🔴 الحاق به کنوانسیون #UPOV؛ ضربه‌ای مهلک بر پیکر کشاورزی ایران!
#یادداشت_اختصاصی
🔹کنوانسیون حمایت از ارقام جدید گیاهی (UPOV)، تفاهم نامه‌ای که در سال ۱۹۶۱ میلادی توسط چند کشور اروپایی در جهت حمایت از حقوق بهنژادگران ایجاد شد. در سال‌های ۱۹۷۸ و ۱۹۹۱ مورد بازنگری و تغییرات اساسی قرار گرفت.
🔹حتی شرکت‌هایی مانند #مونسانتو، شرکت‌های کوچک تر را خریدند تا همه رقبا را از میدان به در کنند. شرکت‌های چند ملیتی تولید بذر توانستند نسخه ۱۹۹۱ کنوانسیون را به نفع خود تدوین کنند. تا جایی که حتی حق تحقیق بر روی ارقام گیاهی ثبت شده را منوط به پرداخت #حق_انحصاری خود کردند. هدف اصلی این کار محدود کردن هر چه بیشتر بهنژادگران مستقل بود.
🔹همچنین هر نوع ذخیره سازی و تکثیر بذور کشاورزی متعلق به شرکت را منوط به مجوز و پرداخت حق انحصاری توسط کشاورزان کردند.
🔹اما ایران از سال۱۳۸۲ قصد پیوستن به این کنوانسیون را داشت. در همین راستا قانونی در مجلس به تصویب رسید. آیین نامه های اجرایی به شورای کنوانسیون ارسال شد ولی با عدم پذیرش آیین نامه های اجرایی مواجه شدند.
🔹خواسته شورای اتحادیه تصویب نسخه ۱۹۹۱ کنوانسیون در پارلمان ایران و تدوین و اصلاح قوانین داخلی مبتنی بر نسخه ۱۹۹۱ بود.
🔹کاری که دولت دوازدهم در حال انجام آن به صورت سری و در سکوت خبری است. چنانچه حتی برخی از نمایندگان کمیسیون کشاورزی، به عنوان کمیسیون اصلی بررسی لایحه، از مفاد نسخه ۱۹۹۱ و اثرات آن اطلاع کافی نداشتند.
🔹متاسفانه مطالعه کارشناسی دقیقی در این مورد نشده در حالیکه اثر اصلی عضویت در این کنواسیون رسمیت بخشیدن به واردات بذر توسط شرکت های چندملیتی، محدودیت و از بین رفتن شرکت های دانش بنیان تولید بذر، افزایش هزینه کشاورزی در کشور و در خطر افتادن امنیت غذایی کشور در شرایط تحریم است.
#نه_به_UPOV
#خطر_استثمار
#وابستگی
✅ واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف
https://t.iss.one/joinchat/AAAAAEMLE1NBxE6ePIdZTQ
#یادداشت_اختصاصی
🔹کنوانسیون حمایت از ارقام جدید گیاهی (UPOV)، تفاهم نامه‌ای که در سال ۱۹۶۱ میلادی توسط چند کشور اروپایی در جهت حمایت از حقوق بهنژادگران ایجاد شد. در سال‌های ۱۹۷۸ و ۱۹۹۱ مورد بازنگری و تغییرات اساسی قرار گرفت.
🔹حتی شرکت‌هایی مانند #مونسانتو، شرکت‌های کوچک تر را خریدند تا همه رقبا را از میدان به در کنند. شرکت‌های چند ملیتی تولید بذر توانستند نسخه ۱۹۹۱ کنوانسیون را به نفع خود تدوین کنند. تا جایی که حتی حق تحقیق بر روی ارقام گیاهی ثبت شده را منوط به پرداخت #حق_انحصاری خود کردند. هدف اصلی این کار محدود کردن هر چه بیشتر بهنژادگران مستقل بود.
🔹همچنین هر نوع ذخیره سازی و تکثیر بذور کشاورزی متعلق به شرکت را منوط به مجوز و پرداخت حق انحصاری توسط کشاورزان کردند.
🔹اما ایران از سال۱۳۸۲ قصد پیوستن به این کنوانسیون را داشت. در همین راستا قانونی در مجلس به تصویب رسید. آیین نامه های اجرایی به شورای کنوانسیون ارسال شد ولی با عدم پذیرش آیین نامه های اجرایی مواجه شدند.
🔹خواسته شورای اتحادیه تصویب نسخه ۱۹۹۱ کنوانسیون در پارلمان ایران و تدوین و اصلاح قوانین داخلی مبتنی بر نسخه ۱۹۹۱ بود.
🔹کاری که دولت دوازدهم در حال انجام آن به صورت سری و در سکوت خبری است. چنانچه حتی برخی از نمایندگان کمیسیون کشاورزی، به عنوان کمیسیون اصلی بررسی لایحه، از مفاد نسخه ۱۹۹۱ و اثرات آن اطلاع کافی نداشتند.
🔹متاسفانه مطالعه کارشناسی دقیقی در این مورد نشده در حالیکه اثر اصلی عضویت در این کنواسیون رسمیت بخشیدن به واردات بذر توسط شرکت های چندملیتی، محدودیت و از بین رفتن شرکت های دانش بنیان تولید بذر، افزایش هزینه کشاورزی در کشور و در خطر افتادن امنیت غذایی کشور در شرایط تحریم است.
#نه_به_UPOV
#خطر_استثمار
#وابستگی
✅ واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف
https://t.iss.one/joinchat/AAAAAEMLE1NBxE6ePIdZTQ