورد و حاجی کنارش گذاشت تا در مذاکره با مسلحین کار را تمام کند. میدان، همان میدان است و نباید خارج از میدان بود. حواس ما و متحدانمان هم باید به #غرب باشد و هم به #روسیه. موازنه قوای جدیدی در دنیا شکل گرفته است.
برای برخی، "کشورهای جهان" آمریکاست و اروپا. و نه حتی چین و روسیه که حق وتو دارند. دلیل جزع و فزع این چند روز رسانههای غربی هم همین است که جنگ به اروپا رسیده است. و گر نه جنگ و نسلکشی تا در خاورمیانه بود و کشته از مسلمین میگرفت، ککشان هم نگزید.
اینک؛
سفر رییسی به مسکو و تماس او با پوتین بسیار مهم بود. دلیل حساسیتها نیز همین است.
پیشتر گفتهام که همه اتفاقات از افغانستان و قزاقستان تا اوکراین و قرهباغ و حتی #کرونا بر سر یک کلیدواژه مهم است: قرن آسیا.
اگر خود را خارج از تحولات تعریف کنیم، باختهایم.
برگردم به اوکراین.
واژههای #پوتین دقیق هستند. نازیزدایی یعنی حرکت تا قلب اروپا اگر ایجاب کند. نباید بیش از نیاز محتاط بود. و نباید بیحساب خطر کرد. اگر چه روسیه ناخواسته مجبور به جنگ شد اما روسیه را نباید تطهیر کرد. پوتین خوب میداند در این دنیای بشدت هابزی که انسان گرگ انسان است، غرب از وقوع این جنگ خوشحالتر است و اشک تمساح میریزد برای اوکراین.
مدتهاست غرب زورش را میزند یک قدم در قلمرو شوروی سابق پیش رود. و برای این یک قدم، تجزیه اوکراین، هزینه زیادی نیست. گیرم دونباسِ اوکراین شرقی به روسیه برسد باز هم غرب میماند و غرب. هشت سال پیش کریمه را روس برد مگر مشکل حل شد؟ این جنگ دنباله دارد اما دنبالهاش نه تولد شوروی است نه جنگ جهانی سوم.
این جنگ بر خلاف جنگ ۲۰۱۴ خبر از دو چیز میدهد: پایان هژمونی و پایان هولوکاست.
قرن آسیا زاده شد.
🔸
#مهدی_نعلبندی/ دارالولایه تبریز/ ۶ بهمن ۱۴۰۰
@mehdinalbandie
🔸
موازنه قوا دارد شکل میگیرد. از پایان #شوروی تا امروز جز هژمونی #آمریکا نبود. حتی #اروپا با اتحادیهاش، چیزی جز دهات آمریکا حساب نشد.
روسبه یا باید #اوکراین را داشته باشد و بشود قدرتی آسیایی-اروپایی، یا اوکراین را بدهد به ناتو و برای قدرت آسیایی ماندن از غرب اجازه بگیرد.
#قرن_آسیا زاده شد. این جنگ، اعلام رسمی تولد قرن آسیاست. برخی میگویند همه چیز از عینالاسد شروع شد و من می گویم همه چیز از فتح حلب شروع شد. در فتح حلب، یک سو داعش بود و جبهه عبری-عربی و غرب، و در سوی دیگر ایران بود با مجمع نیروهای مقاومت، و همراهی روسیه که در وفا کم آورد و حاجی کنارش گذاشت تا در مذاکره با مسلحین کار را تمام کند. میدان، همان میدان است و نباید خارج از میدان بود. حواس ما و متحدانمان هم باید به #غرب باشد و هم به #روسیه. موازنه قوای جدیدی در دنیا شکل گرفته است.
برای برخی، "کشورهای جهان" آمریکاست و اروپا. و نه حتی چین و روسیه که حق وتو دارند. دلیل جزع و فزع این چند روز رسانههای غربی هم همین است که جنگ به اروپا رسیده است. و گر نه جنگ و نسلکشی تا در خاورمیانه بود و کشته از مسلمین میگرفت، ککشان هم نگزید.
اینک؛
سفر رییسی به مسکو و تماس او با پوتین بسیار مهم بود. دلیل حساسیتها نیز همین است.
پیشتر گفتهام که همه اتفاقات از افغانستان و قزاقستان تا اوکراین و قرهباغ و حتی #کرونا بر سر یک کلیدواژه مهم است: قرن آسیا.
اگر خود را خارج از تحولات تعریف کنیم، باختهایم.
برگردم به اوکراین.
واژههای #پوتین دقیق هستند. نازیزدایی یعنی حرکت تا قلب اروپا اگر ایجاب کند. نباید بیش از نیاز محتاط بود. و نباید بیحساب خطر کرد. اگر چه روسیه ناخواسته مجبور به جنگ شد اما روسیه را نباید تطهیر کرد. پوتین خوب میداند در این دنیای بشدت هابزی که انسان گرگ انسان است، غرب از وقوع این جنگ خوشحالتر است و اشک تمساح میریزد برای اوکراین.
مدتهاست غرب زورش را میزند یک قدم در قلمرو شوروی سابق پیش رود. و برای این یک قدم، تجزیه اوکراین، هزینه زیادی نیست. گیرم دونباسِ اوکراین شرقی به روسیه برسد باز هم غرب میماند و غرب. هشت سال پیش کریمه را روس برد مگر مشکل حل شد؟ این جنگ دنباله دارد اما دنبالهاش نه تولد شوروی است نه جنگ جهانی سوم.
این جنگ بر خلاف جنگ ۲۰۱۴ خبر از دو چیز میدهد: پایان هژمونی و پایان هولوکاست.
قرن آسیا زاده شد.
🔸
#مهدی_نعلبندی/ دارالولایه تبریز/ ۶ بهمن ۱۴۰۰
@mehdinalbandie