Forwarded from مصـــافاقتصادی
#یادداشت
🔸خصوصیسازی شروطی دارد/هر واگذاری اسمش خصوصیسازی نیست!
🔹مسئله خودروسازی در کشور ما تنها با واگذاری سهام شرکتها به بخش خصوصی حل نمیشود. آنچه در عمل صورت میگیرد خصولتی کردن خودروسازی است. بعد از شکست خوردن خصوصیسازی میگویند از اول اشتباه بود. درحالی که واگذاری صنعت خودرو به بخش خصوصی شرایطی دارد که پیش از آن یا همزمان باید محقق شود.
🔸اولا باید ویژگیهای بازار تقویت شود. نمیتوان انتظار داشت که بخش خصوصی با محدودیتهای فعلی مثل قیمتگذاری دستوری، مشخص نبودن وضعیت واردات، ایجاد نگاه سرمایهای به کالای مصرفی و... بتواند در این بازار رشد کند. به علاوه وقتی زمان استخدام کارکنان این شرکتها هرکدام به دوره مسئولیت فلان نماینده یا فلان معاون وزیر برمیگردد، واگذاری مدیریت شرکتها چگونه ممکن است. تاثیر بیشازحد رویدادهای سیاسی بر وضعیت داخلی شرکت، آن را مدیریتناپذیر میکند.
🔹ثانیا باید از شکلگیری سهام چرخهای جلوگیری شود. وقتی سهام شرکت دولتی توسط شرکتهایی خصوصی خریداری میشود که بخشی از سهام این شرکتها قبلا توسط همان شرکت دولتی خریداری شده، چیزی واگذار نمیشود. شرکتهای خصوصی کوچک پس از تأسیس به راحتی توسط شرکتهای دولتی حذف یا بلعیده میشوند.
🔸ثالثا نباید سهام هردو شرکت خودروسازی همزمان واگذار شود. ابتدا باید سهام یکی از شرکتها که شرایط بهتری برای واگذاری دارد واگذار شود تا مشخص شود که حاکمیت چه مقدار وجود یک بخش خصوصی واقعی را تحمل میکند. آیا نحوه سیاستگذاری خود را اصلاح میکند یا برای بخش خصوصی هم از طریق کنترل واردات و صادرات یا طرق دیگر اعمال محدودیت میکند.
🔹در آخر باید به دوران بعد از واگذاری نیز فکر شود. باید اقتصاد و صنعت خودرو همزمان پیش برده شوند و واگذاری یکی از قدمهای آن باشد. برنامهریزی برای توسعه صادرات و بازارسازی، طرح پروژههای ملّی برای بالابردن سطح فناوری، ابلاغ توأمان سیاستهای حمایتی و رقابتی و... از این دست اقدامات میباشد. در گذشته همیشه سیاستهای حمایتی صورت گرفته است ولی سیاستهای رقابتی خیر. در نتیجه تولیدکننده با علم بر حمایت دولت و بدون دغدغه کم شدن بازار، همه توان خود را صرف کسب سود بیشتر میکند و درآمد خود را به سمت توسعه هدایت نمیکند.
#انحصار_خودرو
#واردات_خودرو
✅کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔸خصوصیسازی شروطی دارد/هر واگذاری اسمش خصوصیسازی نیست!
🔹مسئله خودروسازی در کشور ما تنها با واگذاری سهام شرکتها به بخش خصوصی حل نمیشود. آنچه در عمل صورت میگیرد خصولتی کردن خودروسازی است. بعد از شکست خوردن خصوصیسازی میگویند از اول اشتباه بود. درحالی که واگذاری صنعت خودرو به بخش خصوصی شرایطی دارد که پیش از آن یا همزمان باید محقق شود.
🔸اولا باید ویژگیهای بازار تقویت شود. نمیتوان انتظار داشت که بخش خصوصی با محدودیتهای فعلی مثل قیمتگذاری دستوری، مشخص نبودن وضعیت واردات، ایجاد نگاه سرمایهای به کالای مصرفی و... بتواند در این بازار رشد کند. به علاوه وقتی زمان استخدام کارکنان این شرکتها هرکدام به دوره مسئولیت فلان نماینده یا فلان معاون وزیر برمیگردد، واگذاری مدیریت شرکتها چگونه ممکن است. تاثیر بیشازحد رویدادهای سیاسی بر وضعیت داخلی شرکت، آن را مدیریتناپذیر میکند.
🔹ثانیا باید از شکلگیری سهام چرخهای جلوگیری شود. وقتی سهام شرکت دولتی توسط شرکتهایی خصوصی خریداری میشود که بخشی از سهام این شرکتها قبلا توسط همان شرکت دولتی خریداری شده، چیزی واگذار نمیشود. شرکتهای خصوصی کوچک پس از تأسیس به راحتی توسط شرکتهای دولتی حذف یا بلعیده میشوند.
🔸ثالثا نباید سهام هردو شرکت خودروسازی همزمان واگذار شود. ابتدا باید سهام یکی از شرکتها که شرایط بهتری برای واگذاری دارد واگذار شود تا مشخص شود که حاکمیت چه مقدار وجود یک بخش خصوصی واقعی را تحمل میکند. آیا نحوه سیاستگذاری خود را اصلاح میکند یا برای بخش خصوصی هم از طریق کنترل واردات و صادرات یا طرق دیگر اعمال محدودیت میکند.
🔹در آخر باید به دوران بعد از واگذاری نیز فکر شود. باید اقتصاد و صنعت خودرو همزمان پیش برده شوند و واگذاری یکی از قدمهای آن باشد. برنامهریزی برای توسعه صادرات و بازارسازی، طرح پروژههای ملّی برای بالابردن سطح فناوری، ابلاغ توأمان سیاستهای حمایتی و رقابتی و... از این دست اقدامات میباشد. در گذشته همیشه سیاستهای حمایتی صورت گرفته است ولی سیاستهای رقابتی خیر. در نتیجه تولیدکننده با علم بر حمایت دولت و بدون دغدغه کم شدن بازار، همه توان خود را صرف کسب سود بیشتر میکند و درآمد خود را به سمت توسعه هدایت نمیکند.
#انحصار_خودرو
#واردات_خودرو
✅کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco