⛔️تأثیر شبکه های اجتماعی بر کودکان ⛔️
حالا که بسیاری از کودکان و نوجوانان تمایل عجیبی به حضور در شبکه‌های اجتماعی مختلف پیدا کرده‌اند، آیا باید مانع آنها شد؟
قطعا خیر.
چراکه منع کودکان در انجام هر کاری می‌تواند اثرات منفی در آنها ایجاد کرده و به‌مراتب آنها را برای استفاده از این شبکه‌های اجتماعی بیش از پیش ترغیب کند؛ بنابراین یکی از مهم‌ترین نقش‌ها برای حضور سالم کودکان در شبکه‌های اجتماعی را والدین بر عهده دارند.
والدین به روش‌های مختلف می‌توانند فعالیت فرزندشان در شبکه‌های اجتماعی مختلف را مدیریت کنند
یکی از این روش‌ها آموزش است. والدین حتما باید قبل از ورود کودکان‌شان به شبکه‌های اجتماعی به آنها درباره خطرات و آسیب‌های این شبکه‌ها هشدار دهند، با آنها صحبت کنند و آنها را کاملا از امور مختلف مطلع نمایند.
علاوه بر این می‌توانند به کمک نرم‌افزارهای نظارتی که برای تمام سیستم‌عامل‌ها وجود دارد بر فعالیت کودکان خود در این زمینه مدیریت کامل داشته باشند.
مدیریت و کنترل کودکان در شبکه‌های اجتماعی زمانی میسر است که والدین نیز درباره این شبکه‌های اجتماعی اطلاعات داشته باشند. پس اصلی‌ترین پیشنهاد ما به والدین کودکان و نوجوانان امروز این است که درباره این شبکه‌ها و فضای اینترنت اطلاعات کسب کنند و آموزش ببینند.
همچنین مدیرت زمان اختصاص یافته نیز ضرورت دارد، تعیین ساعت مختص اینترنت و بازی های رایانه ای برای کودکان درطول شبانه روز ، که والدین خودشان فعالیت های رایانه ای را برای کودکان انتخاب کنند.
یکی دیگر از روش‌هایی که می‌تواند بر استفاده درست کودکان و نوجوانان از شبکه‌های اجتماعی مؤثر باشد، الگوسازی است.
مسلما اصلی‌ترین الگوهای کودکان، خانواده و گروه دوستان‌شان است. بنابراین اعضا خانواده باید الگوی مناسبی از استفاده از شبکه‌های اجتماعی به کودکان بدهند. قطعا والدینی که خودشان استفاده‌های نادرست و بیش‌ازحدی از شبکه‌های اجتماعی می‌کنند نمی‌توانند به فرزندان خود آموزش استفاده صحیح از این شبکه‌ها را بدهند.
راهکار شاید مهتر و کاربردی دیگر غنی سازی برنامه های فراغت دانش آموزان متناسب با شرایط سنی شان است؛ که دراین خصوص برنامه ریزی آموزش وپرورش را می طلبد که تا با مهیا کردن برنامه های اوقات فراغت متناسب با شرایط سنی، دانش آموزان با شور و شوق درآن برنامه حضوریابند ونسبت به دورهم بودن وبالا بردن مشارکت های اجتماعی آنها ازحضورشان درفضاهای
مجازی کاسته شود.
در پایان قابل ذکر است که فضای مجازی، همانند هر مقوله ی دیگری که در عالمِ واقع وجود دارد، باید از منظر تهدید و فرصت، توأماً دیده شود.
براساس آمارهای منتشره تنها یک ونیم درصد از محتوای اینترنت غیراخلاقی و تهدیدآمیز می باشد و این در حالیست که این یک ونیم درصد بر نود و هشت ونیم درصد فرصت آمیز محتوای اینترنت سایه شوم خود را افکنده است.
به نظر می رسد با اتخاذ راهکارهای مناسب می توان فضای اینترنت و فضای مجازی رابه فضای آموزشی برای دانش آموزان و دانشجویان تبدیل کرد که این امر همکاری بسیاری از سازمان های دخیل در امر را می طلبد.
#دکتر_فاطمه_جلیلی
#توانبخشی_شناختی_کودک_و_نوجوان
@media_managment
حالا که بسیاری از کودکان و نوجوانان تمایل عجیبی به حضور در شبکه‌های اجتماعی مختلف پیدا کرده‌اند، آیا باید مانع آنها شد؟
قطعا خیر.
چراکه منع کودکان در انجام هر کاری می‌تواند اثرات منفی در آنها ایجاد کرده و به‌مراتب آنها را برای استفاده از این شبکه‌های اجتماعی بیش از پیش ترغیب کند؛ بنابراین یکی از مهم‌ترین نقش‌ها برای حضور سالم کودکان در شبکه‌های اجتماعی را والدین بر عهده دارند.
والدین به روش‌های مختلف می‌توانند فعالیت فرزندشان در شبکه‌های اجتماعی مختلف را مدیریت کنند
یکی از این روش‌ها آموزش است. والدین حتما باید قبل از ورود کودکان‌شان به شبکه‌های اجتماعی به آنها درباره خطرات و آسیب‌های این شبکه‌ها هشدار دهند، با آنها صحبت کنند و آنها را کاملا از امور مختلف مطلع نمایند.
علاوه بر این می‌توانند به کمک نرم‌افزارهای نظارتی که برای تمام سیستم‌عامل‌ها وجود دارد بر فعالیت کودکان خود در این زمینه مدیریت کامل داشته باشند.
مدیریت و کنترل کودکان در شبکه‌های اجتماعی زمانی میسر است که والدین نیز درباره این شبکه‌های اجتماعی اطلاعات داشته باشند. پس اصلی‌ترین پیشنهاد ما به والدین کودکان و نوجوانان امروز این است که درباره این شبکه‌ها و فضای اینترنت اطلاعات کسب کنند و آموزش ببینند.
همچنین مدیرت زمان اختصاص یافته نیز ضرورت دارد، تعیین ساعت مختص اینترنت و بازی های رایانه ای برای کودکان درطول شبانه روز ، که والدین خودشان فعالیت های رایانه ای را برای کودکان انتخاب کنند.
یکی دیگر از روش‌هایی که می‌تواند بر استفاده درست کودکان و نوجوانان از شبکه‌های اجتماعی مؤثر باشد، الگوسازی است.
مسلما اصلی‌ترین الگوهای کودکان، خانواده و گروه دوستان‌شان است. بنابراین اعضا خانواده باید الگوی مناسبی از استفاده از شبکه‌های اجتماعی به کودکان بدهند. قطعا والدینی که خودشان استفاده‌های نادرست و بیش‌ازحدی از شبکه‌های اجتماعی می‌کنند نمی‌توانند به فرزندان خود آموزش استفاده صحیح از این شبکه‌ها را بدهند.
راهکار شاید مهتر و کاربردی دیگر غنی سازی برنامه های فراغت دانش آموزان متناسب با شرایط سنی شان است؛ که دراین خصوص برنامه ریزی آموزش وپرورش را می طلبد که تا با مهیا کردن برنامه های اوقات فراغت متناسب با شرایط سنی، دانش آموزان با شور و شوق درآن برنامه حضوریابند ونسبت به دورهم بودن وبالا بردن مشارکت های اجتماعی آنها ازحضورشان درفضاهای
مجازی کاسته شود.
در پایان قابل ذکر است که فضای مجازی، همانند هر مقوله ی دیگری که در عالمِ واقع وجود دارد، باید از منظر تهدید و فرصت، توأماً دیده شود.
براساس آمارهای منتشره تنها یک ونیم درصد از محتوای اینترنت غیراخلاقی و تهدیدآمیز می باشد و این در حالیست که این یک ونیم درصد بر نود و هشت ونیم درصد فرصت آمیز محتوای اینترنت سایه شوم خود را افکنده است.
به نظر می رسد با اتخاذ راهکارهای مناسب می توان فضای اینترنت و فضای مجازی رابه فضای آموزشی برای دانش آموزان و دانشجویان تبدیل کرد که این امر همکاری بسیاری از سازمان های دخیل در امر را می طلبد.
#دکتر_فاطمه_جلیلی
#توانبخشی_شناختی_کودک_و_نوجوان
@media_managment