🔶 اعجاز مدیریت آب در ایران باستان

🔸 ایجاد شبکه آبرسانی کهن یکی از پدیده‌هایی است که در آثار تاریخی اقصی‌ نقاط ایران قابل مشاهده است. یکی از بخش‌های این شبکه، تنبوشه است. تنبوشه به لوله‌های سفالینی گفته می‌شود که در گذشته برای جابه‌جایی آب در آبراهه‌های سرپوشیده زیر زمین یا زیر دیوار کار می‌گذاشتند تا آب با کمترین نشت و در اصطلاح «پرت» بگذرد و به مقصد برسد. تنبوشه که به صورت آبراهه به کار می‌رود به هیچ وجه اجازه ورود و خروج آب را به محیط اطراف نمی‌دهد.

🔸 مواد و مصالح تشکیل دهنده تنبوشه، خاک رس است که با مرغوبیت بیشتر با چرخ سفالگری به شکل نیمه مخروط و یا شبه استوانه به ابعاد مختلف ساخته می‌شود به این صورت که سر تنگ تنبوشه را با آهک اندود می‌کنند سپس آن را در سر گشاد تنبوشه قبلی جای می‌دهند و محل اتصال را با خمیر آهکی محکم می‌کنند. اتصال بین بندهای تنبوشه به وسیله ملات گل آهک یا ساروج انجام می‌شده است.

#هنر_نزد_ایرانیان_است

💠 واحد معماری و شهرسازی مصاف
💠 @masaf_memari