🎥 عربستان در حال تصاحب بازار ایران در کشور‌های خارجی از طریق رسانه

👤 حمیدرضا غزنوی، دبیرکل مجمع کارآفرینان ایران در گفتگو با نود اقتصادی گفت:" یک شرکت تولیدی بزرگ در حوزه لبنیات با حدود ۴۰ هزار نیرو را نباید با یک خبر اشتباه (دروغ) خراب کنیم، کاملا مشخص است می‌خواهند به توليد ضربه بزنند."

🔹 وی تاکید کرد: " امروز جنگ در صادرات به اروپا وجود دارد‌. قطعا باید انتظار داشت شبکه‌های تلویزیونی وابسته به عربستان به بخش شرکت‌های لبنیاتی حمله کند. عربستان ۹ درصد در بازار لبنیات عراق رشد داشته است. هم داخلی‌ها حواسشان نیست، هم خارجی‌ها هوشیارند و حواسشان هست که چکار باید بکنند."

#دیپلماسی_غذایی
#دیگران_چه_می_کنند
#سواد_رسانه

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods

⭕ آشنایی با سازمان ملی تامین اضطراری فنلاند

🔹️سازمان ملی تامین اضطراری The National Emergency Supply Agency با مخفف NESA یک سازمان زیرمجموعه وزارت کار و امور اقتصادی است. مسئولیت این سازمان حفظ ذخایر استراتژیک و آمادگی برای فنلاند است.

🔹️ وظیفه این سازمان اطمینان از تامین مطمئن کالاهای استراتژیک در زمان بحران بوده که عبارتند از:

▪️ هماهنگی جهت آمادگی بین بخش‌های خصوصی و دولتی
▪️ نظارت عملی بر حفظ ذخایر ملی
▪️ اطمینان از عملکرد صحیح و حفاظت بحرانی از کالا و خدمات سرویس
▪️ رصد بین‌المللی و حفظ ارتباط با مسئولین خارجی و مؤسسات

🔹️محل و جانمایی انبارهای اضطراری فنلاند محرمانه و طبقه‌بندی شده است و در یک شبکه از انبارهای درون فنلاند قرار دارد.

🔹️ذخایر اساسی فنلاند بر اساس یک اجبار قانونی، سازمان‌ها و شرکت‌ها را مسئول می‌کند تا در نقاطی بحرانی مقادیر مشخصی از کالای اساسی را ذخیره‌سازی کنند. این سازمان همچنین با برخی شرکت‌ها قرارداد می‌بندد تا آمادگی را برای عملیات‌های حین بحران حفظ کنند.


🔹️کالاهای استراتژیک نیز طبقه‌بندی‌شده هستند. با این حال کالاهای عمومی که باید مقادیر آن‌ها در حد مطمئن حفظ شوند، شامل موارد زیر است:

▪️سوخت فسیلی برای مصرف ۵ ماه

▪️ زغال‌سنگ و جایگزین‌های گاز طبیعی برای ۸ ماه (فنلاند ذخایر گاز ندارد. جایگزین‌های آن شامل زغال‌سنگ، پیت، نفت یا چوب است)

▪️ غلات برای مصرف ۶ ماه که در طرح جدید به ۸.۵ ماه می‌رسد.

▪️بذر غلات

▪️خوراک دام به مدت چند هفته

▪️دارو به مدت ۱۲ ماه (داروخانه‌ها، بیمارستان‌ها و شرکت‌های دارویی بر اساس قانون می‌بایست دارای ذخایر اجباری باشند)

▪️مهمات و باروت که جزئیات آن طبقه‌بندی شده است.

#دیگران_چه_می_کنند
#امنیت_غذایی

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods

⭕️ استونی به پیروی از فنلاند به دنبال افزایش ذخایر غلات خود

🔹سازمان انبارداری استونی (ESPA) در حال ایجاد ذخیره راهبردی ملی غلات به منظور پوشش فاصله زمانی شروع سال تا زمان برداشت است و توانسته است ذخیره‌ای به اندازه یک هفته برای مردم استونی فراهم کند.

🔹️پیریت پلومپو، عضو هیئت مدیره این سازمان اعلام کرده است که پارلمان استونی تصمیم به ایجاد بودجه اضافی برای ذخیره سازی ملی غلات گرفته است. استونی بیش از مقدار مصرف خود غلات تولید می‌کند. خطر پیش رو کمبود جهانی است که ممکن است قیمت غلات را در بازار آزاد بالا ببرد و موجب اتمام ناگهانی سیلوها بشود.

🔹️وی تاکید کرد: با این وجود سازمان ذخیره ملی قصد ایجاد سیلوی مرکزی ندارد و با تاجران قرارداد‌هایی مبنی بر نگهداری مقادیر مشخصی می‌بندد. این سازمان  ذخیره‌ای به اندازه مصرف یک هفته شهروندان استونی را فراهم کرده‌ است.

🔹️پلومپو گفت: ذخایر فنلاند برای مصرف ۳۶ هفته این کشور کافی است. هر چند ذخایر فنلاندی ها فقط مواد خام است ولی هدف ما توانایی تولید غذای گرم در شرایط نبود انرژی است.

#امنیت_غذایی
#دیگران_چه_می_کنند

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods

⭕️ لایحه فروش غلات در ازای روبل به مجلس روسیه می‌رود

🔹️به گزارش واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف به نقل از خبرگزاری پراودا روسیه، ویکتوریا آبرامچنکو معاون نخست‌وزیر روسیه گفت: "دولت روسیه در حال آماده‌سازی یک لایحه برای تغییر پرداخت غذای صادراتی روسیه به روبل است. این سند از طرف پوتین در آینده نزدیک ارسال خواهد شد."

🔹️وی افزود: "در واقع این یک ابزار برای حفاظت از صادرکنندگان روسی و کشورهای دوست در مقابل تحریم‌های غیرمسئولانه غربی است."

🔹️گزارش‌ها نشان می‌دهد که لایحه فروش محصولات کشاورزی روسیه به روبل در ماه مارس ارسال خواهد شد.

کشورهای خلیج‌فارس و آفریقا علاقه خود را به توافق در خصوص استفاده از ارزهای ملی نشان داده‌اند. چنین کاری در تجارت با اتحادیه اقتصادی اوراسیا و چین در حال اجرا است.

#از_دنیا_چه_خبر
#دیگران_چه_می_کنند

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods

⭕ شروع خرید مجدد غلات توسط چین با مقادیر غیرعادی

👤 آندری سیزوف، تحلیلگر غلات دریای سیاه:

🕊عجب! آیا ما شاهد یک دزدی دیگر غلات هستیم؟ (این بار کاملا زیرنظر رادارها -و تحت رصد- نیست).

صادرکنندگان بخش خصوصی این پارت از فروش‌ها را گزارش داده‌اند:

▪️ ۳۷۲هزار تن گندم سرخ زمستانه برای سال بازرگانی محصولات کشاورزی ۲۰۲۳-۲۰۲۴ به چین تحویل خواهد شد.

🔹️ وی در پاسخ به سوال فرشاد عواطفی هویدا، کارشناس امنیت غذایی که پرسیده بود آیا این تقاضا (بازرگانی) غیرطبیعی است، جواب مثبت داده بود.

🖋 این نشانه مانند اتفاقات پیش از حمله روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۱ است که چین به یک‌باره شروع به احتکار مقادیر بالایی از غلات کرده بود. در رصد و تحلیل‌های سیاسی باید به نکات امنیت غذایی توجه داشت.

#امنیت_غذایی
#دیگران_چه_می_کنند

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods‌

⭕ نحوه ارائه یارانه موادغذایی به انتهای زنجیره مصرف در اندونزی

🔹️ به گزارش واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف به نقل از خبرگزاری Antara، دولت اندونزی برای کمک به اقشار کم‌درآمد بودجه برنامه سالانه یارانه غذای خود را در اواخر سال ۲۰۲۲ از ۸۵۰میلیارد روپیه به ۱/۱تریلیون روپیه اندونزی (حدود ۷۰۰میلیون دلار) افزایش داد. دلیل آن نیز افزایش قیمت سوخت یارانه‌ای ذکر شده است.

🔹️در برنامه غذایی یارانه‌ای دولت اندونزی اقشار هدف شامل نخبگان، کودکان، سالمندان، معلولان، کارگران و زاغه‌نشینان می‌شوند. به این افراد یک کارت هوشمند رفاهی برای دریافت سبد کالا اعطا می‌شود.

🔹️در این برنامه برای خرید یک کیلوگرم گوشت گاو، ۰/۹ کیلوگرم مرغ، ۱۵ تخم‌مرغ، یک کیلوگرم ماهی طلال و ۵ کیلوگرم برنج تنها ۱۲۶هزار روپیه (حدود ۸ دلار) از ۳۷۷ مرکز تعریف‌شده برای دریافت سبد کالا نیاز است. در حالی که یک خانواده برای خرید همین مقدار از غذا باید ۴۰۰هزار روپیه (۲۵/۳ دلار) بپردازند.

#دیگران_چه_می_کنند
#هدفمندسازی_یارانه

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods

⭕ تولید غذا با میکروب؛ راهی جدید برای تامین غذا

🔹️به گزارش واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف به نقل از phys.org، بحران جهانی و تنش‌های آن روزبه‌روز در حال افزایش است و نیاز به افزایش تولید بیش از پیش احساس می‌شود. بر این اساس یکی از راهکارهایی که توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است، استفاده از غذای تولیدشده توسط میکروب‌ها است.

🔹️پروفسور کیانگ راک چوی (Keyong Rok Choi)، در مرکز تحقیقات مهندسی فرآوری زیستی کره جنوبی به‌همراه پروفسور سانگ یاپ لی (Sang Yup Lee) در دانشکده مهندسی شیمی و بیومولکولی به‌تازگی یک مقاله در نشریه Nature در این زمینه منتشر کرده‌اند. در این مقاله پیشنهاد توسعه تحقیقات بر روی تولید غذای تولیدشده از میکروب با استفاده از مواد خام پایدار و در دسترس داده شده است. 

🔹غذاهای تولیدشده از میکروب‌ها از آن جهت مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است که ماده خشک حاصل از غذای میکروبی مقادیر بالاتری از  میزان پروتئین را نسبت به ماده خشک حاصل از گوشت دارد. در حال حاضر غذاهای تخمیری از جمله غذاهای میکروبی محسوب می‌شوند، اگرچه زیست توده میکروبی در این غذاها بسیار اندک است.

🔹️در این مقاله استراتژی‌های استفاده از مواد خام غیر خوراکی به‌عنوان پیش‌ماده تولید غذای میکروبی پوشش داده شده است. همچنین صنعتی‌سازی و ورود بخش‌های دولتی، خصوصی و صنایع برای تخلیص و اقتصادی‌کردن این شیوه از تولید غذا پیشنهاد شده است. 

🖋این پست صرفا بر جنبه‌های علمی تولید غذا با استفاده از میکروب‌ها و احتمال اقتصادی‌بودن آن‌ها تمرکز دارد. غذاهای میکروبی می‌توانند در بخش تغذیه انسانی و خوراک دام مورد استفاده قرار گیرند. جنبه‌های سلامتی و شرعی آن باید از طریق نظر متخصصین طب و استفتای مراجع بررسی گردد. 

#دیگران_چه_می_کنند

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods

⭕ آمریکا به‌دنبال یافتن منشأ آبخوان عظیم زیردریایی آب شیرین

🔹️به گزارش واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف به نقل از وب‌سایت interesting engineering ارائه نتایج یک تحقیق در کنفرانس انجمن ژئوفیزیک، آغازی بر پیداکردن سرچشمه یک آبخوان آب شیرین در ساحل شرقی آمریکا در کف دریاست که گام‌های اولیه و دشوار برای شناسایی چنین آبخوان‌هایی در نقاط دیگر دنیا محسوب می‌شود. این آبخوان از جزیره مارتا وینیارد تا نیوجرسی (بیش از ۳۰۰ کیلومتر) کشیده شده است.

🔹️حدود ۱۰هزار سال پیش با گرم‌ترشدن دمای زمین و بالاآمدن سطح آب دریا، یک آبخوان عظیم فلات قاره‌ای محتوی آب شیرین در ساحل شرقی آمریکا در زیر سطح دریا محبوس شد که سرچشمه آن یک راز باقی مانده است.

🔹️تحقیقات با کمک تکنیک اکسیژن - ۱۸ نشان داده است که آب‌شدن قطعات بزرگ یخ نقشی کلیدی در شکل‌دادن این آبخوان داشته است. با این حال سایر موارد نظیر کانال‌های باستانی زیرزمینی آب و ارتباط‌داشتن با سفره‌های آب زیرزمینی در قسمت خشکی نیز از جمله موارد محتمل برای منشأ شکل‌گیری این آبخوان مطرح می‌شود.

#دیگران_چه_می_کنند
#دانش_بنیان

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods

🎥 پروژه دلتای جدید نیل در مصر؛ طرح ساخت مناطق شهری بر پایه کشاورزی

🔹️ به گزارش واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف، مصر قصد دارد یک پروژه عظیم انتقال آب از رود نیل و پساب مسکونی را کلید بزند.

🔹️ در این طرح ۹۲۰۰ کیلومتر مربع مزارع کشاورزی در صحرای الحمام مصر ایجاد خواهد شد.

🔹️ این پروژه مشتمل بر ۲۲ کیلومتر لوله زیرزمینی و ۹۲ کیلومتر کانال‌کشی روباز خواهد بود.

🔹 نادر نورالدین، متخصص اب و خاک در دانشگاه قاهره گفت: مصر ۶۵ درصد از کالاهای راهبردی کشاورزی خود را وارد می‌کند. این طرح با افزایش خودکفایی در محصولات راهبردی، هزینه‌های وارداتی مصر را به یک سوم کاهش خواهد داد.

🔹️ در ابرپروژه، در نهایت ۵ میلیون شغل ایجاد کرده و به بستری برای ایجاد مناطق شهری و مجتمع‌های صنعتی بر پایه کشاورزی تبدیل خواهد شد.

#امنیت_غذایی
#دیگران_چه_می_کنند
#از_دنیا_چه_خبر

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods

⭕️ آینده کره‌زمین به کشاورزی در آفریقا وابسته است؛ چرا روی آن سرمایه‌گذاری نکنیم؟

🔹 به گزارش واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف به نقل از تلگراف، جمعیت زمین تا سال ۲۰۵۰ به ۱۰میلیارد نفر خواهد رسید. ۳۰درصد از جمعیت جهان از گرسنگی رنج می‌برند. این نسبت در آفریقا ۶۰درصد است. آفریقا نه تنها باید خود را سیر کند بلکه باید بتواند تا سال ۲۰۵۰، ۲/۵میلیارد نفر را نیز غذا بدهد.

🔹 کارشناسان تنها راه جلوگیری از بیابان‌زائی در آفریقا را افزایش عملکرد کشاورزی در واحد سطح می‌دانند. کشاورزی در کشورهای جنوب ساحل صحرای آفریقا حدود ۶۰درصد از اشتغال‌زایی در این کشورها را به خود اختصاص داده است.

🔹 در برنامه جامع توسعه کشاورزی آفریقا (CAADP) دولت‌های آفریقایی توافق کردند که ۱۰درصد از بودجه ملی خود را به کشاورزی اختصاص دهند ولی تنها چند کشور معدود در این کار موفق بودند. بخش کشاورزی آفریقا از کسری بودجه دولتی، خصوصی و خیریه‌ای، شدید رنج می‌برد.

🔹 سازمان جهانی غذا، فائو تخمین زده است که تحول در کشاورزی آفریقا سالانه نیاز به ۲۰۰میلیارد دلار داشته باشد.

🖋 تصمیم‌گیران باید هرچه سریع‌تر تکلیف خود را در قبال آفریقا روشن کنند. آفریقا می‌تواند کلیدی برای تأمین امنیت غذایی ایران و محور مقاومت باشد. با این حال الگوی ورود به کشاورزی می‌تواند تلفیقی از حمایت‌ از گروه‌ها و دولت‌های محلی همسو از لحاظ فکری و توسعه کشت محصولات کشاورزی در مناطق پر آب این قاره باشد.

📌 دولت حتما باید توسعه نفوذ در آفریقا را در سه بعد امنیت غذایی، نظامی و مذهبی در سطح اندیشکده‌ای دنبال کند و تصمیمات منفعلانه برای حضور فرصت‌محور در حد استخراج معادن و فروش تک‌بعدی تسلیحات را به شکل‌هایی از همکاری‌های عمیق‌تر تغییر دهد. هر گونه منفعت اقتصادی و نظامی از سمت ایران به آفریقا بایستی منجر به همکاری‌های عمیق‌تر با جوامع آفریقایی شود. دولت‌های استعمارگر فرانسوی و انگلیسی با پشتوانه اندیشکده‌های خود حضور انگل‌گونه خود را در این کشورها تحکیم کرده‌اند و به سایرین اجازه حضور بی‌دردسر را نخواهند داد.

#از_دنیا_چه_خبر
#فرصت_آفریقا
#دیگران_چه_می_کنند
#کاهش_خلاء_عملکرد

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods

🎥 پروژه کریدور جدید زمینی غلات؛ اتصال مسیر تجاری غلات روسیه به چین و شرق آسیا

🔹️ قرارداد پروژه New Land Grain Corridor موسوم به NLGC یا همان کریدور جدید زمینی غلات، یک مسیر تجاری است که بر اساس پیشنهادِ سال ۲۰۱۲ چین توسط دو شرکت روسی و چینی در سال ۲۰۲۲ به عقد قرارداد منتهی شد.

🔹️ بر اساس این قرارداد سالانه ۸ میلیون تن غلات، حبوبات و دانه‌های روغنی از طریق مسیر ریلی به شرق روسیه و سپس چین صادر می‌شود.

🔹️ این پروژه شامل تاسیسات ریلی و شبکه‌های ذخیره‌سازی است که توان ترانشیپ سالانه ۸ میلیون تن و ذخیره‌سازی ۱/۴میلیون‌ تن غلات را دارد.

🔹️ از جمله اهداف دیگر این پروژه، توسعه زمین‌های زیرکشت در روسیه با کمک کشاورزان چینی و محققان دو کشور است. همچنین این پروژه اهداف دیگری از جمله ایجاد مسیر‌های جدید زمینی برای تجارت غلات را در دستور کار خود دارد.

🖋 تمامی این موارد فرصتی برای ایران است تا با اهرم‌کردن هدف روسیه، ایران را به‌عنوان یک مسیر جدید تجارت غلات، به منطقه و جهان معرفی کند.

🎞نسخه کیفیت بالا

#هاب_غلات
#دیگران_چه_می_کنند

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods

⭕ خیز روسیه برای توسعه بنادر بالتیک خود به‌منظور صادرات غلات

🔹️به گزارش واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف به‌نقل از رویترز، به‌گفته مقامات روسی، روسیه بزرگترین تولیدکننده گندم جهان، در حال گسترش بنادر دریای سیاه است چراکه در نظر دارد صادرات محصولات کشاورزی خود را تا سال ۲۰۳۰ به میزان ۵۰درصد افزایش دهد. این در حالی است که این کشور می‌کوشد تا وابستگی خود به مسیرهای سنتی دریای سیاه را کاهش دهد.

🔹️روسیه حداقل ۷۲میلیون تن غلات را در سال ۲۰۲۳-۲۰۲۴ صادر کرده و به‌دنبال بازارهای جدیدی در آمریکای لاتین و آفریقا می‌گردد تا به بازارهای سنتی غلات خود در خاورمیانه و شمال آفریقا تنوع بخشد.

🔹️این کشور برای مدیریت صادرات محصولات کشاورزی در حال شکوفایی خود در دهه گذشته به بنادر دریای سیاه متکی بوده است، ولی با شروع مجادله بین روسیه و اوکراین، این منطقه برای کشتی‌رانی دو طرف تنش، خطرناک شده است. علت این موضوع حملات منظم طرفین به امکانات و زیرساخت‌های یکدیگر است.

🔹️کسنیا بولوماتوا، معاون شرکت دولتی در گروه OZK که چند پایانه صادراتی در دریای سیاه را تحت تملک دارد، گفت: با رکورد برداشت محصول در سال گذشته و سرعت بارگیری آن برای صادرات، مشخص شد که ما ظرفیت (برای صادرات محصول) کافی نداریم.

🔹️در ۱۸ ماه گذشته، روسیه دو بندر بزرگ را به نام‌های Lugaport و Vysotsky در خلیج فنلاند افتتاح کرده است که از سن‌پترزبورگ زادگاه پوتین دور نیست.

🔹️بندر ویسوتسکی اولین محموله غلات خود را در آوریل ۲۰۲۳ و بندر لوگاپورت در ژوئن امسال بارگیری کرد. پیش‌بینی می‌شود ظرفیت بندر لوگا تا ۲۰۲۵ به ۷میلیون تن برسد.
دیمتری ریلکو، از شرکت مشاور کشاورزی IKAR اذعان کرده است که دو بندر به ظرفیت صادرات ۱۵میلیون تن غلات در سال خواهند رسید که حدود یک‌چهارم صادرات ۶۰میلیونی غلات روسیه در سال ۲۰۲۴-۲۰۲۵ خواهد بود.

🔹️شرکت خصوصی پریمورسکی UPK نیز در حال برنامه‌ریزی برای ایجاد یک ترمینال غلات در بندر پریمورسکی با ظرفیت بیش از ۵میلیون تن است. پوتین با هدف‌گذاری برای افزایش ۵۰درصدی صادرات محصولات کشاورزی تا سال ۲۰۳۰ می‌خواهد جایگاه خود را به‌عنوان یک ابرقدرت کشاورزی در کنار برزیل، آمریکا و چین تثبیت کند. روسیه در سال‌های گذشته یکی از بزرگترین صادرکنندگان محصولات کشاورزی شده است ولی توسعه بیشتر آن می‌تواند تحت‌الشعاع گلوگاه‌های ظرفیت‌های حمل قرار بگیرد.

🔹️بسیاری از بنادر روسی پس از رکوردهای برداشت در دو سال اخیر، برنامه‌هایی برای افزایش ظرفیت خود اعلام کرده‌اند. انتظار می‌رود این روند توسعه سریع‌تر رخ دهد.
گروه معظم حمل‌ونقلی نووترانس روسیه تاکید دارد که توسعه ظرفیت پایانه‌های دریای شمال، مسئله روز در حوزه امنیت و اقتدار اقتصادی و حمل‌ونقل است.

🔹️با وجود آنکه ۹۶درصد از خط ساحلی در دریای بالتیک متعلق به اعضای ناتو از جمله سوئد و فنلاند است، ولی تاکنون اختلال جدی برای مسیر تجاری روسیه از این دریا اتفاق نیفتاده است. از طرفی بر اساس گزارش بانک جهانی دیگر اختلالات در دریای سیاه در حال افزایش است و می‌تواند منجر به کاهش تامین غلات در جهان شود.

🔹️در سال ۲۰۲۳-۲۰۲۴ روسیه ۶۲میلیون تن غلات صادرات داشته که ۹۰درصد از آن از طریق دریای سیاه و اغلب به خاورمیانه و شمال آفریقا صادر شده است.

🔹️داریا اسنیتکو، مدیر گاز پرومبانک یکی از بزرگ‌ترین بانک‌های روسیه که به کشاورزان وام می‌دهد، گفت: دریای بالتیک از بعد لجستیکی مزایای زیادی برای صادرات غلات دارد. ایجاد قابلیت برای پذیرش کشتی‌های بزرگتر در پایانه‌ها می‌تواند به کاهش هزینه‌های کلی کمک کند. تامین غلات از دریای بالتیک توانسته است دریای سیاه – آزوف را هنگام کار تجارت با کشورهای آفریقایی خارج از مدیترانه از بعد اقتصادی شکست دهد.

🔹️بر اساس اطلاعات شرکت حمل‌ونقل روس اگروترانس، بندر ویوستوک، تا به امروز در حال صادرات غلات به الجزایر، برزیل، کوبا، مالی، مکزیک، مغرب، نیجریه و تونس بوده است.

تحلیل واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف: روسیه به‌طور عملی نیاز استراتژیک خود را از طریق بندرهای بالتیک رفع می‌کند، با این حال در آن قسمت هم تهدیدات ناتویی باقی است. در این مدت وزن دریای سیاه از ۹۵درصد به ۹۰درصد رسیده است که نشان می‌دهد تغییر آن‌چنانی در وزنه دریای سیاه رخ نداده است و روسیه تصمیم بزرگی برای کاهش وزن دریای سیاه انجام نداده است که می‌تواند ناشی از نبود گزینه جدی مناسب باشد.

باید به یاد داشت بهترین گزینه برای ایجاد امنیت صادرات و واردات روسیه، کریدور شمال-جنوب است که البته نیاز به تصمیم جدی دولت‌های ایران و روسیه برای سرمایه‌گذاری و افزایش ظرفیت انتقال بار آن دارد. این افزایش ظرفیت باید متناسب با نیاز بالای ۲۰۰میلیون تن ترانزیتی روسیه در دریای سیاه باشد.


#دیگران_چه_می_کنند
#هاب_غلات

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods

⭕️ تلافی در امنیت غذایی؛ چین با وجود تاخیر در برداشت سویای برزیلی‌ از آمریکا خرید نمی‌کند

🔹️ به گزارش واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف به‌نقل از The star، چین با وجود تاخیر در برداشت سویای برزیل هنوز رغبتی به‌سمت افزایش خرید سویا از آمریکا که یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان این محصول بوده، نرفته است. حدود ۷۰درصد از سویای برزیل به چین می‌رود.

🔹️پیش‌خرید سویا از آمریکا توسط چینی‌ها آن‌قدر پایین آمده که از کمترین خرید در ۱۷ سال گذشته باز هم ۴۷ درصد کمتر است.

🖋 امنیت غذایی یک مقوله بسیار مهم برای چین است. این کشور اخیرا برای تامین کالاهای اساسی کشاورزی خود مانند سویا و ذرت، به‌شکل واضحی شروع به جایگزینی روسیه و برزیل به‌جای آمریکا و شرکای غربی آن کرده است.

#امنیت_غذایی
#دیگران_چه_می_کنند

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods

⭕️ حمایت‌های مالی دولت برزیل از بخش کشاورزی و تأثیرات آن بر شکوفایی این صنعت در دهه اخیر

🔹مجموع ارزش صادرات چند محصول کشاورزی کلیدی و شاخص برزیل در سال ۲۰۲۳ حدود ۱۱۵/۸میلیارد دلار و در سال ۲۰۲۴ حدود ۱۲۵/۸میلیارد دلار تخمین زده می‌شود. این رقم کشور برزیل را در زمره بزرگ‌ترین کشورهای صادرکننده محصولات کشاورزی قرار می‌دهد. افزایش ارزش صادرات نشان‌دهنده رشد تولید و تقاضای جهانی برای محصولات برزیل است. نکته مهم این است که با وجود کاهش در برخی محصولات مانند سویا در سال ۲۰۲۴، صادرات گوشت و قهوه رشد قابل‌توجهی داشته‌اند که به بازارهای جدید و افزایش تقاضا در آسیا و اروپا مرتبط است. اما دلیل اصلی این رشد صرفاً اتفاق یا موقعیت جغرافیایی بوده یا اینکه دولت سیاست‌های حمایتگرانه‌ای را طی سال‌های اخیر در پیش گرفته؟!

🔹بخش کشاورزی برزیل در دهه گذشته به‌دلیل حمایت‌های مالی دولت رشد قابل‌توجهی داشته است. این حمایت‌ها شامل اعتبارات، یارانه‌ها و طرح‌های توسعه پایدار است که بهره‌وری کشاورزان را افزایش داده و تاب‌آوری آن‌ها را در برابر تغییرات آب‌وهوایی تقویت کرده است. در ادامه، خلاصه‌ای از این طرح‌ها ارائه می‌شود.

طرح صفرا (SAFRA Plan)
🔹طرح صفرا اصلی‌ترین سیاست تأمین مالی کشاورزی در برزیل است. بودجه آن برای دوره ۲۰۲۴-۲۰۲۵ به حدود ۸۲میلیارد دلار رسیده است.

▪️کشاورزی خانواده‌ای: حدود ۱۳/۱میلیارد دلار
▪️کشاورزی تجاری: حدود ۶۹میلیارد دلار
▪️ابزارهای مالی اضافی (LCA و CPR): حدود ۱۸/۶میلیارد دلار، که مجموع بودجه را به حدود ۸۷/۶میلیارد دلار می‌رساند.

🔹این برنامه با بودجه ۱/۶میلیارد دلار در نوامبر ۲۰۲۴ تأیید شد و هدف آن حمایت از ۴۲۱هزار کشاورز خانواده‌ای و حدود ۱/۲میلیون نفر در مناطق روستایی است. تمرکز آن بر افزایش دسترسی به بازار، بهره‌وری و مقاومت در برابر تغییرات اقلیمی در ۱۲ ایالت است.

🔹طرح ABC+: این طرح بر کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و سازگاری با تغییرات آب‌وهوایی تمرکز دارد. شامل وام‌هایی با نرخ بهره پایین برای روش‌های کم‌کربن مانند بازیافت مراتع و سیستم‌‌های یکپارچه دام-محصول-جنگل است.

🔹برنامه ملی برای تبدیل مراتع تخریب‌شده (PNCPD): این برنامه با هدف بازیابی ۴۰میلیون هکتار مرتع تخریب‌شده اجرا می‌شود و نیازمند ۱۲۰میلیارد دلار بودجه است. این طرح بیشتر بر مشارکت بخش خصوصی تکیه دارد و بودجه مستقیم دولتی آن مشخص نیست.

🔹بودجه طرح صفرا از حدود ۵۸/۷میلیارد دلار در ۲۰۲۲/۲۰۲۳ به حدود ۸۲میلیارد دلار در ۲۰۲۴/۲۰۲۵ افزایش یافته است. در برنامه PRONAF برای کشاورزی خانواده‌ای، نرخ بهره پایین (مانند ۲درصد برای روش‌های پایدار) ارائه می‌شود. در چهار ماه اول ۲۰۲۴/۲۰۲۵، حدود ۵/۱میلیارد دلار استفاده شده است. برنامه Moderagro با بودجه حدود ۵۱۷میلیون دلار در ۲۰۲۴/۲۰۲۵ به مدرن‌سازی و حفاظت از منابع طبیعی کمک می‌کند.

🔹این حمایت‌ها تولید محصولات کلیدی مانند سویا، ذرت و قهوه را افزایش داده و برزیل را به یکی از بزرگ‌ترین صادرکنندگان کشاورزی جهان تبدیل کرده است.

🔹طرح‌های پایدار مانند ABC+ و PNCPD به بهبود سلامت خاک کمک کرده‌اند. برنامه بانک جهانی با افزایش درآمد و دسترسی به بازار، فقر در مناطق روستایی را کاهش داده است. ابزارهای مالی مانند LCA و CPR با ارزش حدود ۸۷/۶میلیارد دلار، نشان‌دهنده حمایت گسترده‌تر از بخش کشاورزی است.

🔹طرح صفرا، برنامه بانک جهانی و طرح ABC+ از مهم‌ترین عوامل شکوفایی کشاورزی برزیل در دهه اخیر بوده‌اند. این برنامه‌ها با تأمین بودجه برای سرمایه‌گذاری، مدرن‌سازی و پایداری، برزیل را به یک قدرت کشاورزی جهانی تبدیل کرده‌اند.

#امنیت_غذایی
#دیگران_چه_می_کنند

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods

⭕️ بررسی سیاست‌ها و فناوری‌های چین در تبدیل بیابان‌ها به جنگل‌ها و مراتع

🔹چین با معضل جدی بیابان‌زایی روبه‌روست و برای مقابله با آن، از سیاست‌ها و فناوری‌های پیشرفته‌ای بهره می‌گیرد تا بیابان‌ها را به جنگل‌ها و مراتع سرسبز تبدیل کند. این تلاش‌ها بخشی از برنامه‌های ملی بزرگ مانند برنامه سه‌جانبه شمالی (Three-North Shelterbelt Program) است که از سال ۱۹۷۸ آغاز شده و هدفش مهار بیابان‌زایی در شمال چین با کاشت درختان و بوته‌ها در مساحتی بالغ بر ۴ میلیون کیلومتر مربع است. این پروژه در سه فاز تا سال ۲۰۵۰ ادامه دارد و قصد دارد پوشش جنگلی را از ۵ به ۱۵٪ افزایش دهد.

🔹همچنین، برنامه غله برای سبز شدن (Grain-for-Green) از سال ۱۹۹۹ اجرا می‌شود که زمین‌های کشاورزی واقع در شیب‌های تند را به جنگل یا مرتع تبدیل می‌کند تا فرسایش خاک کاهش یابد. چین از فناوری‌های نوآورانه‌ای برای موفقیت این پروژه‌ها استفاده می‌کند. انتخاب گونه‌های گیاهی مقاوم به خشکی، مانند کاج اسکاتس مغولی و بوته‌های مناسب مناطق بیابانی، در اولویت است. برای تثبیت شن‌های روان، از تکنیک‌هایی مانند شبکه‌های کاه (straw checkerboards) استفاده می‌شود که حرکت شن‌ها را مهار می‌کند.

🔹مدیریت آب نیز با روش‌هایی مثل آبیاری قطره‌ای در مناطق کم‌آب انجام می‌شود. علاوه بر این، ایجاد کمربندهای حفاظتی (shelterbelts) نقش مهمی در کاهش فرسایش بادی و حفاظت از زمین‌های کشاورزی و جوامع محلی دارد.

🔹هزینه تبدیل هر هکتار بیابان به جنگل یا مرتع بسته به مکان و روش متفاوت است، اما به طور میانگین بین ۳,۰۰۰ تا ۶,۰۰۰ دلار آمریکا برآورد می‌شود. برای مثال، برنامه دانه برای سبز با بودجه‌ای حدود ۱۰۰ میلیارد دلار توانسته ۳۱.۸ میلیون هکتار را بازسازی کند که میانگین هزینه‌ای حدود ۳,۱۴۴ دلار در هر هکتار را نشان می‌دهد. در پروژه‌های پیچیده‌تر بیابانی که از فناوری‌های پیشرفته‌تر استفاده می‌شود، این هزینه ممکن است به ۴,۱۸۹ تا ۶,۲۸۳ دلار در هر هکتار برسد. این هزینه‌ها شامل کاشت، تثبیت شن، مدیریت آب و نگهداری طولانی‌مدت است.

🔹موفقیت این پروژه‌ها تنها به فناوری و سرمایه‌گذاری وابسته نیست؛ مشارکت فعال جوامع محلی از طریق یارانه‌ها و ایجاد فرصت‌های شغلی، پایداری طرح‌ها را تضمین می‌کند. با این حال، چالش‌هایی مانند کمبود آب و تغییرات اقلیمی می‌توانند تهدیدی برای این تلاش‌ها باشند. مدیریت پایدار منابع آب و تطبیق با شرایط محیطی از عوامل کلیدی در تداوم این پروژه‌هاست.

🔹چین با ترکیب سیاست‌های ملی، فناوری‌های نوین و مشارکت اجتماعی، گام‌های بزرگی در کنترل بیابان‌زایی و بهبود محیط‌زیست برداشته است. این تجربه نشان می‌دهد که رویکرد چندجانبه می‌تواند به نتایج چشمگیری منجر شود و الگویی برای دیگر کشورها با چالش‌های مشابه باشد. موفقیت این طرح‌ها نه تنها به بهبود اکوسیستم کمک کرده، بلکه زندگی جوامع محلی را نیز ارتقا داده است.

#توسعه_پوشش_گیاهی
#دیگران_چه_می_کنند

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods

⭕️ استرالیا؛ تبدیل بیابان به مرتع با مدیریت آب و نوآوری

🔹استرالیا با داشتن ۷۰درصد از سرزمین خود به‌عنوان مناطق خشک یا نیمه‌خشک، با چالش‌های بزرگی در کشاورزی مواجه است. با این حال، بیش‌از نیمی از زمین‌های این کشور برای تولید کشاورزی، به‌ویژه دامداری، استفاده می‌شود. سیاست‌های دولت در دهه‌های اخیر بر مدیریت منابع آب و مقابله با خشکسالی متمرکز بوده است. ابتکار آب ملی و قانون آب ۲۰۰۷ نقش کلیدی در مدیریت منابع آب، به‌ویژه در حوضه موری-دارلینگ، ایفا کرده‌اند. این حوضه یکی از مهم‌ترین مناطق کشاورزی استرالیا است و مدیریت صحیح آب در آن برای پایداری تولید ضروری است. همچنین، برنامه‌هایی مانند هشدار خشکسالی و لندکر از دهه ۱۹۹۰ با هدف کنترل تخریب زمین و ترویج روش‌های کشاورزی پایدار اجرا شده‌اند. این برنامه‌ها به کشاورزان کمک کرده‌اند تا با شرایط سخت اقلیمی سازگار شوند و از فرسایش خاک جلوگیری کنند.

🔹دولت استرالیا در حال حاضر از طریق برنامه‌هایی مانند کشاورزی هوشمند اقلیمی، که برای سال ۲۰۲۳-۲۰۲۴ بودجه‌ای معادل ۳۰۲میلیون دلار دارد، و اعتماد میراث طبیعی (NHT) از کشاورزی پایدار حمایت می‌کند. این برنامه‌ها نه‌تنها به بهبود بهره‌وری کمک می‌کنند، بلکه حفاظت از تنوع زیستی را نیز در اولویت قرار داده‌اند.

🔹علاوه بر این، کمک‌های تحقیقاتی از طریق سازمان‌هایی مانند ACIAR و CSIRO به توسعه روش‌های نوین کشاورزی کمک کرده است. این حمایت‌ها در حالی صورت می‌گیرد که کمبود آب و تغییرات اقلیمی همچنان چالش‌هایی جدی برای این صنعت هستند. با این وجود، نوآوری‌هایی مانند پروژه مزارع ساندروپ نشان‌دهنده پتانسیل بالای کشاورزی در مناطق بیابانی است.

🔹این مزارع با استفاده از انرژی خورشیدی و آب دریا برای آبیاری، توانسته‌اند در منطقه پرت آگوستا سالانه ۱۵هزار تن گوجه‌فرنگی تولید کنند. چنین پروژه‌هایی نه‌تنها بهره‌وری را افزایش می‌دهند، بلکه الگویی برای کشاورزی پایدار در شرایط سخت اقلیمی ارائه می‌کنند.

🔹استرالیا با ترکیب سیاست‌های هوشمندانه و نوآوری، توانسته است بخش‌هایی از بیابان‌های خود را به زمین‌های کشاورزی تبدیل کند. مدیریت آب، استفاده از فناوری‌های جدید و حمایت‌های مالی و تحقیقاتی، همگی در این موفقیت نقش داشته‌اند. این کشور نشان داده است که با برنامه‌ریزی دقیق و سرمایه‌گذاری در روش‌های پایدار، می‌توان بر محدودیت‌های طبیعی غلبه کرد و کشاورزی را در مناطقی توسعه داد که در نگاه اول غیرممکن به نظر می‌رسد. این رویکرد می‌تواند الگویی برای سایر کشورهای خشک و نیمه‌خشک باشد که با چالش‌های مشابهی روبه‌رو هستند.

