مسیر رسانه
Photo
📖به بهانه روز همبستگی و همدردی با کودکان و نوجوانان فلسطینی:
«🔸 #عکس موقعیتی روایی را نشان می‌دهد که عناصر آشنای همه روایت‌ها را شامل می‌شود: در هر تصویری کسی در مکانی و زمانی نشان داده می‌شود، حال‌و‌هوای خاصی بر آن مکان یا موقعیت حاکم است، ای‌بسا جزئیات تصویر حکایت از کشمکشی داشته باشند، و الی آخر. با این اوصاف، اگر عکس همواره وضعیتی را #روایت می‌کند، پس مفاهیم مربوط به روایت در فهم دلالت‌های معناییِ عکس می‌توانند کاربرد داشته باشند. پس می‌توان گفت هر عکسی، روایتی از واقعیت به دست می‌دهد، نه خودِ آن واقعیت را. مکانی واحد را می‌توان در عکس‌های مختلفِ برداشته‌شده توسط عکاسان متعدد، به صورت‌هایی ایضاً متعدد و متفاوت دید و فهمید.
🔸 #عکاس خالق واقعیت است، نه صرفاً ثبت‌کننده آن. عکس «عین واقعیت» نیست، بلکه آن واقعیتی- یا آن بخشی از واقعیت- است که عکاس می‌خواهد ما ببینیم. #واقعیت برحسب تصمیم‌ها و انتخاب‌های عکاس #برساخته می‌شود، نه این‌که به‌سادگی در عکس «انعکاس» یابد. با قیاس بین تصویر و روایت می‌توان گفت درست مثل روایتِ یک #راوی که علاوه بر بازگوییِ ماوقع، حاوی عقاید اجتماعی، دیدگاه‌های سیاسی و در یک کلام جهان‌بینی و سپهر خاصی از ارزش‌هاست، عکسی که عکاس می‌گیرد، علاوه بر بازنمایی واقعیت به شکلی خاص، نظام ارزش‌ها و تعلقات گفتمانی خاصی را هم #روایت می‌کند.
🔸 قیاس بین تصویر و روایت، یا روایی محسوب کردن تصویر، امکان می‌دهد دریابیم که فرهنگ معاصر، با نقش مهمی که تصویر در زندگی روزمره اعطا کرده است، چگونه ما را در معرض انواع #روایت‌های_فرهنگی ، ایدئولوژیک و سیاسی قرار می‌دهد بی آن‌که ما وقوفی آگاهانه به این دلالت‌های روایی و تصویری داشته باشیم.»
🔺بخش‌هایی از جلد اول کتاب نظریه و نقد ادبی: درسنامه‌ای میان‌رشته‌ای، انتشارات سمت (۱۳۹۷)
فصل «ساختارگرایی و روایت‌شناسی»
نوشته #دکتر_حسین_پاینده
🔺 پ.ن. تصاویر این پست، هنر یک عکاس اهل ترکیه به نام #اوگور_گالنکوس است که با ساخت کلاژهایی با مضمون جنگ و صلح، به زیبایی مفهوم تضاد را روایت می‌کند. @ugurgallen
🆔@massir_resane
🌐www.medialit.massir.ir
«🔸 #عکس موقعیتی روایی را نشان می‌دهد که عناصر آشنای همه روایت‌ها را شامل می‌شود: در هر تصویری کسی در مکانی و زمانی نشان داده می‌شود، حال‌و‌هوای خاصی بر آن مکان یا موقعیت حاکم است، ای‌بسا جزئیات تصویر حکایت از کشمکشی داشته باشند، و الی آخر. با این اوصاف، اگر عکس همواره وضعیتی را #روایت می‌کند، پس مفاهیم مربوط به روایت در فهم دلالت‌های معناییِ عکس می‌توانند کاربرد داشته باشند. پس می‌توان گفت هر عکسی، روایتی از واقعیت به دست می‌دهد، نه خودِ آن واقعیت را. مکانی واحد را می‌توان در عکس‌های مختلفِ برداشته‌شده توسط عکاسان متعدد، به صورت‌هایی ایضاً متعدد و متفاوت دید و فهمید.
🔸 #عکاس خالق واقعیت است، نه صرفاً ثبت‌کننده آن. عکس «عین واقعیت» نیست، بلکه آن واقعیتی- یا آن بخشی از واقعیت- است که عکاس می‌خواهد ما ببینیم. #واقعیت برحسب تصمیم‌ها و انتخاب‌های عکاس #برساخته می‌شود، نه این‌که به‌سادگی در عکس «انعکاس» یابد. با قیاس بین تصویر و روایت می‌توان گفت درست مثل روایتِ یک #راوی که علاوه بر بازگوییِ ماوقع، حاوی عقاید اجتماعی، دیدگاه‌های سیاسی و در یک کلام جهان‌بینی و سپهر خاصی از ارزش‌هاست، عکسی که عکاس می‌گیرد، علاوه بر بازنمایی واقعیت به شکلی خاص، نظام ارزش‌ها و تعلقات گفتمانی خاصی را هم #روایت می‌کند.
🔸 قیاس بین تصویر و روایت، یا روایی محسوب کردن تصویر، امکان می‌دهد دریابیم که فرهنگ معاصر، با نقش مهمی که تصویر در زندگی روزمره اعطا کرده است، چگونه ما را در معرض انواع #روایت‌های_فرهنگی ، ایدئولوژیک و سیاسی قرار می‌دهد بی آن‌که ما وقوفی آگاهانه به این دلالت‌های روایی و تصویری داشته باشیم.»
🔺بخش‌هایی از جلد اول کتاب نظریه و نقد ادبی: درسنامه‌ای میان‌رشته‌ای، انتشارات سمت (۱۳۹۷)
فصل «ساختارگرایی و روایت‌شناسی»
نوشته #دکتر_حسین_پاینده
🔺 پ.ن. تصاویر این پست، هنر یک عکاس اهل ترکیه به نام #اوگور_گالنکوس است که با ساخت کلاژهایی با مضمون جنگ و صلح، به زیبایی مفهوم تضاد را روایت می‌کند. @ugurgallen
🆔@massir_resane
🌐www.medialit.massir.ir