✅ خبرنگاران چگونه می توانند در شبکه‌های اجتماعی از راه سیاست، با مخاطبان تعامل کنند؟
#شبکه‌های_اجتماعی مرز میان محتوای شخصی و حرفه‌ای را مخدوش می کند. این مطلب به این موضوع می پردازد و می پرسد که خبرنگاران چگونه از راه سیاست می توانند در شبکه‌های اجتماعی با مخاطبان تعامل کنند و هم‌زمان بی‌طرفی‌شان را حفظ کنند.
شبکه‌های اجتماعی عملا تبدیل به یک منبع حرفه‌ای شده اند که برای #خبررسانی هم مورد استفاده‌ی بسیاری از خبرنگاران قرار می گیرد که از این راه گزارش‌های خود را تبلیغ می کنند و گاه حتی از این راه خبررسانی می کنند. اما مهم آن است که #خبرنگاران بی طرفی خود را به ویژه هنگام بحث پیرامون سیاست و موضوعات جاری حفظ کنند.
🔴 شانون مک گریگور استاد ارتباطات سیاسی در دانشگاه یوتا می گوید که به عنوان قانون کلی، استفاده از دشنام یا کلمات و ادبیات موهن در نوشتار در شبکه‌های اجتماعی، به ویژه برای خبرنگاران، بسیار نکوهیده است.
با این وصف، خبرنگاران هم انسانند و ممکن است زمانی دچار خدشه در بی طرفی شوند یا اشتباه کنند اما مشکل آن است که بیش از افراد عادی مورد ملامت قرار می گیرند.
اما بی‌طرفی هم‌چنان در بسیاری از نشریات مطرح است و به این دلیل است که نهادهایی از قبیل #نیویورک_تایمز، رادیو دولتی آمریکا، #بی_بی_سی، #رویترز، و دیگران، سیاست‌هایی را برای پیشگیری از این نوع رفتارهای خبرنگاران‌شان اتخاذ کرده اند و در این راستا تدابیری اندیشیده اند.
آنتونی آدورناتو که استاد دانشگاه ایتاکای آمریکاست و تخصص‌اش خبرنگاری شبکه‌های اجتماعی است، می گوید مهم است که خبرنگاران اخلاق حرفه‌ای خود را به شبکه‌های اجتماعی نیز تعمیم دهند و نظرات شخصی و سیاسی خود را حتی در حساب‌های شخصی شبکه‌های اجتماعی‌شان منعکس نکنند و این را حتی را روی توییت کردن هم در نظر داشته باشند و در دنبال کردن افراد یا حساب‌های شبکه‌های اجتماعی هم بی طرفی، انصاف، و شنیدن حرف هر دو سوی جریان را در نظر داشته باشند و اِعمال کنند.
⚫️ پژوهشی از سال ۲۰۱۳ نشان می دهد که تعداد بسیار کمی از خبرنگاران عقاید شخصی خود را در شبکه‌های اجتماعی مطرح می کنند و فقط دوازده درصد از مجموع خبرنگاران فعال در شبکه‌های اجتماعی ممکن است چنین مرزهایی را مخلوط یا خدشه دار کنند.
یک راه دیگر فعال بودن و تعامل با مخاطبان شبکه‌های اجتماعی آن است که خبرنگاران در حال تهیه‌ی گزارش یا انجام تحقیق برای تهیه‌ی آن، مطالبی را که تازه به آنها برخورد می کنند یا اطلاعات جدیدی را که به دست می آورند، با مخاطبان در میان می گذارند.
ijnet.org/fa
🆔 @medialesson
#شبکه‌های_اجتماعی مرز میان محتوای شخصی و حرفه‌ای را مخدوش می کند. این مطلب به این موضوع می پردازد و می پرسد که خبرنگاران چگونه از راه سیاست می توانند در شبکه‌های اجتماعی با مخاطبان تعامل کنند و هم‌زمان بی‌طرفی‌شان را حفظ کنند.
شبکه‌های اجتماعی عملا تبدیل به یک منبع حرفه‌ای شده اند که برای #خبررسانی هم مورد استفاده‌ی بسیاری از خبرنگاران قرار می گیرد که از این راه گزارش‌های خود را تبلیغ می کنند و گاه حتی از این راه خبررسانی می کنند. اما مهم آن است که #خبرنگاران بی طرفی خود را به ویژه هنگام بحث پیرامون سیاست و موضوعات جاری حفظ کنند.
🔴 شانون مک گریگور استاد ارتباطات سیاسی در دانشگاه یوتا می گوید که به عنوان قانون کلی، استفاده از دشنام یا کلمات و ادبیات موهن در نوشتار در شبکه‌های اجتماعی، به ویژه برای خبرنگاران، بسیار نکوهیده است.
با این وصف، خبرنگاران هم انسانند و ممکن است زمانی دچار خدشه در بی طرفی شوند یا اشتباه کنند اما مشکل آن است که بیش از افراد عادی مورد ملامت قرار می گیرند.
اما بی‌طرفی هم‌چنان در بسیاری از نشریات مطرح است و به این دلیل است که نهادهایی از قبیل #نیویورک_تایمز، رادیو دولتی آمریکا، #بی_بی_سی، #رویترز، و دیگران، سیاست‌هایی را برای پیشگیری از این نوع رفتارهای خبرنگاران‌شان اتخاذ کرده اند و در این راستا تدابیری اندیشیده اند.
آنتونی آدورناتو که استاد دانشگاه ایتاکای آمریکاست و تخصص‌اش خبرنگاری شبکه‌های اجتماعی است، می گوید مهم است که خبرنگاران اخلاق حرفه‌ای خود را به شبکه‌های اجتماعی نیز تعمیم دهند و نظرات شخصی و سیاسی خود را حتی در حساب‌های شخصی شبکه‌های اجتماعی‌شان منعکس نکنند و این را حتی را روی توییت کردن هم در نظر داشته باشند و در دنبال کردن افراد یا حساب‌های شبکه‌های اجتماعی هم بی طرفی، انصاف، و شنیدن حرف هر دو سوی جریان را در نظر داشته باشند و اِعمال کنند.
⚫️ پژوهشی از سال ۲۰۱۳ نشان می دهد که تعداد بسیار کمی از خبرنگاران عقاید شخصی خود را در شبکه‌های اجتماعی مطرح می کنند و فقط دوازده درصد از مجموع خبرنگاران فعال در شبکه‌های اجتماعی ممکن است چنین مرزهایی را مخلوط یا خدشه دار کنند.
یک راه دیگر فعال بودن و تعامل با مخاطبان شبکه‌های اجتماعی آن است که خبرنگاران در حال تهیه‌ی گزارش یا انجام تحقیق برای تهیه‌ی آن، مطالبی را که تازه به آنها برخورد می کنند یا اطلاعات جدیدی را که به دست می آورند، با مخاطبان در میان می گذارند.
ijnet.org/fa
🆔 @medialesson
شبکه بین المللی خبرنگاران
شبکه بین المللی خبرنگاران (آی جی نت)، جدیدترین خبرها را درباره نوآوری های رسانه ای و ابزار فنی تازه در اختیار کاربران خود می گذارد. این تارنما که به دست مرکز بین المللی خبرنگاران (آی سی اف جی) اداره می شود، روزآمدترین تحولات عرصه جهانی خبرنگاری را پی گیری…
📰 روزنامه های بزرگ روزی چند خبر منتشر می کنند؟
پایگاه اینترنتی آتلانتیک به‌تازگی گزارش جالبی را منتشر کرده است که نشان می‌دهد هر یک از #روزنامه‌های بزرگ روزانه چه تعداد خبر را منتشر می‌کنند.
براساس این گزارش، اعلام شد #واشنگتن_پست روزانه به‌طور میانگین 1200 خبر، مطلب گرافیکی و تصویر ویدئویی را روی سایت اینترنتی و نسخه چاپی خود عرضه می‌کند و بر این اساس می‌توان گفت این مرکز تقریباً هر دو دقیقه یک مطلب جدید را به دست مخاطبان خود می‌رساند.
برای #نیویورک_تایمز شرایط اندکی متفاوت است. در سایت اینترنتی این روزنامه صاحبنام روزانه 150 مطلب جدید به اشتراک گذاشته می‌شود، شنبه هر هفته تعداد مطالب جدید منتشر شده روی این سایت به 250 مورد می‌رسد و در طول روز 65 خبر و رویداد هم در وبلاگ این مرکز به اشتراک گذاشته می‌شود. البته این روزنامه پیش‌بینی کرده است تا سال 2020 میلادی تعداد اخباری که روزانه به دست مخاطبان خود می‌رساند را 35 درصد افزایش دهد.
#وال_استریت_ژورنال برای فعالیت‌های رسانه‌ای خود سیاست متفاوتی را پیش‌رو قرار داده است. هر روز به‌طور میانگین 240 مطلب مجزا در نسخه چاپی و آنلاین این روزنامه در اختیار مخاطبان قرار می‌گیرد و 7 مورد از آنها به‌صورت مفصل در نسخه چاپی بررسی می‌شود. البته تعداد اخباری که این مرکز هم‌اکنون به دست مخاطبان خود می‌رساند افت قابل ملاحظه داشته است. پنج سال قبل «وال استریت ژورنال» هر روز 325 خبر را منتشر می‌کرد.
یکی دیگر از مراکز خبری مشهور و صاحبنام #بازفید نام دارد. این سایت خبری اعلام کرد آوریل گذشته در مجموع 6365 خبر و 319 ویدئو را با مخاطبان خود به اشتراک گذاشته است و بنابراین می‌توان گفت این پایگاه آنلاین هر روز به طور میانگین 222 محتوای مجزا با فرمت‌های مختلف را برای مخاطبان خود منتشر کرده است.
البته توجه داشته باشید روزنامه‌ای مانند «نیویورک تایمز» برای آنکه این حجم از اخبار را منتشر کند 300 کارمند را در بخش تولید و ویرایش اخبار در اختیار دارد و در مجموع بیشتر از 1800 نفر برای آن کار می‌کنند. «واشنگتن پست» نیز در تحریریه خود 700 کارمند را در اختیار گرفته است و «بازفید» به کمک 460 نفر این حجم از اخبار را به دست مخاطبان خود می‌رساند./ ایران
🆔 @medialesson
پایگاه اینترنتی آتلانتیک به‌تازگی گزارش جالبی را منتشر کرده است که نشان می‌دهد هر یک از #روزنامه‌های بزرگ روزانه چه تعداد خبر را منتشر می‌کنند.
براساس این گزارش، اعلام شد #واشنگتن_پست روزانه به‌طور میانگین 1200 خبر، مطلب گرافیکی و تصویر ویدئویی را روی سایت اینترنتی و نسخه چاپی خود عرضه می‌کند و بر این اساس می‌توان گفت این مرکز تقریباً هر دو دقیقه یک مطلب جدید را به دست مخاطبان خود می‌رساند.
برای #نیویورک_تایمز شرایط اندکی متفاوت است. در سایت اینترنتی این روزنامه صاحبنام روزانه 150 مطلب جدید به اشتراک گذاشته می‌شود، شنبه هر هفته تعداد مطالب جدید منتشر شده روی این سایت به 250 مورد می‌رسد و در طول روز 65 خبر و رویداد هم در وبلاگ این مرکز به اشتراک گذاشته می‌شود. البته این روزنامه پیش‌بینی کرده است تا سال 2020 میلادی تعداد اخباری که روزانه به دست مخاطبان خود می‌رساند را 35 درصد افزایش دهد.
#وال_استریت_ژورنال برای فعالیت‌های رسانه‌ای خود سیاست متفاوتی را پیش‌رو قرار داده است. هر روز به‌طور میانگین 240 مطلب مجزا در نسخه چاپی و آنلاین این روزنامه در اختیار مخاطبان قرار می‌گیرد و 7 مورد از آنها به‌صورت مفصل در نسخه چاپی بررسی می‌شود. البته تعداد اخباری که این مرکز هم‌اکنون به دست مخاطبان خود می‌رساند افت قابل ملاحظه داشته است. پنج سال قبل «وال استریت ژورنال» هر روز 325 خبر را منتشر می‌کرد.
یکی دیگر از مراکز خبری مشهور و صاحبنام #بازفید نام دارد. این سایت خبری اعلام کرد آوریل گذشته در مجموع 6365 خبر و 319 ویدئو را با مخاطبان خود به اشتراک گذاشته است و بنابراین می‌توان گفت این پایگاه آنلاین هر روز به طور میانگین 222 محتوای مجزا با فرمت‌های مختلف را برای مخاطبان خود منتشر کرده است.
البته توجه داشته باشید روزنامه‌ای مانند «نیویورک تایمز» برای آنکه این حجم از اخبار را منتشر کند 300 کارمند را در بخش تولید و ویرایش اخبار در اختیار دارد و در مجموع بیشتر از 1800 نفر برای آن کار می‌کنند. «واشنگتن پست» نیز در تحریریه خود 700 کارمند را در اختیار گرفته است و «بازفید» به کمک 460 نفر این حجم از اخبار را به دست مخاطبان خود می‌رساند./ ایران
🆔 @medialesson
🟢 نقطه‌چین بگذارید و به خبر باز گردید
(این مقاله، دوم اردیبهشت امسال به قلم وحید اقدسی و با همین تیتر در ایرنا کار شد، اما بازخوانی آن به دلایل ماهیت آموزشی، پس از یک ماه نیز ارزش مطالعه دارد)
--------------------------
🟣 چند روز پیش خبری منتشر شد مبنی بر این‌که دو روزنامه مطرح #نیویورک_تایمز و #واشنگتن_پست خبرنگاران خود را به کنفرانس‌های خبری روزانه دونالد ترامپ در خصوص ویروس کرونا نمی‌فرستند و همچنین چند شبکه تلویزیونی هم قید پخش کامل این کنفرانس‌ها را زده‌اند.
البته مواجهه ترامپ با رسانه‌ها از همان ابتدای ریاست‌جمهوری و حتی پیش‌تر از آن و در دوران تبلیغات انتخاباتی، با چالش‌های زیادی همراه بوده است. تصمیم اخیر این رسانه‌ها را نیز نمی‌توان بدون توجه به آن سابقه و موارد قبلی تحلیل کرد. اما می‌توان از منظر حرفه‌ای چند آموزه و توصیه مهم را یادآور شد؛ به‌ویژه که جامعه #روزنامه‌نگاری ما نیز از نظر درگیری و شیوع ویروس کرونا شرایط مشابهی را تجربه می‌کند.
به خبر بازگردید
در متون کلاسیک روزنامه‌نگاری خبر یک «گزارش عینی از رویدادهای واقعی دارای ارزش خبری» است. اگر بپذیریم که «عینیت محض و بی‌طرفی» روایت‌های خبری سخت به چالش کشیده است، اما در خصوص #ارزش‌های_خبری هنوز یک توافق نسبی وجود دارد. از طرفی دیگر، خبر برای مردم است. مردم همان مخاطبان رسانه‌ها هستند که باید خبر تاثیری بر زندگی و احوال‌شان داشته باشد. حال چه در کوتاه‌مدت و چه در بلندمدت.
حالا منتقدان ترامپ استدلال کرده‌اند که او این کنفرانس‌ها را به یک «شوی تلویزیونی» تبدیل کرده است. در حقیقت آنها این نکته مهم را به روزنامه‌نگاران یادآور می‌شوند که «ارزش شهرت» به‌تنهایی نمی‌تواند مجوزی برای انتشار خبر باشد. مسئولان به‌واسطه جایگاه و موقعیتی که دارند، همواره به‌عنوان منابع اصلی خبری محسوب می‌شوند و محل رجوع خبرنگارانند. با این حال خبر باید بتواند به سئوال‌ها و ابهام‌های مخاطب پاسخ گوید. اما در موارد بسیاری مقام‌های دولتی از فرصتی که رسانه برایشان فراهم کرده برای سخنرانی و اظهارنظر استفاده می‌کنند. این اظهارنظرها البته در مواردی با توجه به موضوع و جایگاه مسئول و تاثیری که دیدگاهش بر روند امور جاری می‌گذارد، می‌تواند خبر تلقی شود اما در اغلب اوقات این قبیل اظهارنظرها کلی، تکراری و خالی از هرگونه فکت هستند. در واقع می‌توان مدعی شد که خواندن یا نخواندن چنین خبرهایی نفع و فایده‌ای برای مخاطب ندارد. متاسفانه یکی از مهم‌ترین عارضه‌های خبری فضای رسانه‌ای داخلی نیز حجم بالای چنین خبرهایی است؛ فلان مسئول و وکیل و وزیری که به جای ارائه اطلاعات جدید، به بیان چندباره مواضع و دیدگاه‌های شخصی خود می‌پردازد. در چنین شرایطی اگر خبرنگار نقش خود را به یک دستگاه ضبط تقلیل دهد، خروجی نهایی کار او جز مشتی وی افزود و وی خاطرنشان کرد و...چیز دیگری نخواهد بود. خبرهایی بی‌ارزش و تکراری.
#رویترز برای پیشگیری از چنین آسیبی در خبر، به خبرنگاران خود توصیه می‌کند که در هنگام تنظیم اخبار مسئولان هرجا احساس کردند صحبت‌ها و مواضع گوینده ربطی به خبر ندارد و بیشتر از همان جنس کلی‌گویی است، در میان #نقل‌قول‌ها نقطه‌چین بگذارند تا از این طریق به مخاطب خود بگویند بخشی از صحبت‌های #منبع_خبر در اینجا حذف شده است. در مقابل، رویترز همواره بر استفاده از «نقل‌قول‌های طلایی» اصرار می‌ورزد چرا که این نقل‌قول‌ها، حاوی اطلاعات مفیدند، پرده از احساسات گوینده برمی‌دارند و به خبر جان می‌بخشند. رویترز از خبرنگار خود می‌خواهد برای با بی‌رحمی تمام روی گفته‌های بدون خاصیت خط بکشد و برای وقت و حوصله مخاطب ارزش قائل باشد.
🔷 در کشور ما متاسفانه مسئولان به اشتباه عادت کرده‌اند که هر آن‌چه می‌گویند تام و کمال در خبر گنجانده شود و بارها خبرنگاران را به علت حذف بخشی از صحبت‌های‌شان سرزنش کرده‌اند.
به متخصصان رجوع کنید
منتقدان کنفرانس‌های ترامپ همچنین با مقایسه کنفرانس‌های خبری کاخ سفید و برخی کشورهای دیگر همچون فرانسه، یونان، آلمان و... خواستار حضور و نظر بیشتر متخصصان هستند. اصولا در چنین موضوعاتی که جنبه تخصصی اهمیت بیشتری می‌یابد بهتر است روزنامه‌نگاران بیشتر صدای متخصصان و پزشکان را منعکس کنند. وقتی افکارعمومی ملتهب است و موضوع با سلامت عموم سروکار دارد، هرگونه اظهارنظر یا اخبار متناقض می‌تواند امنیت روانی مخاطب را به خطر اندازد و ابعاد بحران را فراگیرتر کند. در عین‌حال در شرایطی این‌چنین که پای سلامت مردم در میان است و جامعه کوچک‌ترین اقدام‌ها و واکنش‌ها را با دقت دنبال می‌کند، بسیاری تمیال پیدا می‌کنند در نقش قهرمان ظاهر شوند تا از این رهگذر وجهه خود و سازمان متبوع خود را در نزد افکارعمومی بازسازی کنند و اعتباری برای خود فراهم سازند؛
ادامه 👇
(این مقاله، دوم اردیبهشت امسال به قلم وحید اقدسی و با همین تیتر در ایرنا کار شد، اما بازخوانی آن به دلایل ماهیت آموزشی، پس از یک ماه نیز ارزش مطالعه دارد)
--------------------------
🟣 چند روز پیش خبری منتشر شد مبنی بر این‌که دو روزنامه مطرح #نیویورک_تایمز و #واشنگتن_پست خبرنگاران خود را به کنفرانس‌های خبری روزانه دونالد ترامپ در خصوص ویروس کرونا نمی‌فرستند و همچنین چند شبکه تلویزیونی هم قید پخش کامل این کنفرانس‌ها را زده‌اند.
البته مواجهه ترامپ با رسانه‌ها از همان ابتدای ریاست‌جمهوری و حتی پیش‌تر از آن و در دوران تبلیغات انتخاباتی، با چالش‌های زیادی همراه بوده است. تصمیم اخیر این رسانه‌ها را نیز نمی‌توان بدون توجه به آن سابقه و موارد قبلی تحلیل کرد. اما می‌توان از منظر حرفه‌ای چند آموزه و توصیه مهم را یادآور شد؛ به‌ویژه که جامعه #روزنامه‌نگاری ما نیز از نظر درگیری و شیوع ویروس کرونا شرایط مشابهی را تجربه می‌کند.
به خبر بازگردید
در متون کلاسیک روزنامه‌نگاری خبر یک «گزارش عینی از رویدادهای واقعی دارای ارزش خبری» است. اگر بپذیریم که «عینیت محض و بی‌طرفی» روایت‌های خبری سخت به چالش کشیده است، اما در خصوص #ارزش‌های_خبری هنوز یک توافق نسبی وجود دارد. از طرفی دیگر، خبر برای مردم است. مردم همان مخاطبان رسانه‌ها هستند که باید خبر تاثیری بر زندگی و احوال‌شان داشته باشد. حال چه در کوتاه‌مدت و چه در بلندمدت.
حالا منتقدان ترامپ استدلال کرده‌اند که او این کنفرانس‌ها را به یک «شوی تلویزیونی» تبدیل کرده است. در حقیقت آنها این نکته مهم را به روزنامه‌نگاران یادآور می‌شوند که «ارزش شهرت» به‌تنهایی نمی‌تواند مجوزی برای انتشار خبر باشد. مسئولان به‌واسطه جایگاه و موقعیتی که دارند، همواره به‌عنوان منابع اصلی خبری محسوب می‌شوند و محل رجوع خبرنگارانند. با این حال خبر باید بتواند به سئوال‌ها و ابهام‌های مخاطب پاسخ گوید. اما در موارد بسیاری مقام‌های دولتی از فرصتی که رسانه برایشان فراهم کرده برای سخنرانی و اظهارنظر استفاده می‌کنند. این اظهارنظرها البته در مواردی با توجه به موضوع و جایگاه مسئول و تاثیری که دیدگاهش بر روند امور جاری می‌گذارد، می‌تواند خبر تلقی شود اما در اغلب اوقات این قبیل اظهارنظرها کلی، تکراری و خالی از هرگونه فکت هستند. در واقع می‌توان مدعی شد که خواندن یا نخواندن چنین خبرهایی نفع و فایده‌ای برای مخاطب ندارد. متاسفانه یکی از مهم‌ترین عارضه‌های خبری فضای رسانه‌ای داخلی نیز حجم بالای چنین خبرهایی است؛ فلان مسئول و وکیل و وزیری که به جای ارائه اطلاعات جدید، به بیان چندباره مواضع و دیدگاه‌های شخصی خود می‌پردازد. در چنین شرایطی اگر خبرنگار نقش خود را به یک دستگاه ضبط تقلیل دهد، خروجی نهایی کار او جز مشتی وی افزود و وی خاطرنشان کرد و...چیز دیگری نخواهد بود. خبرهایی بی‌ارزش و تکراری.
#رویترز برای پیشگیری از چنین آسیبی در خبر، به خبرنگاران خود توصیه می‌کند که در هنگام تنظیم اخبار مسئولان هرجا احساس کردند صحبت‌ها و مواضع گوینده ربطی به خبر ندارد و بیشتر از همان جنس کلی‌گویی است، در میان #نقل‌قول‌ها نقطه‌چین بگذارند تا از این طریق به مخاطب خود بگویند بخشی از صحبت‌های #منبع_خبر در اینجا حذف شده است. در مقابل، رویترز همواره بر استفاده از «نقل‌قول‌های طلایی» اصرار می‌ورزد چرا که این نقل‌قول‌ها، حاوی اطلاعات مفیدند، پرده از احساسات گوینده برمی‌دارند و به خبر جان می‌بخشند. رویترز از خبرنگار خود می‌خواهد برای با بی‌رحمی تمام روی گفته‌های بدون خاصیت خط بکشد و برای وقت و حوصله مخاطب ارزش قائل باشد.
🔷 در کشور ما متاسفانه مسئولان به اشتباه عادت کرده‌اند که هر آن‌چه می‌گویند تام و کمال در خبر گنجانده شود و بارها خبرنگاران را به علت حذف بخشی از صحبت‌های‌شان سرزنش کرده‌اند.
به متخصصان رجوع کنید
منتقدان کنفرانس‌های ترامپ همچنین با مقایسه کنفرانس‌های خبری کاخ سفید و برخی کشورهای دیگر همچون فرانسه، یونان، آلمان و... خواستار حضور و نظر بیشتر متخصصان هستند. اصولا در چنین موضوعاتی که جنبه تخصصی اهمیت بیشتری می‌یابد بهتر است روزنامه‌نگاران بیشتر صدای متخصصان و پزشکان را منعکس کنند. وقتی افکارعمومی ملتهب است و موضوع با سلامت عموم سروکار دارد، هرگونه اظهارنظر یا اخبار متناقض می‌تواند امنیت روانی مخاطب را به خطر اندازد و ابعاد بحران را فراگیرتر کند. در عین‌حال در شرایطی این‌چنین که پای سلامت مردم در میان است و جامعه کوچک‌ترین اقدام‌ها و واکنش‌ها را با دقت دنبال می‌کند، بسیاری تمیال پیدا می‌کنند در نقش قهرمان ظاهر شوند تا از این رهگذر وجهه خود و سازمان متبوع خود را در نزد افکارعمومی بازسازی کنند و اعتباری برای خود فراهم سازند؛
ادامه 👇
🔻اگرچه اینترنت تاثیرات زیادی بر اقتصاد رسانه داشته است، از دزدی دریایی گرفته تا کاهش هزینه‌های توزیع، اما بزرگترین تاثیر آن هم‌افزایی اشکال مختلف رسانه‌ها بوده است.
🔻به عنوان مثال، صفحه اول وب‌سایت #نیویورک تایمز حاوی چندین کلیپ ویدیوئی کوتاه است و صفحه اول وب سایت #فاکس_نیوز حاوی کلیپ هایی از شبکه تلویزیونی کابلی به همراه مقالات مرتبط نوشته شده توسط کارکنان FoxNews.com است.
🔻رسانه‌ها بسیاری از این خدمات را به صورت رایگان به مصرف‌کنندگان ارائه می‌کنند، البته به دلیلی غیر از این که مصرف‌کنندگان عادت کرده‌اند این محتوا را به صورت رایگان در جای دیگری از اینترنت دریافت کنند.
🆔 @medialesson
🔻به عنوان مثال، صفحه اول وب‌سایت #نیویورک تایمز حاوی چندین کلیپ ویدیوئی کوتاه است و صفحه اول وب سایت #فاکس_نیوز حاوی کلیپ هایی از شبکه تلویزیونی کابلی به همراه مقالات مرتبط نوشته شده توسط کارکنان FoxNews.com است.
🔻رسانه‌ها بسیاری از این خدمات را به صورت رایگان به مصرف‌کنندگان ارائه می‌کنند، البته به دلیلی غیر از این که مصرف‌کنندگان عادت کرده‌اند این محتوا را به صورت رایگان در جای دیگری از اینترنت دریافت کنند.
🆔 @medialesson
🟢 چه سبک زبانی در منابع خبری رایج #امریکا استفاده می‌شود؟
بسیاری از روزنامه‌ها، مجلات و
دفاتر روابط عمومی در سراسر ایالات متحده از سبک AP (#آسوشیتدپرس) استفاده می‌کنند.
اگرچه برخی از نشریات مانند #نیویورک_تایمز دستورالعمل‌های سبک خود را ایجاد کرده‌اند، اما دانش اولیه سبک آسوشیتدپرس برای کسانی که می‌خواهند در روزنامه‌نگاری چاپی کار کنند، ضروری است.
🆔 @medialesson
بسیاری از روزنامه‌ها، مجلات و
دفاتر روابط عمومی در سراسر ایالات متحده از سبک AP (#آسوشیتدپرس) استفاده می‌کنند.
اگرچه برخی از نشریات مانند #نیویورک_تایمز دستورالعمل‌های سبک خود را ایجاد کرده‌اند، اما دانش اولیه سبک آسوشیتدپرس برای کسانی که می‌خواهند در روزنامه‌نگاری چاپی کار کنند، ضروری است.
🆔 @medialesson