#دیگران_چه_می_کنند
#امنیت_غذایی
#توسعه_پوشش_گیاهی

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods

⭕️ مقابله با خشکسالی؛ چگونه استرالیا کشاورزی خود را نجات داد / گوشت گاو و گندم ستون‌های اقتصاد کشاورزی جزیره خشک اقیانوسی

🔹سیاست‌های توسعه دامپروری و کشاورزی در استرالیا بر سه محور اصلی پایداری، نوآوری و حمایت‌های مالی متمرکز است و در مناطق مختلف کشور، از جمله شمال، اجرا می‌شود. این سیاست‌ها با هدف تقویت صنعت کشاورزی و دامپروری، تضمین امنیت زیستی، و افزایش رقابت‌پذیری در بازار جهانی طراحی شده‌اند.

▪️یکی از سیاست‌های کلیدی، استانداردهای رفاه حیوانات استرالیا است که در قوانین ایالتی و قلمرویی اجرا می‌شود و مراقبت از دام‌ها را تضمین می‌کند. همچنین، بیانیه سیاست نوآوری کشاورزی ملی بر مقاومت در برابر تغییرات اقلیمی، امنیت زیستی و توسعه کشاورزی دیجیتال تا سال ۲۰۳۰ تمرکز دارد. برنامه‌های حمایتی دولت نیز نقش مهمی دارند:
▪️خدمات مشاوره مالی روستایی (RFCS): مشاوره رایگان به کشاورزان در زمان مشکلات مالی ارائه می‌دهد.
▪️وام‌های کم‌بهره شرکت سرمایه‌گذاری منطقه‌ای (RIC): از سال ۲۰۱۸، بیش از ۳۰۰۰ وام به ارزش ۳.۲۴ میلیارد دلار برای مقابله با خشکسالی و بلایای طبیعی اعطا شده است.
▪️صندوق خشکسالی آینده: سالانه ۱۰۰ میلیون دلار برای آمادگی در برابر خشکسالی سرمایه‌گذاری می‌کند.
تسهیلات زیرساختی شمال استرالیا (NAIF): با پروژه‌هایی مانند کشتارگاه Signature Onfarm (۲۴ میلیون دلار)، زیرساخت‌های کشاورزی مناطق شمالی را توسعه می‌دهد.

🔹استرالیا در بازار جهانی کشاورزی جایگاه ویژه‌ای دارد. در ۱۰ سال گذشته (۲۰۱۵-۲۰۲۴)، ارزش کل صادرات ۱۰ محصول برتر کشاورزی حدود ۶۵۰ میلیارد دلار بوده است. محصولات اصلی شامل:
گوشت گاو: ۱۲۹.۳۵ میلیارد دلار
گندم: ۸۱.۲۵ میلیارد دلار گوشت (به جز گاو)، پشم و نوشیدنی‌های الکلی (مانند شراب) که در میان ۵ محصول برتر قرار دارند. نکته جالب، حضور نوشیدنی‌های الکلی در میان صادرات برتر است که نشان‌دهنده اهمیت بخش فرآوری‌شده کشاورزی و تنوع در زنجیره تولید است.

🔹این سیاست‌ها به استرالیا کمک کرده‌اند تا با چالش‌هایی مانند خشکسالی و تغییرات اقلیمی مقابله کند و صنعت دامپروری و کشاورزی خود را تقویت نماید. تمرکز بر نوآوری دیجیتال، مانند استفاده از فناوری در کشاورزی، و پایداری، به ویژه در مدیریت منابع طبیعی، از عوامل موفقیت این بخش هستند. حمایت‌های مالی نیز کشاورزان را در برابر بحران‌ها مقاوم‌تر کرده است. به عنوان مثال، وام‌های کم‌بهره و مشاوره مالی به آن‌ها امکان داده تا تولید را حفظ کنند.

🔹استرالیا با ترکیب سیاست‌های نوآورانه، حمایت‌های مالی گسترده و زیرساخت‌های هدفمند، توانسته است صنعت کشاورزی و دامپروری خود را به یکی از ارکان اصلی اقتصاد تبدیل کند. ارزش ۶۵۰ میلیارد دلاری صادرات در یک دهه، گواهی بر موفقیت این رویکرد است. حضور محصولاتی مانند شراب در میان صادرات برتر نیز نشان می‌دهد که این کشور نه‌تنها در تولید مواد خام، بلکه در ایجاد ارزش‌افزوده نیز پیشرو است. این سیاست‌ها الگویی جامع برای توسعه پایدار کشاورزی در مواجهه با چالش‌های جهانی ارائه می‌دهند.

#دیگران_چه_می_کنند
#امنیت_غذایی
#توسعه_پوشش_گیاهی

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods

⭕️ باغ‌های پیروزی؛ بسیج عمومی برای امنیت غذایی در دوران جنگ جهانی دوم

#یادداشت

🔹در دوران جنگ جهانی دوم، ایالات متحده با چالش‌های گسترده‌ای در تأمین امنیت غذایی مواجه شد. افزایش نیاز نیروهای مسلح به مواد غذایی، کاهش نیروی کار کشاورزی به‌دلیل اعزام جوانان به جبهه، کمبود منابع، و محدودیت‌های حمل‌ونقل موجب شد دولت آمریکا برای حفظ عرضه داخلی مواد غذایی، مردم را به مشارکت مستقیم در تولید خوراک ترغیب کند. این حرکت با نام "باغ‌های پیروزی" (Victory Gardens) شناخته شد و یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های بسیج مردمی برای امنیت غذایی در تاریخ مدرن به شمار می‌رود.

🔹ایده باغ‌های پیروزی نخست در جنگ جهانی اول توسط کشورهای درگیر مطرح شد، اما در جنگ جهانی دوم، این ابتکار در آمریکا به شکلی بسیار گسترده‌تر و سازمان‌یافته‌تر اجرا شد. دولت فدرال، با حمایت وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA)، رسانه‌ها، و گروه‌های داوطلبانه، مردم را تشویق کرد تا بخشی از زمین‌های موجود در حیاط خانه‌ها، پشت‌بام‌ها، مدارس، پارک‌ها و حتی زمین‌های عمومی را به کاشت محصولات خوراکی اختصاص دهند.

🔹این باغ‌ها با هدف کاهش فشار بر زنجیره تأمین تجاری مواد غذایی ایجاد شدند تا منابع بیشتری برای ارتش و متحدان در جبهه‌های جنگ آزاد شود. شهروندان آمریکایی تشویق می‌شدند تا سبزیجاتی مانند لوبیا، گوجه‌فرنگی، کدو، هویج، سیب‌زمینی و کاهو را پرورش دهند؛ محصولاتی که نسبتاً زودبازده و پرمصرف بودند. به شهروندان آموزش داده می‌شد که چگونه باغبانی کنند، محصولات را نگهداری، کنسرو و ذخیره کنند.

🔹برای پیشبرد این پروژه، دولت از کمپین‌های تبلیغاتی گسترده بهره گرفت. پوسترهای جذاب، کتابچه‌های آموزشی، برنامه‌های رادیویی و مقالات روزنامه‌ای همگی بر اهمیت وظیفه ملی تولید غذا تأکید داشتند. شعارهایی نظیر "Grow More, Eat Less" و "Plant a Victory Garden" در سطح کشور گسترش یافت. ستاره‌های هالیوودی و چهره‌های معروف نیز با کاشت باغ‌های خانگی خود، این حرکت را ترویج کردند.

🔹در اوج این جنبش در سال‌های ۱۹۴۳ و ۱۹۴۴، تخمین زده می‌شود که بیش از ۲۰ میلیون باغ پیروزی در ایالات متحده فعال بود. این باغ‌ها نزدیک به ۴۰ درصد سبزیجات مصرفی کشور را تأمین می‌کردند و نقش حیاتی در کاهش وابستگی به تولید صنعتی ایفا کردند.

🔹باغ‌های پیروزی فقط جنبه اقتصادی نداشتند؛ آن‌ها یک حرکت اجتماعی و روانی نیز بودند. در روزگاری که مردم نگران آینده و سرنوشت نزدیکان خود در جبهه‌ها بودند، باغبانی به آن‌ها حس کنترل، مشارکت و امید می‌داد. همچنین باعث تقویت همبستگی اجتماعی و آموزش مهارت‌های پایه بقاء شد.

🔹اگرچه پس از پایان جنگ بیشتر این باغ‌ها کنار گذاشته شدند، اما میراث آن‌ها در تاریخ امنیت غذایی، مشارکت عمومی، و آمادگی ملی ماندگار شد. امروزه نیز ایده باغ‌های پیروزی الهام‌بخش پروژه‌هایی در حوزه کشاورزی شهری و تاب‌آوری جوامع در شرایط بحران است.

#تاب_آوری_زنجیره
#امنیت_ملی
#باغهای_پیروزی
#دیگران_چه_می_کنند

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods

⭕️ طرح ملی ناهار مدارس در آمریکا؛ تغذیه دانش‌آموزان، تنظیم هوشمندانه بازار کشاورزی

#یادداشت

🔹طرح ملی ناهار مدارس ایالات متحده (National School Lunch Program - NSLP) یکی از مهم‌ترین و گسترده‌ترین سیاست‌های رفاهی و کشاورزی کشور است که از سال ۱۹۴۶ با تصویب قانون ملی ناهار مدارس آغاز شد. هدف اصلی این طرح، تأمین وعده ناهار مغذی و سالم برای میلیون‌ها دانش‌آموز است، اما کارکردهای آن تنها به تغذیه محدود نمی‌شود؛ این برنامه نقشی کلیدی در #پشتیبانی از بازار کشاورزی، #تنظیم_تولید، و حتی آموزش تغذیه سالم ایفا می‌کند.

🔹مواد غذایی مورد نیاز این طرح از دو مسیر اصلی تأمین می‌شود. نخست، وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) محصولات کشاورزی مازاد را مستقیماً از کشاورزان داخلی خریداری کرده و از طریق برنامه USDA Foods در اختیار مدارس قرار می‌دهد. این روش، ضمن #کاهش_ضایعات غذایی، موجب #تثبیت_قیمت‌ها و #تضمین_درآمد کشاورزان می‌شود. دوم، مدارس یا نواحی آموزشی بودجه‌ای برای خرید مستقیم از تأمین‌کنندگان محلی یا شرکت‌های توزیع غذا دریافت می‌کنند. در برخی ایالت‌ها، برنامه‌هایی مانند "کشاورز تا مدرسه" (Farm to School) نیز اجرا می‌شود که ارتباط مستقیمی میان تولیدکننده و مدرسه ایجاد می‌کند.

🔹وعده‌های غذایی بر اساس دستورالعمل‌ های تغذیه‌ای USDA طراحی شده‌اند و باید شامل گروه‌های غذایی اصلی مانند پروتئین، غلات کامل، سبزیجات، میوه و شیر باشند. تهیه غذا ممکن است در آشپزخانه مدارس یا در مراکز تهیه غذای مرکزی انجام گیرد. در مناطقی که زیرساخت مناسب ندارند، شرکت‌های تخصصی تهیه غذا با مدارس همکاری می‌کنند.

🔹هزینه اجرای این طرح در سال‌های اخیر به طور میانگین سالانه بین ۱۴ تا ۱۵ میلیارد دلار بوده که از بودجه فدرال تأمین می‌شود. یارانه‌ها بر اساس وضعیت اقتصادی خانواده‌ها به سه گروه تعلق می‌گیرد: ناهار رایگان، ناهار با قیمت کاهش‌یافته، و ناهار با قیمت کامل. بیش از ۳۰ میلیون دانش‌آموز روزانه از این وعده‌ها بهره‌مند می‌شوند.

🔹طرح NSLP تأثیرات عمیقی بر اقتصاد کشاورزی دارد. با خرید مقادیر عظیمی از محصولات مانند شیر، گوشت، گندم و میوه، دولت به شکل غیرمستقیم بازار این کالاها را تنظیم کرده و از شوک‌های قیمتی جلوگیری می‌کند. افزون بر آن، مدارس به عنوان یک مصرف‌کننده بزرگ و پایدار، باعث تغییر الگوهای تولید صنایع غذایی به سمت کالاهای سالم‌تر شده‌اند.

🔹در مجموع، طرح ملی ناهار مدارس صرفاً یک برنامه تغذیه دانش‌آموزی نیست، بلکه پیوندی میان سلامت عمومی، عدالت اجتماعی و اقتصاد کشاورزی ایجاد کرده است. کلام آخر اینکه جای خالی یک چنین پروژه ملی با کیفیتی در ایرانِ ما خالی است. با طراحی یک نقشه راه دقیق که نقش دستگاه‌ها و نهاد‌های دخیل از آموزش و پرورش تا جهاد کشاورزی در آن مشخص شود و برآورد دقیق بودجه و چگونگی تأمین آن، می‌توان این تجربه جهانی را به یک سیاست عملی و مؤثر در جهت ارتقای سلامت دانش آموزان و تنظیم بازار محصولات تولید داخلی کشور تبدیل کرد.

#دیگران_چه_می_کنند
#تنظیم_بازار_هوشمند
#طرح_ملی_ناهار_مدارس

📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods