⭕️ آیا بدون دستیابی به امنیت غذایی، ایمنی غذایی امکان پذیر است؟
🔹درحال حاضر جمهوری اسلامی ایران به دلایل سیاسی و جغرافیایی آماج دشمنی‌های آشکاری از سوی دولت‌های غربی بوده و این حقیقتی انکارناپذیر است. شواهد نشان می دهد به دلیل شکل‌گیری مولفه اقتدار نظامی، تهدیداتِ سخت به دلیل هزینه بالا و اثرگذاری پایین بر رفتار مردم و حاکمیت ایران، به تلاش برای ضربه به اقتصاد کشور از جانب نقاط آسیب پذیر تغییر پارادایم داده است. از سال 1392 با تشدید تحریم‌ها و ورود آن از فاز تجاری به بانکی و مالی، عملاً تبادلات بانکی دچار اختلال شد و واردات محصولات مختلف از جمله غذای اساسی در چندین مرحله به مشکل برخورد. وابستگی کشور طی سالها به فروش نفت خام و تامین منابع ارز برای واردات محصولات غذای اساسی، وابستگی تبادلات تجاری کشور به دلار و محدود بودن مبادی واردات به چند کشور، زمینه را برای آسیب پذیری بیشتر اقتصاد به ویژه بخش کشاورزی فراهم ساخت. با شدت یافتن تحریم‌های نفتی و مشکلات در تامین منابع ارزی، هزینه تولید در بخش کشاورزی، تولید به دلیل وابستگی به واردات نهاده‌ها افزایش یافت. درنتیجه دسترسیِ مردم به مایحتاج روزمره خود از جمله گوشت و مرغ با قیمت مناسب و با ثبات، دچار محدودیت های جدی‌تری شد. یعنی عملاً امنیت غذایی به مفهوم واقعی خود تهدید شد.
🔹در تعریف رسمی مفهوم امنیت غذایی (Food security) که در نشست جهانی غذا در سال 1996 تبیین شد آمده است: «زمانی که همه مردم در هر مکان و زمانی، امکان دسترسی اقتصادی و فیزیکی به غذای کافی، ایمن و مغذی داشته باشند تا بتوانند نیازهای تغذیه ای خود و ترجیحات غذایی خود را برای یک زندگی سالم و فعال برطرف نمایند، در این شرایط امنیت غذایی حاکم است.». این تعریف نشان می‌دهد بدون دستیابی به یک زنجیره ارزش کارآمد، غیروابسته و پویا در تولید، توزیع وعرضه محصولات غذایی، عملاً امنیت غذایی به شکل واقعی محقق نمی شود و در مقابل کوچکترین تکانه داخلی یا خارجی ذی نفعان و به ویژه مصرف کنندگان دچار ضرر و زیان جدی خواهند شد. برای مثال آمار سازمان جهانی غذا ذیل سازمان ملل نشان می دهد، جمهوری اسلامی ایران به واردات سویا به عنوان منبع مهم استخراج روغن خوراکی و تامین خوراک دام، وابستگی جدی دارد و طی سال های اخیر واردات این محصول چه از نظر حجم و چه ارزش دلاری افزایش یافته است (نمودار ضمیمه شده به این پست). ایران در سال 2008 چیزی در حدود 1.2 میلیون تن سویا وارد می کرد که در یک بازه پر نوسان ده ساله به بیش از 2 میلیون تن رسیده است. تقریباً عمده این مقدار محصول سویا ازآمریکا به کشور وارد می شود. پر واضح است در صورت استفاده این دولت از ابزار سویا برای اعمال فشار به جمهوری اسلامی ایران، تنش های جدی به صنایع روغنکشی و همینطور زنجیره تولید پروتئین کشور وارد خواهد شد و امنیت غذایی به راحتی به خطر می افتد.
🔹اما ایمنی غذایی (Food Safety) دیگری است که از نظر عقلانی و منطقی در اولویتی بعد از امنیت غذایی قرار می‌گیرید، چراکه در شرایط عدم وجود امنیت غذایی، پرداختن به سلامت غذایی که دسترسی به آن مقدور نیست امری غیر ممکن می نماید. ایمنی غذایی بر اساس منابع عبارتست از مجموعه‌ای از استانداردهای علمی برای حمل، فراوری، و ذخیره مواد غذایی به نحوی که از تولید عوامل بیماری زا جلوگیری شود. در جای دیگری ایمنی غذایی یعنی مجموعه‌ای از اقدامات مربوط به برچسب گذاری غذا، باقیمانده سموم، افزودنی ها و همچنین دستورالعمل‌های لازم برای صدور گواهی های صادرات و واردات از طرف دولت. با توجه به این تعاریف، ایمنی غذایی منطقاً نمیتواند پیش از امنیت غذایی در کشوری که به واردات وابستگی داشته و تولید کشاورزی بهره‌وری ندارد محقق شود. لذا پرداختن بیش از حد به ایمنی غذایی در این شرایط و حتی اولی دانستن آن به امنیت غذایی "مصداق بارز انحراف" در راهبردهای کلان کشور است.
#یادداشت
#امنیت_غذایی
#ایمنی_غذایی
✍ #امیر_پوریایی
🔗 کانالهای واحد مطالعات امنیت غذایی
👈 تلگرام | سروش | آی‌گپ | بله | ایتا
✅ @masaf_foods
🔹درحال حاضر جمهوری اسلامی ایران به دلایل سیاسی و جغرافیایی آماج دشمنی‌های آشکاری از سوی دولت‌های غربی بوده و این حقیقتی انکارناپذیر است. شواهد نشان می دهد به دلیل شکل‌گیری مولفه اقتدار نظامی، تهدیداتِ سخت به دلیل هزینه بالا و اثرگذاری پایین بر رفتار مردم و حاکمیت ایران، به تلاش برای ضربه به اقتصاد کشور از جانب نقاط آسیب پذیر تغییر پارادایم داده است. از سال 1392 با تشدید تحریم‌ها و ورود آن از فاز تجاری به بانکی و مالی، عملاً تبادلات بانکی دچار اختلال شد و واردات محصولات مختلف از جمله غذای اساسی در چندین مرحله به مشکل برخورد. وابستگی کشور طی سالها به فروش نفت خام و تامین منابع ارز برای واردات محصولات غذای اساسی، وابستگی تبادلات تجاری کشور به دلار و محدود بودن مبادی واردات به چند کشور، زمینه را برای آسیب پذیری بیشتر اقتصاد به ویژه بخش کشاورزی فراهم ساخت. با شدت یافتن تحریم‌های نفتی و مشکلات در تامین منابع ارزی، هزینه تولید در بخش کشاورزی، تولید به دلیل وابستگی به واردات نهاده‌ها افزایش یافت. درنتیجه دسترسیِ مردم به مایحتاج روزمره خود از جمله گوشت و مرغ با قیمت مناسب و با ثبات، دچار محدودیت های جدی‌تری شد. یعنی عملاً امنیت غذایی به مفهوم واقعی خود تهدید شد.
🔹در تعریف رسمی مفهوم امنیت غذایی (Food security) که در نشست جهانی غذا در سال 1996 تبیین شد آمده است: «زمانی که همه مردم در هر مکان و زمانی، امکان دسترسی اقتصادی و فیزیکی به غذای کافی، ایمن و مغذی داشته باشند تا بتوانند نیازهای تغذیه ای خود و ترجیحات غذایی خود را برای یک زندگی سالم و فعال برطرف نمایند، در این شرایط امنیت غذایی حاکم است.». این تعریف نشان می‌دهد بدون دستیابی به یک زنجیره ارزش کارآمد، غیروابسته و پویا در تولید، توزیع وعرضه محصولات غذایی، عملاً امنیت غذایی به شکل واقعی محقق نمی شود و در مقابل کوچکترین تکانه داخلی یا خارجی ذی نفعان و به ویژه مصرف کنندگان دچار ضرر و زیان جدی خواهند شد. برای مثال آمار سازمان جهانی غذا ذیل سازمان ملل نشان می دهد، جمهوری اسلامی ایران به واردات سویا به عنوان منبع مهم استخراج روغن خوراکی و تامین خوراک دام، وابستگی جدی دارد و طی سال های اخیر واردات این محصول چه از نظر حجم و چه ارزش دلاری افزایش یافته است (نمودار ضمیمه شده به این پست). ایران در سال 2008 چیزی در حدود 1.2 میلیون تن سویا وارد می کرد که در یک بازه پر نوسان ده ساله به بیش از 2 میلیون تن رسیده است. تقریباً عمده این مقدار محصول سویا ازآمریکا به کشور وارد می شود. پر واضح است در صورت استفاده این دولت از ابزار سویا برای اعمال فشار به جمهوری اسلامی ایران، تنش های جدی به صنایع روغنکشی و همینطور زنجیره تولید پروتئین کشور وارد خواهد شد و امنیت غذایی به راحتی به خطر می افتد.
🔹اما ایمنی غذایی (Food Safety) دیگری است که از نظر عقلانی و منطقی در اولویتی بعد از امنیت غذایی قرار می‌گیرید، چراکه در شرایط عدم وجود امنیت غذایی، پرداختن به سلامت غذایی که دسترسی به آن مقدور نیست امری غیر ممکن می نماید. ایمنی غذایی بر اساس منابع عبارتست از مجموعه‌ای از استانداردهای علمی برای حمل، فراوری، و ذخیره مواد غذایی به نحوی که از تولید عوامل بیماری زا جلوگیری شود. در جای دیگری ایمنی غذایی یعنی مجموعه‌ای از اقدامات مربوط به برچسب گذاری غذا، باقیمانده سموم، افزودنی ها و همچنین دستورالعمل‌های لازم برای صدور گواهی های صادرات و واردات از طرف دولت. با توجه به این تعاریف، ایمنی غذایی منطقاً نمیتواند پیش از امنیت غذایی در کشوری که به واردات وابستگی داشته و تولید کشاورزی بهره‌وری ندارد محقق شود. لذا پرداختن بیش از حد به ایمنی غذایی در این شرایط و حتی اولی دانستن آن به امنیت غذایی "مصداق بارز انحراف" در راهبردهای کلان کشور است.
#یادداشت
#امنیت_غذایی
#ایمنی_غذایی
✍ #امیر_پوریایی
🔗 کانالهای واحد مطالعات امنیت غذایی
👈 تلگرام | سروش | آی‌گپ | بله | ایتا
✅ @masaf_foods
واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
⭕️ دوگانه سلامت یا تجارت؛ چالش جدی ناکارآمدی سازمان دامپزشکی کشور 🔹یکی از عوامل بروز خسارت‌های سنگین به تولیدکنندگان دام و طیور و نیز ضربه به بدنه بازار و مصرف‌کنندگان در سال‌های اخیر عملکرد ضعیف سازمان دامپزشکی بوده است. تعارض منافع، عدم تنفیذ برخی اختیارات…
⭕️ پذیرش سیاست ممنوعیت منطقه‌ای واردات محصولات دامی توسط چین/ شیوع موارد محدود بیماری به معنای ممنوعیت صادرات کل کشور نیست!
🔹چین قرار است به زودی رویکرد جدیدی را در حوزه مقابله با شیوع و اپیدمی بیماری های دام و طیور در کشور فرانسه مورد ارزیابی قرار دهد."فیل هوگان" یکی از اعضای کمیسیون کشاورزی و توسعه روستایی اتحادیه اروپا در این باره می‌گوید: «مسئولین گمرک چین اصول این رویکرد منطقه‌ای را پذیرفته اند. در این رویکرد جدید قرار است فقط در محدوده مشخصی ممنوعیت صادرات محصولات دام و طیور اعمال شود که در آن بیماری شیوع پیدا کرده شده است. در صورت موفقیت این "رویکرد منطقه ای" می‌تواند به سراسر کشورهای اتحادیه اروپا نیز تعمیم یابد. اینگونه سیاست ممنوعیت صادرات خسارت کمتری را می تواند به بخش دامداری وارد کند.»
🔹چین بزرگترین واردکننده گوشت خوک در جهان است و میزان خرید گوشت گاو توسط این کشور نیز به سرعت در حال افزایش است. چینی ها به محض دریافت کوچکترین گزارشی از شیوع بیماریهای دامی، واردات محصولات را به کلی از آن کشورها ممنوع می کنند. این ممنوعیت البته می تواند تا سال ها ادامه یافته و ضررهای سنگینی به کشورهای صادرکننده تحمیل کند. مسئولین گمرک چین در تفاهمنامه ای پذیرفته اند تا رویکرد جدید به صورت پایلوت در کشور فرانسه اجرایی و آزمایش شود در صورت موفقیت در سال 2020 اجرایی شود. کشورهای اتحادیه اروپا از جمله فرانسه سالها با چین لابی کردند تا رویکرد ممنوعیت منطقه ی به رسمیت شناخته شود تا اثر منفی شیوع بیماریهای دامی بر تجارت محصولات دامی به حداقل برسد.
🔹هوگان در این باره ادامه داد: «چیزی که این طرح می گوید این است؛ اگر بیماری خاصی در کشور فرانسه شیوع محدود و اندکی داشت، کل محصولات دامی در سراسر این کشور از صادرات به چین منع نمی شود». در صورت موفقیت آمیز بودن این طرح در فرانسه، سایر کشورهای عضو اتحادیه اروپا نیز پذیرای این طرح هستند. فعلا باب مذاکره با چین برای وارد کردن دو بیماری آنفولانزای پرندگان و تب خوکی آفریقایی در بالاترین سطوح در حال انجام است.
🌐https://bit.do/fgnkA
‼️پ.ن: چند نکته مهم و بسیار کلیدی در این خبر رویترز نهفته است. اولاً تلاش پیگیر و فعال متولیان تولید کشاورزی در کشورهای اروپایی برای جلب نظر دولت چین به عنوان یکی از بزرگترین واردکنندگان محصولات دام و طیور است. در این کشورها تولید و بازرگانی تحت مدیریت واحد انجام می شود لذا صادرات محصولات کشاورزی متولی مشخصی داشته که در پی رفع دغدغه های بخش تولید و مصرف است. نکته دوم، تلاش اروپایی‌ها برای رفع دوگانه بهداشت و سلامت و تجارت محصولات کشاورزی است. آنها سازوکاری مطلوب کشور وارد کننده طراحی کرده‌اند تا در شرایط بحران بیماری، کل بخش دامپروری آنها دچار لطمه نشده و از سوی دیگر کشور واردکننده نیز از آسیب های احتمالی در امان بمانند. درواقع تعامل پایاپای میان کشورهای تولیدکننده و صادرکننده ضامن تداوم همکاری تجاری در بخش کشاورزی است. متاسفانه در ایران #سازمان_دامپزشکی به عنوان متولی حفظ و ارتقای بهداشت و سلامت دام با اتخاذ رویکردی منفعلانه و به بهانه مراقبت از سلامت انسان و دام، فرصت های بی بدیلی را از صنعت پرسود کشاورزی و دامپروری گرفته است. برای مثال در ایام محرم مقدار نیاز کشور عراق به واردات گوشت افزایش یافت. عراقی ها به مسئولین ایرانی پیشنهاد دادند اجازه دهید از خاک ایران برای واردات دام به عراق استفاده شود که البته این پیشنهاد با مقاومت غیر کارشناسی سازمان دامپزشکی رد شد.
✍🏼 #امیر_پوریایی
#یادداشت
#دوگانه_انگاری_باطل
#بازی_دو_قطبی
#سازمان_دامپزشکی
🔗 کانالهای واحد مطالعات امنیت غذایی
👈 تلگرام | سروش | آی‌گپ | بله | ایتا
✅ @masaf_foods
🔹چین قرار است به زودی رویکرد جدیدی را در حوزه مقابله با شیوع و اپیدمی بیماری های دام و طیور در کشور فرانسه مورد ارزیابی قرار دهد."فیل هوگان" یکی از اعضای کمیسیون کشاورزی و توسعه روستایی اتحادیه اروپا در این باره می‌گوید: «مسئولین گمرک چین اصول این رویکرد منطقه‌ای را پذیرفته اند. در این رویکرد جدید قرار است فقط در محدوده مشخصی ممنوعیت صادرات محصولات دام و طیور اعمال شود که در آن بیماری شیوع پیدا کرده شده است. در صورت موفقیت این "رویکرد منطقه ای" می‌تواند به سراسر کشورهای اتحادیه اروپا نیز تعمیم یابد. اینگونه سیاست ممنوعیت صادرات خسارت کمتری را می تواند به بخش دامداری وارد کند.»
🔹چین بزرگترین واردکننده گوشت خوک در جهان است و میزان خرید گوشت گاو توسط این کشور نیز به سرعت در حال افزایش است. چینی ها به محض دریافت کوچکترین گزارشی از شیوع بیماریهای دامی، واردات محصولات را به کلی از آن کشورها ممنوع می کنند. این ممنوعیت البته می تواند تا سال ها ادامه یافته و ضررهای سنگینی به کشورهای صادرکننده تحمیل کند. مسئولین گمرک چین در تفاهمنامه ای پذیرفته اند تا رویکرد جدید به صورت پایلوت در کشور فرانسه اجرایی و آزمایش شود در صورت موفقیت در سال 2020 اجرایی شود. کشورهای اتحادیه اروپا از جمله فرانسه سالها با چین لابی کردند تا رویکرد ممنوعیت منطقه ی به رسمیت شناخته شود تا اثر منفی شیوع بیماریهای دامی بر تجارت محصولات دامی به حداقل برسد.
🔹هوگان در این باره ادامه داد: «چیزی که این طرح می گوید این است؛ اگر بیماری خاصی در کشور فرانسه شیوع محدود و اندکی داشت، کل محصولات دامی در سراسر این کشور از صادرات به چین منع نمی شود». در صورت موفقیت آمیز بودن این طرح در فرانسه، سایر کشورهای عضو اتحادیه اروپا نیز پذیرای این طرح هستند. فعلا باب مذاکره با چین برای وارد کردن دو بیماری آنفولانزای پرندگان و تب خوکی آفریقایی در بالاترین سطوح در حال انجام است.
🌐https://bit.do/fgnkA
‼️پ.ن: چند نکته مهم و بسیار کلیدی در این خبر رویترز نهفته است. اولاً تلاش پیگیر و فعال متولیان تولید کشاورزی در کشورهای اروپایی برای جلب نظر دولت چین به عنوان یکی از بزرگترین واردکنندگان محصولات دام و طیور است. در این کشورها تولید و بازرگانی تحت مدیریت واحد انجام می شود لذا صادرات محصولات کشاورزی متولی مشخصی داشته که در پی رفع دغدغه های بخش تولید و مصرف است. نکته دوم، تلاش اروپایی‌ها برای رفع دوگانه بهداشت و سلامت و تجارت محصولات کشاورزی است. آنها سازوکاری مطلوب کشور وارد کننده طراحی کرده‌اند تا در شرایط بحران بیماری، کل بخش دامپروری آنها دچار لطمه نشده و از سوی دیگر کشور واردکننده نیز از آسیب های احتمالی در امان بمانند. درواقع تعامل پایاپای میان کشورهای تولیدکننده و صادرکننده ضامن تداوم همکاری تجاری در بخش کشاورزی است. متاسفانه در ایران #سازمان_دامپزشکی به عنوان متولی حفظ و ارتقای بهداشت و سلامت دام با اتخاذ رویکردی منفعلانه و به بهانه مراقبت از سلامت انسان و دام، فرصت های بی بدیلی را از صنعت پرسود کشاورزی و دامپروری گرفته است. برای مثال در ایام محرم مقدار نیاز کشور عراق به واردات گوشت افزایش یافت. عراقی ها به مسئولین ایرانی پیشنهاد دادند اجازه دهید از خاک ایران برای واردات دام به عراق استفاده شود که البته این پیشنهاد با مقاومت غیر کارشناسی سازمان دامپزشکی رد شد.
✍🏼 #امیر_پوریایی
#یادداشت
#دوگانه_انگاری_باطل
#بازی_دو_قطبی
#سازمان_دامپزشکی
🔗 کانالهای واحد مطالعات امنیت غذایی
👈 تلگرام | سروش | آی‌گپ | بله | ایتا
✅ @masaf_foods
Reuters
China to study 'regional' approach to animal disease outbreaks
BEIJING (Reuters) - China will trial in France a new approach to responding to animal disease outbreaks that is less disruptive to trade, and which could be extended across the European Union, European commissioner Phil Hogan said on Thursday.